LEZERS IN DE PEN
irffHTTH
T- J&'UP
LEE W ADDERS,
WAAR IS DIT
WILjSQN
G LENNY
r
WESSER
9
Piano's en vleugels
te kust en te keur
STER DEALER
MERKWAARDIG
FIGUUR
Tel.: 05150-19187,
of: 05154-2312
Kruizebroederstraat 12, SNEEK
Harlnxmastraat 27, HEEG
Dit is de nieuwe opgave voor onze fotoprijsvraag Leewadders waar is dit?'
We gaan weer drie antieke afbeeldingenverloten onder de abonnees, die
ons het juiste antwoord geven. Oplossingen, uitsluitend schriftelijk, binnen
veertien dagen naar de redactie van 't Kleine Krantsje, Vredeman de Vries-
straat 18921 BP Leeuwarden. Uitslag over vier weken.
Het gaat suver al een bitsje naar het
foorjaar ruken, fonnen onze kam-
meraden bij de brug. Sinds der in
één of ander krantsje es een plaatsje
fan feguren bij de brug staan hét,
binne se wel op hun openst. Mar
even soa goed is der weer opno-
teerd, wat se allemaal bij mekaar
swetsten. Tabe en Boerke, Marten
en Wiebe, Sjouke en soms Kees, en
Hein, ja just, die fan het Hobbel-
peerd.
Lange Marten: Ik hew een skfeterig
klein tuuntsje, mar der al wekeil du-
delijk bloemkes in sien. De
sniwklokjes lude.
Jan Boerke: Het rint ek al wer naar
Maart en dan komt de Maitied hast
yn 'tlan. Weetjim wel, fanTetman.
Tabe Ruutsjes: Wij echte Liwwad-
ders binne niet soa foor dat boeref-
ries, mar Tetman fon ik altied wel
mooi. De tied houdt gien skoft en al
soa meer. Allemaal fan die fleurige
mopkes.
Wiebe Poatsje: Dat is al weer even
leden, mannen. Even na de oorlog
hew ik se foor 't eerst sien. Tetman
en Jarich. Se waren tegeliek jarig,
een tweeling.
Sjouke Sukerslak: Ik hoor nou op de
Friese radio wel es een sekere Gra-
tema singen. Die hèt loof ik overal
de gek met. Mar soms mut ik er wel
es om lache.
Tabe: En waar het nou oek hard
hene loopt, is 30 april. Het ouwe
meens fan 'e troan en jonge Beatrix
der op. Dat sal wenne mutte.
Hein fan het Hobbelpeerd: Wat is
der met dien ouwe meens, Tabe? Ja,
ik loop op 'e Amelanspiep, en ik
denk even bij mien maten sien. Is
dien frouw siek, Tabe?
Tabe: Ik had het over Juliaantsje.
Mar 't is waar, naar leeftied kon het
mien ffouw weze. Ik sal Bernard es
frage of ie nog ruile wil.
Hein: Dan kenst beter met Claus
ruile, of met die pianospeuler, Pie-
ter Volvanboven, oek son Lachende
Liefde. Mar we salie se misse, oan-
ze koaningin.
Jan: Dat seg jo nou wol, mar su der
een dik soat feroarje? Wat merke
wij doadgewoane meensen der nou
fan, of Willemientsje op 'e troan sit,
of Juliaantsje, of Trientsje of Sib-
beltsje.
Kees Lotsje: Het is mar goed loof
ik, dat ik even in 'e buurt bin, want
ik bin een eerste klas Oranjeboven-
man. Gien Sibbeltsje, wat salie we
hier beleve?
Marten: Het enige wat ik mooi fon
an al die beweging, was froegereen
frije dag en een bitterke. En in 'e
oorlog deur de radio de hele ouwe
koaningin!
Tabe: Ja, die kon soa fuuleindig op
die moffen skelleMar goed, dat bin
nou ons kammeraden oek weer. De
hoge heren fertoane wat se wille, en
Kostuums van
hoogwaardige kwafteit
MOOBVOOWMAMNBN
LË.EIWAPOEN-ASSEN
wij doene foor spek en boanen met.
