KRUISING TUSSEN LEEUW EN KOE 'T KLEINE KRANTSJE OP DE OUDE KERMISSEN STONDEN ZE VOOR NIKS MIEDEMA HERENKLEDING HERENMODES DAMES MANTELS GELEGENHEIDS KLEDING Bekijk het eens door een BRIL van Vandaag het tweede en laatste deel van het verhaal van Jan de Danser over de oude kermissen. Het gaat ditmaal over het sterke stukje van het vertonen van een kruisweg van een leeuw en een koe Toen zijn we maar weer teruggeval len op de zwevende dame en meer van die wereldwonderen, die altijd iets te raden over lieten. Tenslotte zei ik Jaco vaarwel, maar een paar jaar later kwam ik toch weer in zijn vaarwater terecht. In die tussentijd had hij in een of ander tijdschrift iets gelezen over kruisingen in de natuur, waarbij uit de gemeenschap van twee soorten dieren, een geheel nieuw ras ontstond. Dat artikel bleef maar in zijn brein rond spoken', waarbij het idee om zo'n ex periment rendabel te maken, steeds meer op de voorgrond trad. Jaco was in dit opzicht een rare. Hij peinsde z'n hersens zo lang suf tot hij meende het te hebben gevonden en het resultaat was dat hij een Schotse Hooglander kocht. Daarbij mag ik eerst wel iets ter toelichting vertellen. Deze rundersoort stamt uit Schotland en is van een heel ander type dan het vee bij ons. De dieren zijn zo ruig behaard dat ze ook in de winter buiten kunnen lopen zonder hinder te hebben van de kou, en met enige fantasie zou men zich kunnen voorstellen dat ze regelrecht uit de wildernis zijn ge haald. Nu was het exemplaar dat Jaco had aangekocht een stier, zo wild als de duivel, maar de baas zei dat dit wel zou wennen. Overigens Verhuur en verkoop o fori omweg 12 Iwuwarden fel«f.(05l00)21044 had ik nog nooit zo'n monster ge zien, met vervaarlijke horens van een halve meter, die wijd uit elkaar stonden. Het had heel wat zweetdruppeltjes gekost om hem in en uit de veewagen te krijgen, want wanneer je hem maar even bena derde, begon hij te snuiven en te trappen als een wildeman. Wat Jaco met zo'n beest moest aan vangen was me ten enenmale een raadsel, maar daar wist hij wel een oplossing voor. Hij zou het laten doorgaan voor een kruising tussen een leeuw en een koe, endatzou een sensatie worden zoals nog nooit eerder was vertoond. Nu leek de stier evenveel opeen leeuw als mijn tante, maar daarop kon raad worden geschaft. Jaco was even vindingrijk als brutaal en aan fantasie had hij allerminst een gebrek. Het zou wel een reus van een leeuw worden, maar zo nauw moest je het ook weer niet nemen. Wel vroeg ik me af hoe hij het klaar zou spelen. Maar toen een paar weken later het seizoen begon was het toch zo ver dat hij het wonder der natuur kon presenteren EINDELOOS GEDULD Met eindeloos geduld had hij de stier aan zich laten wennen en had het beest een hele metamorfose on dergaan. Zo ruig als het van voren was, zo kaal was het van achteren. En van de afgeknipte haren droeg het stomme dier een enorme pluim aan de staart. Het was komisch en zielig tegelijk, de stieropgeslotente zien in een kooi met alluminium tra lies, een veel te licht bouwsel voor het geval dat Kloris, zo werd hij genoemd, het eens een keer op z'n heupen mocht krijgen. Zo kon het spul onder de mys terieuze titel 'Sensatie uit het oer woud', beginnen. Hoewel de tent van een mooi front was voorzien, met apen in de bomen en een prachtig geschilderde leeuw met een koeiekop, had ik er toch maar weinig kijk op. Er was een bang voorgevoel in me dat de zaak wel eens lelijk mis kon lopen, en dat gebeurde dan ook prompt. Toen de tent eindelijk was opgebouwd en we de Razende Roeland binnen hadden, goed verankerd aan een paal, die wel een paar meter in de grond was geslagen en toen er ook nog een baal hooi voor hem werd aangevoerd, zou er niets meer kunnen gebeuren. Alleen bleef de vraag hoe het publiek zou reageren. Welnu, de kermis begon en het la waai denderde los. Toen het draai orgel naast ons zijn eerste klanken liet horen, begon onze Kloris al on rustig te rukken en te snuiven, maar Jaco zag nog niet het minste gevaar. Maar tegenover ons stond "Het wonder van Dendermonde'het meisje dat alleen maar een hoofd had en dat beschikte over occulte gaven. Niet zodra werd daar het no dige tam-tam op de grote trom ge maakt om het publiek te lokken, of de hel barstte in dubbel opzicht los. De stier werd steeds nerveuzer en onze tent stond af en tot op zijn grondvesten te schudden. Mogelijk was alles nog goedgegaan, maar toen op een gegeven moment buurman met een enorme zwieperd een dreun op de trom gaf, voltrok het drama zich in een minimum van tijd. Ik kan niet na vertellen hoe vlug het gebeurde, alleen weet ik nog dat de latten en het andere