HERINNERINGEN AAN BINNENSTAD VAN VEERTIG- EN VIJFTIGER JAREN 'T KLEIDE KRAHTSJE 3 juwelier peperstraat-leeu worden De Grote Kerkstraat in vroeger jaren: "je zag er geen auto Op de foto's boven "het gouden sloepke" links en de Waalse kerk rechts. voor Leeuwarden en de wij de wereld er omheen Met bizonder veel genoegen heb ik de verschillende jeugdherinneringen in het Kleine Krantsje" gelezen. Daar U naderhand vroeg om meer herinneringen en bovendien in een aantal nummers sprake was van de Butterhoek en Swart in de Oosterstraat, zaken die mij iets zeggen, heb ik besloten op Uw verzoek in te gaan. Een andere reden die ik mezelf heb voorgehouden is het feit dat in de gepubliceerde herinneringen zo veel voorkomt die de Leeuwarders van mijn leeftijd (43) weinig of zelfs erg weinig zeggen, - hoewel zeer amusant om te lezen en mee te leven-, waardoor herinneringen uit de jaren '40-50 voor een bepaalde categorie lezers ook aardig zou kunnen zijn. De eerste herinneringen die bij mij boven komen zijn die uit de eerste jaren van de tweede wereldoorlog. Geboren Achter de Hoven in de 4e Vegelindwarsstraat zie ik het straatje nog voor me, met zelfs va ders bakfiets erin. Vader werkte bij Stoomwasscherij de Ruiter achter Tulpenburg en haalde vuile was op bij klanten en bracht later de schone was weer terug. Eerst ging dat met een driewieler Willy's, later met een bakfiets met houten wielen waar een ijzeren band om heen zat. Tjon ge, tjonge, wat hadden we enorme hoeveelheden van die stijve boor den op het buffet liggen, ongeloof lijk. In ons straatje zie ik ze gaan, vrouw Schoffelmeer, die altijd een ketel warm water voor moeder had, elke morgen, het fornuis stond in de ka- meren het was tóch aan. De familie Elzinga, buurvrouw ,,Torentsje" genoemd, ze had een heel lange vlecht opgerold boven op haar hoofd, met zoon Jappie die melk boer was en later in de cantine van de Condens stond. Familie van der Woude met zoon Berend door de buurt ,,ons Beerke" genoemd om dat z'n moeder dat altijd zei. Naast ons, Bottema, de kleermaker, waarvan de dochter verkering had met een Duitse officier (een goeie!) en op de hoek melkboer Timmer mans.Mensen, mensen deze man hield sjoelcompetities, kom daar nu maar eens om. Hij had er een hele boekhouding van, schriften vol. Aan het eind van het schrift werd er steeds vaker 100 gegooid, wat geen wonder was want de ,,houtsjes" waren bijna vierkant! Na z'n pen sioen hebben ze deze hartstocht nog vele jaren voortgezet in Veenwou- den. Daartegenover Paling, de groente boer, ook al eerder in het „Krants je". Van Paling kreeg ik een rode vrucht die ik nog nooit eerder had gezien en waarmee ik vol trots thuiskwam en zei een tommenaat. Overigens was Paling niet zo slank maar wel zo „vet" als z'n naam doet vermoeden. Het was in die jaren een hard be staan en het is duidelijk dat onze familie er onderdoor zou zijn ge gaan wanneer zich geen andere mo gelijkheden voor mijn vader hadden voorgedaan. Het was op het laatst geen doen, bijna geen werk en geen inkomsten, bittere armoede! HARTJE BINNENSTAD In 1943 werd mijn vader benoemd als koster van de Noorderkerk in het hartje van de binnenstad. We bleven op dezelfde school bij meester Hoogland aan de Margaretha de Heerstraat. Het was wel een ont zettend eind lopenmaar er kwamen er meer uit de binnenstad. Zoals ie dere rechtgeaarde bezoeker van de ze school zat ik in de eerste klas bij juffrouw Dirksen, zoals ook mijn broer en zus dat hadden gedaan. Aan het begin van de Oosterstraat had je als het ware een verzameling van „binnenstadters" De kinderen van Westra de kleermaker, die naast de Leeuwarder bioscoop woonden, van van Wieren de boekhandel (Willem Boekje genaamd om niet te verwarren met Klaas Klokje die ook een van Wieren was en met Wybe