SNORREWIETS {<*-■ JL LEEWADDERS, WAAR IS DIT 9 Piano's en vleugels te kust en te keur Tel.: 05150-19187, Of: 05154-2312 Kruizebroederstraat 12, SNEEK Harinxmastraat 27, HEEG Dit is de nieuwe opgave voor onze fotoprijsvraag Leewadders waar is dit We gaan weer drie antieke afbeeldingen" verloten onder de abonnees, die ons het juiste antwoord geven. Oplossingen, uitsluitend schriftelijk, binnen veertien dagen naar de redactie van 't Kleine Krantsje, Vredeman de Vries- straat 18921 BP Leeuwarden. Uitslag over vier weken. Over de buurtfeesten op fieftien april (Liwwadden befrijdü) wur je niet feul gewaar. Ons maten bij de bruggen prate der niet hardop over. Muskien as se straks naar huus ga- ne, datéén fan allen nog wat kwiet wil. Loop dus niet fut na de laaste woorden fan Tabe Ruutsje, Sjouke Sukerslak, Jan Boerke, Wiebe Poatsje, Lange Marten, Kees Lotsje en Hein fan 't Hobbelpeerd. Se sêg- ge, dat sien moeke froe- gerspeulde?? Wiebe Poatsje: We hewwe dij een paar weken niet sien, Tabe. Kees Lotsje docht al, dast muskien emi- greerd wast. Waarhest sitten, ouwe seun? Tabe Ruutsje: Een paar dagen bij ons ene dochter, die 't in Leerdam woant. Mar jonge, wij reisden daar hene, op die donderdag fan die fer- rekte staking. Nou, die Kok en sien maten wurre bedankt. En de frouw durfde de eerste weken niet werom. Sjouke Sukerslak: Hoe soa Tabe. Want neffens de kranten en de radio waar het nog al wat metfalien. Te meensen niet al te feul storing en al soa meer. Tabe: Nou feeg dou dan dien kont maar af met son krant. Wij binne uren en uren onder weg weest. Wachte, overstappe, ferklume. Al lemaal ouwehoeren om je hene, die je de oren fan 'e kop lulleSkei toch uut! Hein fan 't Hobbelpeerd: Mag ik dij es frage Ruutsje, even fan man tot man, mag ik dij es frage, as al die aksje holpen hadde,.as die pomme- ranten fan 'e bond hun sin kregen hadden, hastou al dat ongemak der dan foor over had? Lange Marten: Dat is een skerpe fraag. Een hele, diepe fraag. Het liekt wel één fan 'e tillefizie uut die serie Tien foor Twaalf, of even la ter. Fan die Koopmans, jim wete wel die fent met son trouwe honne- kop, die elk moment beginne kan te skriemen. Jan Boerke: Het giet mij measten- tieds fier boppe de pet. As ik dér siet, soe ik alle antwurden opsoeke moatte, mar ik su ferslaan in al die dikke boeken! Kees Lotsje: Mar dat is dan je eigen koazen lotsje, want je hoeve niét! Der was oek een belgemop over. Twee Belgen deden met en die Koopman froeg: Bent u een Belg? En toen sei die ene: Dat soeken we even op! Hein: Ho es mannen, soa komt Tabe der niet foor weg. Weest nog wat, wat ik die fraagd hew, Tabe. Of hest er gien nocht an, om der over te praten? Tabe: Nee, daar gaan ik niet foor omleggen. Luuster es: Op 'e dag sellef en een paar dagen der na, su ik seid hewwe, as se dat met mekaarde pot op kenne. Waarom mut ik de dupo wurre fan al die flauwekul. En as ik er wat rustiger over na denk, dan fien ik dat laatste eigenlijks nog. Ja, dat fien ik!! Hein: Ik hew niet op reis weest die dag, och nee, soa feul komme wij niet meer weg. Mar ja, son fakbond ken gien kant meer uut. Eikeneen is teugen se, en se fechte foor de min dere man. Te meensen Sjouke: Een hantsjefol dubbeltsjes fechte teugen een busefol rieksdaal- ders. Dat hét nog nooit kannen, en dat lukt fandaag de dag oek niet. Ik hew nog es een skoftsje bij de A.J.C. weest, en dan songen we mooie fersjes overeen klare, skone dag, mar ik hew der niet feul fan sien. Ja, de nacht fan Smelzer en een skop onder de kont! Wiebe: -En toen docht Sjouke: Ik nim mar een skoane ouwe klare, dan sien ik muskien wel twee mooie, skoane dagen of wat ander skoans. Gusteravund op 'e Duutse tillefizie oek weer son mooie bloate meid, jonge. Met alles der op en der an. Jan: Nou we het over de Duutsers hawwe, wie helpt dizze Jan, boere- lul eerste klas, uut 'e droom. Ik lies okkerdeis in 'e krante, as dat er wer wat politieks fan Grienen of soa