BONT bontmodes BERUCHTE GROEPEN LEE W ADDERS, WAAR IS DIT 9 Wij staan borg voor een goede bontmantel in elke bontsoort. Eventueel ook naar maat, zonder prijs verhoging! Dat geldt tevens voor de grotere maten (48, 50 en 52). Nfoorstreek 22 Leeuwarden 05100-39173 Het nije, ouwe brugje over de Tu- nen hewwe de brugmannen met een soort pollenaize opend. Wat jong- folk, dat daar oek in de buurt was hèt even metdeen. Toen hewwe se alle dagen op het selde tiedstip naar de Roomse toren keken: skeef, een bitsje skeef, of toch niet. Want seg nou self: een tweede Oldehove is oek niks weerd. Nou en ferder weer gesellig klasjenere en se binne der allemaal: Tabe Ruutsje, Sjouke Su- kerslak, Wiebe Poatsje, Lange Marten, Jan Boerke, Hein fan 't Hobbelpeerd en Kees Lotsje. Sjouke Sukerslak: De meeste meen- sen ferkleure al weer mooi. Een dag of wat Sonnenga en hast elke bleekskeet slaat wat bruun uut. Tabe Ruutsje: Ja, want de meesten hewwe oek meer frije tied as soa feul jaar leden. En hoefeul lui hew we niet een karrafan? Lange Marten: De pest is, as se son ding hewwe, mutte se der oek alle weken hene. Mien ouwste seun hèt oek son ding, nou, dat is fan Pasen af raak. Weer of gien weer, Frijdas- avus fut! Jan Boerke: Mien skoansoan soe ek achter son ding oan, mar ja, hij werkt bij Van Gelder, dat se witte net hoe dat alles komme sil. Hoe wol, se neame Wormer faker as Ljouwert. Kees Lotsje: Het sal je lotsje mar weze om bij son saak te werken. Hiette dat froeger niet fan L.P.F. of bin ik daar mis met? Wiebe Poatsje: Nee, dat hest goed. En heel froeger seiden wij fan Land stra en DeibeiIk weet nog wel, dat er een paar keer een beste brand weest is. In 'e twintiger jaren een keer, en in 't laast fan 'e oorlog. Hein: Eén fan mien omes hèt er ja ren werkt. Dan kwam de ouwe baas faak deur de febriek lopen en as ie mar één trappeerde die 't niet hard genoeg werkte dan brulde ie mar weer: Staast weer uit dien neus te freten? De baas sien centen bin niet fan blik! Tabe: ln ouwe tieden kon suks. En het is mar goed, dat die tied foorbij is. Alleen hewwe de meensen het nou muskien wel es te makkelijk. As se nou een skeet dwars sit, mooi een paar dagen in 'e siektewet. Wiebe: Sukken binne der, mar oek genoeg anderen, die alle dagen wel op hun post binne. Mien buurman mist nooit een dag. En tuus is ie oek altied bezig. Aard fan 't beesje must mar denke. Marten: Dat ken fansels oek over dreven wurre. Altied bezig of nooit een poat uutsteke. Mien seun ken son heel wiek-end op sien luie kont sitte. Buten in 't sontsje, of binnen in die karrefan. En het is der soa laag, ik stoat mie honderd keer de hasses! Jan: Dou bist ek ekstra lang uutfal- len, Marten. Dat waar seker een bouwjaar, dat er nog al wat matere- jalen over waren. En hoe is 't mei Cambuur? Marten: Wat sak segge, skitterend is anders. Slecht speule, wat bles seerde speulers. Nou en dan wil die de Ruter fut hé, de treener. Suks is oek niet goed. Nee, dat wurdt nog gien ere-defisie fan 't jaar. Sjouke: Die treeners binne oek krekt de korperaals in dienst. Eikeneen pist teugen je an. En as der te faak ferloren wurdt, skop onder je reet en weg weze. Of niet soms? Hein: Hestou nog in dienst weest, Sjouke? Ik bin destieds afkeurd. Platpoaten loof ik, nou en se deden froeger niks anders