meubelen
Friesland Bank
ocm
10 JAAR
beien
Uw eigen bank
Lezers klommen in de pen
INGESTORTE TRIBUNE
Van de ingestorte tribune op de
Wilhelminabaan, waarover U on
langs in 't Kleine Krantsje schreef
kan ik nog iets vertellen. Ongeveer
oktober 1905 zouden daar paarde-
rennen worden gehouden. Koningin
Wilhehnina zou daar ook een be
zoek aan brengen. Die tent zal toen
wel mooi versierd zijn, want mijn
grootvader, Auke Hendrik Kerk
hof, was aangesteld als bewaker.
Bij een hevige storm is die tribune
toen inelkaar gewaaid en is mijn
grootvader daarbij verongelukt.
Achter de kleine raampjes van de
Fortuna was de timmerwinkel van
mijn vader,' Hendrik Auke Kerkhof.
Als kind mochten wij op de werk
bank staan om zo uit te kijken als er
wat te doen was op de Wilhelmina
baan
Leeuwarden
Mevr. I. v. Eek-Kerkhof
De foto van de ingestorte tribune,
die wij in onze krant afdrukten is,
meenden we, veel later gemaakt
dan in 1905. Wanneer er, zoals U
schrijft, ook in dat jaar een tribu
ne is ingestort, dan zouden er in
de loop van de jaren twee van
deze bouwsels gesneuveld zijn.
Van een dodelijk ongeluk daarbij
hadden wij nimmer gehoord.
Overigens dateerde de Wilhelmi
nabaan van 1905 - is er direct in
dat openingsjaar al zo'n ernstig
ongeval gebeurd?
Red. 't KI. Kr.
DE VOORSTREEK
De mooie foto van de Voorstreek,
afgedrukt in 't Kleine Krantsje
nummer 365, roept herinneringen
op, want het is al jaren geleden, dat
deze plaat is gemaakt. Alleen al het
woonschip, dat er op staat betekent,
dat de foto plusminus 1905, hoog
stens 1906 is gemaakt.
In het schip woonde de heer Bouma
en zijn vrouw; Bouma had een mat
ten- en kledenhandel en in het najaar
handelde hij in appels en peren. Ze
hadden een zoon, dat was later Ra
dio Bouma, dat was ook de eerste in
Leeuwarden met een waterfiets.
Wij gingen als jongens er altijd heen
om voor een cent plakkerige appels
te kopen. Je kon altijd wel eten,
want zo best was het toen niet. Op
de hoek van de Noorderweg waren
nog een paar kleine woninkjes,
waarvan er een later een koekwin-
keltje werd.
Ook stond het huis van meneer
Er gingen heel wat bomen tegen de vlakte toen het Zuiderplein werd vernieuwd.
Sprenger nog op de foto; dat huis
had kettinghangers tussen de paal
tjes. Later is dat allemaal bij de L.C.
getrokken. Toentertijd had de heer
Sprenger op de Noorderweg nog
een paardestal met een vigelante,
waarin mevrouw Sprenger ging rij
den met een vaste koetsier, die op de
Noorderweg woonde.
En dan het huis naast de steeg,
waarin de familie Tak woonde, met
naar ik meen twee zoons en een
dochter. Later werden alle stoepen
door de gemeente overgenomen en
kwamen er trottoirs voor in de
plaats.
Aan de andere kant van de Voor-
streek was het café Stad Dockum,
waarin toen, zoals het mij voorstaat,
een weduwe De Boer woonde, dat
was familie van de weduwe Klop-
ma, die aan het begin van de Gro
ningerstraatweg een café met uit
spanning bezat, waar nu de kanto
ren van de Frigas zijn. Daar was het
ook wel druk; in de stalling voor
paarden was een paardeknecht, die
Johannes genoemd werd.
Naast Stad Dockum was de drank
winkel van de familie Tak. Dan
kreeg men de kleine manufacturen
winkel van de familie Duterloo en
nog een klein huis, waarin nu Jari
zit. Dan de groene winkel van de
familie Rietsma met o.a. banket.
Ook was er het „Spinhuis" voor
besmettelijke ziekten, zoals rood-
vond en difterie. Wie er aan leed
kreeg een plakkaat aan de muur van
zijn huis. Dit is nu verleden tijd.
Dan kwam de touwslagerij van
Vergonet, waar alle scheepsbeno-
digdheden werden verkocht; achter
Werkmanslust had Vergonet ook
een lijnbaan om touw te draaien.
