KANS
VERKEKEN
JELLE
LEZERS IN
DE PEN
6
GENIET U
Geniet U van 't Kleine Krantsje?
Wilt U ons dan een klein genoegen doen?
Zoudt U nu direct het abonnementsgeld voor dit
jaar 25,-) willen overmaken, wanneer dat nog
niet is gebeurd?
Giro 89- 10 62 - Bank: Rabobank 33.54.03.530.
Vader: "Je mutte niet so klieme,
vrouw, hij loopt niet in twee sloten
toegeliek, sou 'k so segge".
Jelle komt thuis: z'n lange zwarte
kousen onder de blubber, op één
klomp en stinke als een kadaver.
Nou ja, wat wil je: hij heeft met z'n
kammeraden een wedstrijd gedaan:
wie 't verst kon spugen. Dat gaat
altijd het beste op 't hekje bij de
stinksloot, maar als je dan te ver
voorover gaat, val je in de blauwe
modder en de drek.
Moeke kwaad. Vader's grote han
den schieten uit en hij krijgt een paar
vegen om z'n hoofd. Dan: voor straf
de bedstee in. Toch brengt Moeke
nog een paar sneden brood met
aardappelsmots.
Het leven van een jonkje valt niet
mee. Hij ligt in de bedstee van de
kamer, kan niet in slaap komen en
hoort de klok van de roomse toren al
negen slaan. Z'n beide zusters grin
niken uit leedvermaak.
Maar de volgende morgen zal Jelle
wel zien om vroeg op te staan om
een klomp van Wieke te pakken -
hij kan toch niet op een klomp naar
school!
Nog even kijkt hij op de bedden
plank. Daar staat een schoenen
doos. Zal hij een mooie kijkdoos
van maken morgen. Terwijl hij de
nutskes al telt, die hij zal verdienen,
valt hij met 't kopke op de peluw in
slaap.
De meiskes zitten de gaten in z'n
sokken te stoppen en als vader z'n
pijpje uitgerookt heeft draait Moeke
de petroleumlamp omlaag. Morgen
weer een dag.
Enne Rozema
Op deze foto van de Oldehove, een
door onze abonnee, de heer Jelle
Foppema te Leeuwarden gerepro
duceerde oude prentbriefkaart, zien
we hoe de toren schuil gaat achter
het geboomte en de huizen van de
Westerplantage. Die bomen waren
mooi, de huizen zijn het niet. Al
eens eerder is er in onze krant voor
gepleit om ze maar af te breken - de
Oldehove zou dan als machtig mo
nument op een grandioze manier in
de ruimte komen te staan. Vooral
van de kant van de Beursbrug af zou
het aanzien van de toren er veel
mooier op worden. De panden wa
ren gemeentelijk eigendom en het
zou voor de gemeente dus gemak
kelijk zijn geweest om ze inderdaad
af te breken. Maar dat gebeurde niet
en het zal niet gebeuren ook: ze
heeft de panden verkocht met het
voorbehoud, dat ze worden gereno
veerd - de hekken van de verbou
wers staan er al omheen. De ge
meente Leeuwarden heeft de laatste
tientallen jaren heel wat gesloopt,
dat eigenlijk niet gesloopt had
moeten worden; nu het meer voorde
hand lag te slopen, deed ze het niet.
Een argument voor het renoveren
van de panden is geweest, dat de
gevelwand van de Westerplantage
bij het afbreken van de hoekpanden
te zeer zou worden aangetast.
't Kleine Krantsje heeft ook nu bjj
de jaarwisseling weer heel wat
goede wensen ontvanen van zyn
abonnees. Wy zijn daar erg er
kentelijk voor en wensen weder
kerig al onze abonnees graag een
voorspoedig en gezond 1981 toe.
DIUI
Luitenantje: "Ik wou dat ik een da
metje was, zoo mooi als u!"
Dame: "Zoo? - En waarom dan?"
Luitenantje: "Hum! Om met zoo'n
kranig officier als ik ben te kunnen
trouwen!"
Bewijs van vertrouwen
Schilder: "Ben jij de nieuwe kel
ner?"
Kelner: "Ja wel mijnheer. Ik heb
van mijn voorganger het restant van
uw schuld overgenomen; 2,40 is
het"
Schilder: "Heel goed, heel goed, ik
vertrouw je en daarom mag je mijn
vertering van nu er bij schrijven".
vervolg van pag. 4
kon brengen, die op de een of an
dere wijze letsel had opgelopen. Als
je in die woning kwam, moest je
eerst (buiten) enige malen diep
ademhalen, want daar binnen rook
het niet bepaald fris door de aanwe
zigheid van vele katten, honden
enz. Mevrouw Koopmans, zelf ook
een groot dierenliefhebster, heeft al
die jaren dat zij met hem samen
woonde, zijn eigenaardigheden op
dit gebied blijmoedig verdragen. En
daar ze weinig of geen reuk had,
deerden haar al die luchtjes weinig.
Bij ons weten is de heer Ennik daar
ook overleden, als ik mij niet vergis
in de jaren vijftig. Mevrouw Koop-
mans heeft daarna nog vele jaren in
dat huis gewoond, al was het weldra
dan niet zo'n asyl meer.
Wychen
A. J. v. d. Sluis
"Hest nou alwéér de kap van dien
klomp af?" roept Moeke. Jelle staat
in een hoekje te huilen, droge tranen
natuurlijk. Dat kost Moeke weer
vijfcenten, zonde in deze tijd.
Schoenmaker Van der Baan zal er
wel weereen kram op zetten en dan
maar zien, hoe lang het duurt, want
Jelle is een fanatiek voetballer.
Waar hij ook zo gek op is? Achter
op de paardenwagens springen en
dan maar zien, waar hij terecht
komt. Daar heeft Jelle al eens een
hele klomp mee verloren, toen
durfde hij^iiet meer naar huis. En
Moeke ongerust. "Waar zit ie nou
toch?"
UIT GROOTMOEDERS ANSICHTEN ALBUM
Omstreeks de eeuwwisseling heeft Dijkstra's Boekhandel te Leeuwarden deze kaart uitgegeven van de toen nog bestaande oude
,,Tuuntsjeschool"officieel Gemeenteschool nummer 7. Het lijkt zo een imposant bouwwerk, dat later is vervangen door het moderne
schoolgebouw, dat er nu nog staat. Bovendien is het schoolplein nu met een hek afgescheiden van de straat; het was hier vroeger
allemaal nog wel wat landelijker.
