HERINNERINGEN AAN OORLOGS- EN BEVRIJDINGSTIJD BONT LEEWADDERS,WAARIS DIT Voorstreek 22 Leeuwarden 05100-39173 Eigenlijk is er in Leeuwarden de eerste oorlogsdagen zo goed als niets gebeurd vergeleken bij plaat sen als Rotterdam, Den Haag, de Grebbelinie en niet te vergeten de Afsluitdijk en Wons. Daarbij valt wat hier bij ons plaats vond totaal in het niet, ware het niet, dat ook hier bij ons de totaal onver wachte Duitse inval ons allen 'n enorme schok gaf en wij bij het ver schijnen van de Duitse soldaten niet goed wisten, of wij droomden of waakten. Eigenlijk liet de Duitse inval zich al heel vroeg in de morgen ook boven Leeuwarden horen, toen vele vliegtuigen bij de eerste schemering hun weg over Leeuwarden namen naar Holland toe. Persoonlijk drong in mijn slaap het motorgeronk als een vreemde, zoete orgelmuziek tot mij door en deed zich in mijn droomwereld voor als een heerlijk concert, zodat ik in 'n zalige stemming verder de slaap des gerustens genoot. Verfrist ontwaakte ik, waste en kleedde mij fluks aan en zette mij beneden aan de smakelijke boter ham met gebakken bloedworst, een extra tractatie! De verloofde van mijn jongste zus ter, onderwijzer bij de Geref. School in Rinsumageest, was de donderdagmiddag zo vlug mogelijk naar Leeuwarden gefietst om zo lang mogelijk van het samenzijn met zijn geliefde te genieten. BESTE STEMMING Het was immers Pinkstervakantie en wij waren allen in de beste stem ming. Naast zijn muzikale gaven beschikte hij ook nog over bijzon dere aanleg voor de edele bakkunst en zo, als vakantie-surprise; had hij voor ons bloedworst gebakken - het hele huis geurde naar de pittige baklucht en de avondboterham kreeg er 'n feestelijk tintje door. Er was nog 'n rest van de bloed worst overgebleven en zo deden wij ons die vrijdagmorgen 10 mei 1940 nog eens heerlijk tegoed aan dit Wie had dat ooit gedacht: Duitse troepen op Hollandse grond vleesgerecht. Dan wordt er hevig gebeld en even later stormt mijn jeugdvriend uit Rinsumageest, met wie ik de lagere school doorlopen heb, binnen en met ontsteld gezicht brengt hij er hees uit;'Het is oorlog - Duitsland is ons land vannacht onverwachts binnengevallen!" Kauwend op het heerlijke hapje kijk ik hem ongelovig aan, spoel de hap weg met een slok geurige thee en vraag hem: "Hoe weetje dat?" 't Zal wel weer zo'n onbestemd ge rucht zijn, denken wij allen - er is al zovaak alarm geslagen - zijn on heilstijding ketst als 't ware op de knusse, huiselijke gezelligheid te rug. PARACHUTISTEN "Het is dit keer beslist geen loos gerucht" - hervat hij - "ik heb het voor de radio gehoord' - (wij waren niet in 't bezit van dit tele-commu- nicatiemiddel!) "bij Den Haag zijn honderden parachutisten gedaald, de kazernes zijn gebombardeerd, Duitsers zitten al in Rotterdam - O, het is verschrikkelijk!" Ja, nu dringt het dan tot ons door dat er iets heel ongewoons is - deze jobstij ding past heel slecht in onze gemoe delijke sfeer, maar als Folkert dan nog vertelt, dat er bij "onze jon gens" al doden gevallen zijn in de vroege ochtend, dan slaat onze stemming plots om tot verbittering en smaakt ons het eten ook niet meer. "Wat een vuile rotstreek!" roep ik verontwaardigd uit. Ik sta op en ga naar buiten - we wonen aan de westelijke buitenrand van de stad, alles is hier splinter nieuw; de Sperwerstraat, waarin wij wonen is nog maar net afgebouwd, naast ons huis is nog 'n terrein grasland over in de Leeuwerik- straat, die even verder doodloopt op 'n boeresloot af - ervoor staat 'n hek, daarachter is de echte Friese boerderij van boer De Jong, kop- Wij staan borg voor een goede bontmantel in elke bont soort. Eventueel ook naar maat, zonder prijsverhoging! Dat geldt tevens voor de grotere maten (48, 50 en 52). 