Ciéjoufldt
Friesland Bank
4
Uw eigen bank
Panwerk en Dijkstra - voor mij twee
bekende namen. Panwerk, Drooge-
haven en Oldegalileën: mijn stek
kie. Als S. Dijkstra Sien heet, dan
waren zijn broers Harm, Ate, Jopie
en Dirk en dan was er nog een Mie-
ke.
Ik zelf ben de kleinzoon van De
Houtene Sabel, zegt Dijkstra dat
iets? Maar Nicator zegt hem mis
schien meer.
Mendel kan ik me nog goed herin
neren, die woonde later in de Wil
lem Sprengerstraat. Daar had hij
ook een stuk tuin; ik ventte ook vaak
met radijs voor hem.
De Schiphofs deden in bloemen; ze
hadden een tuin op de Tonslagerij,
vooral Ike Schiphof heb ik goed ge
kend, hij was een goeie kaatser.
Daar heeft ook nog een familie Verf
gewoond; een zoon spreek ik nog
wel eens op een camping in
Schoorl.
Zit ik goed met S. Dijkstra, dan
hoor ik hopelijk nog wel eens iets
van hem.
Zaandam
J. v. d. Woude
60 JAAR G.V. "QUICK"
Dat stond met vette letters afgedrukt
op de voorpagina van het "Kleine
Krantsje" van 25 oktober jl. nr.
371.
Gretig sloeg ik de pagina's om en
zag dat er veel aandacht aan de ver
eniging was geschonken en naar
mijn mening terecht. Dat deed mij
als "Quick"-lid in hart en nieren
(50 jr. lid) èn als bestuurslid (ruim
Smid ontbrak. Een voorzitter, niet
voortgekomen uit de vereniging,
maar voor wie "Quick" wel zeer
veel betekent. Deze nam in 1971 het
roer over van Jaap Robijn, op een
moment dat de vereniging te kam
pen kreeg met financiële proble
men. Problemen die door zijn inzet
en die van de andere bestuursleden
gelukkig konden worden opgelost.
Die naast zich heeft een enthousiast
team van bestuursleden, waarvan
enkelen ook al weer meer dan 10
jaar zitting hebben.
Het is mij bekend dat Henk Panne-
koek Loois, de schrijver van het
historisch overzicht "Een halve
eeuw Quick" t.b.v. het "Kleine
Krantsjeook een overzicht over de
zeventiger jaren heeft samenge
steld Hierin had de redaktie over de
periode 1970-1980 zeker stof tot
schrijven kunnen vinden. Ook in
deze jaren hebben vermeldens
waardige gebeurtenissen en feiten
plaatsgevonden. Al haalt "Quick"
de laatste jaren niet zo vaak de
voorpagina's als voorheen, het is
nog steeds een vereniging met volop
aktiviteiten. Een interview met
W im Smid had miook n iet mogen
ontbreken. De ruimte nodig voor de
laatste 10 jaren had max. niet meer
dan één kolom extra gekost. Dan
pas had terecht geschreven kunnen
worden: "60 jaar G.V. "Quick".
Ter gelegenheid van het 60-jarig be
staan werd van het huidige bestuur
een foto gemaakt en speciaal voor
de reünie op 1 november jl. een dia.
Waarom deze op die geslaagde
avond niet werd vertoond is voor
mij onbegrijpelijk. De redaktie heb
ik daarom gevraagd hierbij de be
wuste foto af te drukken, opdat ook
aan het thans zitting hebbend be
stuur recht wordt gedaan.
Leeuwarden
Yns Dam
30 jr.) goed. Het is dan ook een
vereniging met een zeer rijke histo
rie, al is ze nog maar 60jaren jong.
Ik nam er ruim te tijd voor om het
artikel en de interviews met enige
personen te lezen, maar daarna had
ik een onbevredigend gevoel en was
ik teleurgesteld.
En waarom, omdat het geschrevene
ook geplaatst had kunnen worden
bij het 50 jarig bestaan in 1970. Het
overzicht over het wel en wee van
de vereniging ging uitsluitend over
deze periode tot het moment waarop
Jaap Robijn in april 1971 aftrad als
voorzitter. Maar "Quick" bestaat
anno 1980 nog!
