IK ZIE JONGENS VAN NU NOOIT MEER
BOKJE SPRINGEN ZOALS VROEGER
't Spinnewiel
13
Fa. 0. v. d. VEEN
en Zn.
brillencentep
;best;
KAARSEN
DE EENHOORN
GRAMMOFOON
PLATEN
VLINDER
Uw speciaalzaak voor:
wol- en handwerk.
Tevens kralenboetiek.
Komt u even langs.
Wij geven u gaarne
deskundig advies.
Nieuwestad 121
(tegenover de Waag)
Leeuwarden
Telefoon 05100-25242
voor televisie
radio en elektrische
huishoudelijke
artikelen
is uw adres
Voorstreek 84
Tel. 28174
ZOU EEN BRIL VAN
„BEST" DAN TÓCH
BETER ZIJN
ccgtr.efing (Uhocfkaroep
NIEUWESTAD 6ia
LEEUWARDEN
TEL 23702
Voor al uw
DROGISTERIJ
Jan van Scorelstraat 55,
telefoon 22495
GROTERE KEUS
VINDT U NERGENS
NIEUWESTAD 39
OOK VOORSTREEK 88
TELEFOON 26337
LEEUWARDEN
Met een klein, maar frappant
staaltje van dierenliefde werd ik ge
confronteerd, toen ik op een middag
m'n auto parkeerde aan de Wis-
sesdwinger bij de ingang van de
Prinsentuin. Daar stond de heer Si
mon Dompeling, bij veel Leeu
warders welbekend, een - in het
wild levende - duif te voeren. En
dat schijnt hij, iedere dag, al heel
lang te doen. "Elke dag koop ik een
paar eierkoeken" vertelde Simon
mij, "ik knijp ze fijn en dan zijn ze
voor de duiven". Maar lang zal hij
dat waarschijnlijk niet meer kunnen
doen, "want", aldus deze dieren
vriend, "toen ik ermee begon waren
er nog vier en twintig duiven en nu
is er nog maar een - de andere drie
en twintig zijn allemaal door de kat
ten opgevreten
ken? In elk geval kan ik me nog
goed herinneren, dat in het vrije
kwartier de hogere klassen zich di
rect verdeelden. De ene helft ging
tegen de muur staan en de andere
helft tegen de tegenovergestelde.
Achter de grotere jongens stonden
wij als ukjes uit de eerste en tweede
klassen. De oudste klassen gingen
dan op elkaar los om kinderen van
de overliggende partij te roven. Wij
kleine jongens werden vaak half
uitelkaar getrokken en na afloop van
het vrije kwartier werden de aantal
len geteld en kon worden opge
maakt, wie er die morgen had ge
wonnen. Waren het de Geallieerden
geweest of de Duitsers?"
Ook andere kinderspelen van toen
betrekt de heer Miedema in zijn
verhaal en verbaasd moet hij consta
teren, dat hij de jongens van nu be
paalde dingen nooit meer ziet doen.
"Vreemd genoeg
zie ik tegen
woordig nooit
meer het bij ons
zeer geliefde
bok-staan en bok-springen
met als bovenste en laatste man de
vraag: lepel, schaar of hakmes. De
eerste jongen als bok hield zich aan
een hek vast, de tweede er achter
met zijn hoofd tussen de benen van
de eerste enz. Met zijn armen steun
zoekend aan de gebogen voor hem
staande. Zo een hele rij en dan be
gon de tegenpartij op de aaneenges
loten rij ruggen te springen totdat de
laatste het lepel, schaar of hakmes
riep en de voorste van de bok-
staanders moest antwoorden. Af
en toe zakte de hele zaak in
elkaar en moest je jezelf uit de
kluwen armen, benen en rompen
weer tot staan opwerken".
Tot zover de heer Miedema, die ons
met dit verhaaltje weer even aan de
heerlijke dagen van onze jeugd
heeft doen denken. Ach ja, bepeins
je dan, wanneer je dat leest, dat
bokspringen - inderdaad, nooit zie
je het meer. En dat geldt natuurlijk
ook voor verschillende andere kin-
De Meubelen Miedema BV heeft ter
gelegenheid van het honderdjarig
bestaan een aardig boekje uitgege
ven ("Toen en nu"),, waarin veel
wetenswaardigs over de geschiede
nis van dit bedrijf wordt verteld.
Maar ook worden er dingen in ge
zegd, die niets met deze onderne
ming te maken hebben. Zo haalt de
heer G. Miedema bijvoorbeeld her
inneringen op aan zijn jeugd en wat
hij daarover te vertéllen heeft zal
ook de oudere lezers van onze krant
interesseren.
De heer Miedema schrijft, dat hij
opgroeide in de Sint Jacobsstraat en
naar school ging in de eerste
wereldoorlog. "Nederland" zo
zegt hij, "probeerde toen een uiter
ste neutraliteit in acht te nemen. In
de kranten en in de gemoederen van
de mensen waren de meningen ver
deeld van pro Geallieerd tot pro
Duits. Was het een wonder, dat ook
de kinderen op school partij trok-
Een maand of wat geleden hebben we in deze krant een verhaal kunnen lezen over echte ouwerwetse sigarenwinkel
tjes in Leeuwarden, die helaas de een na de ander gaan verdwijnen. Ook is toen gesproken over het kleine gezellige
buurtwinkeltje van Van den Berg aan de Achter de Hoven, vlak naast de vroegere Gemeente HBS. Ook dit leuke
winkeltje zal er we! niet zo lang meer zijn. schreef 't Kleine Krantsje toen. of althans woorden van die strekking.
En waarempel, toen ik een dezer dagen toevallig over die Achter de Hoven reed. bleek het al zo ver te zijn: achter
de deur hing een kaartje met de mededeling, dat de zaak wegens opheffing gesloten was. Alzo weer een van de lijst
afgevoerd - wat zou er, vraag ik me af, overblijven van de Leeuwarder mini-middenstand?
derspelen. Landsjekappen bijvoor
beeld. Vergis ik me niet, dan heb ik
dat in geen dertig of veertig jaar
meer gezien. Maar toen ik hierover
begon, onlangs in een groepje wat
jongere mensen, riepen ze van alle
kanten, dat dit landsjekappen nog
wel degelijk wordt gedaan. Maar
waar dan, vraag ik me af. Heus, ik
zie het de jeugd van vandaag nooit
meer doen. En om dan nog even op
dat bokjespringen terug te komen:
wat ik me ervan herinner is, dat we
altijd, maar dan ook altijd spraken
van hakio, waarmee dan natuurlijk
wel dat hakmes werd bedoeld: "le
pel, skeer of hakio?"
Grote en kleine drama's in deze tu
multueuze wereld. Op de dag,
waarop de grote tragedie in het
Guyanese Jonestown bekend werd,
voltrok zich een mini-drama op het
stukje straat tussen de stadsgracht
en het Beursgebouw. Daar fietste
een jongeman, die net een zak heer
lijke oliebollen had gekocht. Ca
deautje voor z'n jarige mama? Of
een verrassing voor z'n lieve, oude
oma? We kunnen er slechts naar
gissen, maarzeker is, dat plotseling
de zak begon te scheuren en daar
rolden alle oliebollen over de grond.
Met een beteuterd gezicht zette de
jongeman z'n fiets tegen een boom.
Toen bukte hij zich om een van die
bollen op te rapen. Zou er nog wat te
redden zijn? Helaasmet een
boog verdween die ene bol in de
gracht en na een laatste mismoedige
blik op de oliebollen op de grond,
stapte de jongen weer op z'n fiets en
vervolgde hij z'n rit naar huis.
