MEER LEZERS IN DE PEN DOOR
HERINNERINGEN WASSENAAR
LEE W ADDERS,
WAAR IS DIT
BEGINJAREN CONDENSFABRIEK
meubelen
10 JAAR
9
ocm~
beien
Met genoegen lazen wij in 't Kleine
Krantsje de herinneringen van Uilke
Wassenaar te Voorburg. Ik heb n.l.
bij hem in de klas gezeten.
Ik zat eerst op School 11nu Vijver-
school. Ben daar vijf jaar geweest.
Toen wij overgingen naar de zesde
klas in 1925 werd onze klas gesplitst
in drie groepen. Een groep naar
School 2 achter de Harmonie, een
groep naar de oude Schipperschool
bij de Oldehove en de groep waar ik
bij was moest naar School 13. Bij
meester V. d. Schaaf kwam ik in de
klas en niet „Schaafsma", hij
woonde aan de Emmakade. Maaike
van Leeuwen en Wietske Rijpstra,
Corry en Gretha en een Boukje kan
ik mij nog herinneren. En ook jon
gens als Harm Kolk, Jan v. d. Vel
de, Nico Drijfhout en Willem Hui-
tema, Bote en een Rienk Krol. Die
zijn ouders hadden later een kruide
nierswinkel in de Javastraat.
Ik vond het niet zo'n prettig iemand
die meester, 's Maandags moesten
wij altijd hoofdrekenen en dit had
den wij op die andere school niet
gehad. Soms had je niet zo gauw
een antwoord en dan had hij de bok-
kepruik op. Eens op een maandag
had hij eerst een jongen op de gang
gestuurd, Joh. Brinkman, en
even later werd ik er uit gestuurd.
Maar ik ben weggelopen naar huis
in de Willem Loréstraat omdat mijn
moeder ziek was. 'k Dacht nu kan ik
moeder mooi helpen. Ze was net uit
het ziekenhuis vanwege een opera
tie aan haar ribben. Dit was een ge
volg van de Spaanse griep, 'k Weet
nog dat ik strafwerk moest maken.
Maar dit ging niet door want moeder
had een briefje geschreven voor de
meester.
Ik vond het een mooie school met
een prachtig gymlokaal. De mees
ters op school waren Sipma, De
Jong, de heer en mevrouw Hendriks
en Kuik (speelde voor Zwarte Piet)
en juf Jansma.
PRETTIGE SCHOOL
Ook ging ik wel naar school met
Koosje of Toos Iedema. Die haar
vader was brugwachter op de 2de
Kanaalsbrug. Van School 13 ging ik
naar School 10. Kwam bij meester
U. Jensma in de klas, die kon zo
prachtig tekenen. Engelse les kreeg
ik van meester Brommer. Een klein
parmantig mannetje en een V. d.
Molen. Ik vond dit een prettige
school. Handwerken kregen wij van
juf Meyer en gym. van juf Rosier
met later juf Kuipers uit Stiens.
In 1926 ben ik van school gegaan.
Want dan moest je zo nodig wat
verdienen, dan hadden ze het thuis
weer wat beter, 2,50 in de week
verdiende ik toen en vrijdags moest
ik dan tot vier uur. 'k Moest iedere
morgen lopen van de Willem Loré
straat naar de Stienserstraat. En dan
drie avonden in de week naar de
Huishoudschool. Van 6 tot 9 uur.
Een jaar ben ik hier geweest want
moeder werd weer ziek en ik moest
dan thuis helpen.
Later kreeg ik van een zuster van die
mevrouw een fiets. Die stond altijd
in de bijkeuken en werd nooit ge
bruikt. Op een vrijdag zei ze tegen
'Mijn vader zat in de Smitsbuurt sigaren te maken" schrijft mevrouw Hoek-
stra-Oppenhuis. Wel, dit is zo'n sigarenmaker van vroeger. Het is niet de
vader van mevrouw Hoekstra, maar de eveneens erg bekende Willem Avan
Gelderen. De heer Van Gelderen werkte als sigarenmaker bij U. de Boer in
de Schrans. De foto is omstreeks 1935 gemaakt.
mij dat ik mocht die fiets van haar
hebben. Zo trots als een pauw kwam
ik op de fiets thuis. Maar in de win
ter moest er een lamp op en dat was
nog een lamp met een kaarsje er in.
Als er dan wat wind stond en ik
langs de Singel fietste en zowat bij
de Paul Krugerstraat was, woei al
tijd dat ding uit. En dan zat je te
prutsen met een lucifer om die
kaars weer aan te steken.
SIGARENMAKER
Ook ben ik als kind in de Smitsbuurt
geweest. Mijn vader had daar een
werkplaats en zat daar sigaren te
maken. Ik moest hem dan wel hel
pen te strippen. Dit was dan de ta
bak die binnen in de sigaren kwam,
zogenaamd bosje" en dan in de
vorm. (Voor die tijd werkte hij bij
baas Mol in de Schrans).
