KRUISING TUSSEN LEEUW EN KOE
'T KLEINE
KRANTSJE
OP DE OUDE KERMISSEN STONDEN ZE VOOR NIKS
MIEDEMA
HERENKLEDING
HERENMODES
DAMES MANTELS
GELEGENHEIDS
KLEDING
Bekijk het eens door
een BRIL van
Vandaag het tweede en laatste
deel van het verhaal van Jan de
Danser over de oude kermissen.
Het gaat ditmaal over het sterke
stukje van het vertonen van een
kruisweg van een leeuw en een
koe
Toen zijn we maar weer teruggeval
len op de zwevende dame en meer
van die wereldwonderen, die altijd
iets te raden over lieten. Tenslotte
zei ik Jaco vaarwel, maar een paar
jaar later kwam ik toch weer in zijn
vaarwater terecht. In die tussentijd
had hij in een of ander tijdschrift iets
gelezen over kruisingen in de
natuur, waarbij uit de gemeenschap
van twee soorten dieren, een geheel
nieuw ras ontstond. Dat artikel bleef
maar in zijn brein rond spoken',
waarbij het idee om zo'n ex
periment rendabel te maken, steeds
meer op de voorgrond trad. Jaco
was in dit opzicht een rare. Hij
peinsde z'n hersens zo lang suf tot
hij meende het te hebben gevonden
en het resultaat was dat hij een
Schotse Hooglander kocht. Daarbij
mag ik eerst wel iets ter toelichting
vertellen. Deze rundersoort stamt
uit Schotland en is van een heel
ander type dan het vee bij ons. De
dieren zijn zo ruig behaard dat ze
ook in de winter buiten kunnen
lopen zonder hinder te hebben van
de kou, en met enige fantasie zou
men zich kunnen voorstellen dat ze
regelrecht uit de wildernis zijn ge
haald. Nu was het exemplaar dat
Jaco had aangekocht een stier, zo
wild als de duivel, maar de baas zei
dat dit wel zou wennen. Overigens
Verhuur en verkoop
o fori omweg 12 Iwuwarden fel«f.(05l00)21044
had ik nog nooit zo'n monster ge
zien, met vervaarlijke horens van
een halve meter, die wijd uit elkaar
stonden. Het had heel wat
zweetdruppeltjes gekost om hem in
en uit de veewagen te krijgen, want
wanneer je hem maar even bena
derde, begon hij te snuiven en te
trappen als een wildeman.
Wat Jaco met zo'n beest moest aan
vangen was me ten enenmale een
raadsel, maar daar wist hij wel een
oplossing voor. Hij zou het laten
doorgaan voor een kruising tussen
een leeuw en een koe, endatzou een
sensatie worden zoals nog nooit
eerder was vertoond. Nu leek de
stier evenveel opeen leeuw als mijn
tante, maar daarop kon raad worden
geschaft. Jaco was even vindingrijk
als brutaal en aan fantasie had hij
allerminst een gebrek. Het zou wel
een reus van een leeuw worden,
maar zo nauw moest je het ook weer
niet nemen. Wel vroeg ik me af hoe
hij het klaar zou spelen. Maar toen
een paar weken later het seizoen
begon was het toch zo ver dat hij het
wonder der natuur kon presenteren
EINDELOOS GEDULD
Met eindeloos geduld had hij de
stier aan zich laten wennen en had
het beest een hele metamorfose on
dergaan. Zo ruig als het van voren
was, zo kaal was het van achteren.
En van de afgeknipte haren droeg
het stomme dier een enorme pluim
aan de staart. Het was komisch en
zielig tegelijk, de stieropgeslotente
zien in een kooi met alluminium tra
lies, een veel te licht bouwsel voor
het geval dat Kloris, zo werd hij
genoemd, het eens een keer op z'n
heupen mocht krijgen.
Zo kon het spul onder de mys
terieuze titel 'Sensatie uit het oer
woud', beginnen. Hoewel de tent
van een mooi front was voorzien,
met apen in de bomen en een
prachtig geschilderde leeuw met
een koeiekop, had ik er toch maar
weinig kijk op. Er was een bang
voorgevoel in me dat de zaak wel
eens lelijk mis kon lopen, en dat
gebeurde dan ook prompt. Toen de
tent eindelijk was opgebouwd en we
de Razende Roeland binnen
hadden, goed verankerd aan een
paal, die wel een paar meter in de
grond was geslagen en toen er ook
nog een baal hooi voor hem werd
aangevoerd, zou er niets meer
kunnen gebeuren. Alleen bleef de
vraag hoe het publiek zou reageren.
Welnu, de kermis begon en het la
waai denderde los. Toen het draai
orgel naast ons zijn eerste klanken
liet horen, begon onze Kloris al on
rustig te rukken en te snuiven, maar
Jaco zag nog niet het minste gevaar.
Maar tegenover ons stond "Het
wonder van Dendermonde'het
meisje dat alleen maar een hoofd
had en dat beschikte over occulte
gaven. Niet zodra werd daar het no
dige tam-tam op de grote trom ge
maakt om het publiek te lokken, of
de hel barstte in dubbel opzicht los.
De stier werd steeds nerveuzer en
onze tent stond af en tot op zijn
grondvesten te schudden. Mogelijk
was alles nog goedgegaan, maar
toen op een gegeven moment
buurman met een enorme zwieperd
een dreun op de trom gaf, voltrok
het drama zich in een minimum van
tijd. Ik kan niet na vertellen hoe
vlug het gebeurde, alleen weet ik
nog dat de latten en het andere
houtwerk me om de oren vlogen,
dat de tent een ruïne was en dat
Kloris de straat op stormde en een
paniek zaaide zonder weerga. Er
werd een klopjacht op hem georga
niseerd, met als resultaat dat hij de
volgende dag bij de slager hing. Een
dodelijk schot van de politie had
ervoor gezorgd dat de kijkgrage
ogen van het publiek voor altijd van
deze wondere speling van de natuur
bleven verstoken.
