fa. alex copini iuwelier
fijéjoufat
4
Uw eigen bank
Friesland Bank
genoemd, herinner ik me niet. Was
waarschijnlijk nog geen abonnee.
Dat deze vrouw met Mei le Zwerver
getrouwd zou zijn geweest is niet
juist. Zij heeft twee echtgenoten ge
had. Eerst een zekere K. S., en
daarna een J. H. Bij de eerste heeft
zij drie dochters en bij de tweede
één dochter gehad. Met de laatste,
die in Canada woont, heeft ze nog
regelmatig contact. Deze komt haar
eenmaal per jaar opzoeken en
schrijft trouw.
Ik heb deze dame uit Canada een
paar maal ontmoet. Hetgeen ik weet
heb ik van Geertje M., geb. R. zelf.
Zij is geboren 17 augustus 1894,
dus dat klopt wel dat ze 25 jaar
oud was toen het schip tussen Hin-
deloopen en Workum zonk.
Vader, moeder en een broer kwa
men om, twee zusters werden ge
red. Zelf was ze bij haar tante A. v.
d. W. te Leeuwarden.
Deze vrouw heeft zes jaar bij me
gezeten in de arbeidstherapie waar
ik als verpleegkundige de leiding
had.
Dezer dagen heb ik nog een babbel
tje met haar gemaakt en heb nog
eens navraag gedaan, en alles wat ze
me vertelde kwam overeen met haar
vroegere verhalen.
't Schip zou met kunstmest geladen
uit Enkhuizen zijn vertrokken.
Daar had men de schipper aangera-
den om niet uit te varen vanwege het
weer, maar hij had niet geluisterd.
Aangezien de betrokkenen nog in
leven zijn, volgens haar zijn beide
broers overleden, maar zusters en
dochters niet, heb ik me beperkt tot
het vermelden van de initialen.
Mevrouw M. geniet nog lichamelijk
een redelijke gezondheid en op de
afdeling waar zij vertoeft, een goe
de toegewijde verzorging.
Castricum B. v. d. Galiën
De ramp met het tjalkschip On
derneming" voltrok zich op de
zesde januari 1920. Het schip
Men kent er de-Friese
verhoudingen en is bereid
plaatselijke en provinciale
belangen te dienen.
Havo. Als je de verhalen hoort is er
bij de jeugd en de gedragingen in de
klas niet veel veranderd.
Haarlem Bart van der Weerdt
STROCARTONFABRIEK
De brand in de strocartonfabriek
waarover u schreef (332) staat
me nog heel helder voor de geest en
hoe is dat mogelijk! De brand was
volgens u in 1889 en ik ben geboren
in 1888! Die brand vond heel beslist
plaats in een later jaar. Er zijn aller
lei redenen, waardoor ik me die
brand zo goed kan herinneren. Ten
eerste was mijn vader brandmeester
en bij een zeer ernstige brand, zoals
deze zich liet aanzien, was voorde
thuisblijvers niet leuk.
Er woei tijdens de brand een zeer
harde wind, waardoor grote stukken
brandend papier over de huizen van
de Zuidergrachtswal terecht kwa
men in de omgeving van ons huis.
Oostergrachtswal (hoek Ooster-
buurt woonden we) zegt men nu.
Maar toen was het kanaal er nog niet
en sprak men alleen van de
Grachtswal. M'n zuster en ik had
den onze slaapkamer onder het dak
en zo vonden wij het griezelig om
naar bed te gaan. 't Was anders wel
vervolg op pag. 11
PEPERSTRAAT ïi - telefoon 268h0 - leeuwarden Zilver e Omega dealer
in de
De oude Tuuntsjeskool aan de Arendstuin. "Je kreeg er venijnige tikken met een lineaal
pen
was met betonnen waterbakken
geladen, toen het door een zwa
re storm en dichte mist aan de
grond liep bij de Stenendam on
der Workum. Inderdaad kwa
men de beide ouders en het jong
ste kind (Eitse, vier jaar) om het
leven; niet twee, maar vier
broers en zusters konden op het
nippertje worden gered: Josina,
21 jaar, Joost 18, Goffe 13 en
Anneke, 8 jaar oud.
Red. 't KI. Kr.
OP DE SCHOOLBANKEN
In 't Kleine Krantsje 332 vraagt
mevr. Has Drent zich af hoeveel er
nog in leven zijn van degenen, die
met ons de eerste klas bevolkten van
school 7 aan de Arendstuin, De
Tuuntjeskool.
Ik weet het niet, moet ik zeggen.
Ik weet niet eens meerde namen van
alle kinderen die toen met ons door
juf Ooiman de eerste beginselen van
rekenen, schrijven en lezen werden
bijgebracht.
Ik herinner mij nog Revert Wolthof
Klaas Wijbenga, George Wolfslag,
Marie Melis, een Janke die op de
Oldegalileën woonde en een
Romkje die in de Bleekerstraat
woonde en niet te vergeten Japie
Tanja die zo knap was dat hij gelijk
naar de tweede klas mocht.
Ik was nog maar nauwelijks op
school of ik moest al schoolblijven.