10% zomerkorting tot 1 september op onze gehele kol- lektie bontmantels 1980/1981 bontmodes hals-romp-type - en als wij de nu geheten César Franckstraat uitlo pen, staan wij weer voor 'n hek en ligt een breed weidelandschap voor ons tot aan Marssum, Engelum en Beetgum toe. Bij dit hek geeft zich 'n groepje bu ren verzameld en het oorlogsnieuws wordt druk besproken - verder is er van enige oorlogshandeling in heel Leeuwarden niets te bespeuren - de veemarkt en de markt op 't Zaailand zijn geheel verlopen en 'n vreemde stilte legt zich beklemmend over Leeuwarden. Dan ineens horen we vliegtuigge ronk - we kijken verschrikt omhoog en ja, daar cirkelen plots vier vlieg tuigen boven ons geïmproviseerd vliegveld, dat niets meer dan een grasmat is, waarop in de week gere geld vliegtuigen van de KLM dalen van de dienst op Schiphol-Amster- dam en Eelde-Groningen Leeuwarden had toen al uitstekende verbindingen met Oost en West. "Dit zijn vast Engelse vliegtuigen" oppert er één blijmoedig - "Je ziet al, dat Engeland ons niet in de steek laat". Een blij gevoel doorstroomt ons, maar dit duurt niet lang - als de vliegtuigen bredere ronden be schrijven en vlak boven ons ver schijnen, ontwaren wij tot onze schrik, dat op de romp van de vliegtuigen het Duitse zwarte oor- logskruis duidelijk te onderkennen is - "Verdorie - potverdikkeme - het zijn moffen!" Als uit één mond klinkt die kreet luid op en wij stuiven wild uiteen - blijven dan toch nog weer staan - er gebeurt niets - het geronk sterft gauw weg en de vier vliegtuigen verdwijnen snel in Westelijke rich ting. "Ze hebben de situatie hier zeker verkend" is mijn mening en de an deren stemmen die eveneens toe. De radio blijft verontrustende be richten spuien - er is verraad op grote schaal - Duitse soldaten lopen gekleed als politie-agenten, postbo des, brandweerlui en zelfs als ver pleegsters in Holland rond, er heerst alom paniek - en aldus geklede per sonen worden door onze soldaten aangehouden en bevolen het woord: 'SCHEVENINGEN' - te zeggen - als 't Duitsers zijn, zullen ze SJE- VENINGEN' zeggen - ja slim ge vonden dit wachtwoord! (Onze postbode, die in de Ibisstraat woont, krijgt de schrik zo te pakken, dat hij niet meer in zijn postbode-uniform op straat durft te verschijnen: ze konden hem ook eens aanzien voor 'n Duitser!) Ondertussen wordt er hevig bij Rotterdam en de vliegvelden in Holland gevochten door onze jon gens, vaak nog ongeoefende rekru ten maar nu ze hun eigen kamera den in stukken gescheurd door de* Duitse bommen gezien hebben, heeft een bloedige wraaklust zich van hen meester gemaakt en kennen ze nog maar één doel: Iedere Duitse soldaat te vernietigen! Ze kennen geen vrees meer, ze zijn door het dolle heen en vechten als leeuwen zodat de Duitse parachu tisten onweerstaanbaar terugge drongen en zelfs in de pan gehakt worden. En onze mariniers in Rotterdam zijn bloeddorstige tijgers gelijk gewor den en geven de binnengedrongen Duitsers geen enkele kans de Maas brug over te komen, ja, als katten klimmen zij in het ijzeren spanwerk van de brug en storten zich roeke loos boven op elke Duitse soldaat, die 't waagt de brug te betreden en soms vallen zij samen in het koude rivierwater, gewikkeld in 'n strijd op leven en dood en met hun dolk mes snijden de mariniers de Duit sers zelfs in het water de keel af. Met gloed en trots wordt dit alom verteld. ROOSKLEURIGER Deze mededelingen wakkeren de haast helemaal weggezonken moed bij ons weer aan - ook het nieuws, dat een groot Frans leger het zuiden van ons land is binnengedrongen en ook Walcheren al heeft bereikt. Nu zien wij de hachelijke situatie veel rooskleuriger in. "En als de machtige Engelse oor logsvloot in actie komt, nou dan zullen de Moffen er van lusten!", merkten wij tegen elkaar op - "Hitier heeft zich nu lelijk vergist, Dit is geen Polen en geen Noorwe gen - Narvik lag veel te ver uit de buurt - nu hoeven de Engelsen maar over te steken en ze zijn er." Frankrijk en Engeland samen ko men ons te'hulp - zo staan wij sterk en ook onze Waterlinie zal 'n ge duchte hindernis zijn voor het Duit se leger. Met die troostvolle en hoopvolle gedachte begeven wij ons te bed, nadat heel de dag in alle ongestoorde rust in Leeuwarden verlopen is. Leeuwarden O. de Roos Dit is de nieuwe opgave voor onze fotoprijsvraag "Leewadders waar is dit?" Oplossingen, uitsluitend schriftelijk, binnen veertien dagen naar de redactie van 't Kleine Krantsje, Vredeman de Vriesstraat 18921 BP Leeuwarden. Uitslag over vier weken. Onder de abonnees, die ons het juiste antwoord geven, verloten wij een exemplaar van het boekje 'Populaire Leeu warders" door Fenno L. Schoustra.

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1980 | | pagina 9