as lope en nog es lope. Kees: Ik hew oek heel wat aftoffeld op de grote, stille heide. Mar mien jongste broer al weer minder. Daar leit dan oek tien jaar tussen. Sjouke: Ja, ik waar der krekt een paar jaar uut, toen kwam de mobe- lesaasje. Rats, kuch en brune boa- nenEn toen een paar dagen oorlog met blauwe boanen! Mar daar hew ik niet feul fan murken. Kees: Ik had oek een goed lotsje trokken. Wij lagen op de fijand te wachten, mar die rotsakken gongen een andere kant om. Ja^dan hewwe jou gien eer fan je werk. Seg nou sellef! Tabe: Seg Sjouke, hoe is het eigen lijk aflopen met die feestplannen fan dien buurfrouw? Die wou ommers wat op 30 april en wij seiden: fer- geet in de goedigheid oek 15 april niet. Liwwadden befrijd! Sjouke: Nou, dat is soageseid een komperomis wudden. 30 april savus wat daanse en meziekbeweging in het kluphuus. En 15 april hewwe spultsjes deen op het trapfeldsje om 'e hoek. En we troffen skitterend mooi weer. Kees: Ja, wat waar het mooi weer niet? Krekt soa mooi as die Sundus in vijf-en-veertig. Bij ons in 'e buurt hadden we een gekostumereerde, nou ja, optocht. Och, och, wat naaide dat er uut. Hein: Hoe mut ik mij dat foorstelle, Kees? Een optocht mei ferklede meensen of soa? Feguren fan 'e til- lefizie, Ome Joop en Pipo en Wie gel en de Monties of soa? Kees: Nee, even anders. Eerst een Hensmoi man of wat in soldatepakjes uut 1940. Dat sat bij sommigen krap genoeg. Die droegen een groat bord en daar ston op: Wel verslagen, niet overwonnen Marten: Och heden ja, wat een mooie spreuk. Wel geslagen, niet overwonnen. Ik krij der suver natte ogen fan. Nou ja, en wat kwam der toen? Kees: Mannen met ouwe kleren an, en skeppen over 't skouder. Oek met een bord: Wij werken op het vliegveld, maar niet zo hard! Hoe fien jim die? Wiebe: Oek mooi, heel mooi. En oek krekt soa as 't was. Se musten der bij duzenden hene, in 'e seumer fan veertig. Hoempa was erges op- sichteren Hobbe Kontsje was met 'e korfee doende. En se ferdienden meer as froeger in 'e steun. Kees: En toen mannen in swatte pakjes met de han omhoog. Op hun bord ston fan: Wij heulen met de vijand. Mar se hadden de u ferge- ten, ha-ha-ha Sjouke: Nou, dat helen kon der oek best op deur. Wie had dat allemaal soa'mooi opdocht, Kees? En had den jim soa feul meensen bij de han om dat allemaal uut te beelden? Kees: Een paar deden een dubbel rol, sak mar sêgge. Dat komt nog. En ik en een paar anderen hadden dat soa opset, en eikeneen wu wel met doen. Nou, en toen kwamen de ondergrondsenEn dat stond op hun bord: Wij zijn van de O.G. Tabe: Ja, en het is soa feer heen, son woord mutte jou uutlêgge: onder grondse. Toen ik laassen nog es op 'e tekst waar over die tieden, docht mien ene kleinseun, as dat ik mien- werkers bedoelde. Onder de grond, hé?. Kees: Sal ik weer even? Toen kwa men der frouwen: één met een sakje eerpels, één met een rus, son klein kacheltsje hé, één met een paar fles sen melk, en al soa meer. Wiebe: Dat is een goed ding, want die wieven hewwe al heel wat uut- hèeft in die jaren. Mien moeke gong twee keer in 'e week met het melktreintsje naar Deinum. En een buurman snipten se een keer bij de Maueri-muur op 'e Lekkumerdiek. Die swatten gooiden soa die flessen kepot! Kees: En wat hadden we nog meer? De onderdukers fanself, en de gra vers foor Drente, en an 't end de Kannedezen. En dat waren foor een part weer de soldaten uut het begin, met een ander mutske op. Wij zijn Naar aanleiding van onze fotoprijs vraag haalde onze abonnee, de heer Ing. G. van der Kooi te Hee renveen een aardige herinnering op aan de buurt van de Oldehove, waar hij, zoals hij ons schrijft, in zijn jonge jaren goed bekend is geweest. 