m
SCHEIDSRECHTERS ALS VOETBALLERS
DE GRUWELIJKE MOORDAANSLAG
SENSATIONELE NIEUWS VAN MOND TOT MOND
LEZERS IN
DE PEN
9
Romantisch
tafelen
aan de Terpenroute
Henk en Tity Hasz
■"W iM
In 1948 stonden de Leeuwarder voetbalscheidsrechters eens niet als fluitist, maar als voetballers op het veld en wel in Amsterdam,
waar toen seriewedstrijden werden verspeeld. Op deze fraaie foto, die daarbij werd gemaakt, zien we staand, de heren L. Smid,
Mintje Slof, Frans Bargens, Henk Steneker, Gerrit Eden, Adrie de Jonge, Ritske Lamberts en Charles Franconi en geknield de
heren Wiepie ter Horst, Henk Zondervan, Henk van der Meulen, Dirk Arends en Geert Bontekoe. Hoe het de voetbalscheids
rechters toen voetballend verging? We weten het niet en hoeven het ook niet te weten - belangrijker is het, dat het sportieve
gezelschap voor 't hele nageslacht vereeuwigd werd.
Een waar
genoegen
Uw gastheer en gastvrouw
Bosweg 25, tel. 05103-2266
Reservering gewenst
's Maandags gesloten,
romtntiscli reitiunirt gg
herbtrge i ryi
vervolg van pag. 7
De volgende dag ging het sensatio
nele nieuws van de moordaanslag
bij het Nieuwe Kanaal van mond tot
mond.
Het meisje, zei men, moest al over
leden zijn.
De dader, wist men, had zich door
verdrinking van kant gemaakt.
De man, die naar men zei, ook z'n
vader al had vermoord, zou al ver
scheidene dagen op de onheilsplek
hebben rondgelopen, kennelijk
wachtend op z'n slachtoffer.
Ook het motief voor de aanslag was
bij 't volk precies bekend: Akke
Kobus had veel meer van Jans duis
tere verleden geweten, dan Marie -
zij had het haar vriendin verteld en
daarvoor had Jan van Arnhem nu
wraak genomen.
Nog een foto van Akke Kobus, het slachtoffer van de steekpartij.
Toen duidelijk werd, dat de dader
zich niet op zijn kosthuis zou laten
vangen, werd zijn signalement door
het land geseind: bovendien werd er
een politiemandie hem kendenaar
Groningen gestuurd - wie weet was
hij daarheen om verder naar Duits
land te vluchten.
De gemoederen in het anders zo stil
len Leeuwarden waren nog steeds
verhit, toen zaterdagmorgen vanuit
Zwolle het bericht kwam, dat de
dader daar was gearresteerd. Twee
agenten herkenden hem op slag
door het verspreide signalement:
kort en gezet, op donkerbruine trij
pen pantoffeltjes - het kon niet mis
sen, dit moest hem zijn.
Nog trachtte Jan door het opgeven
van een valse naam aan arrestatie te
ontkomen, maar de Zwollenaren
lieten zich niet beetnemen; ze zetten
hem op de eerstvolgende trein en
toen hij met zijn bewakers in Leeu
warden arriveerde, stond het al
zwart van de mensen voor het sta
tion.
„Echt het type vaneen misdadiger"
zeiden de mensen en het regende
verwensingen naar zijn - aan voor
hoofd en neus bebloede - hoofd.
„Zwaar geboeid kwam hij hier
aan" schreef de krant". En zeer
vermoeid zag hij er uit, kreupelend
van gang, vermoedelijk vanwege de
blaren aan zijn voeten, want heel
den langen weg van Leeuwarden
naar Zwolle heeft hij voeteerend af
gelegd en stellig heeft hij zich
weinig of geen rust gegund. In de
maatschappij is geen plaats voor
zulke individuen, wier daden aan
krankzinnigheid grenzen".
Dagenlang bleef Akke Kobus nog
zweven tussen leven en dood; toen
knapte ze langzaam, heel langzaam
op, maar door een vergroeiing van
het strottenhoofd verloor ze haar
vervolg van pag. 4
En wat een aanpassingsvermogen
werd er niet van mijn vrouw en kin
deren, alsmede van me zelf ver
eist Mijn gezin bestond toen uit
zeven personen, dat eens in één jaar
tijd drie maal werd verplaatst. Onze
oudste jongens, (een tweeling) heb
ben drie scholen moeten bezoeken
om de eerste klas U.L.O. te kunnen
volgen en wel Almelo, Groningen
en Hengelo.
De gedachte is dikwijls bij me op
gekomen, dat je ongeveer als stuk
goed werd beschouwd. Het zullen
de tijdsomstandigheden zijn ge
weest dat je in al die ellende kon
berusten. Immers in de dertiger ja
ren waren door de crises zovelen tot
werkloosheid gedoemd, en wat dat
betrof, bleef je buiten schot. Dit wa
ren enkele ervaringen uit het verle
den van eén oud Leeuwarder
spoorman.
Haaksbergen J. P. Krijnsen
Dokter P. H. van Eden, die het slachtoffer direct liet overbrengen naar het
Stadsziekenhuis.
spraak. Ook kon ze niet meer ge
woon ademhalen - er moest een
buisje in haar keel worden aange
bracht.
wordt vervolgd
