Friesland Bank
4
ddjtruA&t
mfl fa*#--
Uw eigen bank
Lezers klommen in de pen
DE CASTELEINS
In zijn jeugdherinneringen schrijft
de heer U. Wassenaar o.a. over
Schooi 13. Afgaande op de door
hem genoemde personen moet hij
iets jonger zijn dan ik. Nico Drijf
hout is een jongere broer van Halbe
Drijfhout, die bij mij in de klas zat.
Ook Corry Jaarsma kan ik mij nog
wel herinneren, maar zij zat niet bij
ons in de klas.
De heer Wassenaar noemt ook de
namen Visser en Huitema, maar die
zeggen mij niets. Wel.de naam
Castelein. In die dagen woonden
vader en moeder Castelein en negen
zonen in de Fabriekssteeg, wij op
66, zij op 74, dus vlak bij elkaar. De
hardloper die de heer Wassenaar
bedoelt was niet één persoon, maar
werd geregeld vernieuwd uit de
broederschap. Ik ben in 1931 uit
Leeuwarden weggegaan, toen
woonde een van de jongens op 78,
die toen al een zoontje had, dat vol
gens zijn vader, als we daarover een
geintje maakten, ook lange af
standsloper zou worden.
Toen ik hier al in Bolsward woonde
heb ik nog eens een van de Caste-
leins een loop zien winnen. Met zo
veel broers zal er vast nog wel een
aantal in Leeuwarden wonen en zou
het misschien interessant zijn, als
zij eens vertelden met hoevelen en
hoe lang ze hebben gelopen.
Bolsward F. E. Terpstra
BIJNAMEN
De heer J. van der Woude te Zaan
dam heeft zich afgevraagd, wie de
mannen waren met de mooie bijna
men, die voorkwamen in mijn
stukje Gek Verhaal, onlangs in 't
Kleine Krantsje afgedrukt.
Wel, de zomer van 1929 ben ik ge
durende een maand als vervanger
werkzaam geweest op het kantoor
van de Transportarbeidersbond te
Leeuwarden. Dat kantoor stond in
de buurt van de Kazerne. Heette die
buurt niet de Nieuwekade?
Op het kantoor van de Transportar
beidersbond was ik behalve met het
bijhouden van de administratie ook
belast met het uitbetalen van de
werklozen uitkering. Deze uitbeta
ling geschiedde altijd op zaterdag
morgen. Toen ik dat voor de eerste
keer moest doen noemde ik de na
men op zoals deze op de lijst van de
uitkeringen voorkwamen.
Dat gaf moeilijkheden.
De brave uitkeringtrekkers kenden
elkaar alleen bij hun bijnaam.
Zo leerde ik ondermeer kennen: de
Kiepekoopman, de Groene Kraag,
de Houten Sabel, Pieter de Blazer,
het Mouwvesje, de zoon van het
Mouwvesje, Toetemelk de vernik
kelde Neger, de Wiekei van de
Op deze foto, rechts, één van de ne
gen broers Castelein, geduchte
hardlopers in vroeger tijd. De ande
re snelle mannen zijn J. Brouwer
links en J. Visser in het midden.
Striebel. Bouke de Hoornblazer is
uit de fantasie voortgekomen. Of
bovengenoemde heren tot de klan
tenkring van Van der Woude be
hoord hebben weet ik niet. Ik was
toen te jong. Wel weet ik dat Van
der Woude naast het kroegje een
klein kruidenierswinkeltje had.
Voor een aantal kinderen was het -
vooral op zaterdagavond - een nare
gewaarwording als vader dronken
thuiskwam. En dat kwam nogal
eens voor in die tijd. Dat ik het
kroegje van Van der Woude in mijn
stukjes gebruik, komt voort uit het
feit dat de mannen in die stukjes een
plaats van ontmoeting moesten
hebben.
Er schiet me nog een naam van een
illustere figuur uit die kring te bin
nen: de Schapemelker.
Haarlem Bart van der Weerdt.
