5
een paar jongens gevraagd om na
vieren de tafels en stoelen klaar te
zetten. Met het gevolg, dat je de
andere morgen wat vroeger kwam
om de zaak weer op te ruimen. Er
zaten altijd wel een paar dubbeltjes
aan, maar zeer belangrijk waren
natuurlijk de gebakjes die over wa
ren. En als V.d. Mey even weg was
gauw een restje advokaat uit een
glas naar binnen werken. Wel uit
kijken, want als hij het merkte was
de boot aan.
Ja en dan de leerkrachten hé! In de
eerste klas Juf Kramer, dat was in
onze ogen een erg lieve juf. Juf En-
ga uit de tweede klas was niet zo erg
populair, wel streng. En noem maar
op, Mr. Talma, de Vries, Engels
man en Hoofdmeester Heslinga,
met de eeuwige sigaar tussen zijn
lippen. Maar allemaal prima on
derwijzers, alleen had Talma de
nare gewoonte als je wat uithaalde
je in het wang te knijpen en dan even
omdraaien.
Als klasgenoten herinner ik me nog
de gebroeders Tuinstra, Johan Bat
stra, Eeltje Herder, die woonde he
lemaal op Schilkampen. Ik dacht
dat zijn ouders daar een winkeltje
hadden. Oene Hofman woonde op
Ouddeel en bleef tussen de middag
ook altijd over. Hij had in z'n
trommeltje altijd een paar krente-
bollen. Een paar jongens hebben het
eens vertoond, ik weet niet meer
wie, om ze te ruilen voor een paar
paardevijgen en de krentebollen op
te bikken. Nu, dat was een conster
natie.
DIRK ARENDS
Dan niet te vergeten de helaas aan
de gevolgen van een ongeval te
vroeg overleden Dirk Arends. Toen
destijds al populair, hij was zo on
geveer de sterkste hé. Maar dat ge
bruikte hij vaak als hulp voor de
zwakkere broeders.
De vrouwelijke kant: Martha v.d.
Brug, Thea Groen, Klaske Venema
en Wietske Pot. De laatste school
Het was een vooruitgang voor ons
gezin, toen Vader een petroleumkar
kreeg bij de Automaat. Bekend om
het krantje dat er bij uitgegeven
werd met het stripverhaal van Pijpje
Drop. We U nog wel, het eindigde
steeds met de zin: „Hoe het verder
met Pijpje Drop vergaat, staat in de
volgende Automaat".
Het loon was niet zo hoog, maar wel
vast, plus provisie. En Vader sap
pelde wel de hele stad af, wat hij tot
z'n 67ste heeft volgehouden. Met
twaalf jaar begonnen, dus heel wat
kilometertjes gelopen.
De schoolvakantie brachten we op
onze eigen manier door. Met een ei
gengemaakte kar en oude Chinese
matten naar het Tolhuis, z.g. kam
peren voor een dag. Ook gingen we
wel met de hele huishouding en
tante Juul Bos naar het Bos van
Ypey, lopend, 's Avonds haalde
Oom Klaas ons dan weer op met
paard en wagen. Dat waren feestda
gen voor ons.
VAKANTIE
Zoals ik reeds memoreerde, ging
het ons langzamerhand iets beter en
toen ik ongeveer elf jaar was gingen
we voor het eerst met vakantie naar
mijn geboorteplaats Terneuzen.
Moeder was er sinds haar vertrek
naar Friesland niet meer geweest,
dus voor haar was het een geweldige
gebeurtenis. Om nooit weer te ver
geten, maar je was wel een tijd on
derweg. Als ik me goed herinner
ongeveer zeven uren. De reis kostte
het voor die tijd kapitale bedrag van
vier gulden per persoon. Dat waren
de z.g. Vakantiekaarten. Vader
ging ook een week mee en moest
toen weer terug om geld voor de
terugreis te verdienen. Dat was mo
gelijk want wij waren toch bij Opoe
in de kost en Moeder hoefde van
zelfsprekend niets te betalen. Tegen
het eind van de schoolvakantie
stuurde Vader het geld op, en ging
het hele gezin weer gepakten gezakt
op de boot naar Hoedekenskerke, en
zo verder naar het hoge Noorden.
