EEN OUD HOTEL GING VERDWIJNEN 5 Uit de roemruchte historie van De Kroon AGRARISCHE VOORKEUR zitting in een vaste hoek van de ser re, terwijl de andere hoek door landpachters en hypotheekboeren werd bezet. Trouwens, een zekere agrarische voorkeur voor De Kroon bleef er tot de laatste dag; als altijd in de voor gaande zeventig jaar schaarden rentenierboeren zich op de vrijdag morgen rond de stamtafel; ook veel veehandelaren bleven, ondanks veranderingen in deze sector, het oude hotel De Kroon tot z'n overlij den trouw. Voor de leden van D'66 werd het hotel De Kroon 't vaste clubhuis; voor commissie- en bestuursverga deringen kwamen ze hier bijeen. Ook andere groeperingen hebben zo nu en dan getracht politiek te bedrij ven op deze plaats, zonder kans te zien de wereld ingrijpend te veran deren. Een vast home werd De Kroon eveneens voor de - vijftien - leden van Club vijftien, een gezelschap heren, dat zich eens in de maand terugtrok op een van de bovenzaal tjes en dat in staat bleek zich best te redden, zonder dat op zo'n avond een ober zich liet zien - zelf vulden ze de kelken en aan't eind van zo'n avond sloegen ze de schade hoofde lijk om. Ouwe getrouwen, nog op de laatste dag in 't schaakspel verdiept en - hieronder - ook de veehandel bleef komen tot het eind. Aardig passend in de vluchten vreemde vogels, die het Hotel De Kroon in de laatste jaren kwamen binnenfladderen, was ook een hel- Dit is het achtste en laatste artikel van een serie verhalen over de ge schiedenis van het pas verdwenen Hotel De Kroon in Leeuwarden. Fenno L. Schoustra is de auteur. derziende, die zich op gezette tijden liet consulteren in een zaaltje op de bovenverdieping. Hij zat daar, zon der ooit ook maar iets te verteren, van 's morgens tien tot 's avonds zeven - hardnekkige geruchten zei den, dat hij daar heel wat bezoek ontving. En dit in weerwil van het Er kwamen heel wat aparte figuren op de laatste avond in de Kroon feit, dat de stevige prijs van het con sult op een kaartje op de deur hèf eerste was, waarmee z'n cliënten werden geconfronteerd. Half Leeuwarden moet hij zo heb ben voorspeld wat hen in komende dagen aan lief en leed te wachten stond - nooit kwam er, zover wij weten, iemand verhaal halen, om dat niet was geschied, wat deze mysterieuze figuur zo helder had gezien. Maar zou hij de aanstaande ondergang van De Kroon wel heb ben voorzien? Een nóg trouwere gast was de se cretaris van de Vereniging „Het Friesch Grondbezit" - jarenlang hield hij, iedere vrijdagmorgen, FRYSKE BIWEGING Ook op de bovenverdieping kwam regelmatig de Ried fan de Fryske Biweging bijeen; beneden verga derden zo nu en dan de parlementen van Friese en Leeuwarder Bedrijfs voetbalbonden. Kwamen de meeste vertegenwoor digers van de nu gesignaleerde groepen en verenigingen ook al in De Kroon in Regnery's tijd; in deze nadagen verschenen er steeds meer gasten, die bij Pim nimmer een voet over de drempel zouden hebben ge zet. Illustratief voor de langzaam maar zeker veranderde situatie was een gesprek, dat op een goeie dag aan de leestafel viel te beluisteren. Meneer A.: „Ik hew dat huuske inne Van Asbeckstraat oek kocht'„Meneer B.: „Hest er voor geven?" Meneer A: „Acht en zestig". Meneer B: „Ik bied zeventig". Meneer A.: „Vekocht!" Op een ander moment werden de argeloze bezoekers van het hotel zelfs geconfronteerd met het beeld van de vaste ploeg dobbelaars aan de stamtafel, waarbij een van de deelnemers het bestond z'n hoed op het hoofd te houden. Wie weet zou het oude gerenom meerde hotel De Kroon helemaal zijn weggezakt naar het peil van een ordinaire staankroeg, wanneer de ontwikkelingen niet gekomen wa ren, die leidden tot het toch nog vrij onverwachte, roemloze eind. BRANDVOORSCHRIFTEN tie van Pim, een Jan van Herwijnen, een Germ de Jong, een Piet van der Hem. En toen kwam dan de laatste, de allerlaatste dag van De Kroon, vrij dag 21 december, 's Morgens de traditionele drukte van de hereboe- ren rond de stamtafel, enkele aanlo- pers voor,een laatste kopje koffie" De Rounie fan Fryske Akademiciwaardige rust op de sluitingsavond. Het bouwbedrijf Kats, dat de ex ploitatie van het hotel al in 1973 had overgedragen aan de N.V. Lau- wersoog, kwam begin '79 als eige naar van het pand voor niet geringe uitgaven te staan om te kunnen vol doen aan preventieve brandvoor- schriften. Van de omstandigheid, dat het huurcontract met de NV Lauwersoog per 31 december van dat jaar afliep, maakte het bedrijf gebruik het hotel van de hand te doen. Nieuwe eigenaar werd de heer Hylke Wierda te Leeuwarden - hij kocht het pand om er zijn Nota riaat te gaan vestigen. Begin mei kwam het nieuws in de krant te staan: „Hotel De Kroon op 31 december dicht". Een paar maanden later volgde de medede ling, dat het bedrijf al tijdens de weekends gesloten zou zijn - het eind kwam in zicht. Op een kwaad moment begon de ontluistering van het interieur: be vreesd voor diefstal haalden de ei genaars de kostbare schilderijen van de wand, dure doeken uit de collec- en een bezoekje van de fotograaf voor een „afscheidsfoto" in de krant. 's Avonds de hele jachtweide ge vuld met een zeer uiteenlopend publiek, vaste gasten van vroeger en figuren, die er nog nooit eerder wa ren geweest. In de ene hoek van Je serre de leden van de Rounte fan Fryske Akademici, in de andere vervolg op pag. 11 Dankwoordje van Sybe

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1980 | | pagina 5