Of niet soms?
Kees: Dat is het lotsje fan de kleine
man. Met sien konfeksiepakje an!
Ja, en die konfeksie gaat oek naar
sien ouwe moer. Kleine Cinezen en
swatte mokkels in het butenland
make ons kleren. C en A: Cinezen
en Affrikaantsjes.
Jan: Hast dat seis betocht, Kees?
Dou kenst wol in 't kabberet, of bij
die kommieken op 'e teevee. Met
die rare smoeletrekker, André fan
Duinhoven of soa. O, wat naait dat
er soms uut.
Sjouke: Ons buurfrouw seit dan al
tied: Je lache in 'e broek fan 't pie-
sen. Ja, die draait het om. Een fleu
rig hachje. Die wil 30 april de straat
fersierd hewwe en spultsjes doen:
saklope en koekhappe en dat soort
fan dingen.
Hein: Een wonder dat se niet seit fan
koeklopen en sakhappen. Mar
goed, een feesje bouwe is altied
mooi. Dat hewwe jou met een koa-
ningshuus, dat geeft nog es een fer-
setsje
Wiebe: Met prezidenten salie jou
dat niet beleve. Se hou we Carter
sien ferjaardag niet in Ammerika en
as der es een andere prezident komt,
lope se niet te hossen bij hurren
Soestdiek.
Marten: Wie su hier oek prezident
wurde mutte? Die geizige van Agt
seker met sien Moeder Mariaflek
op't wang, of die Ulebal met de
ogen half dicht te krimmeneren. En
die Andriessen is feul te sunich!
Kees: Nee, late we dan Koekoek
nimme, dan ken je nog es lache. We
kanne oek Luns weromhale. Die hèt
er wel pestuur foor. Dan hoeft ie
drekt oek niet naar de bijstand.
Tabe: Dat hoeft dat folk toch niet.
Laassen oek ommers, son pomme-
rant bij de, hoe hiet het nou, hij is
der oek heengongen, die Boersma,
och wat ken je stom.
Jan: Dou bedoelst de Ogem. En de
ien of oare menister fan froeger hat
der sien wurk ferkeerd dien, en nou
kin ie opdonderje!
Hein: En nou krijt ie wel de sak, mar
met een paar miljoen der in. Dat is
de moeite weerd. En as son Fraans
Andriessen ophoudt, hoeft ie oek
niet met de honger in 'e hals te lo
pen. Mar as ie Andries Fraansen
hiette en seg mar in Oast-Groanin-
gen woande, had ie alleen sien kale
wee-wee mar!
Marten: Dat gaat hier in Liwwad-
den seker nog wel aardig, met de
werkloashied en soa. Die Brandsma
en Brugsma en die andere kwaksal-
vers op het stadhuus hewwe het wel
aardig foor het ferstand hoe het mut.
Wiebe: Ik loof dat se hier nog wat
fan die P.T.T.-mannen uut den
Haag heen hale wille. Mar die lui
ferdomme het om naar het Noorden
toe. Se denke seker dat het hier Si
berië is. Hew wij niet genoeg post-
lopers?
Tabe: Der binne fanself meer
baantsjes bij de P.T.T. dan alleen de
post ron brenge. Ja, en de één is
achter het lokket wel flugger dan de
ander. Je suden se soms, te ouwe
hoeren en te koffiedrinken.
Kees: O, dar hew ik nooit last met.
Ik bin meest bij mien segareboer,
die hèt er een postkuntoorke bij.
Daar koop ik Willem Twee en
Juliana tegeliek!
Marten: Ik haalde mien A.O. W. der
froeger oek wel. Dan had ie altied
het selfde grapke. Soa fan: Om mij
mag je wel wat meer beure, mar
Een van de merkwaardigste fi
guren uit het oude Leeuwarden
is de politiecommissaris Wesser
geweest. Een zeer humaan
mens, maardoor de jeugd
uit zijn dagen bijzonder ge
vreesd. Door zijn donkere uiter
lijk en z'n zware borstelige
wenkbrauwen zag hij er angst
aanjagend uit - bovendien werd
hij dikwijls door een of twee
grote honden vergezeld, gruwe
lijke monsters in de ogen van
kwajongens, die wat hadden uit
gehaald en die bij Wesser op het
matje moesten komen.
