'T KLEINE KEAHTSJE "IK ZAG EEN JONGENSDROOM IN VERVULLING GAAN" Om nooit te vergeten: daar stond de Oldehove 3 voor Leeuwarden en de wij de wereld er omheen Een uitgave van Fenno Schoustra's Publiciteits- kantoor. Verschijnt eenmaal in de veertien dagen. Redactie, Administratie en Advertentieafdeling: Vredeman de Vriesstraat 1 8921 BP Leeuwarden. Telefoon (05100) 20302 Postgiro 98 10 62 Bank: Rabobank nr. 33.54.03.530 Geopend:van dinsdag tot en met donderdag, uit sluitend 's morgens van 9 tot 12 uur. 's Middags en van vrijdag tot en met maandag ge sloten. Abonnementsprijs: voor Nederland 25,- per jaar; voor het buitenland: 45,- per jaar. Losse nummers: afgehaald 1,50 per stuk. Per giro be steld: 2,50 voor 1 ex, 4,50 voor 2 ex., 6,00 voor 3 ex. Het lidmaatschap van 't Kleine Krantsje is alleen mogelijk voor lezers, die akkoord gaan met de be paling, dat het abonne mentsgeld vooruit moet worden voldaan. Op de 1e februari dient het abonnementsgeld voor het dan lopende jaar te zijn betaald. Geschenk-abonnementen en abonnementen van le zers in het buitenland moeten op de 31e decem ber van het voorafgaande jaar zijn betaald. Lezers, die zich niet telefo nisch of schriftelijk, maar per giro-overschrijving als abonnee aanmelden, wor den verzocht op het giro strookje te vermelden: Nieuwe abonnee. Abonnees, die zijn ver huisd, dienen er op te letten, dat hun giro-overschrij- vingskaart het nieuwe adres vermeldt - het oude adres moet worden doorgehaald. Wie het abonnementsgeld voor een ander betaalt, dient duidelijk de naam en het adres te vermelden van de abonnee, voor wie wordt betaald. Adreswijzigingen moeten minstens 10 dagen voor het verhuizen worden doorge geven. Abonnementen, die niet voor 1 december zijn opge zegd, worden automatisch verlengd. De Harlinger havens lagen toen nog vol binnenschepen warden te zien. Om nooit te verge ten! Haarlem P. H. Zwerver. vanuit Leeuwarden onze sluis en de havens op weg naar Amsterdam (toen nog over de Zuiderzee!) Me- nigmaal stond ik als jongen bij de Harlinger Grote Sluis te kijken naar het schutten van die vrachtboten. LIEFHEBBERIJ De Harlinger haven (met name de binnenhaven en singelgrachten) la gen toen nog vol binnenschepen en daar het mijn liefhebberij was te le zen waar de schepen vandaan kwa men, zag ik op vele schepen de plaatsnaam Leeuwarden staan! Ik herinner mij ook nog de vrachtrij ders met hun paard en wagen die een dagelijkse rit maakten met hun vracht naar Leeuwarden, via een aantal dorpen En zo waren we des tijds door trein, boot en vrachtwa gens met de Friese hoofdstad ver bonden. Want al was voor velen een reisje per trein, boot of auto wel haast niet of slechts mogelijk, we wisten ons door deze vervoermid delen toch nauw met Leeuwarden verbonden. En met een ansichtkaart van familie, vanuit Leeuwarden was ik maar wat blij! Soms stond ik als jongen bij het station over de spoorweg naar Leeuwarden te turen, of ik mis schien in de verte Leeuwarden zou zien! Dat was onmogelijk, maar in mijn jongensfantasie meende ik in deze verte een Leeuwarder toren te zienWat vond ik het een plezier als in de verte, héél klein de trein zicht baar werd met de witte stoompluim. En als de trein dan het Harlinger station naderde, was het alsof een stukje Leeuwarden dichtbij kwam. JONGENSDROOM Een mens denkt bij het ouder wor den zo graag en dikwijls terug aan vroeger jaren en wel het meest aan de onbezorgde kinderjaren. Vele zijn de herinneringen aan die tijd bij de meeste ouderen. Zo vergaat het ook mij. Als een groot prentenboek of ook als een lange film, zie je vele, vele gebeurtenissen uit die jaren weer aan je geestesoog voorbij gaan. Bij het lezen van 't Kleine Krantsje", dat ook hoofdzakelijk gewijd is aan herinneringen aan en rondom Leeuwarden, moet ik vaak terugdenken aan de tijd toen ik wel iswaar niet in Leeuwarden woonde, Om nooit te vergeten: daar zag ik de Oldehove staan doch in Harlingen maar in laatstge noemde plaats door verlerlei mij met de Friese hoofdstad verbonden voelde, hoe jong ik ook was! Kwam daar niet elke dag, op verschillende tijden, de stoomtrein het Harlinger station binnenrijden, al fluitend en stoomsissend? Evenzo vertrokken er iedere dag weereen aantal treinen naar Leeuwarden, en hoe dikwijls bracht ik als kleine jongen familie naar de Leeuwarder trein, of haalde hen af, zodat bij deze gebeurtenis sen wel zeer bijzonder het verbon den zijn met Leeuwarden werd er varen! Hoe vaak dacht ik dan, kon ik maar even met die trein mee naar het grote Leeuwarden, waar toch veel meer te zien was dan in Harlin gen, zo veronderstelde je dan! Via de Franekertrekvaart, of zoals we in Harlingen altijd zeiden: het kanaal, kwamen vele schepen vanuit Leeu warden de Harlinger havens binnen. Nog zie ik die gezellige kleine stoombootjes die een geregelde beurtvaart op Harlingen en omge keerd onderhielden. Ook passseer- den wekelijks de z.g. „Stanfries"- en „Koophandel-stoomboten" Nooit zal ik vergeten, dat ik, nadat ik had leren fietsen, voor het eerst een fietstochtje naar Leeuwarden maakte, en ook voor het eerst de Oldehove en de stad zag. Een jon gensdroom ging in vervulling! Wat was Leeuwarden toen mooi! Veel geboomte, en veel gezellige winkels. Straten waar we nog rustig konden wandelen, zonder door het verkeer gestoord te worden. En hier en daar liep of fietste een politiea gent, die toezicht hield ter bescher ming van de burgers. Wat moest ik langdurig naar die Oldehove kijken, die ik zo vaak op foto's of an sichtkaarten had gezien, en nu vlak bij echt kon bewonderen Voor een Harlinger schooljongen, die las en leerde van en over Leeu warden, en die dagelijks treinen, boten en paardenwagens naar Leeuwarden zag gaan, was het een belevenis op een zekere dag Leeu

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1980 | | pagina 3