JAAP DE GOEIE JONGE' POPULAIRE FIGUUR VAN VROEGERE VRIJDAGMARKT gliittlBÜIHia 5 STADSNIEUWS VAN VROEGER "Was dit Jaap, de bekende koopman, die in vooroorlogse jaren zoveel succes had op de vrijdagmarkt?" - zo vroegen wij ons af, toen we een paar weken geleden in 't Kleine Krantsje een foto afdrukten, jaren geleden gemaakt op de markt in Leeuwarden, van een kennelijk joodse standwerker met parapluie's. Eerlijk gezegd meenden wij inderdaad in de afgebeelde figuur de eens zo vermaarde Jaap, alias 'Jaap, de goeie jonge'te mogen zien, maar nee hoor, van tal van kanten kregen we te horen, dat dit de beroemde Jaap niet was. De enige, echte en onvervalste Jaap, aldus berichtten ons verscheidene abonnees, was kleiner dan de afgebeelde figuur, die bovendien in parapluie's handelde en dat deed onze Jaap nooit - die verkocht scheermessen en aanverwante artikelen. ,,Of de man van de foto in 't Kleine krantsje Jaap heette, is mij niet be kend" zo schreef ons onze abonnee, de heer U. (Ule) Wassenaar te Voorburg, „maar ik vermoed, dat de naam Jaap slaat op een ander lid van de groep marktkooplieden, die regelmatig een stand hebben op de gezellige vrijdagmarkt op het Zaai land voor de Tweede Wereldoorlog. Als jongen - net zoals die jongens op de foto met_ de .hannen inne büse" - stond ik mij vaak te verlus tigen in de geestige en doelgerichte gesprekstechniek van de Jaap, die u Dit was Jaap dus niet. Wie was het wel? bedoelt. Hij was een rasechte Am sterdammer en had een gedrongen figuur en grijs haar. Na tussenpauzen, wanneer volgens hem voldoende toehoorders zich voor zijn kraam hadden verzameld, begon hij steevast met een ietwat hese stem z'n inleidingsgesprek met: „Boeren, burgers en buiten lui", waarna hij zijn waren begon aan te prijzen. Deze waar bestond uit scheermes sen, scheerriemen, veiligheids scheermessen, kammen, spiegels enzovoort. De dialogen tussen hem en het publiek waren kostelijk en hij verkócht! Later, toen ik in Amsterdam werk te, heb ik zeer vaak de zondagmarkt op het Waterlooplein en de be faamde jodenbuurt bezocht. Daar kon je de vooroorlogse techniek van een verkoopgesprek leren. Helaas, de mensen die dit brachten, zijn door de afschuwelijke oorlog weg gevaagd. Zij waren het, die een stad als Amsterdam levendig en uiter mate gezellig maakten. VASTE PLAATS De door u bedoelde Jaap had inder daad zijn vaste plaats met het front naar het Gerechtsgebouw en de zij kant gericht op het hotel Buis. Wel licht zullen er nog stadgenoten zijn die, evenals ik, met weemoed aan deze tijd terugdenken, wanneer zij dit kleine stukje proza lezen over de onvergetelijke vrijdagmarkt in de goede hoofdstad van Friesland." Aldus de heer Wassenaar te Voor burg, die met zijn mening dat de afgebeelde man Jaap niet was, be paald niet alleen bleef staan. Ver schillende al wat oudere abonnees belden ons of hielden ons aan op straat om te zeggen dat de fameuze Jaap kleiner was, gedrongener, grijzer, ouder ook. JAAP HOLLANDER Eén van de lezers, die reageerden, meende zich te herinneren dat onze standwerker Hollander heette en daarmee bevestigde hij onze me ning - ook wij hebben „altijd" ge meend, dat de eigenlijke naam van de nooit anders dan als Jaap beti telde standwerker Hollander was. Over hem, zo dachten wij, schreef Maurits Dekker dan ook in z'n kos telijke, kort na de laatste oorlog ver schenen boekje Amsterdam bij Gas licht: „Jacob Hollander, Jaap - hoeveel Japen waren er niet? - ver kocht een probaat middel tegen tand- en kiespijn: „Lijders, gebruik mijn medicament en op de klok van de toren, binnen twee a drie minu ten, zult ge kunnen bijten op een stuk staal gelijk een paard op zijn gebit!" Voor dringende gevallen had Jacob wel een paar roestige tan gen bij de hand, werd de patiënt op de kruk van een handkar zittend, zonder veel omhaal geholpen. Na afloop van de operatie werd de kies op de pet van de patiënt gelegd en den volke getoond." Tot zover Maurits Dekker, die met deze tandheelkundige Jaap toch kennelijk een andere figuur be schreef dan onze scheermesjes Jaap, maar dat begrepen wij pas na een telefoontje van onze abonnee, de heer J. Trimbach te Leeuwarden: „Jaap," zo zei hij ons, „heette Van Gelder, Leon van Gelder - dat was z'n werkelijke naam." En toen we dat dan eindelijk