VODDEMAN JOPIE HUISMAN
EXPOSEERT IN FRIES MUSEUM
„SE SALLE SKRIKKE AS ZE MIEN SKILDERIJEN SIEN
KOSTELIJKE KEREL MET PRACHTIG WERK
5
De eerste keer, dat wij Jopie Huisman ontmoetten, zal een vijf en twintig jaar geleden zijn. Hij woonde
toen nog in Workum, de stad van z'n hart, in De Oude Zwaan, een vroegere herberg, het monumentale
pandje op de hoek van het Dwarsnoard, dat in later jaren zo grandioos is gerestaureerd. Als tekenaar of
schilder was hij toen nog niet bekend - hij zat er midden in de onvoorstelbare troep, waarmee hij de kost
verdiende: lompen en metalenWel leerden we hem daar direct kennen als een buitengewoon interessante
figuur, een kostelijke kerel, innemend, geestig, spiritueel. Pas veel later hoorden we, dat deze opvallende
voddenman ook tekende en schilderde en nu komt hij waarempel met z'n uiterst gedetailleerde werk naar
Leeuwarden: vanaf maandag 16 oktober tot eind november exposeert hij op initiatief van Tom Mercuur in
het Fries Museum - het wordt Jopie's eerste tentoonstelling, waarop niet alleen z'n tekeningen, maar ook
z'n indrukwekkende schilderijen zijn te zien.
,,Sa'k je es wat vetelle?" vroeg Jo
pie Huisman, toen we hem deze
week opzochten in zijn boerderijtje
in Herbayum, waar hij nu woont,
„ze salie daar in Leeuwarden skrik-
ke, wanneer se mien skilderijen
sien. Het is meedogenloos werk,
maakt deur een bezetene!"
GELD NODIG
In 1962 exposeerde de toen veertig
jarige Jopie Huisman voor het eerst
met z'n tekeningen in de Blauwe
Hand in Harlingen. Daar hadden ze
wat geld nodig en Jopie kreeg er
aardigheid aan het bij elkaar te
brengen. Telefonisch gelastte hij al
z'n relaties („rieke lompejoaden")
de expositie te bezoeken en er min
stens met één aankoop vandaan te
gaan - anders hoefden ze er niet op
te rekenen, dat ze ooit nog eens met
Jopie zaken konden doen.
Het succes was overweldigend: de
Blauwe Hand werd er vier mille be
ter van, ondanks het feit, dat de te
keningen voor zachte prijsjes van
vier tot vijf tientjes werden ver
kocht.
Er volgden nog enkele andere expo
sities - Workum, 't Coopmanshüs
in Franeker - tot er een stilstand
kwam - na '66 raakte Joop Huisman
geen potlood meer aan en hoorden
we weinig meer van hem; wél, dat
hij van Workum naar Herbayum
trok - dat lag blijkbaar gunstiger
voor z'n vak, nog steeds lompen en
metalen.
BIJNAMEN
Een paar jaar geleden klonk plotse
ling z'n enthousiaste stem door de
radio: in een programma over Wor
kum deed Jopie Huisman even uit
de doeken, wie er vroeger zoal in dit
aardige stadje woonden: de Stoe-
peskietster, de Wrattebieter, Sietse
Vegees, Jan Blotekont, Nanne
Piep, de Kontsjetuter, Auke We
reldbol, Albert Wienhapper, Auke
Menpop alias Auke Stoelgang,
Geile Einekont, Johannes Sieds-
wien, de Kachelslak, Kopen Kont.
Luwe Skeet, Piter de Knipeager, de
Piskieker, de Rijke Jongeling, Spi-
ker inne deakiste. Pinkelman en
Nolle Otsie, die ook wel Otsie - met
de - navel werd genoemd.
SFEERVOL
Nog geen week later zaten we'
tegenover Jopie Huisman in de
sfeervolle woonkamer van z'n huis
in Herbayum, fantastisch ingericht
met duizend dingen, waarin hij
meer ziet, dan - helaas - zo veel
anderen: oud Fries aardewerk, scha
len en schotels, kinderschoentjes uit
vorige eeuwen, aangetroffen in z'n
lompentroep, joekels van sleutels,
in verleden tijden gebruikt, en na
tuurlijk ook tekeningen en schilde
rijen van eigen hand.
In de hoek van de kamer, met licht-
Waarom binne jou niet oppe begrafenis van Krelis weest?'
"Omdat Krelis oek niet oppe begrafenis komt van mij"
val van twee kanten, een kleine ezel
met daarop een doek in bewerking -
het onderwerp stond op de grond:
een oeroude kruiwagen met wat los
spul er op. Vol vuur vertelde Jopie
van dit schilderij in wording - ook
gaf hij nog even een herhaling van
die radio-uitzending, waar hij spe
ciaal voor ons gewoon een show van
maakte; we zagen Marten Krom-
poot door de kamer lopen en we
hóórden de Weerprofeet z'n speech
afsteken tegen de boeren op de
markt
vervolg op pag. IJ
Jopie Huisman ook gek op ouwe verfomfraaide hoeden!) met de lieslaarzenhet onderwerp van