CONTACT
Even wil ik u berichten, dat ik na
een oproep in 't Kleine Krantsje in
het bezit gekomen ben van de vurig
begeerde schoolfoto van de vijfde
klas van de Tuuntsjeschool uit
1930. Mevrouw S. Werkhoven-
Meindersma, een van mijn klasge
nootjes, heeft contact met mij opge
nomen en mij de foto gestuurd. Ik
heb hem laten reproduceren en hij is
prachtig geworden, mooier dan het
origineel. Ook heb ik contact ge
kregen met mijn klasgenootjes mej.
B. Drijver. Fijn, dat 't Kleine
Krantsje mij geholpen heeft dit
contact tot stand te brengen. Harte
lijk dank!
Leidschendam
Mevr. J. G. Bóer-Lemmers
LENTE
De natuur trekt zich nergens wat van
aan, de natuur gaat z'n gang, de
getijden komen en gaan, we mogen
nog zo kankeren, de toestand in de
wereld vrezen, angst hebben voor
werkloosheid en afgang, het wordt
tóch weer: LENTE
Dat houdt .iemand tegen en dat is
maar goed ook. Mensen op leeftijd
denken nu: dit hebben we al eens
eerder meegemaakt toen wij jong
waren, en de gedachten gaan terug
naar vroeger. Dit is het goed recht
van de ouderen, want zij hebben een
verleden om op terug te zien. In
onze jonge jaren leefden we toch
ook in een crisis. Maar ondanks ar
moe en problemen leefde ef bij de
jongeren toch nog hoop, de meesten
hadden een ideaal dat het waard
maakte om geleefd te worden.
Als ik bijvoorbeeld in Leeuwarden
de bonte stoet met vaandels, vlag
gen en muziek, de A.J.C.-ers over
de Amelands-piep zag marcheren,
dan dacht ik: er is nog hoop op een
betere wereld. Ook de hele jeued-
beweging van toen, b.v. de geheel
onthouders, de natuurvrienden, en
de rest van clubs en clubjes hadden
idealen
Kilometers lang rijden op een wrak
ke fiets naar de bossen van Appel
scha of Olterterp, kamperen in de
vrije natuur, wat een feest! Uren
lange kletspartijen over hoe wij nu
eens alles béter zouden doen, diep
zinnige beschouwingen over een
nieuwe tijdWe leefden in een roes
van de overtuiging dat eens alles
beter zou worden voorde mensheid,
en met volle overgave klonk het:
"de mens is goed!'Dat het anders
zou lopen, dan wij dachten konden
we toen nog niet weten. Maar we
waren in het vaste bezit van een
overtuiging, een ideaal en al is er
geen barst van terecht gekomen, ik
had deze tijd niet willen missen.
Dan komt onweerstaanbaar de
vraag: "heeft de jeugd van nü nog
idealen? Hebben ze nog een doel om
naar toe te leven?'Jammer, maar ik
zie het niet, men weet nu immers
alles al, geheimen zijn er niet meer,
zo ook: geen idealen.
'De jeugd van tegenwoordig heeft
de lente van 't leven gemist"Laten
we hopen dat de nieuwe lente die
zeker komt over onze donkere we
reld, nieuw leven en vooral weer
een voortbestaan als Firma van Bel-
kum herinner ik me niets.
Het merkwaardige hoge huisnum
mer ('t zou nu nummer 35 of zo
moeten zijn) kan verklaard worden
uit de nummering in de wijk. Dat
kwam vroeger voor.
Bussum
Mr. J. S. Brouwer
nieuwe hoop geeft in de harten van
hen die ondanks weelde vaak de
lente hebben gemist.
In vroeger jaren begon de huis
nummering bij het begin van de
Nieuwestad en liep ze door tot
het eind van de Voorstreek. De
huizen aan de Nieuwestad zuid-
zijde waren genummerd 2 tot en
met 172, die aan het Naauw
zuidzijde 174 tot en met 190, aan
Over de Kelders 192 tót en met
218 en aan de Voorstreek (die
toen nog voor een deel Over de
Korenmarkt heette) 220 tot en
met 372. Later kreeg elke straat
z'n eigen nummering. Om een
voorbeeld te noemen: Voor
streek 350 werd toen, om maar
een voorbeeld te noemen Voor
streek 96.