Ook kregen we tikken met de liniaal
op de palm van de hand als je wat
gedaan had wat juffrouw Ooiman
onwelgevallig was.
Ik herinner me nog een keer dat ik
mijn hand moest ophouden. Dat ge
beurde dan zo: je legde je hand op de
lessenaar met de binnenkant naar
boven en juf Ooiman gaf je dan een
of meer venijnige tikken met de li
niaal.
Ik had mijn hand op de lessenaar
gelegd en juf had de liniaal al opge
heven, maar terwijl ze sloeg trok ik
mijn hand terug zodat de liniaal met
een klap op de lessenaar kwam. Juf
Ooiman pakte toen mijn hand vast.
Bij de klap trok ik mijn hand weer
terug zodat ze zichzelf op de pols
mepte. Schoolblijven.
Mijn dochter is nu lerares op een
Lezers klommen
PLIESJES
Alhoewel reeds ruim dertig jaar in
Amsterdam wonende, wij vertrok
ken in de herfst van 1939 naar
Zwolle, vanwaaruit ik de mobilisa
tie toten met de Meidagen van 1940
heb meegemaakt, meen ik in die
mooie foto met achter de bestuurs
tafel de heren Oosterhuis, Lam-
mers, Sjoerd Verhoeve, J. Tadema
en R. Sietinga minstens 3 zeer be
kende heren, hetzij van de Leeu
warder Gemeentepolitie, hetzij bij
de Leeuwarder recherche werkzaam
te zijn geweest, te hebben ontdekt.
Zeker die meneer voor mij réchts op
de rand der tafel met één hand op de
tafel, mijn kop er af als dat geen
"Leewadder pliesje" was in de
vroegere dertiger of late twintiger
jaren
Amsterdam Sal de Jong
WELK BESTUUR?
Onder deze kop vraagt u in nummer
334 van "ons" Kleine Krantsje.
van welke vereniging de heren
Oosterhuis, Lammerds, Sjoerd
Verhoeve, J. Tadema en Rienk Sie
tinga destijds het bestuur hebben
gevormd.
Als rechtgeaarde zoon van Rienk
Sietinga is het voor mij wel heel
gemakkelijk u te kunnen zeggen dat
uw veronderstelling juist is: de vijf
heren vormden destijds inderdaad
het dagelijks bestuur van het
"Leesgezelschap tot Nut en Genoe
gen opgericht in het jaar 1857"Dit
is de juiste tekst op de voorzitters
hamer van deze vereniging, die nog
in mijn bezit is.
Mijn ouders hadden destijds een si
garenwinkel op de hoek van de
Willem Loréstraat en de Straat van
Welgelegen, waar nog al wat leden
hun rokerij kochten en zodoende
kan ik mij verschillende nog herin
neren.
Het doel van het gezelschap was
tweeledig en wel het uitwisselen
van boeken d. w.z. naar ik meen om
de veertien dagen een gelezen boek
(of niet natuurlijk) wegbrengen en
een ander bij een vastgesteld adres
ophalen, waarvoor "een zekere con
tributie werd betaald. Dit liep altijd
gesmeerd.
Wel moet gezegd worden dat het
genoegen meer voor de heren was,
waarvan verschillende van hen nog
al eens bij café Stad Groningen op
de Oostergrachtswal (eigenaar Hei-
da, die natuurlijk ook lid was) bij
elkaar kwamen voor een spelletje
kaart (vooral schutjassen, tachtigen
en pandoeren) en natuurlijk biljar
ten. Een borreltje in de vorm van
bijv. "een brandewientsje met sü-
ker" hoorde d'r fansels wel bij.
Verder waren er nogal wat liefheb
bers van vissen en zo nu en dan ging
dit gezelschap dan met elkaar naar
een bekend visplak, waarvoor
Sjoerd Verhoeve zijn motorboot be
schikbaar stelde. Dat was een
prachtige dag voor de heren en een
klein "slukje" was d'r oek altied
wel an boord.
Om even bij ut Leewaddes te blie
ven: Ik hoor mien moeke nog sègen:
"Nou it genoegen is voor de man
nen hoor, wy salie wel leze". Maar
dat werd altijd van harte gegund,
want het ging in de beste harmonie.
Wat een oude foto al teweeg bren
gen kan, maar dit is nu een van de
fijne dingen van 't Kleine Krantsje,
want wij - mijn vrouw en ik waren
er even stil van toen wij plotseling
deze foto van mijn vader voor ons
kregen, die toch al 36 jaar geleden
overleden is.
We zijn erg benieuwd of u nog meer
reacties ontvangt, want het is niet
uitgesloten dat hierbij nog oude
kennissen zijn. Nog even dit: Ik
weet het: van verschillende kanten
wordt dan het woord nostalgie ge
bruikt, maar mag het asjeblieft,
vooral als je tegenwoordig - welke
krant je ook neemt - niets dan
droefheid en ellende ziet?
Leeuwarden, J. Sietinga.
SKIP
Wat jaren geleden in 't Kleine
Krantsje geschreven is over het
scheepsdrama bij Workum met de
ouders van de vrouw, die in Leeu
warden "Schip" of "Skip" werd
