Cuhu&et
m|{
Friesland Bank
Uw eigen bank
Lezers klommen in de pen
in het winterseizoen 1925'26 ge
maakt.
OORLOGSFOTO
In 't Kleine Krantsje van 27 sept. jl.
was op pagina 9 een foto geplaatst
met als onderschrift ,,En dan komt
de ramptijding: Rotterdam zwaar
gebombardeerd". Dit onderschrift
suggereert dat de foto op Rotterdam
betrekking heeft, de twee afgebeel
de bruggen zouden dan de Maas
bruggen moeten zijn. Dit kan echter
niet juist zijn.
De brug op de voorgrond is kenne
lijk een verkeersbrug (de bovenlei
ding voor tram of trolleybus hangt
naar beneden, de brug op de achter
grond is opgeblazen. Indien de foto
in Rotterdam genomen zou zijn dan
moet de opgeblazen brug de spoor
brug zijn. De beide bruggen in Rot
terdam zijn van een ander type en
bovendien is de spoorbrug in Rot
terdam gedurende de Tweede We
reldoorlog niet opgeblazen, derhal
ve kan de foto niet in Rotterdam
genomen zijn.
In het boek van Alistair Home in
Nederland verschenen, onder de ti
tel "De 42 dagen" (uitgave Boom
Meppel 1969) komt dezelfde foto
voor maar met het onderschrift "De-
Duitsers bezetten Rouen". Enige
jaren geleden bezocht ik Rouen en
het lijkt mij aannemelijk dat de foto
daar is gemaakt.
Merkwaardig is dat in meer tijd
schriften en kranten abusievelijk
wordt vernield dat de foto in Rotter
dam is genomen. Gaarne zou ik van
u vernemen op welke gronden u
hebt aangenomen dat de foto op
Rotterdam betrekking heeft.
Misschien is er in een of ander foto
archief een fout gemaakt.
Ik hoop dat u deze brief zult opvat
ten als bewijs dat 't Kleine Krantsje
door mij, oud-Leeuwarder, zorg
vuldig wordt gelezen en bestudeerd.
IJmuiden J. G. Haasdijk.
De betreffende foto komt o.a.
voor in het boek Trouw moest
blijkende geschiedenis in
foto's van de vrije Nederlan
ders" uitgegeven in 1945 in
Londen door The Netherland
Publishing Company Limited.
Sterker nog: ook op de band van
dit boek, zowel op voor- als
achterzijde komt deze foto voor.
Leeuwarden
Th. Weda.
Als bijschrift staat er letterlijk:
.Rotterdam. Deze beelden zijn
vastgelegd, opdat niemand ooit
vergeten zal. Het hart van een
open stad in puin gelegd door
Duitschers, die wisten dat geen
afweergeschut hun bedreigde.
Deze tafreelen van gruwelijke
verwoesting zijn eiken Neder
lander in de ziel gebrand. Ge-
wete'nlooze moord en verwoes
ting waren de Duitsche wape
nen. toen bedrog en verraad on
voldoende bleken". Tot zover
het bijschrift. Het is ons vaker
opgevallendat oorlogsfoto' s op
verschillende plaatsen worden
gesitueerd. Toen de redacteur
van deze krant in de oorlog bij
Wirdum onder water was, kwam
daar een geallieerd vliegtuig te
gen de spoorbaan terecht. Ver
schillende foto's van dat ge
crashte toestel vonden wij latei-
terug in een Duits blad, waar
schijnlijk Signal, met bijschrif
ten. die vermeldden, dat dit
vliegtuig door de wakkere Duit
se afweer neergeschoten was bij
respectievelijk Hannover. Ham
burg en in Nederland
Red. 't KI. Kr.
DANSLERAREN
De heer J. M. Brugman heeft in 't
Kleine Krantsje gevraagd hoe het
mogelijk was, dat er twee dansle-
raren voorkwamen op een gepubli
ceerde foto van een dansgroep,
Hub Adema, leraar in hoofdzaak
van de gegoede middenstand" en
Willem van der Boom, ..dans
meester voor de arbeiders".
Nude heer Hub Adema was gast op
deze potverteringsavond van de
R.K. dansclub Dios (Door inspan
ning ontspanning) in hotel Stads-
zicht, en de heer Willem v.d. Boom
was onze dansleraar. De lessen
werden gegeven in een zaal van ho
tel Stadszicht. Misschien is de heer
Adema uitgenodigd, omdat hij bij
ziekte van de heer V.d. Boom deze
enige malen heeft vervangen.
In ieder geval, de heren konden best
met elkaar. Wat het standsverschil
betreft, dat was in die jaren ook on
der Rooms Katholieken wel dege
lijk aanwezig. Maar met de Jonge
Werkman had deze dansclub niets te
maken. Deze besloten club werd
opgericht door enkele dansliefheb
bers en zodoende werden ook ver
schillende leden van de Jonge
Werkman hier lid van. De foto was
MEESTER VAN DER MARK
En so slane mien frou en ik foor
meskien wel de 250ste maal "'t
Kleine Krantsje op", waar foor ons
Leewadders altied wel wat in te le
zen staat datje weer even in de ouwe
tied terugbrengt of je een kennis of
vriend van jaren her te foorskien
tovert.
