Honderd jaar gehakketak voor de Beurs werd gebouwd Hè jed 5 Wie de kaart van Leeuwarden kent zal zich moeilijk kunnen voorstellen, dat het stadsbestuur indertijd voor het stichten van het Beursgebouw een betere plaats had kunnen vinden, dan die waarop het kwam te staan: op een steenworp afstand van het station, vlak naast een scheepvaartwater, dat toen nog een eminente betekenis had, dicht bij de veemarkt ook èn in de onmiddellijke nabijheid van het centrum van de stad. Vóór hier echter de eerste schep aarde werd verplaatst en de eerste paal de grond werd ingeheid, is er bij het zoeken naar de beste plaats voor een nieuw beurs- en waaggebouw een strijd geweest, die bijna honderd jaar heeft geduurd. Al die tijd is de behoefte aan een nieuwe beurs sterk gevoeld, maar door het hardnekkige gekrakeel van onze voorouders bleef het totstandkomen uit. Tot er dan eindelijk in het laatst van de zeventiger jaren van de vorige eeuw overeenstemming kwam en een ieder zich kon verenigen met de gedachte, dat het grote Beursgebouw zou verrijzen op de plaats, waar even eerder nog het hoge bolwerk van de Wirdumerpoortsdwinger lag. We zullen in onze gedachten terug moeten gaan naar het midden van de achttiende eeuw om het moment te vinden, waarop de Friese graanhan delaren nog tevreden waren met het gebouw waarin ze hun handel dre ven. De binnengrachtjes van Leeuwar den, waardoor tegenwoordig alleen zo nu en dan nog eens een praam vaart om ze van het ergste vuil te ontdoen, waren toen nog van groot belang voor het kleine scheepvaart verkeer en waar konden de handel drijvende Friezen elkaar toen beter ontmoeten, dan op de Wortelhaven, de plaats in het hart van de stad, waar een knooppunt van deze grachten lag? Daar, in een herberg tussen de Ee en de Vliet, hadden de graanhandela ren al sinds jaar en dag hun beurs, terwijl de boter- en kaashandelaren hun zaken deden in de Oude Waag aan de Nieuwestad. Later speelde de handel zich voor namelijk af in de open lucht en in de Wortelhaven hadden de granen nogal wat te lijden van het weer. GROOT BEZWAAR Natuurlijk werd dat als een groot bezwaar gevoeld en bij het groter worden van de markt begonnen de graanhandelaren aan te dringen op een nieuw en groter beursgebouw. In 1795 bleek ook het stadsbestuur van de noodzaak daarvan al over tuigd te zijn, maar tientallen jaren zouden de graanhandelaren zich nog met de oude herberg aan de Wortelhaven moeten behelpen, omdat men het niet eens kon worden over de plaats, waar de nieuwe beurs moest staan. In 1854 leed het plan om een nieuw gebouw te stichten schipbreuk door de tegenstand van het college van Gedeputeerde Staten van Friesland en twee jaar later besloot men toen maar de oude herberg aan de Wor telhaven te vertimmeren. De gemeente kocht daartoe ook de belendende percelen aan, maar al heel gauw bleek ook deze nieuwe ruimte weer te klein te zijn; in 1866 verhuisden de graanhandelaren daarom naar de Concertzaal Van der Wielen aan de Breedstraat - later Zalen Schaaf. Intussen bleef men ijverig plannen maken voor het begeerde nieuwe beursgebouw en zelfs had de ge meente aan de Oosterkade, op de hoek van het Droevendal, al een ze vental huizen aangekocht en ge sloopt met de bedoeling daar de nieuwe beurs te bouwen. Maar ook dat ging niet door en toen in 1868 de Zuidergracht tussen het Verlaat en de Wirdumerpoorts dwinger werd rechtgetrokken waar door er tussen het Zaailand en de gracht nieuw bouwland ontstond, viel het oog voor het nieuwe beurs gebouw op de lap grond op de hoek van het Zaailand en de - huidige - Zuiderstraat. Ook daar echter zou de beurs niet verrijzen: terwijl men nog hakke takte over de plannen met de beurs, werd er de eerste steen voor het Old Burger Weeshuis gelegd. De behoefte aan een nieuw gebouw was inmiddels nog aanzienlijk ge groeid, omdat langzamerhand ook het Waaggebouw aan de Nieuwe stad voor de boter- en kaashandela ren veel te klein bleek te zijn en er ook door deze groep van zuivel mensen naar een betere huisvesting werd uitgezien. Er zou dus eigenlijk één groot ko renbeurs- en waaggebouw moeten komen en in 1872 dacht het ge meentebestuur de meest geschikte plaats daarvoor eindelijk gevonden te hebben: tegenover het Paleis van Justitie op het westelijke deel van het Wilhelminaplein. Maar kijk: ook tegen die plannen bleken weer allemaal bezwaren te bestaan - toen echter vijf jaar later het stadsbestuur met wéér een nieuw denkbeeld kwam, kon einde lijk, eindelijk iedereen zich daar mee verenigen: de nieuwe Beurs zou gebouwd worden op de afge- Waar eens, op de Wirdumerpoortsdwinger, een machtige molen stond, staat nu het massieve Beursgebouw. Het gebouw in het midden is de (oudste) herberg De Klanderij. Er staan twee ouwe mannetjes op de Willemskade, vlak bij de Beurs- brug. Belangstellend bekijken ze het grote Beursgebouw, dat ze in hun lange leven nooit anders dan als Beurs hebben gekend - nu zitten er boeken in. Een van de mannen wijst met z'n wandelstokje op het steentje in de muur, dat het bouwjaar van het Beursgebouw aangeeft: 1880. Dan gaan de ogen van de ander omhoog en verbaasd merkt hij op: "Mar hoe konnen ze nou in 1880 al wete, dat de Leeszaal er in komme su?" "Hoedat su?" vraagt de an der, "wisten ze dat toen dan al?" "Nou, zeker al"zegt zijn maat, must daar mar sienvlak onder de dakgoot, daar staat ommes een hele grote L. Dat mut de L. van Leeszaal weze graven dwinger bij de voormalige Wirdumerpoort. Architect Thomas Romein, direc teur van gemeentewerken, kreeg de opdracht een ontwerp te maken met de aantekening, dat het gebouw niet duurder dan honderdzestig duizend gulden zou mogen zijn! In 1878 werd het bouwen voor ruim honderdveertig duizend gulden aanbesteed; door verschillende te genslagen bleek het later nodig nog eens veertig mille voor het werk op zij te leggen. Zo was er bijvoorbeeld met het heien een misrekening ge maakt en ook bij het berekenen van de draagkracht van de balken had men zich aanvankelijk vergist. NOESTE ARBEID Na twee jaar van noeste arbeid kwam het grote gebouw klaar en op de vier en twintigste september 1880 konden de graanhandelaren uit de Concertzaal Van der Wielen en de boterhandelaren uit de Oude Waag er hun intrek nemen - nu op de kop af een eeuw geleden dus en bijna honderd jaar nadat er voor het eerst in Leeuwarden stemmen wa ren opgegaan voor het bouwen van deze nieuwe beurs!

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1980 | | pagina 5