DE LAATSTE VOOROORLOGSE JAREN
'T KLEINE
KEANTSJE
3
voor Leeuwarden en de wij
de wereld er omheen
Een uitgave van Fenno
Schoustra's Publiciteits-
kantoor.
Verschijnt eenmaal in de
veertien dagen.
Redactie, Administratie en
Advertentieafdeling:
Vredeman de Vriesstraat 1
8921 BP Leeuwarden.
Telefoon (05100) 20302
Postgiro 98 10 62
Bank: Rabobank
nr. 33.54.03.530
Geopend:van dinsdag tot
en met donderdag, uit
sluitend 's morgens van 9
tot 12 uur.
's Middags en van vrijdag
tot en met maandag ge
sloten.
Abonnementsprijs:
voor Nederland 25,- per
jaar; voor het buitenland:
45,-per jaar.
Losse nummers: afgehaald
1,50 per stuk. Per giro be
steld: 2,50 voor 1 ex,
4,50 voor 2 ex., 6,00
voor 3 ex.
Het lidmaatschap van 't
Kleine Krantsje is alleen
mogelijk voor lezers, die
akkoord gaan met de be
paling, dat het abonne
mentsgeld vooruit moet
worden voldaan.
Op de 1e februari dient het
abonnementsgeld voor het
dan lopende jaar te zijn
betaald.
Geschenk-abonnementen
en abonnementen van le
zers in het buitenland
moeten op de 31e decem
ber van het voorafgaande
jaar zijn betaald.
Lezers, die zich niet telefo
nisch of schriftelijk, maar
per giro-overschrijving als
abonnee aanmelden, wor
den verzocht op het giro
strookje te vermelden:
Nieuwe abonnee.
Abonnees, die zijn ver
huisd, dienen er op te letten,
dat hun giro-overschrij-
vingskaart het nieuwe adres
vermeldt - het oude adres
moet worden doorgehaald.
Wie het abonnementsgeld
voor een ander betaalt,
dient duidelijk de naam en
het adres te vermelden van
de abonnee, voor wie wordt
betaald.
Adreswijzigingen moeten
minstens 10 dagen voor het
verhuizen worden doorge
geven.
Abonnementen, die niet
voor 1 december zijn opge
zegd, worden automatisch
verlengd.
Wat het werk betreft, kwamen er
ook veranderingen. Op het hoofd
kantoor was beslist, dat ik, als de
heer Taas voor de Amsterdamse
chefs en bedienden een lezing hield,
ik een praatje hield en iets over de
moderne verkoopkunde moest ver
tellen. Dit was prettig werk, maar
bracht soms wel scheve ogen bij ou
dere chefs.
Nederland-Frankrijk: met 4-0 voor en met 4-5 verliezen Van links naar rechts: Andriessen, trainer Glenden-
ning, Oprinsen, Pellikaan, Karei Lotsy, Keizer, Weber en Van Run; geknield: Van Heel, Wels, Vente, Bakhuys,
Smit en Mol.
veertien, 't Eten was er geweldig, ze
kon heerlijk koken. Hier maakte ik
ook het bekend worden van de ver
loving van prinses Juliana en prins
Bemhard mee. Het was ineens groot
feest in de Hoogstraat. Ik heb de
winkel maar gesloten en wij zijn
mee gaan hossen.
vervolg op pag. 5
graafsmeer. Ook ben ik nog een
paar maal naar een interland ge
weest n.l. Nederland-Denemarken
en Nederland-Frankrijk. In die tijd
kon je als je daar naar toe wilde,
gewoon een kaartje aan de kassa
kopen, er was altijd plaats. Bij Ne
derland-Frankrijk stond Nederland
bij de rust met 4—0 voor. Na de rust
kreeg keeper Keizer (de vader van
Piet Keizer) ruzie met achterspeler
Maup Weber (ADO, onlangs over
leden). De man was zo kwaad, dat
hij gewoon geen moeite deed zijn
best te doen. Frankrijk won dan ook
de wedstrijd met 5-4.
Op de zaak kreeg ik nu ,,de vere
rende" opdracht, oudere chef te as
sisteren, speciaal op het gebied van
verkoopkunde en in het meer mo
derne etaleren. Niet overal werd ik
met gejuich ontvangen, maar door
tussenkomst van de rayonleider viel
het dan toch wel weer mee.
Na dit een poosje te hebben gedaan
werd ik naar Zaandam geroepen om
drie maanden met nog een collega
uit Rotterdam diverse werkzaamhe
den op het Hoofdkantoor en in de
zaak te doen. We werden tewerkge
steld in de magazijnen, op de admi
nistratie en in het kaaspakhuis. Za-
terdag's moesten wij tot acht uur 's
avonds helpen in het Zaanse filiaal.
DOLLE BOEL
Mijn collega en ik lagen in de kost
bij een mevrouw Mulder in de
Schoolstraat. Deze dame had meer
kostgangers, het was 's-avonds een
dol gezellige boel. Eens waren mijn
collega en ik na achten nog even
naar Amsterdam geweest en met
een goed borreltje op kwamen we 's
nachts.om twee uur thuis. Mevrouw
Mulder had een piano en daar kon
m'n collega goed op terecht. Enfin,
de klep open en daar ging het. Na
tuurlijk alles wakker. Ze had ook
een vrouwelijke gast en nog een ge
scheiden dochter in huis en twee
mannelijke gasten, dus er werd ge
danst, gezongen en nog een flesje
bier gedronken, al met al een dolle
boel.
