DICKVANDERHEIJDE IRIREKLAME GEVELSTEEN BEHOUDEN WEEK LATER HET HUIS VAN DE VELE KOOPJES, Oldegalileën 45 - Telefoon 28317 KOOPJESHAL wijnen SPOTPRIJZEN 11 T SPINNEWIEL KOOPJESHAL ST. JACOBSSTR A AT LEEUWARDEN IS HET ADRES VOOR AL UW VESTEN - TRUIEN - HELANCAPANTALONS - MAILLOTS adviesbureau voor reklame en publiciteit jozef isrsëlsstrast 10 l66UW3rd©n 05100-24984 Ploeterend door de sneeuw, maar dan al lang geleden: de heer Berend Tie- mersma, 3e Vegelindwarsstraat 20 te Leeuwarden, die rond veertig jaar met de bakkerskar op pad is geweest en die nooit een dag heeft verzuimd. Zo ging dat in die goeie ouwe tijd. Weer of geen weer, sneeuw of geen sneeuw, thuisblijven was er niet bij. Veel Leeuwarders zullen zich deze broodbezor ger nog wel herinneren - hij had klanten in elke hoek van de stad, want ook dat was een typisch trekje van vroeger: honderd bakkers, die mekaarde hele stad door voor de voeten liepen ten behoeve van een nieuwe winkel van Albert Hein tussen de School straat en de Prins Hendrikstraat. Een van deze ten dode gedoemde panden is het huis De Zaeyer mei het hierbij afgebeelde fraaie gevel steentje. De kans is groot, dat dit aardige ge velteken behouden blijft - de steen keert in de nieuwbouw terug of, ook dat is nog een mogelijkheid, ze wordt aangeboden aan de eigenaar van de bar De Zaayer, maar dan wel met de verplichting, dat de steeneen plaats krijgt in de voorgevel van de ze bar. Op dit moment is men druk bezig aan het Zaailand panden te slopen Dames bent u al in onze geweest???? vanaf 2,50 o.a. pakketten, wol, borduurstdffen en nog veel meer!!!! Ingang „Weerd" t/o Radio Soepboer tel. 05100-25242 Leeuwarden Suden er veul ouwere Leewadders weze, die G err it G. niet kannen hewwe? Ikwil 't niet love. GerritG. was miskien wel de groatste appate- ling, die er ooit op twee benen in oud Leewadden rondlopen het. Een nuver mantsje, altied anders dan een ander, vol gekke streken en knap orisineel. Een rasechte Leewadder, vol met humor, toch soms wat teugendraads en inne kontermine, mar bij een soad meensen populair. Oergriese- lijk actief, an één stuk bezig en be- drievig, haantsje de voorste en overal het eerste bij, mar ondanks al sien geploeter en geskrep een man van twaalf ambachten en det- tien ongelukken, een doadgewoane armoedzaaier, geboren voor een nutske-nou vooruit, voor een cent. Deurlopend wat anders bij de han: gister nog sjouwerman bij Foppe Husinga op 't Vliet, vandaag voor dikke Paling met eerbeien langs de deur, morgen voor eigen rekening met zesdehans rotsooi oppe vrij- dagmerk. Vrij klein van stuk. of beter se id, niet uutgesproken groat, mar wel lenig en - dat seiden de meensen altied - zo sterk as een beer. Rond gezicht, bitsje rossig haar, een gniezende snuut en een paar oer- grieselijke flaporen, waarvan mar een op t goeie plak - het andere zat zeker een centimeter te hoog. Op skoal (eerst de Vieverskoal, la ter de skoal van meester Boddé bij de Oldehove) al meer oppe gang, dan inne klas, later, as jonkje van sun twaalf tot vieftien jaar, knechje bij wel honderd verskillende bazen en baaskes inne stad, soms wel voor twee weken, vaker voor mar een paar dagen of nog minder dan dat. So goed as bolle en - beweerden ze - so eerlijk as goud, mar o so onge durig in t gat en daarom nogal gril lig en onberekenbaar. Gerrit G. dus. Dat wil segge, tot sien achttiende jaar. Toen wudde het plotseling en algemeen erkend Gekke Gerrit en dat had ie te danken an weer sun wonderlijke streek, die't ie uuthaalde op 't Vliet. Daar was, inne buurt vanne Potte nbakkerij van Dorama een klein meiske met hur poppewagentsje tie- dens 't spelden in 't water raakt. Gelukkig