DICKVANDERHEIJDE JRfREKLAME
VURIGE TOESTANDEN OP BOERDERIJ
TOEN WE NOG PP DE SCHOOLBANKEN ZATEN
SCHOOL 6 AAN DE CLAES BOCKES BALCKSTRAAT
15
adviesbureau voor reblame en publiciteit jozsf isrsëlsstraatIO l0euwarden 05100 24984
-
■7
Dit is de zesde klas van School 6, nee, niet gefotografeerd in '06, maar iets later, in 928.
We gaan van voor naar achter en van links naar rechts: een Faber en Roel IJsselstein,
Hiltje Herrema, Aafke Sixma, Henny Born, Marten Faber en Sipke Drijver: dan, op de
derde rij: Afke van der Net, Dientje Bijma, Gerrit Asman, Sjoerd van der Schaaf, Fokke
Hellinga en Eelco Bokma. Op de vierde rij: Annie Vaas, Sjoerdje Sikkema, Obe Carolus,
Freerk van der Wal, Jitse Bonga en Anne van Breeden. Dan de vijfde rij: Henny Meyer,
Geeske Woudstra, Frank Tijsma, Lambertus Laverman, Eibert van der Wal en Eke Bonga.
Tenslotte achteraan: meester Caspers, Afke van der Velde, Femmy Hellinga, Jacoba Fa
ber, nog een Hellinga, Jurjen Engelsman en Gerrit Visser.
Vervolg van pag. I
Ze vonnen et maar eigenaardig.
Drie jongkerels zonder vrouw.
Zuden die mannen nooit es bepaal
de mannelike gevoelens hewwe?
Et leek wel zo.
Een boer, die Hendrik een keer op-
pe veemerk ontmoette, had, toen ze
in een kaffee een brandewientsje
met suker zatten te drinken, zo es
langs zien neus weg vraagd, wüd et
niet es tied dat er bij jimme een
vrouwmeens over de vloer komt?
Een vrouwmeens? had Hendrik
verbaasd uutroepen.
Waarvoor, et gaat zo best, viene
wij.
Maar toen gebeurde toch op et
laatst wat in de meeste gevallen in
een kleine dorpsgemeenskap ge
beurt.
Dorpsroddel!
En dat is erg, dat doet een meens
gien goed.
De roddel siepelde tenslotte deur de
kieren de boerderij "De Drie Ge
broeders" binnen.
Hendrik was woedend.
Douwe was woedend.
Jehannes was woedend.
Wat dachten ze wet.
Dat ze gien gezonde, gewone kerels
waren?
De andere dag ston er in de Dracht
ster Gourant een advertensje dat op
de boerderij "De Drie Gebroe
ders" een huushoudster vraagd
wudde.
Nou, et bleek dat er huushoudsters
genoeg te krijen waren, jonge en
ouwe.
Toen de derde zich anmelde kreeg
Hendrik der skoon genoeg van.
De derde wudde anno men. Et was
een feilen een en ze kon hard werke.
De roddel had in zoverre resultaat
dat er een vrouwspersoon op ,De
Drie Gebroeders" was maar de
boerinnen, waar de roddel van uut-
gaan was, bleven toch met een over-
skot van huuwbare dochters zitten.
En hoe ging et vedder op de boerde
rij van de drie broers?
Wel, zoas na een lange barre winter
de warme lentezon de sneeuw
smelten doet, zoas de zachte lente
wind over de velden waait, zo deed
de voortdurende anwezigheid van
een vrouw, dizze Eva, bij de drie
broers el ies om et stugge hart
smelten.
Et zachte geritsel van vrouwerokken
met daarboven een jak met een ro
mig blanke hals, een gezicht waarin
een paar ogen die je soms zo eige
naardig ankeken, misten hun uut-
werking niet.
Niet op Hendrik, niet op Douwe en
niet op Jehannes.
Der kwam langzamerhand een ei
genaardige, een wat donkere sfeer
op de boerderij tussen de vier meen-
sen te hangen, zoas et in de natuur
weze kan as er een onweer op til is
Dan kan et zo doodstil en drukkend
weze.
De vrouw liet er gien twiefel over
bestaan an wie van de drie broers zij
de voorkeur gaf.
Broer Jehannes, de jongste, von ze
wel aardig maar hij was met zien
zachtaardige karakter te verlegen
om indruk op heur te makenZe gaf,
ze gaf em wel es een aaike maar
daar bleef et dan oek bij.
Nee, de rivaliteit kwam tussen
Douwe en Hendrik.
Wie wist ooit wat er in et hart van
die stille, gesloten en stugge Douwe
omging?
's A vonds as et werk daan was en ze
met zien vieren om de tafel in de
keuken zatten dan zat Douwe stil en
stug voor zich uut te kieken as
Maaike, want zo hiette de huus
houdster, niet zonder resultaat
Hendrik zat te paaien.
Douwe kon dat niet utstaan.
Douwe hat een keer probeerd
Maaike in et hooi te krijen maar ze
had zich met han en tan verzet.
Ze wu et niet met hem.
En met dat ze an et vechten waren
ston daar opeens Hendrik in de
skuur en toen ie zag hoe ze beiden
der bij stonnen, zij met los hangen
de haren, et jak los en hij met een
bebloede kop, had ie heur de keuken
instuurd.
Dou bliefst met dien poten van
Maaike af, begrepen!
Douwe droop af zonder een woord
teugen Hendrik te zeggen.
Maar sinds dat incident broeide et
in Douwe as een smeulend vuur.
Maaike palmde Hendrik helemaal
in.
Dagen, weken, maanden gingen
voorbij.
De zeumer brak an.
Kermis in Drachten.
Jehannes gong er die avond heen.
Hendrik gong er met Maaike heen.
En Douwe? Douwe bleef tuus.
Et woelde in de kop van Douwe.
Woede en teleurstelling en jaloezie.
En zoas bij hooibroei ineens de
vlam der in slaat, zo gebeurde dat
bij Douwe
Jehannes, Hendrik en Maaike vier
den volop kermis en toen ze savens
laat naar hun boerderij terug keer
den ston de boerderij ,,De Drie Ge
broeders' in lichterlaaie
Bart van der Weerdr.