Maar niet zonder een Zeeuwse
Hoofdkaas, die Opoe zelf maakte.
Op school was je een paar weken de
bolle bof, want je was helemaal in
Zeeland geweest.
Zoals begrijpelijk was zakgeld er
niet bij, maar daar werd iets op ge
vonden. Van een oud kinderwagen
vervolg op pag. 11
jaren werden er ook al aktiviteiten
op het gebied van vakantie-ont
spanning ontwikkeld, met mede
werking van verschillende ouders.
Ook mijn ouders werkten daaraan
mee. Moeder noemden ze de Juf
met de helm. Dat vanwege haar
nieuwe hoed, die voor die tijd een
nogal moderne vorm had en wel wat
op een helm leek. Later werd de
V.O. in samenwerking met andere
scholen georganiseerd, wat wel
meer mogelijkheden bood.
Dat het in die goede oude tijd alle
maal geen welvaart was, blijkt wel
uit het feit dat wij net als zoveel
anderen in aanmerking kwamen
voor schoolklompen. Die moest je
dan met een briefje halen op de z.g.
Schippersschool op het Oldehoof-
sterkerkhof. En als het weer eens
krap was, 's morgens met een sloop
naar V.d. Berg, de broodfabriek,
voor een kwartje "oud" halen. Op
maandag trof het wel eens, dat er
een krente- of suikerstukje bij was.
Nou dat was dan boffen.
SCHOOLJAREN
Dan beginnen zo langzamerhand de
schooljaren op de Rehobothschool.
Wanneer ik nu op die tijd terug zie,
een leuke periode met toch wel een
vooruitstrevende geest onder het
onderwijzend personeel. In de vijf
de klas begonnen we met Engelse
les. Zomers met de autobus naar de
Grote Wielen voor zwemles met
zo'n ijzeren bus op je rug. Ook had
den we een flink gymnastieklokaal.
De leraar was meester Van Beije-
ren Bergen en Henegouwen. De
man was zeker van adellijke af
komst. Met de congierge V.d. Mey
probeerden we zoveel mogelijk
goede maatjes te blijven. De gym
zaal werd immers ook wel verhuurd
voor bruiloften en dan werden er
Eigenlijk ben ik geen echte Vliet-
ster, maar geboren in Terneuzen
waar Vader in de jaren 14—18 on
der dienst lag. Hij leerde daar mijn
Moeder kennen en is er getrouwd.
Na de mobilisatie trokken we naar
Leeuwarden, waar Vader zijn oude
beroep van groenteman weer op
nam. wat helaas voor hem een des
illusie werd.
Bewuste herinneringen aan het
Vlieten Pietersburen beginnen zo'n
beetje bij mijn lagere schooltijd.
Daarvoor is het wat vaag; uit ver
halen van mijn ouders weet ik wel
dat het geen jaren van weelde wa
ren. De handel werd steeds slech
ter en daarmee de verdienste.
Wel staat me nog goed voor de
geest, dat Vader me meenam op de
kar. En 's avonds zie ik hem nog
lopen door de buurt, met een kistje
Lemster droge op z'n hoofd. Drie of
vier voor een dubbeltje, menigmaal
kwam hij thuis zonder wat te hebben
verkocht. De mensen hadden hun
dubbeltje wel anders nodig, nee zo
best waren de tijden niet.
Moeder heeft nog wel eens verteld,
dat we gingen roeien in een oude
roeiboot, en ik was nog erg jong dan
werd ik in een zinken tobbe gelegd
en ging zo mee. Wat wisten ze in die
tijd van een reiswieg.
oepersbact-leeuujqrrJen