Ook moesten wij wel met kwitanties
lopen voor moeder als ze ziek was
en we kwamen dan ook wel bij boer
Keestra. Behalve de meisjes On
derweegs was er meende ik ook nog
een jongen. Nietzogroot. 'kGeloof
dat hij later onderwijzer is gewor
den. W. schrijft ook over Pot bij
wie hij heeft gewerkt. Daar was toch
ook een meisje Annie? Ze is later
getrouwd met een Vlagsma. Deze
man werkte bij mijn man op de LPF
als draaier. Is in 1952 naar Tasma
nia of Australië geëmigreerd. Wij
hebben in het begin nog wel eens
een brief gehad. Maar daarna niet
meer. Wel weten wij dat hij daar is
overleden. Ik zal het hier maar bij
laten. Wij hopen dat er nog vele
jeugdherinneringen mogen ver
schijnen in ons mooie „Kleine
Krantsje".
Leeuwarden
A. Hoekstra-Oppenhuis
vervolg van pag. 3
het andere en dat alleen door avond
studie. Na het praktijkdiploma
boekhouden, haalde hij nog Engel
se- Duitse- en Franse handelscorre-
pondentie en daarna de actes MO
boekhouden en MO Economie.
Boven het kantoor woonden twee
gezinnen, dat van Joh. van Kam
pen, de machinist en dat van Veg-
ter van der Meer, de condenseur. Ik
mocht graag eens bij Van Kampen
in de machinekamer zienwaar alles
je tegemoet blonk. Ik ruik in mijn
verbeelding nog de geur van olie en
stoom en de zure geur van de batte
rijkamer.
Meneer Epema, de nieuwe boek
houder, bleek een sympathieke en
bekwame man. Ik heb aan hem veel
te danken. Hij was een prima vak
man en organisator en verstond de
kunst van delegeren, zodat ik alle
kans kreeg mij in het al snel
groeiende bedrijf mee te ontplooi
en. De directeur,.de heer Hepkema
was een voorname Fries met alle
capaciteiten om het voorspoedig
groeiende bedrijf te leiden.
Toen wij nog met z'n drieën waren,
gebeurde het dat de directeur voor
zaken in het buitenland was. Eén
van ons - misschien ik wel - maar ik
weet het niet meer - sloot toen 's
avonds na kantoortijd de kluis. Het
bleek, dat de sleutelbos met kluis
sleutel in de brandkast in de kluis
was gelaten. Het was een grote
kluis, waarin de administratieve be
scheiden in rekken werden opge
borgen, terwijl het geld in de brand
kast werd bewaard.
De kluis kon worden gesloten door
het handel om te draaien, maar om
ze weer te openen moest een sleutel
worden gebruikt.
Dat was me wat! De directeur had
nog wel een sleutel, maar hij kwam
pas over drie dagen terug. Telegra
feren om toezending van de sleutel
was mogelijk, maar hij zou er dan
nauwelijks eerder zijn dan de baas
zelf. Er werd besloten zijn terug
komst af te wachten. Het normale
kantoorwerk kon niet gedaan wor
den; boeken en stukken, alles zat in
de kluis achter slot en grendel. Al
leen de in- en uitgaande post werd
behandeld, waarmee de ochtend
ongeveer heen ging. Het was zomer
en prachtig weer en daar wij alle
drie liefhebbers van zeilen waren,
waren wij drie heerlijke dagen te
vinden op de Grote Wielen. On
dertussen knepen we hem toch wel;
wat zou de baas straks zeggen! Nou,
dat viel gelukkig nog al mee.
Het was vooral in die beginjaren een
mooie tijd; naar mijn smaak in veel
opzichten mooier dan toen alles veel
groter was geworden, de bezetting
groeide en de noodzakelijke specia
lisatie optrad. In het begin maakte
je het wel en wee van de fabriek
intensief mee. Je kende iedereen in
het bedrijf.
Dit is de nieuwe opgave voor onze fotoprijsvraag "Leewadders waar is dit?'
We gaan weer drie antieke afbeeldingen" verloten onder de abonneesdie
ons het juiste antwoord geven. Oplossingen, uitsluitend schriftelijk, binnen
veertien dagen naar de redactie van 't Kleine Krantsje, Vredeman de Vries-
straat 18921 BP LeeuwardenUitslag over vier weken.
JE MUITE TEUGENOVER JE
SELS JE WOORD HOUWE, AT
JE WILLE, DAT ANDEREN HUN
WOORD HOUWE TEUGEN
OVER JOU.
ASSEN LEEUWARDEN
GRONINGEN ZWOLLE