wie. In 'e oorlog waren der ek Grie nen of Groenen. Is dat het selde folkje wer? Kees: Het sal je lotsje mar weze, mar dat is niet te hopen. De grune polissei, dat waren rare mannen. Ik sien se nog lopen deur de stad. Had den se niet fan die groate medaljes op het bust hangen? Marten: Nee, nou bistou in 'e war met de Feldwebels, nee, met eh ja, met de Feldsjendarmerie of suks soa wat. Temeensen, dat docht ik hor. Mar binne der nou weer sukke lui in Moffrika? Ik mut sêgge, dat ik nergens fan weet. Tabe: De groenen fan nou, dat bin ne de mieleumannen in Duutsland. Je hewwe se hier oek wel. Alles mooi houwe en de netuur niet ferin- newere. Gien geboor naar oalie en eh, ja, oek gien kerncentrales bou- we. Alles mooi en groen! Wiebe: Die Ruutsjeman weet er weer alles fan. Dus dat binne fan- daag de dag de groenen. Nou, dan binne se niet soa gefaarlik as des- tieds. Ja, sukke oppeteurs binne hier oek wel. Laassen al die reboelje fan plan A teugen Z of soa. Hein: Seg Tabe, binne die mannen oek teugen het eies-zoeken? Daar las ik wat over in 'e krante. Dat su dan skadelijk weze foor de kievie ten. Daar loof ik nou gien bal fan. Jimme wel? Tabe: Nee, folk dat daar teugen is, sit meer in Holland. Hewwe nog nooit een kieviet sien. Die kloatsak- ken binne niet wiezer. Die denke, dat alle eies uut de nesten haald wurre, en dan komme der gien jon ge feugeltsies meer. Se musten es wete, hoe goed as der hier op past wurdt. Marten: Ik hew het self nooit feul deen, eies-soeke, mar mien broer, ons Teunis wel. Hij was sjuffeur, en middus na eten deed ie altied een knipperke achter de kachel. Mar in die tied niet hor. Even het land van Jongma in, richting Oud-Panwerk. En faak wat fiene! Kees: En brocht hij niet altied het eerste ei bij Hein Appeldoorn, en dan had ie de Saturdagavus daar op de eerste drie frij. En soa had Hein nog een stuk of wat, en die stuurde dan die eies, goedlnpakt, naar Am sterdam. Naar sien ouwe maat, jim wete wel, de kommussarus. Sjouke: O ja, die. Die kon eikeneen nog meer fertelle. Wat se daar in Mokum fandaag de dag an pliesje- mannen hewwe, ik weet het niet. Of mooi weer speule met de Sinezen - een briefke fan soafeul onder de bami - of een pak op 'e bealich krije fan krakers. Eén groate rot bende. Kees: Ja, mar jou kenne toch niet henegaan en kraak soa mar een woaning. Eikeneen mut op sien beurt wachte. Mar ja, dat jongfolk doet fandaag de dag mar. Niet wer- ke en niet trouwe. Mar wel samen- woane en eh Jan: Marde pil docht wonderen, en froeger waar het gauw donderen. Omke Marten oer de flier. Nee, dat slacht net op dij, Lange. Je skrikke teugenwoordig as je een dikke buuk siene! Tabe: Froeger songen se een fersje fan: Trouw mar nooit, trouw mar nooit, liefde is allemaal skijn. Je ken beter foor een keer, hartstikke dronken sijn. Dat songen we wel op bruiloften. Op bruiloften, staan 't es uut! Hein: De meensen wille nou seker meer frij weze. Ik weet het niet hor. En al te faak dronken weze, is oek niks fan self. Een goed wief is de moeite weerd, en dan mutje de rest mar op de koop toe nimme, waar of niet? Marten: Jaren leden ston ik met Neeltsje, dat is mien ouwe pin-up- gurrel, te frijen in 't gankje bij hur- ren tuus. Komt de ouwe man tuus, hij femimt ons, struunt bij mie lan- ges en fluustert: Must er goed om denke, het begint met sta-tuten mar Vervolg op pag. 11 Speciaal voor 't Kleine Krantsje maakte onze abonnee, de heer Felix Roosenstein te Vleuten, internationaal bekend als de canonist Felix, deze tekening van het eens in Leeuwarden zo vermaarde stadstype Snorrewiets"Nou mut je hier es zien" zullen veel echte Leeuwarders verzuchten. "Snorrewiets - uut de pen!" Van bitterbal tot galabal, bij ons u/ordt internationaal gekookt en soms nog verder! Catt Raaturwt Wipu va a Oastsiel ling werf v/h Ti«1m» OosUrwoldaaweg 5 Otdabarfcoop TaWooa 05184-300 BOB IN JMMKK OBEE

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1980 | | pagina 9