Toen de drie maanden om waren,
weer terug naar de Rijnstraat in Am
sterdam. Maar een week later moest
ik naar Schiedam om een chef, die
op herhaling moest, te vervangen, 't
Was een oud zaakje, je moest niet
een zak suiker hard neer gooien,
want dan had je kans dat de boel in
elkaar viel. Wel heel gezellige
klanten. Ook trof ik het hier weer
met m'n pension.
HEERLIJK KOKEN
't Was hier weer een dame alleen
met een dochtertje van een jaar of
Het verdriet sleet en met de zoon
van mijn hospita ging ik vaak de
stad in of op zondag fietsen naar het
Gooi of de Zaanse kant uit. Ook wel
eens een dag naar Zandvoort. Wat
wij ook wel eens deden was spelen
voor ,,Rus", dit was een zoge
naamde stille agent. Hij was een
flinke knaap en droeg veelal een
bolhoed, ik een slappe vilten hoed
en beiden hadden we een lange don
ker blauwe regenjas. We liepen dan
in de omgeving van de Utrechtse
straat, in bedaarde pas de „Rosse
buurt" door. De lichte dames, han
gend in de deurpost of „tippelend"
vlogen dan naar binnen en riepen
elkaar toe "Rus, Rus!" Wij liepen
dan rustig verder. Tot we op een
keer een paar „vrienden" van de
dames achter ons aan kregen - toen
zijn wij er wijselijk mee opgehou
den.
LEUKE AVOND
Op vrijdagavond gingen we wel
eens naar het „Ceintuur theater",
op de Ceintuurbaan, 't Was een niet
grote, maar gezellige bioscoop. Uit
een sigarenautomaat in de Van
Woustraat trokken we eerst ieder
twee abonneesigaren, verpakt in
een doosje, voor een dubbeltje de
twee stuks. Dan in een nog open
groente zaak voor negen cent een
half pond sousjes. We gingen loge
zitten voor zeven stuivers de man.
Na de film dronken we bij het café
„Rialto" een groot glas bier van
vijftien cent. Voor vijf-en-zestig
cent de man hadden we dan weer
een leuke avond gehad.
VERANDERINGEN
Eens op een vergadering op het
Hoofdkantoor had ik aan baas
Maarten gevraagd of ik ook contro
leur kon worden. Hij zei, dat ik het
wel mocht proberen, maar dat ik
dan eerst een test moest afleggen in
Utrecht op de Witte Vrouwesingel.
Ik heb dit met goed gevolg gedaan
en moest eerst met de rayonleider,
toen met de heer De Vries de con
troleur over de vleeswaren en als
laatste met de personeels-chef de
heer Sheeman op pad. Zijn werk
was personeel testen en aannemen.
Ik als tassen drager mee op pad.
Mensen, je stond je ogen uitte wrij
ven wie en wat je daar voor je tafel
kreeg. Jongemannen, scheef han
gend van de diploma's soms univer
sitaire, om te solliciteren naar twee
de bediende of magazijnknecht voor
zestien gulden in de week.
ACHTER DE TOONBANK
Dit werk heb ik een drie weken ge
daan en toen kreeg ik van het
Hoofdkantoor bericht, dat ik beter
geschikt was voor achter de toon
bank. Hier moest ik mij bij neerleg
gen en niet met veel spijt, want als
controleur moest je veel vroeger op
en was je later klaar.
Op een keer, tussen de middag,
fietste ik in de binnenstad. Opeens
hoorde ik mijn naam noemen. Toen
ik omkeek zag ik een Amsterdamse
politie-agent. Ik herkende hem di
rect, 't was Jalt de Boer, oud Fri-
siaan. Ik had nog met hem in het
Ziehier de derde aflevering van een
vervolgverhaal van onze abonnee,
de heer Ule Wassenaar te Voor
burg, over de laatste jaren voor het
uitbreken van de Tweede Wereld
oorlog. In het tweede deel schreef
de heer Wassenaar over het ver
driet, dat hij voelde na een verbro
ken verloving.
De verloving van Juliana en Bern-
hard: het was meteen groot feest.
derde gespeeld. Zijn ouders hadden
een zaak in manufacturen op de
Tuinen. Ook zijn broers, Bram en
Alle kende ik goed. Alle was onze
keeper in het derde, soms het twee
de en in ons Corinthian-elftal. We
hebben een poosje gepraat en hij
probeerde mij over te halen om bij
de Amsterdamse politie te sollici
teren. Ik heb dit niet gedaan, ook al
niet, omdat ik brildrager was.
Een andere Frisiaan heb ik ontmoet
in het filiaal in de Rijnstraat. Dit
was Feiko Kooy, met zijn vrouw,
broer Jaap en diens verloofde, Jopie
Delveaux. 't Bleek dat Feiko vlak
bij in de IJsselstraat woonde. Ook
hij was werkzaam bij de Amster
damse politie.
Op zondag naar Ajax in de Water
>Qf juuuelier
pepersbaot-teeuoiorrJen