Het trof mij dat in het rijtje namen
van voorzitters in de loop der jaren,
die van de huidige "praeses" Wim
Nog nooit in de zestien jaar van
het bestaan van 't Kleine
Krantsje hebben wij zóveel aan
dacht besteed aan het jubileum
van een vereniging als nu aan
aan dat van Quick: vier volledi
ge tekstpagina' s op een totaal
van negen redactionele pagi
na' s! Uit het zeer gedetailleerde
overzicht van de heer Panne koek
Loois van de laatste tien jaar
(twintig foliovellen, compact
getypt!), hebben wij slechts en
kele punten kunnen overnemen -
voor het memoreren van alle
Quicksuccessen hadden we nog
ettelijke pagina's méér nodig
gehad. Dat was natuurlijk niet te
doen - er zijn ook abonnees in
het geheel niet in Quick geïnte-
Men kent er de Friese
verhoudingen en is bereid
plaatselijke en provinciale
belangen te dienen.
pen
resseerd. Om de verdienstelijke
leden van Quickrecht te doen
hebben wij Quicks eigen offi
ciële lijst van onderscheidenen
gepubliceerd - vanzelfsprekend
zullen er nog meer verdienstelij
ke Quick-leden zijn, maar onze
krant is niet de plaats om, zon
der iemand over te slaan, de
verdiensten te memoreren van
alle leden van welke vereniging
dan ook. Waarom laat Quick
voor haar leden het voortreffe
lijke overzicht van de heer Pan-
nekoek Loois van de laatste tien
jaar niet in druk verschijnen,
zoals dat met het verslag van de
eerste vijftig jaar wel is ge
beurd?
Red. 't KI. Kr.
BU ONS AAN 'T VLIET
Even een kleine aanvulling op de
stukjes over het Vliet van de heer J.
van der Laan uit Zaandijk, die denk
ik wel even jonger is dan ik. Een
paar maal schreef hij over Sikke
Brouwer, maar dat moest Sikke
Bouwer zijn, dus zonder r. De oud
ste dochter Afke, dat ben ik, werd
door de heer Van der Laan niet ge
noemd.
Voor Drijfhout woonde er een Jel-
lema, een slager. Hij handelde en
had geen winkel en in de schuur op
de walkant werd door hem o.a. kip
pen geslacht. Later verhuisde deze
Jellema naar een winkel aan de Ge
dempte Keizersgracht vlak bij het
Droevendal, waar je voor een gul
den drie pond gehakt kon kopen.
Dan over Siegersma, de brandstof
handelaar, eerst voornakelijk in
turf. Daarvoor was er een boerderij
en daar kon je ook wei melk krijgen
Er was trouwens een zoon, die de
melk verkocht langs de straat ik
meen Hendrik de Boer.
vervolg op pag. 11
Het bestuut van de G.V. "QUICK" te Leeuwarden bij het 60-jarig bestaan in november 1980: zittend: Hilda Murk-
de Jong, Yns Dam, Janny Westerbaan-Penning en Elsita Giezen-Kalt; staand: Wim Smid, Dirk Oost, Marten Rijp-
stra, Siep Schuurmans, Willem-Jan Topma. Jan Kooistra en Jos Saveur.
TV-QUIZ
Het is voor mij een gewoonte ge
worden om met een tussenpoos van
vijf jaar mijn documentatie-archief
voor de Joodse pers wat op tr rui
men. Maar dan wordt het ook wel
hóóg tijd om in een chaos van een
dergelijk lange periode een beetje
orde te scheppen
Tussen allerlei oude papieren, con
vocaties, uitnodigingen voor recep
ties en trouwpartijen en een flinke
stoot politieke forum-discussies,
vond ik weer twee foto's die eigen
lijk tot mijn allermooiste levenshe
rinneringen behoren: die aan de TV-
uitzending voorde VARA van op de
kop af vijf jaar geleden.
Mijn neef dr. Max Velleman, Verze-
kerings-geneeskundige, voelde er
wel wat voor om eens deel te nemen
aan de TV-quiz onder leiding van
Joop Koopman. Aangezien ik op dit
punt niet geheel zonder ervaring
ben: ik was al eens deelnemer ge
weest bij een TV-quiz onder leiding
van Theo Eerdmans en een paar jaar
later ook gevraagd als deelnemer
aan een TV-forum t.g.v. de berech
ting der Duitse oorlogsmisdadigers
van de NCRV-TV. animeerde ik
mijn neef maar tot opgave als can-
didaat-deelnemer. Aangezien over
deze materie nauwelijks iets in de
pers wordt gepubliceerd, is het mis
schien toch wel interessant daar
eens wat over te schrijvenOm maar
direct overijverige en zéér eerzuch
tige candidaten voor een optreden in
het openbaar wat af te schrikken, de
mededeling, dat wij na onze aan
vraag nog minstens een halfjaar op
antwoord moesten wachten, zóveel
belangstelling schijnt er te zijn voor
deze inderdaad zéér moeilijke TV-
aangelegenheid. Nadat wij een vra
genlijst van maar liefst 92 stuks
hadden afgeleverd op ons schrifte
lijk "examen" in de studio te Hil
versum, kregen wij de mededeling,
dat wij waren toegelaten tot deel
name. Begrijpelijkerwijs wenst
geen enkele TV-quiz-vereniging
zich bloot te stellen aan het optreden
van mensen die, hetzij door hun ze
nuwpaniek, hetzij door hun levens
groot gebrek aan feitenkennis en te
snel reageren dit soort uitzendingen
tot een lachertje zouden kunnen
maken.