stonnen er een paar hel pers bij wieze van spreken al op dit ongeval te wachten en Jantje Breedenbach, de meenseredder was niet su vlug, dat ie er inploempe kon of t Koningsaapke vanne Blauwe Brug had het kien er al uut- vist met een lange stok. Oek het wa- gentsje kwam weer vlot oppe wal, waart kleine meiske ston te jamme ren as een barg in 't abattoir. Niet omme rottige situwüasje van hur self mar om hur pop, want die dreef nog op t inktzwatte water, midden in 't Vliet. En toen kwam - hoe su die er oek niet bij weze - Gerrit G. er an. Hij zag dat skriemende kien. hij zag dat popke inne gracht en wat doet ie, de gekHij springt er sonder zich oek mar een sekonde te bedenken, so oppe hasses in, swemt mette honne- klauw naar 't popke, gooit het inne richting van 't meisje oppe wal en klimt anne andere kant as een natte aap weer bij de kademuur op. Een simpetiek gebaar vanself, mar wat seiden de meensen oppe wal? Dat je toch wel hadstikke gek weze musten om het su te doen. Hij had toch verdorie dat popke er gewoan met een stok uutwippe kannen? Nou ja, er was natuurlijk gien meens, die er anders over docht en toen' t ver haal deur de stad ging, was de reac tie algemeen: .Gerrit GGekke Gerrit!" Toen kameraden Gerrit vroegen, hoe hij dat nou eilijk inne kop haald had, had ie een verrassend ant woord klaar: Jk kon wel skrieme, toen'k in één oogopslag dat meiske en dat popke zag!" Nog gien twee weken later zat Gek ke Gerrit alwéér vrijwillig inne gracht, mar toen gong het om een weddenschap. Op een sundagmid- dag met een paar maten kuierend deur de Prinsentuun. kwam 't ge sprek op een akkevietje van jaren her, toen drie soldaten het andurfd hadden om de gracht over te wem men naar de Noordersingel bij 't Diakonessenhuus Een van die mannen had het niet haald- met sien sware uniform vol- sogen met water, was ie naar de diepte gaan. ..Wedde, dast dou het niet durfstseiden se teugen Gerrit. ..Dat salie we vergemie nog es sien'antwoordde ie en waarempel, na een lange anloop dook ie so met kleren en at het water in. swom naar de overkant en oek nog terug en wu toen wel even beure: van de man een kwatsje. ,,Kanst wel krije" seiden die mooie kameraden toen, ,,as't nou oek nog even deur' t Skavernek swemst'En nou kanne je het love of niet, mar Gekke Gerrit was su gek en hij vond het nog goed oek. Met de driefnatte zwemmer in 't midden marcheerden de mannen naar de Nijstad en bij 't piepke naast Van Daalen wipte Gekke Ger rit so over de leuning heen inne gracht. Tot stomme verbazing van de stieve stadgenoaten, die hier in hun mooie sundagse kleren liepen te wandelen, swom Gerrit deur' t hele Skavernek, tot de brug bij de hoerekast toe. Toen klauterde ie weer oppe wal en met veul joechij en kabaal vedwe- nen de heren in t café Duunkerken van Ettema. Dat was dus niet het begin van Ger rit Gmar wel de start van Gekke Gerrit, dizze hoogstuutsonderlijke figuur, die de meeste ouwe Leewad ders sich seker nog we! herinnere en die we in volgende Kleine Krantsjes as t een bitsje wil nog veskillende malen teugenkomme. Kees Brol Ook de samenstellers van 't Klei ne Krantsje hebben te kampen ge had met moeilijkheden door het barre weer van de laatste tjjd. De verschijningsdatum van dit num mer moest daarom een week wor den opgeschoven. Over 14 dagen krijgen de abonnees weer het vol gende nummer in de bus. vervolg van pag. 9 kwaliteitssneeuxy. En dit bracht een paar Leeuwarders, waaronder enke le dames, er toe hun ski's voor de dag te halen en een paar toertjes in het Vossenpark te doen. - Ze waren alleen wat héél gauw beneden! (1940) 1

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1979 | | pagina 11