Dropke die de drogist de Vries was). Groot was de pret wanneer één van de gebroeders Westra, namelijk Guus, mee deed. Hij liep als paard in touw gespannen, met de ogen dicht dwars door de etalageruit (en dat was geen kleintje) van Swart in diezelfde Oosterstraat en maar ma ken dat je weg kwam. GOEIE OUDE SCHOOL Goeie oude lagere school met de meest bekende meesters de Vries, bijgenaamd de Grijze Prins, Slof- stra en Hoorntje. Bij Slofstra moest je op de piano staan als je jarig was, ik zie me daar nog staan tussen Liesbeth van der Meulen en Alber- tje de Jong, want we waren op de zelfde dag jarig. Nu ik dit schrijf realiseer ik me ook dat er wat naam geving betreft wel het een en ander gewijzigd is. De eerste zou onge twijfeld Liz zijn gewonden en de tweede moeset helemaal omgeturnd worden. Een verarming? Gedurende een korte tijd hadden we ook nog twee zoons van Hoorntje als onderwijzer aan school. De oud ste, bijgenaamd Houten Kont, kon prachtig vertellen. We hingen aan zijn lippen. Het speelde zich alle maal af in de laatste oorlogsjaren, spannende tijden. Achter de kerk waar wij naast woonden was een luchtbeschermingspost ingericht en regelmatig kwamen er Duitsers controleren. Ondanks dat zaten er onderduikers bij ons. Er was er een- tje ondergebracht in het midden van het kerkorgel. De pijpenbundels waren in een vierkant gebouwd en daartussen in was ruimte voor het stemmen van de pijpen. Er paste precies een matras tussen. De onderduikers, ik herinner me Piet van Essen en Tom Bijlsma van de Wolbaai ergens in Huizum werk ten voor Jongbloed's drukkerij om dat ze zich natuurlijk dood verveel den en maakten kartonnen hoesjes voor de bijbeltjes die daar gedrukt werden. Bij onraad doken ze of in de schuilplaats en als dat niet meer kon over de muur de Buma biblio theek in. Regelmatig werd er in de laatste oorlogswinter gebeld en dan stond er een transport kinderen voor de deur uit „Holland" Ze stonken uren in de wind en hadden een vreselijke honger. Toen is mij als kleine jongen bij gebleven dat er een jong meisje was (vervolg op pag. 7) Een uitgave van Fenno Schoustra's Publiciteits- kantoor. Verschijnt eenmaal in de veertien dagen. Redactie, Administratie en Advertentieafdeling: Vredeman de Vriesstraat 1 8921 BP Leeuwarden. Telefoon (05100) 20302 Postgiro 98 10 62 Bank: Rabobank nr. 33.54.03.530 Geopend:van dinsdag tot en met donderdag, uit sluitend 's morgens van 9 tot 12 uur. 's Middags en van vrijdag tot en met maandag ge sloten. Abonnementsprijs: voor Nederland 25,- per jaar; voor het buitenland: 45,- per jaar. Losse nummers: afgehaald 1,50 per stuk. Per giro be steld: 2,50 voor 1 ex, 4,50 voor 2 ex., 6,00 voor 3 ex. Het lidmaatschap van 't Kleine Krantsje is alleen mogelijk voor lezers, die akkoord gaan met de be paling, dat het abonne mentsgeld vooruit moet worden voldaan. Op dele februari dient het abonnementsgeld voor het dan lopende jaar te zijn betaald. Geschenk-abonnementen en abonnementen van le zers in het buitenland moeten op de 31e decem ber van het voorafgaande jaar zijn betaald. Lezers, die zich niet telefo nisch of schriftelijk, maar per giro-overschrijving als abonnee aanmelden, wor den verzocht op het giro strookje te vermelden: Nieuwe abonnee. Abonnees, die zijn ver huisd, dienen er op te letten, dat hun giro-overschrij- vingskaart het nieuwe adres vermeldt - het oude adres moet worden doorgehaald. Wie het abonnementsgeld voor een ander betaalt, dient duidelijk de naam en het adres te vermelden van de abonnee, voor wie wordt betaald. Adreswijzigingen moeten minstens 10 dagen voor het verhuizen worden doorge- geven. Abonnementen, die niet voor 1 december zijn opge zegd, worden automatisch verlengd.

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1980 | | pagina 3