houtwerk me om de oren vlogen, dat de tent een ruïne was en dat Kloris de straat op stormde en een paniek zaaide zonder weerga. Er werd een klopjacht op hem georga niseerd, met als resultaat dat hij de volgende dag bij de slager hing. Een dodelijk schot van de politie had ervoor gezorgd dat de kijkgrage ogen van het publiek voor altijd van deze wondere speling van de natuur bleven verstoken. Zo moest er weer raad worden ge schaft, want zonder wind kan een molen nu eenmaal niet malen. Het duurde dan ook niet zo heel lang of Jaco kwam met een lama aanzetten, die de kruising van een hert en een paard zou moeten voorstellen. Het beest was bij lange na niet zo woest als de stier, maar toch had het op zijn tijd z'n nukken. Dan spuugde hij naar je en eer je het wist zat je onder de groene brij, die ook nog stonk van je welste. Maar op den duur raakte je aan alles gewend. Zo kwamen we erop onze tournee mee op de jaarmarkt te Emmen te staan. Jaco en Fie gingen er gezellig een uurtje op uit en lieten het beheer van de tent aan mij over. Onder de weinigen die naar binnen stapten, bevond zich een man, die zo op de lama toe liep, het dier over de kop streek en zacht tegen hem begon te praten. Ik waarschuwde hem nog dat de lama zou gaan spugen, maar de man zei zelfverzekerd: ,,Bij mij niet, want ik ken hem. Hij komt bij ons uit de dierentuin." Nu begreep ik waarom de baas de benen had genomen, want een paar honderd meter verder liepen er wel twintig van dit soort in het dieren park. Dat ik er desondanks leuk aan verdiende mag wel een wonder heten. Toch werd het met die lama geen succes. Het publiek was er maar al te gauw op uitgekeken en een krantebericht, dat de ware iden titeit van 'het wonder' onthulde, maakte het fiasco compleet, zodat het beest maar weer naar de dieren tuin terug werd gebracht. Zulke dingen gebeurden in 'de schone dagen van weleer', die wel nooit weer zullen keren. De zwarte vuurvreter niet, omdat men daarin al gauw een symptoom zou zien van rassendiscriminatie, de bereshow niet, omdat de gefrustreerde dames van de dierenbescherming daar tegen in het harnas zijn gekomen, het vlooientheater al evenminsinds die beestjes zo schaars op de markt liggen. Maar vooral zijn de mensen in de loop van de tijd veel nuchterder geworden. Simpele at tracties hebben plaatsgemaakt voor ongekende mogelijkheden. De mys teries van donker Afrika zijn reeds lang onthuld en wat Parijs bij nacht betreft, met een vliegtuig ben je zo OPTIEK Oogmeting dagelijks Gedipl. opticiën Kleine Kerkstraat 14 Leeuwarden Telefoon 05100-2 48 66 b.g.g. 05182-3 97 over en anders kun je even goed in Amsterdam terecht. Vooreen portie Turks fruit staat men nog in de rij. Niet meer voor het oude ker misvermaak, waarbij - de titel van dit hoofdstuk zei het al - het nooit te dol kon. voor Leeuwarden en de wijde wereld er omheen. Een uitgave van Fenno Schoustra'a Publlcl- teitskantoor. Verschijnt eenmaal in de veertien dagen. Redactie, Administratie en Advertentieafdeling: Vredeman de Vries- straat 18921 BP Leeu warden. Telefoon (05100) 20302 Postgiro 98 10 62 Bank: Rabobank Geopend: van dinsdag tot en met donderdag, uitsluitend 's morgens van 9 tot 12 uur. 's Middags en van vrij dag tot en met maandag gesloten. Abonnementsprijs: voor Nederland fl.21.00 per jaar; voor het buiten- land:fl. 37.50 per jaar. Losse nummers: afge haald fl. 1.25 per stuk. Per giro besteld: fl.2.00 voor 1 ex., fl.3.50 voor 2 ex fl.5.00 voor 3 ex. Het lidmaatschap van 't Kleine Krantsje is alleen mogelijk voor lezers, die akkoord gaan met de bepaling, dat het abonne mentsgeld vooruit moet worden voldaan. Op de 1e februari dient het abonnementsgeld voor het dan lopende jaar te zijn betaald. Geschenk-abonnementen en abonnementen van lezers in het buitenland moeten op de 31e decem ber van het voorafgaande jaar zijn betaald. Lezers, die zich niet tele fonisch of schriftelijk, maar per giro-overschrij ving als abonnee aanmel den, worden verzocht op het girostrookje te ver melden: Nieuwe abonnee. Abonnees, die zijn ver huisd, dienen er op te letten, dat hun giro-over- schrijvingskaart het nieu we adres vermeldt - het oude adres moet worden doorgehaald. Wie het abonnementsgeld voor een ander betaalt, dient duidelijk de naam en het adres te vermelden van de abonnee, voor wie wordt betaald. Adreswijzigingen moeten minstens 10 dagen voor het verhuizen worden doorgegeven. Abonnementen, die niet voor 1 december zijn op gezegd, worden automa- i tisch verlengd. V Op de oude kermissen stonden ze voor niks. "Komt dit zien. komt dit zien

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1978 | | pagina 3