De ene keer fait it meer op as de
andre, maar ergus doet ut je goed
om te sien dat d'r opeen eenvoudige
wize journalistiek bedreven wudde
kan, waar je je nooit an behoeve te
ergeren, maar alleen plesier beleve.
So lazen wij in nummer 356 een
ingezonden .stukje van een sekere
meneer Jac. Bakker over "Meester
van der Mark". Wij hewwe hierop
toen fedder gien acht slagen omdat
ons alleen een fam. V. d. Mark üt
Rotterdam voor de geest staat.
Dit komt meer voor, maar ineens
wudde wy weer wakker schudt deur
een foto in nummer 368 van een klas
van de "Tuuntsjeskool" met de po
pulaire Meester van der Mark so as
dat skreven wudt. Ik seg teugen de
frou, nou weet ik et niet meer maar
praat en daarnaast it 'Friso-krants-
je" met de naam "Margrethus"
leg. ik hew son idee dat dan wel een
lichtje bij em branden gaat.
So nou en dan voerden wij es een
stukje op in ut "Friso Krantsje" en
it kwam nog al es voor dat vriend V.
d. Mark (hoe was de skulnaam nog
al) op een artikeltsje van Margre
thus reageerde. Prachtig was dat.
En daarnaast was er langsamerhand
(ik begin nu maar in het Hollands)
tussen ons beider families een fijne
vriendschap ontstaan. Jullie bij ons
of wij naar de Terbregsche weg,
leuke gesprekken de pot met grote
sigaren kwam te voorschijn en op
een gegeven moment gingen de
Heren naar beneden waar het biljart
stond. Pikeurs waren we niet maar
al met al een prachtige middag. We
hebben het er nog al eens over en
toen we dan die laatste foto van je in
het Krantsje zagen zeiden Willy en
ik tegen mekaar, hij is niks veran
derd, nog altijd dezelfde Age on
danks of misschien "dank zij" je 81
jaar.
Maar nu stop ik met de hartelijke
groeten
Willy en Johan
as dat niet "ons AGE VAN DER
MARK" is dan mag ik een boontsje
hiette. Een knap jong kerel van een
jaar of 25 die't so sprekend op ons
ouwefriend V. d. Mark leek dat ut
moest em hast wel weze.
De vrouw sei "hoe komme we dit
nou an 'e weet. je moesten maarfus
naar die Meneer Schoustra skrievc.
die weet meskien wel meer". Maar
dit hoefde al niet meer, nummer 369
leit in de bus en ja hoor daar sit ie
onze grote friend ut Rotterdam.
Nou mutte we al even teruggripe, it
w as in de 50-er jaren en kanne dus
niet meer prate over "de jonge
meester V. d. Mark", nee so lang
samerhand was ie al "meneer V. d.
Mark" wudden.
En nou sien ik sien gesicht al. want
hij fraagt sich af: "wie gaat mij in
dat leewadder taaltsje te lief en as ik
dan even over Friso in Rotterdam
WILLEM POMPSTRA
In juni van dit jaar overleed de heer
Willem Pompstra. We nemen aan.
dat vele Leeuwarders hem gekend
zullen hebben door zijn werk. als
ambtenaar van sociale zaken, door
zijn activiteiten in de sportwereld -
bestuurslid van de voetbalvereni
ging Leeuwarden en later admini
strateur van de voetbalclub Nicator
of door zijn werk voor de wijkver-
eniging De Blokkendoos rn het
Lekkumereind. Het bestuur van de
Fokko Pompstra Stichting, dat de
nalatenschap van wijlen de heer
Pompstra beheert, zou het op prijs
stellen, indien er zoveel mogelijk
Men kent er de Friese
verhoudingen en is bereid
plaatselijke en provinciale
belangen te dienen.
informatie zou komen van mensen,
die de heer Pompstra hebben ge
kend. Het bestuurvan de stichting
wil namelijk trachten een levensbe
schrijving van Willem Pompstra
samen te stellen. Brieven of tele
foontjes kunnen gericht worden aan
ondergetekende.
Leeuwarden Chr. S. Kruisinga
N. Haismawei 16
Tel. 05100 - 25556
AMELAND
De bij mij opgekomen gedachte om.
na vele jaren, het voormalig
"Leeuwarder" eiland Ameland uit
mijn jeugd - zomer - jaren nog
eenmaal te bezoeken kwam niet zo
zeer voort uit heimwee. Het was
eerder de drang om naar het verle
den te varen en te lopen waar ik liep
en te liggen waar ik lag. Mijn dag
tocht naar "ons" vakantie-eiland
had dan ook niets van doen met een
weerzien, het ging mij louter om de
herbeleving.
Bij voorbaat stond bij mij al vast,
dat ik een "ander" Ameland zou
aantreffen. Tijdperken hebben nu
eenmaal hun eigen beelden. Leeu
warden en inwoners. Ameland en
vakantiegangers veranderen voort
durend van gezicht. Een enkel her
kenningsbeeld lijkt als het ware
tijdloos, zoals de Oldehove en het
goudgele strand van Ameland.
Vele Leeuwarders "thuis" en in de
wijde wereld er om heen zullen met
mij Ameland nooit kunnen verge
ten, want in talrijke familie-albums
blijven de verdwenen beelden
voortleven.
Vaar-wèl Ameland!
Twente Robert Roling
Ameland in het familie-album
