TRO UWDA G VAN HARM ANNUS II Harmen D. Kasma VROEGER 9 voor smaakvol huishouden Fa. O. v. d. Veen en Zn. t Prettige Kerstdagen Gelukkig Nieuwjaar GRAMMOFOON PLATEN Wij wensen iedereen prettige Kerstdagen en een voorspoedig 1981 SINDS 1857 Nleuwestad 28, Leeuwarden Tel. 05100-23075 Wij danken U voor 't genoten vertrouwen in 1980 en wensen U prettige Kerstdagen en een Gelukkig Nieuwjaar HETR01ANHUI5 St. Jacobsstraat 9-11, Leeuwarden Telefoon 37571 voor televisie radio en elektrische huishoudelijke artikelen uw adres Voorstreek 84 Tel. 28174 Wij wensen U Prettige Kerstdagen en een Gelukkig Nieuwjaar en een FOTOGRAFIE Nieuweburen 138/hoek Voorstreek. Tel. 30614 ook voor eon mooie reproductie van uw oude foto's GROTERE KEUS VINDT U NERGENS cm NIEUWESTAD 39 TELEFOON 26337 LEEUWARDEN En hier zien we dan het werkelijke "Bisschopshuis"rechts naast het gebouw van de Openbare Bibliotheek. Er staat net een meneer voor het stoepje, waarover mevrouw Biezeveld schrijft. benedengedeelte later tot garage werd verbo'uwd. „Het werd in onze tijd nog wel „Het Spookhuis" ge noemd, aldus de heren Boelens-dit in verband met een moord, die in het pand zou zijn gepleegd. Dit Spookhuis was dan Tweebaks- markt nummer 62 en met „de moord'zal de vrij onschuldige aan slag op mevrouw Bisschop zijn be doeld. In het belendende pand, nummer 60, heeft de heer Kuipers en heeft eerder de architect Kramer gewoond. Het was dit pand, waar van wij veronderstelden een foto in ons bezit te hebben - dat dit onjuist was is nu wel duidelijk geworden. Maar duidelijk werd eveneens, dat het door ons afgebeelde pand óók niet dat van mr. Stheeman aan de Willemskade is geweest - foto's van dat huis zien er ook weer heel anders uit. Het zal voorlopig dus wel een vraag blijven, welk pand wij nu werkelijk in onze krant heb ben afgebeeld. Was het-om met de heer Kuipers te spreken - eigenlijk wel een huis in Leeuwarden? Zo ja, dan stellen wij nog graag een boekje Populaire Leeuwarders be schikbaar voor wie ons uit de doe ken doet, waar het heeft gestaan of, wie weet, nu nóg staat, al of niet verbouwd. vervolg van pag. 3 de Ossekop Harmannus niet vaak meer. Harmannus had tuus niks verteld en vier weken daarna zei ie teugen zien vader en moeke, ik kom zaterdag met Anna hier. Anna? Wie is Anna, hadden ze vraagd. En toen had Harmannus hun alles verteld. Van et vuurwerk, van et tuusbrengen en van de avend dat ze samen naar de fdm weest waren. Anna kwam, zag en overwon. De vader en moeke en oek de broer van Harmannus waren zeer inge nomen met heur. Eindelik kwam der een frisse geur in et huus met drie mannen. Weer vier weken later gongen Har mannus en Anna naar Boelenslaan en daar viel Harmannus zeer in de smaak, zowel bij de ouders as bij heurs broers. En dat had zien re den. De broers van Anna waren boere- arbeiders en toen ze op et hiem stonnen zuden ze die stadse meneer es even op de proef stelle. ZWAAR KARREWIEL Der lag een zwaar karrewiel op et hiem. Dat lag er al jaren en zo nou en dan had hun heit zeid, ik zal dat wiel oek es oprume maar dan vergat ie et weer en op et laatst docht ie, nou, et lei mij oek niks inne weg en zo lag dat wiel der nog altied. Dat wiel met één han optille en recht voor je uut houwe. Toen Harmannus an de beurt was, tilde ie met gemak et wiel op en hield et rechtstandig voor zich uut. Har mannus, de stadse meneer, was oersterk en dat maakte indruk op de broers. De verkering duurde een jaar en op een vrijdag ston der in de Leeuwad der Courant een huus te koop op Werkmanslust. De zaterdag daarop gongen Har mannus en Anna naar ut huus kie ken. Et was et huus naast dat van Sipke en Martha met de voorkant an de Groninger Straatweg. Ze besloten et te kopen en dan te trouwen. Dat gaf een drukte van belang vanzelf. Ze gongen meubels voor de voor kamer uutzoeke, voor de keuken must alles kocht wudde, der moest beddeguud komme, serviesguud, alles