MOEDER VERRASSEN MOEDERDAG rust moeder eens uit met een eigen camera bleeker DIT IS NU EENS EEN ORIGINEEL GESCHENK VOOR MOEDER: 't KLEINE KRANTSJE FA. GROENEWOUDT 70 jaar kwaliteit! SLAGROOMTAART P. van Eist was hier Holland midden in de Peperstraat 9 Tel. 24258 en Bilgaardpassage 56 tel. 63682 LEEUWARDEN Voor Moederdag 13 Mei lO eerr abonnement op tot 1 januari 1980 14, tot 1 januari 1981 35, Giro 981062 BANKETBAKKERIJ ST. JACOBSSTRAAT 22 - LEEUWARDEN VAN 15 VOOR 12,50 VLINDER Het gloednieuwe beeld van de beide veekoopmannen aan de Lunge- marktstraat met rode verf be smeurd, het standbeeld van Pieter Jelles Troelstra met rode verf over goten. enorme vernielingen in scholen, struiken en bomen, die worden vernield, ingegooide ramen - Leeuwarden anno I979. Hoe zou het nou eigenlijk zitten, vraag je je wel eens af, is het nou overal in de wereld zo'n rotsooi, of alleen maar hier? Steekt ons land, wat vernielzucht en baldadigheid betreft, ongunstig af bij andere lan den, of ligt het wel zo'n beetje gelijk in de verschillende beschaafde we relddelen? Ik heb kort geleden het genoegen gehad een paar weken te mogen vertoeven in Oostenrijk; een paar weken, niet lang genoeg dus om niet heel voorzichtig te zijn met je me ningen over zo'n land. Toch vallen, vergelijkend met Nederland, direct een paar dingen op, waarin je je, dacht ik toch niet zo gauw kunt ver gissen. In de eerste plaats is dat de manier, waarop de mensen elkaar bejege nen, gemoedelijk, vriendelijk, zon der de agressie, waarmee je hier toch voortdurend wordt geconfron teerd. Dan de kleding: opvallend veel buitengewoon smaakvol ge klede mensen, keurige heertjes, charmante dames. Verder: weinig tekenen van duide lijke baldadigheid. Overal in de ste den verkiezingsbiljetten, dieer-op enkele uitzonderingen na - onge stoord blijven zitten en niet aan flar den worden gescheurd, banken in de steden zonder inkervingen - niet twee of drie, maar tientallen, want ik kreeg er aardigheid in om er op te letten - dat heb je dan. Tenslotte: heel weinig gekalk op de muren, slechts hier en daar de een of andere politieke kreet. In de prach tige stad Salzburg, waar ik twee da gen kon rondzwerven, telde ik wel geteld één .particuliere" medede ling, ergens bij de immense burcht midden in wat we we de Verzet- buurt noemen. Sijtze Bartsma was een timmerman uit Lekkurn, die op een kwade dag door de Duitse bezetters in het bezit van een geheime zender gevonden werd. Precies een maand voor de ik - in het laatst van de dertiger en het begin van de veertiger jaren - nog geschaatst. Hier immers is de ijsbaan Gruno geweest, een erg populaire baan, zonder enige accommodatie overi gens, die het voordeel bood, datje blijkt? Er speelt een transistor ten .gerieve van een jongmens van een jaar ot achttien, die door z'n werk gever, een schildersbedrijf, is belast met het verven van het plafond. Het gejengel is tot in de kamers hoor baar. Maar denk nou niet, dat ook maar iemand er iets van zegt. Won derlijke wereld. Op de plaats van de ijsbaan Gruno ligt nu het prachtige garagebedrijf van Engelsina en Wynia. met een vette zwarte letter op een muur gekwakt. De tekst van die kreet? ,,P van Eist was hier-Hol land". Voor de aardigheid toch even de enige Leeuwarder P. van Eist ge beld, je weet het maar nooit. Maar gelukkig - hij was het niet geweest. Wedden, dat negen en negentig van de honderd Leeuwarders niet we ten, waarde Sijtze Bartsmastraat is? Het is een klein, krom straatje, dat loopt van de oude Lekkumerweg naar de nieuwe Leo T wijnstraat, dus bevrijding van Leeuwarden be zweek hij, acht en vijftig jaar oud, in het land van het Herrenvolk. Vlinderend door het nieuwe Leeu warden kwam ik in die Verzetswijk terecht om er me nog eens over te verbazen, hoezeer alles hier veran derd is. Waar we als jongens de koeien zagen grazen ligt nu een hele woonwijk met reeksen flats; je vindt er gewoon niets ot' nauwelijks meer iets van vroeger terug. In de hoek van die net genoemde Leo Twijnstrastraat en de oude Lekkumerweg, die hier nu Verzets- straat heet, ligt het prachtige nieuwe garagebedrijf van Engelsma en Wvnia (door vijverpartijen omslo ten erg landelijk aangelegd!) en per- cjès op deze plaats, waar nu tiental len gloednieuwe wagens staan, heb niet zo verschrikkelijk ver hoefde te lopen voor je op schaatsen kon gaan staan. Andere jongens sjokten dan misschien helemaal naar de Grote Wielen om daar de schaatsen onder te binden; wij gaven de voorkeur aan de Grunobaan, de herinnerin gen aan de heerlijke uren daar raak je nooit meer kwijt. Ontzettend kabaal in een zeker be jaardentehuis in Leeuwarden: het geraas van een radio op een van de gangen. Van die moderne, zenuw- aantastende heisamuziek. Wat Vaak kunnen we lezen over de ver wording van onze oude binnenstad, het jammerlijke verval en het ver dwijnen van oude panden als een onoverkomelijk gevolg daarvan. Gelukkig staat er tegenover, dat er ook nog wel eens een geweldige op knapper kan worden gemeld, zoals die in de Slotmakerstraat, waar de Lampenkoning, die hier altijd al zat, van drie oude panden één groot en nieuw lampenpaleis heeft ge maakt. De gevels van deze drie verschil lende panden behielden hun karak ter, zodat de straat, wat helaas vaak toch wel het geval is, niet door deze nieuwbouw werd ontsierd. Integen deel. de nieuwe reeks past er hele maal in; letterlijk en figuurlijk brengt de Lampenkoning heel veel nieuw licht in deze oude straat.

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1979 | | pagina 10