VAN VIJFTIG JAAR TERUG
TOCH NIET MOOIER DAN DIE VAN NU?
£Qondréroir
je op een eeuwigdurende loper, is
deze genomen dan volgt een vrij
lange cake-walk, waar je je goed
moet vasthouden, om vervolgens op
een steeds draaiende loper naar bo
ven te worden gevoerd, daar staan
helpers, die je vastpakken, een
kleedje neergooien en hup, met een
flinke zwaai wordt je op de roets-
baan geduwd en je giert naar bene
den. In het midden hangt een grote
stoffen witte beer, die vooral bij
dames zo nu en dan tussen hen in
wordt gegooid. Verder is er een
windtunnel, waardoor een stevige
wind naar boven waait, die vooral
vat heeft op de dames, die wel alle
mogelijke moeite doen hun rokken
op de juiste plaats te houden. Tot
grote hilariteit van de omstanders
lukt dit niet altijd. We nemen af
scheid van de corpulente heer
Hommerson en danken hem, dat wij
hier even mochten ronddwalen.
We gaan weer eerst even linksaf om
het wonder van de Electrische Man
te aanschouwen. Hij staat op het
podium voor het theater, een bran
dende glazen lamp in z'n hand. De
baas vertelt de toeschouwers, wat ze
te zien krijgen voor hun geld. Maar
de tent moet eerst vol voor de ten
toonstelling begint. Wij wachten er
niet op, maar wandelen verder om
een kijkje te nemen in het Panopti
cum. 't Is er niet druk, kinderen
mogen er wel in, maar ze hebben
liever ander vermaak voor hun dure
kermiscenten. Er staan wat wassen
beelden van vroegere helden. Ook
beelden van schurken en moorde
naars en verder wonderlijke ge
drochten uit de "oertijd". Ook is er
een, voor kinderen verboden, afde
ling van het menselijk ontstaan en
ontwikkeling. Foetussen op sterk
water; ook kan men zien wat ge
slachtelijk verkeer oplevert, indien
men besmet is. Griezelig, maar wel
leerzaam. Een beetje huiverig ver
laten wij deze omgeving en wande
len in het milde zonlicht terug, om
vervolgens het wonder der natuur te
aanschouwen nl. de vrouw zonder
hoofd. Dit is natuurlijk bedrog.
WONDEREN UIT OERWOUD
Maar luisteren we even naar de uit
leg van de baas van het spul. Hij
staat ons wijs te maken, dat in het
oerwoud, daar komen dit soort
wonderen altijd vandaan, de bos-
bewoners een dun koordje om de
hals van het slachtoffer iedere dag
iets strakker aantrokken, net zolang
tot het hoofd van de romp is ge
scheiden. Het hoofd staat op sterk
water naast de traag bewegende
vrouw, die onder een grote glazen
stolp staat. Een pracht verhaal,
maar wij gaan niet naar binnen,
doch wijden onze aandacht aan de
dikste vrouw ter wereld. Volgens
een aantekening op een bord weegt
ze ruim 240 kilo. Ten bewijze van
haar omvang hangt voor de tent een
directoir van deze aanvallige dame.
CRU GEZEGD
't Is een beetje cru gezegd, maar het
achterwerk van een paard zou er nog
ruim inpassen. Al met al hebben wij
dorst gekregen van het gedrentel en
besluiten een koel glas bier te veror
beren bij Buis. Toch moeten wij nog
even verder, dus stappen wij weer
op. Voor het gerechtsgebouw staat
een ouderwetse draaimolen, voort
bewogen door een zielig mager
paardje met oogkleppen. Een klein
orgeltje piept en kreunt en probeert
muziek te produceren. De rit is af
gelopen en de baas springt op een
glijplank die achter het paard is aan
gehaakt. Wat een kwelling voor het
arme dier, zeker een tien uur lang
per dag, in den blinde rondlopen,
abrupt stoppen en weer trekken.
Nieuw voor de kinderen is een me
chanische attractie die wij nu tegen
komen. In een rechthoek zijn aan
ronddraaiende kettingen, fietsjes,
autootjes en vliegende hollanders
gemonteerd, 't Gaat rond met een
niet te harde snelheid. De peuters
genieten en de moeders en vaders
staan alles glimlachend aan te kij
ken.
Wij komen nu bij de laatste grote
attractie op het kermisterrein; de
Zweefmolen, de bakjes zijn haast
allemaal gevuld en onder de tonen
van een fikse mars op het fraaie or
gel begint de zweeftocht. Eerst nog
langzaam, maar dan alsmaar sneller
tot de bakjes haast horizontaal door
de lucht gieren. De meisjes gillen
boven alles uit, als een der jongens
probeert hun bakje vast te grijpen
om die dan met een fikse zwaai nog
harder te doen zweven. Niet onge
vaarlijk zo'n spel. Maar alles gaat
goed en ze hebben plezier en daar
gaat het toch om.
DE SCHOUWBURG
Wij steken over om nog even naar
de Schouwburg te gaan, die staat
tussen het Gerechtsgebouw en de
achterkant van de Harmonie. Ook
hier nog mensen die aan de kassa
een plaatsbewijs kopen voor een
voorstelling van Herman Heijer-
mans '"Kniertje". Op de affiches
zien wij dat deze rol zal worden
gespeeld door de zeer bekende to
neelspeelster Esther de Boer-van
Rijk. Een drama dus en met zo'n
hoofdrolspeelster is succes verze
kerd. Wij lopen, voor wij de terug
weg aanvaarden, nog even door
naar de ingang van de Harmonie.
Ook hier staan affiches opgesteld en
wij lezen "Faveur Variété", met
veel buitenlandse artiesten en als
conferencier de alom bekende Lou
Bandy.
Deze Faveurvoorstellingen bezoe
ken we altijd met Vader en Moeder,
vaste prik. Als we binnenkomen
staat er een grijze heer vriendelijk
de bezoekers te verwelkomen. Hij
logeert in de Klanderij en als hij
mijn vader, die hij uit het Hotel
kent, ontwaart, schudt hij mijn
moeder en vader de handstreelt ons
over de bol en wenst ons een pretti
ge avondNoudat wordt het altijd
Zo, en nu keren wij terug en houden
wel nog even de pas in bij de aloude
oliebollenkraam van vrouw Osinga
uit Sneek. Een vaste verschijning op
de Friese Kermissen en terecht.
Want al die mooie kramen kunnen
bakken wat ze willen, oliebollen
breng je mee van vrouw Osinga.
Ook nu zit ze weer voor het vuur te
bakken. De meesten van ons moe
ten een zak van tien stuks voor een
dubbeltje. Een jong fris kleindoch
tertje pikt ze handig aan een vork in
een vetvrije grauwe zak, poedersui
ker erover en klaar. In koor zeggen
we haar goedendag en we krijgen
een vrolijke groet terug. We ver
snellen onze pas want de avond
maaltijd wacht. Wel nog even bij
Willem Stuvé een pak nogat ge
haald, met een mooi plaatje en een
aapje erop. En dan tot slot een paar
flinke palingen voor moeder mee
van de Volendammer Palingboer.
Zo, deze wandeling over onze ker
mis zit erop. We babbelen nog even
met elkaar en nemen dan afscheid.
Een ieder gaat zijns weegs met zijn
herinnering aan deze kermis.
Geachte lezers en lezeressen, ik
hoop, dat u allen met mij even hebt
genoten van deze rondwandeling.
Hartelijk groetend,
Voorburg
Ule Wassenaar
juweli er
pepèrsbüot-leeuix/ocrJen