'Je had daar' 'aldus de heer V an der Kooi, "twee 'beruchte' groepen. Aan de ene kant de Butterhoek met de Groeneweg en aan de andere kant de Bagijnestraatgroep met "Kon- tei" en "Witte", naar ik meen de gebroeders Vrieling. Er was altijd onenigheid tussen deze groepen. In het midden stond een groep uit de tussenliggende buurt, zoals de beide Kerkstraten. Onder leiding van "Hupie" Berg- sma werd er zelfs een heel leger met rangen en standen gevormd, die op het Fonteinland ging excerceren, omdat de tegenpartij deze voorbe reidingen tot de strijd niet mocht aanschouwen. Met stokken over de schouder links- en rechtsom. Onze groep koos dan meestal voor de Bagijnestraatgroep en er werd vaak behoorlijk op los getimmerd. Zij, die het hardst sloegen stonden hoog in aanzien. Wat dat betreft verandert het maar langzaam uw bevrijders, ston op hun bord. Soa was 't! Marten: Ik fien dat heel mooi. Suks hadden se eigenlijk foor de hele stad doen mutten. Son jaar komt nooit werom. En Beatrix in 'e Groate Kerk is oek mar foor een paar meen sen, en oek niet foor de gewoane man. Son nij mussé-um wel weer, denk ik. Tabe: Och ja, en dat ouwe gebouw leent em er oek goed foor. Nou, en dan hewwe Sjouke sien ruppor- taasje over hun feesten nog niet had. Sjouke: Net as ik sei: bij ons wat spultsjes foor de kienders, en wat wedstrieden foor de ouderen. Je musten poppen, die op Hitteler of op die Mussert leken in een kroade wegriede en an 't end fan 'e baan der uutgooie. Ik won nog een tweede pries! Hein: Ik weet nog wel, drekt na de befrijding gong er elke avund een stel jongens deur de stad, en dan speulde der één foor Hietler. Ik sien em nog staan op 'e Lange Piep, wat een skrale jongïfent, met een snorke en al. Hij brulde dan krekt as Hiet ler, en sien maten deden dan fan sieg en heil en houzee. Wiebe: En wie maakt em nou nog druk om son Hietler. Gien één toch? Alle weken wat anders. Laassen die hele reboelje om die film over die mooie prinses, daar uut eh Jan: De frouw stie juster wat lang bij de bakker te ouwehoeren. Ik sei: tink er om, as het op overspel uut- draait, stuur ik die naar het land fan die ArrebierenNou, seit se, astou dan weer es te lang weg bliefst fan 't bleekjemaaien bij mien suster, leg ik een goed skerp mes klaar! Dit is de nieuwe opgave voor onze fotoprijsvraag Leewadders waar is dit?' We gaan weer drie "antieke afbeeldingen" verloten onder de abonnees, die ons het juiste antwoord geven. Oplossingen, uitsluitend schriftelijk, binnen veertien dagen naar de redactie van t Kleine Krantsje, Vredeman de Vries- straat 18921 BP Leeuwarden. Uitslag over vier weken. Van bitterbal tot galabal, bij ons u/ordt internationaal gekookt en soms nog verder I CaM KHHiimu 't Wapea vaa Oaststelliagwerf v/h Tjalma Oo*t«rwoldww«o S Oldoborkoop Telefoon 05)84 - 300 «oa EN JAMNEXK OBEX

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1980 | | pagina 9