wisten, was het ook niet moeilijk meer uit onze archieven een foto op te diepen van de enige, echte en onvervalste Jaap en die bleek in onze documen tatie (uiteraard!) niet voor te komen bij de létter H. van Hollander, maar bij de letter G. van Van Gelder! Alzo: Leon van Gelder, alias Jaap, een mooie figuur, die de heer Trim bach zich nog wist te herinneren als de dag van gisteren. DIAMANTSLIJPER ,Jaap had zijn stalletje"zo meldde ons de heerTrimbach, „ineen hoek van het Wilhelminaplein bij een enorm zware verlichtingsmast tegenover hotel Buis. „Bij deze paal word ik begraven", riep hij soms, „ik zit zelf op de bok en men de paarden." De heerTrimbach meende, dat Jaap in vroeger jaren diamantslijper was geweest, maar dat hij later in de markthandel kwam, een niet onge woon verschijnsel in die tijden. Hij deed in scheermessen en demon streerde een briljante verkooptech niek, waarbij hij de toehoorders be ledigde waar ze levend bij stonden. „Jullie koppen", zei hij tegen de boeren om z'n stand, „jullie koppen zijn nog harder dan de kei van Amersfoort. Als je er met een mo ker op slaat, dan gaat de moker stuk, maar je kop blijft heel." DUBBEL MANTSJE Ook placht hij te zeggen: „Als ik het uit m'n poten heb gelegd is het niet meer verkrijgbaar, zo waar als er een God bestaat." „Jaap was een dubbel mantsje" vertelde de heerTrimbach ons, „en hij had een schorre, verschreeuwde stem. Een goune zei hij met een typisch jiddisch accent, wanneer hem naar de prijs werd gevraagd." De heer Trimbach herinnerde zich Toen wij hoorden, dat ,,Jaap" Lion van Gelder heettehaalden we z'n foto zo uit ons archief. De plaat is in 1939 op de markt in Leeuwarden gemaakt, toen Jaap er z'n zeventigste verjaardag vierde. Jaap, of ,,Jaap de goeie jonge'zoals hij ook wel werd genoemd, heeft onze markt bijna veertig jaar bezocht: in 1902 kwam hij hier voor het eerst. eveneens, dat Jaap „rare sjeifels" had - „hij droeg hoge zwarte schoenen, maar hij had een mooie cirkel uit het leer gesneden, waar schijnlijk omdat hij op één van zijn tenen een dikke knobbel had - ik weet nog, dat ik daar als jongen met verbaasde ogen naar stond te kij ken." Om publiek te trekken stak Jaap zo nu en dan z'n hand in een glas water en stopte de hand daarna in een zakje kippenvoer. Daar bleef het voer aan kleven, waarna hij de men sen door een vergrootglas liet zien: „De ratten en muizen marcheren er overheen", riep hij dan. JAPIE BU DE PAAL „Was je op een vrijdag niet bij „Japie-bij-de-paal geweest, dan kon je ook niet zeggen, datje op de markt was geweest", aldus de heer Trimbach, die zelf ooit eens bij Jaap een scheermes heeft gekocht en die zich daar nóg steeds mee scheert, tientallen jaren, nadat deze onvergetelijke Jaap, naar we moe ten vrezen, in een Duitse gaskamer een vreselijke dood gestorven is. Hedenavond kwam een met steenen en zakken cement beladen wagen het Noord vliet afrijden. Toen de twee paarden, die den wagen trok ken, de Boombrug hadden bereikt, struikelde een paard, met het gevolg dat de strengen braken. Het verband tusschen den wagen en de dieren was nu verbroken. De wagen reed achteruit en kwam in het Vliet te recht. Nadat men den wagen weer op den wal had gehaald, begon het opvi- schen der steenen. (1924) jongeman uit de Kleine Wielen op- gedregd. Voor anderen moge dit treurige ongeluk een waarschuwing zijn om zich bij het baden niet aan gevaar bloot te stellen, waar zij inde nabijheid onder het toezicht van de zwem- en badinrichting De Groote Wielen veilig te water kunnen gaan. (1921) Het vooroorlogse marktterrein met links in de hoek de electriciteitspaal, waarbij Jaap z'n standje had. Zondagmiddag was de negentienja rige J. Verhoeve met een paar jon gedames op de Kleine Wielen gaan roeien en had zich even verwijderd om te gaan zwemmen. Toen de meisjes hem na eenigen tijd niet te rugzagen komen, besloten ze hem te gaan zoeken, evenwel zonder resul taat. Alle naspeuringen bleven te vergeefs. Gistermiddag heeft men in Tietjerksteradeel het lijk van den "iU*" 1#* Boerderij - Restaurant RIJPERKERK. TEL. 05118-1920 Speciaal ingericht voor al Uw PARTIJEN en FEESTEN. Zondags geopend vanaf 13.00 uur Overige dagen voor partijen ROEL DE WILDE

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1978 | | pagina 5