Zo moest er weer raad worden ge
schaft, want zonder wind kan een
molen nu eenmaal niet malen. Het
duurde dan ook niet zo heel lang of
Jaco kwam met een lama aanzetten,
die de kruising van een hert en een
paard zou moeten voorstellen. Het
beest was bij lange na niet zo woest
als de stier, maar toch had het op
zijn tijd z'n nukken. Dan spuugde
hij naar je en eer je het wist zat je
onder de groene brij, die ook nog
stonk van je welste. Maar op den
duur raakte je aan alles gewend. Zo
kwamen we erop onze tournee mee
op de jaarmarkt te Emmen te staan.
Jaco en Fie gingen er gezellig een
uurtje op uit en lieten het beheer van
de tent aan mij over. Onder de
weinigen die naar binnen stapten,
bevond zich een man, die zo op de
lama toe liep, het dier over de kop
streek en zacht tegen hem begon te
praten. Ik waarschuwde hem nog
dat de lama zou gaan spugen, maar
de man zei zelfverzekerd: ,,Bij mij
niet, want ik ken hem.
Hij komt bij ons uit de dierentuin."
Nu begreep ik waarom de baas de
benen had genomen, want een paar
honderd meter verder liepen er wel
twintig van dit soort in het dieren
park. Dat ik er desondanks leuk aan
verdiende mag wel een wonder
heten. Toch werd het met die lama
geen succes. Het publiek was er
maar al te gauw op uitgekeken en
een krantebericht, dat de ware iden
titeit van 'het wonder' onthulde,
maakte het fiasco compleet, zodat
het beest maar weer naar de dieren
tuin terug werd gebracht.
Zulke dingen gebeurden in 'de
schone dagen van weleer', die wel
nooit weer zullen keren. De zwarte
vuurvreter niet, omdat men daarin
al gauw een symptoom zou zien van
rassendiscriminatie, de bereshow
niet, omdat de gefrustreerde dames
van de dierenbescherming daar
tegen in het harnas zijn gekomen,
het vlooientheater al evenminsinds
die beestjes zo schaars op de markt
liggen. Maar vooral zijn de mensen
in de loop van de tijd veel
nuchterder geworden. Simpele at
tracties hebben plaatsgemaakt voor
ongekende mogelijkheden. De mys
teries van donker Afrika zijn reeds
lang onthuld en wat Parijs bij nacht
betreft, met een vliegtuig ben je zo
OPTIEK
Oogmeting dagelijks
Gedipl. opticiën
Kleine Kerkstraat 14
Leeuwarden
Telefoon 05100-2 48 66
b.g.g. 05182-3 97
over en anders kun je even goed in
Amsterdam terecht. Vooreen portie
Turks fruit staat men nog in de rij.
Niet meer voor het oude ker
misvermaak, waarbij - de titel van
dit hoofdstuk zei het al - het nooit te
dol kon.
voor Leeuwarden en de
wijde wereld er omheen.
Een uitgave van Fenno
Schoustra'a Publlcl-
teitskantoor.
Verschijnt eenmaal in de
veertien dagen.
Redactie, Administratie
en Advertentieafdeling:
Vredeman de Vries-
straat 18921 BP Leeu
warden.
Telefoon (05100) 20302
Postgiro 98 10 62
Bank: Rabobank
Geopend: van dinsdag
tot en met donderdag,
uitsluitend 's morgens
van 9 tot 12 uur.
's Middags en van vrij
dag tot en met maandag
gesloten.
Abonnementsprijs:
voor Nederland fl.21.00
per jaar; voor het buiten-
land:fl. 37.50 per jaar.
Losse nummers: afge
haald fl. 1.25 per stuk.
Per giro besteld: fl.2.00
voor 1 ex., fl.3.50 voor 2
ex fl.5.00 voor 3 ex.
Het lidmaatschap van 't
Kleine Krantsje is alleen
mogelijk voor lezers, die
akkoord gaan met de
bepaling, dat het abonne
mentsgeld vooruit moet
worden voldaan.
Op de 1e februari dient
het abonnementsgeld
voor het dan lopende jaar
te zijn betaald.
Geschenk-abonnementen
en abonnementen van
lezers in het buitenland
moeten op de 31e decem
ber van het voorafgaande
jaar zijn betaald.
Lezers, die zich niet tele
fonisch of schriftelijk,
maar per giro-overschrij
ving als abonnee aanmel
den, worden verzocht op
het girostrookje te ver
melden: Nieuwe abonnee.
Abonnees, die zijn ver
huisd, dienen er op te
letten, dat hun giro-over-
schrijvingskaart het nieu
we adres vermeldt - het
oude adres moet worden
doorgehaald.
Wie het abonnementsgeld
voor een ander betaalt,
dient duidelijk de naam en
het adres te vermelden
van de abonnee, voor wie
wordt betaald.
Adreswijzigingen moeten
minstens 10 dagen voor
het verhuizen worden
doorgegeven.
Abonnementen, die niet
voor 1 december zijn op
gezegd, worden automa-
i tisch verlengd.
V
Op de oude kermissen stonden ze voor niks. "Komt dit zien. komt dit zien