Red. 't KI. Kr.
MEESTER VAN DER MARK
Een paar weken geleden schreef ie
mand in 't Kleine Krantsje, dat
meester Okkinga van School 7 op
zijn viool speelde met zangles. Vol
gens mij was dit meester Van der
Mark, bij wie ondergetekende in de
klas heeft gezeten in de 5e en 6e klas
(1924-1925). Deze onderwijzer had
meer van die soorten leerstof zoals
in de winter een bak sneeuw halen
en met zout mengen dan kreeg je
pekel. Ok moesten wij vaak bloe
men meebrengen en dan ontleedde
hij dit met stamper, meeldraden,
nerven enz. of een electriceerma-
chientje dat wij vast moeten houden
en dan kon de stroomsterkte opge
voerd worden. Een fantastische on
derwijzer. Jammer dat er nog nooit
een goede schoolfoto van deze klas
is ingestuurd.
Amsterdam
E. Rozema Leeuwarden
VAN BELKUM
De boek-, muziek- en papierhandel
van H. van Belkum, waarover in de
laatste nummers van 't Kleine
Krantsje is geschreven, stond aan de
Kelders, nummer 197, naast zowat
Niemeyeren een loodgietersbedrijf.
Dus niet op de hoek van de Korfma-
kersstraat.
Van Belkum zelf was een vrij oude
man met een baard. Nog voor 1923
is de boek- en muziekhandel over
genomen door Meyer en Schaafs-
ma. Het concertbureau niet. Van
Men kent er de Friese
verhoudingen en is bereid
plaatselijke en provinciale
belangen te dienen.
Jac. Bakker
WILHELMINABAAN
Door verschillende inzenders van
de fotoprijsvraag „Harlinger Trek-
weg" worden de bewoners ge
noemd, die in de loop der jaren het
hoekhuis hebben bewoond.
Daar zou ik nog één aan toe willen
voegen en wel de heer De Vries,
eigenaar van de steenfabriek
Schenkenshans
Deze naam is me bijzonder bij
gebleven, doordat ik meerdere ma
len het sportgebeuren mocht volgen
dat op de Wilhelminabaan plaats
vond nl. harddraverijen.
Vanaf de zijkant van genoemd
huis kon men geen betere plaats be
geren.
Het voorrecht, gratis zo iets te mo
gen zien, had ik te danken aan mijn
zuster, die enige tijd als dienstbode
bij de familie De Vries heeft ge
werkt. Dit zal zich ongeveer in 1910
hebben afgespeeld. Mijn leeftijd
was toen 14 jaar, zeventig jaar gele
den, maar iets dergelijks blijft in je
geheugen gegrift.
Haaksbergen J. P Krijnsen
BRIEF UIT SITTARD
Naar aanleiding van een brief uit
Sittard, die in het nummer van 26-1
stond, een paar letters.
De kennis waar mevr. Seulyn-Kolk
het krantsje van kreeg was de fami
lie Brantsma, '54 naar Sittard ver
huisd. Mijn ouders woonden meer
dan veertig jaar Achter de Hoven op
het streekje tegenover Wiemers de
bloemisterij en daarna nog een paar
jaar in het gasthuis Fribourgh. Als
kleine kinderen liepen we naar de
bewaarschool op de Tünen, later
naar de Willem Lodewijkschool op
de Druifstreek. De juf op de kleuter
school was juffrouw Van Biezen en
juffrouw Berga, ook was er juf
frouw Sjollema, die hielp bij het
aantrekken van de jasjes en het naar
de w.c. gaan, ze had alleen twee
pinken.
In juli kwamen er veel kinderen
langs ons huis om te gaan 'kruus-
beienplukken' bij de heer Hoekstra.
Je hoorde dan steeds 'bemtsje vol en
boomke leeg'voor een paar centen
plukten ze een korf vol en bezeerden
zich aan de scherpe dorens, 't Ging
meestal om wat te verdienen voor de
Leeuwarder Kermis.
vervolg op pag. 9
Als ik A.J.C.-ers zag marcheren, dacht ik: er is nog hoop op een betere wereld