In de gemoedelijke twintiger en
dertiger jaren kon het allemaal
nog, dat je door de Commissaris
van Politie in hoogst eigen per
soon werd ontvangen om ver
antwoording af te leggen voor
iets dat je had misdaan.
Niet zelden gebeurde het dan,
dat de heer Wesser de jonge
boefjes aan het eind van een ver
hoor de keus liet tussen een pro
ces-verbaal of.,,een skop
onder de kont'Het moet dan
ook zo zijn geweest, dat deze bij
zondere gezagsdrager meer
schoppen, dan prosessen-ver
baal heeft uitgedeeld.
,,Eens" zo schreef ons onze
abonnee, de heer Jelle Wasse
naar te Harlingen, moest ik in
een groepje van een man of zes
in zijn .residentie" aan het
Hofplein verschijnen. We had
den watuitgevreten"maar ik
weet niet meer wat. Er volgde
geen zedepreek of zo, maar een
donderrede met als daverend
slot: ,,En nou opgedonderd".
En terwijl de zes, al lang blij, dat
het zo afliep, ijlings als ganzen
achter elkaar de kamer verlie
ten, sprong Wesser op van zijn
stoel en gaf de laatste man nog
net even een beste schop onder
z'n Dat was Wesser" aldus
de heer Wassenaar.
alles is sekuur afpast. Mar dou kenst
nog wel een bruukte possegel foor
half geld krije.
Hein: Dan kenst straks mooi met
een kroade fol senten betale. Het
nutske fut, en de botsen fut, en
straks de sent. En aansen een ander
hoofd op 'e possegel!
Kees: Dat is het meenselot. Een tied
fan kommen en een tied fan gaan.
Juliaantsje is komen en ferdwient,
Tito hèt een klein jonkje en en een
stoere knokker weest, en ons tied
komt over soafeul tied oekGoutum
of't Skapediekje.
Tabe: Ik denk nog even an Sjoeke
sien buurfrouw. Ja, niet an hur natte
broek hor. Mar hur feest in 'e buurt.
Mutte wij niet henegaan en oek op
fieftien april feest fiere? Fieftien
April: jim wete wat ik bedoel?
Sjouke: Dou hest geliek, Ruutsje.
Fieftien April, fijf en dertig jaar le
den rukke de Kannedezen Liwwad-
den binnen. Morrenmiddag mutte
we de aksie ankaarte, soa as mien
skoanseun dat dan seit, ankaarte in
ons Dienstecentrum hier op ons
Fliet. Salle we de tee-vee oek inska-
kele?
Wiebe: Mar wie doene we dan, Nos
of Tros? Want dit is algemeen of
neuteraal, jim foele mie wel. Ik
weet het: dan nimme we die Emmer
met sien houten hoofd. Die beweegt
toch alleen de lippen mar en hij hèt
altied een heel neuteraal boardsje
om 'e strot!
vervolg van pag. 4
De namen van onze buren, die ik me
nog goed herinner, waren de Ver-
gonets, Brinkman, Van der Veen en
Voordewind en Bergsma. Iets wat
me ook is bijgebleven is, dat toen ik
later als zestienjarige jongen vaak
bij de mensen kwam als onder-
houdstimmerman, mijn moeder zei,
als ze hoorde waar ik bezig was,
'zeg maar dat je één van Anne van
dominé bent'. Mijn moeder had ja
ren gediend bij dominee Groot-En-
zerink op de Emmakade en kende
daardoor veel mensen in Leeuwar
den. Je kunt blijven doorschrijven,
veel komt er steeds boven, als we
het Krantsje krijgen, maar dit was
het voorlopig.
Sittard Jochum Brants ma
Van bitterbal tot galabal, bij ons u/ordt
internationaal gekookt en soms nog verder!
CaM Raataaraat
Wapea vaa Oasistelliagwerf
v/h Halma
Ooatarwoldsaweg S
OMabarkoop
Talafoon 05164-300
ROB EN JANNEKE OBEE
