'T KLEINE
KEAHTSJE
"IK ZAG EEN JONGENSDROOM
IN VERVULLING GAAN"
Om nooit te vergeten: daar stond de Oldehove
3
voor Leeuwarden en de wij
de wereld er omheen
Een uitgave van Fenno
Schoustra's Publiciteits-
kantoor.
Verschijnt eenmaal in de
veertien dagen.
Redactie, Administratie en
Advertentieafdeling:
Vredeman de Vriesstraat 1
8921 BP Leeuwarden.
Telefoon (05100) 20302
Postgiro 98 10 62
Bank: Rabobank
nr. 33.54.03.530
Geopend:van dinsdag tot
en met donderdag, uit
sluitend 's morgens van 9
tot 12 uur.
's Middags en van vrijdag
tot en met maandag ge
sloten.
Abonnementsprijs:
voor Nederland 25,- per
jaar; voor het buitenland:
45,- per jaar.
Losse nummers: afgehaald
1,50 per stuk. Per giro be
steld: 2,50 voor 1 ex,
4,50 voor 2 ex., 6,00
voor 3 ex.
Het lidmaatschap van 't
Kleine Krantsje is alleen
mogelijk voor lezers, die
akkoord gaan met de be
paling, dat het abonne
mentsgeld vooruit moet
worden voldaan.
Op de 1e februari dient het
abonnementsgeld voor het
dan lopende jaar te zijn
betaald.
Geschenk-abonnementen
en abonnementen van le
zers in het buitenland
moeten op de 31e decem
ber van het voorafgaande
jaar zijn betaald.
Lezers, die zich niet telefo
nisch of schriftelijk, maar
per giro-overschrijving als
abonnee aanmelden, wor
den verzocht op het giro
strookje te vermelden:
Nieuwe abonnee.
Abonnees, die zijn ver
huisd, dienen er op te letten,
dat hun giro-overschrij-
vingskaart het nieuwe adres
vermeldt - het oude adres
moet worden doorgehaald.
Wie het abonnementsgeld
voor een ander betaalt,
dient duidelijk de naam en
het adres te vermelden van
de abonnee, voor wie wordt
betaald.
Adreswijzigingen moeten
minstens 10 dagen voor het
verhuizen worden doorge
geven.
Abonnementen, die niet
voor 1 december zijn opge
zegd, worden automatisch
verlengd.
De Harlinger havens lagen toen nog vol binnenschepen
warden te zien. Om nooit te verge
ten!
Haarlem P. H. Zwerver.
vanuit Leeuwarden onze sluis en de
havens op weg naar Amsterdam
(toen nog over de Zuiderzee!) Me-
nigmaal stond ik als jongen bij de
Harlinger Grote Sluis te kijken naar
het schutten van die vrachtboten.
LIEFHEBBERIJ
De Harlinger haven (met name de
binnenhaven en singelgrachten) la
gen toen nog vol binnenschepen en
daar het mijn liefhebberij was te le
zen waar de schepen vandaan kwa
men, zag ik op vele schepen de
plaatsnaam Leeuwarden staan! Ik
herinner mij ook nog de vrachtrij
ders met hun paard en wagen die een
dagelijkse rit maakten met hun
vracht naar Leeuwarden, via een
aantal dorpen En zo waren we des
tijds door trein, boot en vrachtwa
gens met de Friese hoofdstad ver
bonden. Want al was voor velen een
reisje per trein, boot of auto wel
haast niet of slechts mogelijk, we
wisten ons door deze vervoermid
delen toch nauw met Leeuwarden
verbonden. En met een ansichtkaart
van familie, vanuit Leeuwarden
was ik maar wat blij!
Soms stond ik als jongen bij het
station over de spoorweg naar
Leeuwarden te turen, of ik mis
schien in de verte Leeuwarden zou
zien! Dat was onmogelijk, maar in
mijn jongensfantasie meende ik in
deze verte een Leeuwarder toren te
zienWat vond ik het een plezier als
in de verte, héél klein de trein zicht
baar werd met de witte stoompluim.
En als de trein dan het Harlinger
station naderde, was het alsof een
stukje Leeuwarden dichtbij kwam.
JONGENSDROOM
Een mens denkt bij het ouder wor
den zo graag en dikwijls terug aan
vroeger jaren en wel het meest aan
de onbezorgde kinderjaren. Vele
zijn de herinneringen aan die tijd bij
de meeste ouderen. Zo vergaat het
ook mij. Als een groot prentenboek
of ook als een lange film, zie je vele,
vele gebeurtenissen uit die jaren
weer aan je geestesoog voorbij
gaan. Bij het lezen van 't Kleine
Krantsje", dat ook hoofdzakelijk
gewijd is aan herinneringen aan en
rondom Leeuwarden, moet ik vaak
terugdenken aan de tijd toen ik wel
iswaar niet in Leeuwarden woonde,
Om nooit te vergeten: daar zag ik de Oldehove staan
doch in Harlingen maar in laatstge
noemde plaats door verlerlei mij
met de Friese hoofdstad verbonden
voelde, hoe jong ik ook was! Kwam
daar niet elke dag, op verschillende
tijden, de stoomtrein het Harlinger
station binnenrijden, al fluitend en
stoomsissend? Evenzo vertrokken
er iedere dag weereen aantal treinen
naar Leeuwarden, en hoe dikwijls
bracht ik als kleine jongen familie
naar de Leeuwarder trein, of haalde
hen af, zodat bij deze gebeurtenis
sen wel zeer bijzonder het verbon
den zijn met Leeuwarden werd er
varen! Hoe vaak dacht ik dan, kon
ik maar even met die trein mee naar
het grote Leeuwarden, waar toch
veel meer te zien was dan in Harlin
gen, zo veronderstelde je dan! Via
de Franekertrekvaart, of zoals we in
Harlingen altijd zeiden: het kanaal,
kwamen vele schepen vanuit Leeu
warden de Harlinger havens binnen.
Nog zie ik die gezellige kleine
stoombootjes die een geregelde
beurtvaart op Harlingen en omge
keerd onderhielden. Ook passseer-
den wekelijks de z.g. „Stanfries"-
en „Koophandel-stoomboten"
Nooit zal ik vergeten, dat ik, nadat
ik had leren fietsen, voor het eerst
een fietstochtje naar Leeuwarden
maakte, en ook voor het eerst de
Oldehove en de stad zag. Een jon
gensdroom ging in vervulling!
Wat was Leeuwarden toen mooi!
Veel geboomte, en veel gezellige
winkels. Straten waar we nog rustig
konden wandelen, zonder door het
verkeer gestoord te worden. En hier
en daar liep of fietste een politiea
gent, die toezicht hield ter bescher
ming van de burgers. Wat moest ik
langdurig naar die Oldehove kijken,
die ik zo vaak op foto's of an
sichtkaarten had gezien, en nu vlak
bij echt kon bewonderen
Voor een Harlinger schooljongen,
die las en leerde van en over Leeu
warden, en die dagelijks treinen,
boten en paardenwagens naar
Leeuwarden zag gaan, was het een
belevenis op een zekere dag Leeu