En zo kwam de Wijdesteeg, waar
men doorheen kon lopen naar het
Hoeksterachterom. Naast het huis
van Tak en het café was ook een
steeg, waar doorheen men eveneens
op het Hoeksterkerkhof kon komen.
Daar was een kroeg van Bekema.
Op de Voorstreek was het op don
derdagavond wel druk, want dan
waren daar de beurtschippers voor
de vrijdag en die brachten dan om
deze tijd of later granen en peul
vruchten. De inhoud van de zakken
werd door beëdigde korenmeters
nagemetenook dat gaf veel drukte
De jongens snoepten stiekem uit de
zakken grote bonen, die werden
meegenomen naar huis om ze te
poffen, dat was in onze ogen een
lekkernij.
Toen we wat ouder werden en de
tijd wat anders gingen we naar Du
terloo om een papieren boordje met
front te kopen. Dat was papier met
een linnen overtrek en wij maar
deftig flaneren op de Nieuwestad,
het ontmoetingspunt.
Nu eindig ik maar, want ik ben
nogal wat afgedwaald van de Voor
streek. Hierbij nog een ansicht van
de eerste werkzaamheden om het
Zuiderplein, de Stationsweg en de
Sophialaan te vernieuwen. Later is
het nog eens veranderd en in zijn
tegenwoordige toestand gebracht.
Het huis rechts was van de Spoor
wegen, daar woonde meen ik de
chef van het station.
De aannemer, B. van der Kooij,
Men kent er de Friese
verhoudingen en is bereid
plaatselijke en provinciale
belangen te dienen.
sia", Nico Pol en Hannes Brinksma
waren vrienden van mijn broer Fré,
allemaal jeugdvrienden uit de
Transvaalbuurt, die door Ule nu
weer in de picture komen. Ik zal
maar niet uitweiden over alle bele
venissen uit onze jeugd want dan
ben ik voorlopig nog niet klaar.
Groningen A. Gaastra
MEESTER V. D. MARK
Naar aanleiding van het schrijven
van meester Van der Mark in het
K.K. nummer 360 waarvoor hij ons
bedankte en tot ziens wenste,
schreef ik aan onze meester dat hij
er verzekerd van kon zijn dat, wan-
De beschreven foto van de Voorstreek: landelijke rust
staat tussen de bomen bij het kruis
je, dat was mijn schoonvader. Er
moesten toen heel wat bomen tegen
de vlakte!
Surhuisterveen S. Dijkstra
GROENE WEIDE
Graag wil ik de heer K. van Oos
trum even uit de brand helpen voor
wat betreft de naam van de heer De
Jong, die vroeger in "de Groene
Weide" woonde; zijn voornaam is
Lammert. Ik ken de heer De Jong
goed, omdat we beiden in de vol
leybalclub "Maple Leaf" in Help-
man-Groningen speelden, om onze
al wat strammer wordende ledema
ten wat soepel te houden. Ik heb
Lammert enkele weken geleden nog
opgebeld omdat hij het over z'n
jeugdvriendje Reienga had, ik ver
telde hem toen dat dit Jaap Reidinga
moest zijn. Omdat ik Jaap en z'n
vrouw al zo'n halve eeuw ken van
onze tennisclub Tios in Leeuwarden
en nog geregeld contact met elkaar
hebben, kon ik Lammert ook nog
het telefoonnummer geven. Je zou
het Kleine Krantsje als ondertitel
nog wel het 'contactblad voor ou
we Leewarders" mee kunnen ge
ven.
Omdat wij al jarenlang abonnee zijn
op uw unieke krantsje hoef ik u niet
te zeggen hoe zeer wij uw krantsje
waarderen. Vele van de vaste in
zenders, zoals Ule Wassenaar bij
voorbeeld, ken ik nog van "Fri-
Meester Van der Mark, een foto van
een paar jaar terug.
neer wij in Rotterdam kwamen, wij
hem met een bezoek zouden vere
ren.
En dat is nu gebeurd op 9 juni. Ik
heb met mijn vrouw enkele leuke
uren daar doorgebracht en veel van
de vroegere jaren aangehaald. Een
en tachtig jaar en dan nog zo kwiek
en helder van geest te zijn is iets wat
ieder van ons zou willen. Van de
paai' jaar dat wij deze onderwijzer
mochten meemaken wist hij ook
nog zoveel te vertellen over de leer
lingen en hun familie dat het haast
vervolg op pag. 9
ASSEN LEEUWARDEN
GRONINGEN ZWOLLE