Welnu, ons optreden was het tégen-
deel van een lachertje. Wij maakten
bij het geven van een snel antwoord
op twaalf mondelinge vragen geen
enkele fout! Mijn neef Max zocht
twéémaal wat op in de langzamer
hand bij honderdduizenden TV-kij-
kers wel bijna legendarisch gewor
den achttien dikke encyclopedieën.
Ondergetekende beantwoordde tien
vragen, zónder gebruik te maken
van de informatielitteratuur, direct
uit het blote hoofd
De reactie uit het land was enorm!
Nauwelijks thuis uit Hilversum ont
stond één stroom van gelukwens-te-
lefoontjes, wij, mijn vrouw en ik,
noteerden er die avond alleen al 42
stuks! Het was me dan ook wel een
huzarenstukje, want, zo vertelden
ons de dames bij de VARA, het was
in geen vier jaar gebeurd, dat er bij
een TV-quiz van dit genre géén
foute antwoorden waren gegeven.
De reacties nadien kwamen toen
ook nog van wildvreemden op
straat, in de trein en van enige knap
pe verpleegsters die ons op hun vrije
avond hadden gadegeslagen. De
ene zuster zei toen tegen mij: "U
maakte volgens ons gezelschap een
bijzónder rustige, ja ontspannen in
druk met een tabakspijp in de losse
hand, was dat ook wel zo?" Ik heb
die zuster eerlijk gezegd, dut ik mij
mentaal wel geheel in de hand had,
je moet de gedachte aan enige hon
derdduizenden TV-kijkers natuur
lijkradicaal wegdrukken. Doe je dat
niet, dan ben je al bij voorbaat ver
loren.
Maar ik zou de lezers van ons
"Kleine Krantsje" tóch maarliever
niet aanraden zich op te geven voor
deze op zich machtig belangwek
kende TV-quiz. Want de vrienden
en kennissen zullen, bij een even
tuele afgang, onverbiddelijk klaar
staan met hun vernietigende kritiek,
daarbij gemakshalve wèl even ver
getende, dat, zeker in ons geval, de
collectie beste stuurlui en dat zijn er
altijd "een sóód", lekker met een
potje bier en een sigaar en met de
benen languit bij de TV zitten, zon
der ook maar de allerminste risi
co
Amsterdam Sal de Jong
GEZELLIGE TIJD
Graag wil ik even inhaken op wat er
geschreven is over Bouke Mendel.
Naar mijn weten had hij aan de Ton
slagerij nog een heel stuk land, een
tuinderij, en was er een knecht bij
hem in dienst, die de naam Leo
droeg.
De Tonslagerij was toen een
streekje; nu zijn er op het land van
Mendel huizen gebouwd, o.a. van
de Noteboomstraat. Later heeft
Mendel dit stuk land verkocht aan
de familie Schiphof.
Wij hebben daar een mooie tijd ge
had en mijn ouders hebben er jaren
gewoond. We hadden een boom in
de bleek staan en als mijn vader
thuis was (en dat was niet altijd zo,
omdat hij voer op een Lijempfboot),
dan was het 's avonds buurten onder
de boom. Dat was erg gezellig met
de buurtjes Krijsen, Overzet, Las-
ïkewitz en mijn vader - dan was het
natuurlijk kletsen tot in de late uur
tjes.
Op zomeravonden zaten we dan
metelkaar buiten, het theeblaadje
met de kopjes plus theelichtje op het
bankje voor huis. Het was een erg
gezellige tijd.
Rotterdam S. Veenstra-
Westerbaan
DE HOUTENE SABEL
In een vorig Klein Krantsje schreef
een S. Dijkstra over het Panwerk.
Lezers klommen in de