wat nodig is voor de huushou- ding. De moeke van Harmannus en Anna hadden et er druk met. Terwiel zij dat deden was Harmannus et huus an et opknappenHij schilderde, hij stukadoorde, hij behong opnij en toen ie klaar was must er voor hem een trouwpak komme en voor Anna een trouwjurk. Bij Flottow kocht Harmannus een mooi bruun pak en Anna ging naar Brenninkmeijer voor een trouwjurk. As trouwcadeau kregen ze van An na's mevrouw een mooiporceleinen servies en ze bood hun an dat ze vanuut heur huus an de Emmakade zuden trouwe. Dat vonnen Harmannus en Anna een grandioos voorstel. Toen dat allemaal regeld was vroeg Har mannus an Anna om met hem naar de juwelier te gaan om de trouwrin gen te kopen. Bij dizze gelegenheid kreeg Anna een mooie ketting van gitten met een gouden slot. Anna was in de wol ken, ze was gedurig in de wolken in dizze dagen. Toen alles in kannen en kruken was kwam de dag dat Harmannus en Anna de weg naar et stad huus gon gen. Al vroeg in de morgen arri veerde de familie van Anna uut Boelenslaan. Ze kwamen in drie sjezen naar de Emmakade. De moeke van Anna en de vrouw van heur getrouwde broer waren in Friese klederdracht en de mannen waren in et zwarte pak met de zwarte petten op. De drie peerden waren versierd met papieren roos- kes an de halsters en oek de zwiepen waren versierd. Alles met alles trok nog al wat bekieks. Dan waren er drie rietugen voor et jongepaar, de vader en moeke van Harmannus, zien broer en de mevrouw van An na. FEESTELIKE STOET Et was een feestelike stoet die op dizze zonnige herfstdag van de Em makade vertrok op weg naar et stadhuus. Na afloop van de trouwplechtigheid gingen ze naar Werkmanslust. Anna en Harmannus hadden al ken nis maakt met hun toekomstige bu ren Sipke en Martha en Anna had an Martha vraagd of die, op hun kosten vanzelf, in de bovenzaal van de Koperatieve winkel zorge wu voor een Friese koffietafel en et mut even zeid wudde dat Martha daar prima voor zorgd had. De gasten waren buten gewoon tevreden en de maal- tied verliep in de beste stemming. De familie uut Boelenslaan must weer op tied naar huus. De sjezen stonnen bij Klopma en de peerden liepen daar in de weide. Et duurde niet lang of de peerden stonnen weer inspand. Even later reden de drie sjezen met de brullofsgasten de Groninger Straatweg uut in de richting van et Tolhuus. De vader en de moeke en de broer van Harmannus en de ou we mevrouw van Anna liet Har mannus met een rietuug naar huus brenge. Harmannus mocht dan zunig van aard weze, dizze dag was daar wei nig van te merken, want, zei ie, dit is een dag die maar één keer in je leven voorkomt. Toen Anna na af loop van et feest met Harmannus in de voorkamer zat docht ze opeens terug an vroeger, docht ze terug an heur jeugd in Boelenslaan. Ze docht terug an et moment dat ze as jong meiske van dertien jaar met heur mem naar Leeuwadden ging om daar in dienst bij die femilie an de Emmakade te kommen. Ze docht terug an de zeumers as de familie met vakansie naar Duuts- land ging, naar de Harz, en dat zij dan naar heur ouders ging en dan in de avend de zwaarmoedige roep van de roerdomp hoorde. Ze docht an zoveul dingen. Ze streek met heur han over de mooie japon Ze hield de ketting met de gitten en et gouden slot bewonderend in de hannen en ze bekeek heur han met de trouwring. En Harmannus? Waar docht die an? An de nije skunen die hem knelden en zien stieve boord om zien nek. De trouwdag was voorbij. Hij was gien vrijgezel meer. Hij had zien Anna. Bart van der Weerdt werden er geregeld concerten gege ven in de Prinsentuin. Slechts een daalder, een gulden vijftig, kostte een abonnement, waarvoor je zes en twintig van deze muziekuitvoerin gen kon bijwonen. Ook was er zo nu en dan in de zomermaanden een vuurwerk in "de tuun"; ook die evenementen trokken altijd veel publiek,

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1980 | | pagina 9