Grenen plattelandsmeubelen
van omstreeks 1900en ouder
4
Friesland Bank
Uw eigen bank
ARMENZORG
In aansluiting op het verhaaltje van
Bart van der Weerdt over de hoorn
blazer Bouke met het hondje Pe
tertje, wil ik even zeggen dat de
eigenaressen van dat hondje de da-
Cfajoufht
mtji frtagt...
mes Beucker Andreae zijn geweest.
Die deden aan armenzorg, zo was
dat vroeger. Zij zonden dan de kin
deren uit, die er erg zwak en bleek
uitzagen. Dan gingen die kosteloos
naar Vlieland met een vereniging,
drie of vier weken, soms zelfs wel
zes.
Als de kinderen terugkwamen kon
den ze nog drie weken 's avonds bij
de dames aan de Nieuweburen ko
men melk drinken. Dat ging dan
allemaal kosteloos.
Gingen de kinderen naar Vlieland,
dan moest er door de ouders voor
worden gezorgd, dat ze voor elke
week schoon goed meekregen. Ja,
zelfs ook nog een stel extra goed.
Dat was voor sommige ouders een
hele toer, maar het moest toch, an
ders konden de kinderen niet mee.
De dames woonden waar nu de ijs
fabriek is. Mijn broer is ook eens
mee geweest. Die leeft nu niet meer
want het is ook al ruim vijf en zestig
jaar geleden. Ik moest mijn moeder
dan helpen voor naaien en breien.
Drie dagen voor het vertrek kwam
er iemand om alles na te zien en dan
kregen de kinderen het bewijs, waar
alles op stond. Ze werden eerst ge
wogen en als ze thuis kwamen ge
beurde dat weer.
Je kon dan wel zien dat er kilo's
aangekomen waren en, het spreekt
vanzelf, de kinderen hadden het ook
erg naar hun zin.
Leeuwarden,
J. Mollema-Schreuder
IK WU SO GRAAG!
Ik wu so graag nog us een keer
Een heel klein meiske weze;
En met de anderen in de klas
Van Ot en Sien weer leze.
Ik wu so graag nog een keer
Met elkander lekker tsiere.
Of op een andere dag
Een meiskes jaardag viere.
Ik wu so graag nog us met mekaar
Bij de skoal wat speule.
Zakdoekje legge; in de kring
Tussen Parijs en Keulen.
Ik wu so graag met de klas
Speule in 't vrij ketierke.
Wat hadden wij een wille dan.
Wij lachten om elk plesierke.
Ik wu so graag op de ouwe sloat
Nog us op schaatsen staan;
En probere hoe dat moest
Om daarop fut te gaan.
Ik wu so graag nog us een keer
In een bedstee slape
Lekker warm en smoek
We lagen daar dan te gapen.
We luusterden dan nog
Wat de ouderstemmen zeiden.
We waren op ons openst dan
Om alles goed op te heinen.
En dan de sinteklaze tiid
Wat waren we overstuur.
We zochten morgens ons korfkes op.
Al in 't vroege uur.
Een suukerman, een nije skolk,
Een doaze fol met kraalsjes
Een stukje taai en dan oek nog
Een boek met veul verhaalsjes.
Wat waren wij as kiendes blij
Wat waren we tevreden.
Maar dat hoort er niet meer bij
Dat hoort oek bij 't verleden.
Ik wu so graag en ik wu so graag
Maar daar sal't wel bij blieve.
Men kan sien hele leven lang
Daar heel wat van beskrieve.
Ik wu so graag en ik so so graag
Dat alles nog us beleve.
Maar o spietig, 't is voorbij.
'k Laat stil mien gedachten sweve.
Leeuwarden J. D. Jansma
DE HOGERHUIZEN
In het artikel over het schandaal van
de Hogerhuis-zaak in 't Kleine
Krantsje nummer 327 schrijft de
heer Sal de Jong over de broers
Wiebren, Marten en Jan Hogerhuis.
Maar zij heetten Wiebren, Marten
en Keimpe, zoals trouwens ook al
blijkt uit het foto-onderschrift.
Dan is de heer De Jong wel even
goed abuis, wanneer hij stelt, dat
deze zaak „het Nederlandse prole
tariaat vijf lange jaren met de
meeste felheid heeft beziggehouden
- de slotacte speelde in 1900".
Het was zelfs nog erger, want
vervolg op pag. 15
Men kent er de Priese
verhoudingen en is bereid
plaatselijke en provinciale
belangen te dienen.
Lezers klommen in de pen
ROOD GEEL
In mijn jonge jaren, het zal om
streeks 1920 zijn geweest, werd er
vaak door een jongensclubje ge
voetbald op een terreintje aan de
Groningerstraatweg, waar later het
hotel De Bleek werd gebouwd. Ik
moest terugdenken aan die tijd, toen
ik onlangs op de terugreis van Gro
ningen naar Den Haag langs deze
plaats reed en tot mijn verbazing
moest constateren, dat dit hele hotel
De Bleek ook al niet meer bestaat.
Vergis ik me niet, dan was dit clubje
het begin van de latere voetbalvere
niging Rood Geelof misschien ook
wel een club die we moeten be
schouwen als een voorloper van
Rood Geel. Enkele namen herinner
ik me nog wel, zoals Bart Romkes,
Frans Vergonet en Cees of Comelis
Aarden. Ik zou het grappig vinden
nog eens een foto van die jongens te
zien, maar die zal wel niet bestaan,
want er werd nog maar heel weinig
gefotografeerd in die tijd en dan
zeker niet bij jongensvoetbalclubjes
uit de tijd, toen het voetballen ook
nog lang niet zoveel te betekenen
had als nu.
Den Haag A. de L.
Wij kunnen U op Uw wenken
bedienen: er bestaat
toevallig wél een foto van het
jongensvoetbalclubje, dat U
stellig bedoelt en die waar
schijnlijk in de door U be
doelde tijd is gemaakt. He
laas is de kwaliteit van de
foto niet uitmuntend, maar
de verschillende heertjes zul
len voor U en voor veel an
dere oudere Leeuwarders
misschien toch nog wel te
herkennen zijn. Op de
voorste rij: Hendrik Felkers,
Frans Boersma en Hannes
Dorenbos, in het midden
Rinse Boetes, Thijs de Jong
en Age de Vries en staand: Jo
van der Veen, Ate Terpstra,
Thomas Bottinga, Corrie
Aarden, Bart Romkes, Frans
Vergonet en Gosse Romkes.
Red. 't KI. Kr.
Voor de liefhebbers hebben we 'n
kollektie om van te watertanden:
Oost-Europese kasten en kastjes.
Echt en oud handwerk van toen.
Maar nieuw geloogd voor niéuw
gebruik. En indien nodig exakt
in stijl gerestaureerd.
Ladenkastjes, keukenkastjes,
brood- en linnenkasten, buf
fetten... Geen twee zijn er
aan elkaar gelijk en nabe
stellen is niet mogelijk. Toch
zijn de pnjzen laag. Lager
dan die van fabneksnamaak.
Al vanaf f 450,-.
Afgebeeld model v.a. f 1200,-
Wie een bepaald meubeltype
zoekt, mag best even bellen. Dan
is de trip naar Leeuwarden zeker
niet vergeefs. En we bezorgen
door geheel Nederland. Gratis.
MEUBELS VAN TOEN
Leeuwarden, Kleine Hoogstraat 14
Telefoon 05100-34250
