assenaar OPZIENBARENDE BILJARTPRESTATIES IS DIT NOU LEEUWARDEN OF TOCH NIET bpillencentep POPULAIRE LEEUWARDERS vanvoege ennu auTosho VADER EN ZOON POPMA voor een bovenste-beste bril SCHOK BREKERS B.V. AUTO RADIO'S MIST LAMPEN Met meer dan 100 foto's van bekende Leeuwarders door Fenno L. Schoustra Giro 98.10.62 t.n.v. 't Kleine Krantsje Leeuwarden SlGChtS 15,— b HEERENVEEN. MARKTWE6 13 TEL OS13O-309M LEEUWARDEN. VERL SCHRANS 4-22 TEL 08100-33714 Wie al boven de veertig is en als biljarter nog nauwelijks in staat is tot het maken van een carambole, zal weinig illussies koesteren, dat het scoren van series van meer dan honderd ooit nog eens tot zijn mo gelijkheden hoort. Toch heeft een stadgenoot gepres teerd te bereiken, wat onbereikbaar leek: de nu een en vijftigjarige Luut Popma is in amper tien jaar tijd van een cafébiljarter met een gemiddel de van één tot anderhalf, uitge groeid tot een crack, die partijen kan spelen meteen moyenne, dat tussen de twintig en dertig ligt. Zijn negentienjarige zoon Geert, die een jaar of zeven geleden voor het eerst een biljartkeu in handen kreeg, werd tegelijkertijd van helemaal niets tot een biljarter van formaat - hij is al Nederlands jeugdkampioen geweest en hij lijkt een geweldige biljartloopbaan tegemoet te gaan. Kortom: vader en zoon Popma vor men in de Friesche Biljart Club aan het Ruiterskwartier in Leeuwarden een paar apart - nooit eerder heeft men het hier beleefd, dat spelers zich zo snel ontwikkelen als zij. Toen Luut Popma omstreeks 1970 lid werd van de Friesche Club was hij inderdaad al blijwanneer hij een partijtje kon beeindigen met een gemiddelde van anderhalf of twee. Maar dat heeft niet lang geduurd. VOLHARDEND OEFENEN Door onophoudelijk betere spelers te observeren en door volhardend te pogen het spel te spelen zoals het moet worden gespeeld, heeft hij zich zelf geschoold en is hij snel in kracht vooruit gegaan. In wedstrijden werd hij nog lange tijd door nervositeit geplaagd, wat kampioen eerste klas en nu komt hij in de Overgangsklasse uit, waarin de heren cracks goed geacht worden voor gemiddelden, die tussen de 20 en 35 schommelen. Met z'n hoogste serie zat ook Geert Popma al eens tegen de driehonderd aan. Prettige bijkomstigheid, die geldt, zowel voor vader als zoon: ze gaan niet buiten hun schoenen staan en bekijken al die biljartprestaties met een weldadige nuchterheid. Wanneer wij de hieronder afgedrukte foto voor onze rubriek "Leeu warders, waar is dit?" hadden gebruikt en er ook nog een deel van hadden afgedekt, zouden stellig heel veel lezers moeite hebben gehad het punt te herkennen. Zo op het eerste oog lijkt het een romantisch hoekje uit een andere stad, maar heus, ook dit is Leeuwarden, of beter gezegd dit is Leeuwarden geweest. We zien hier de huizen van het vroegere Sint Jobsleen tussen de Boterhoek en de Groeneweg, gefotografeerd in de dertiger jaren, toen er voor deze hoek van de stad ook al sprake van sanering was. Maar het zou toch nog tientallen jaren duren voor de panden werkelijk werden gesloopt. Links het in die tijd buitengewoon bekende Bierhuis van Hendrik Sonne ga, ook 'Logement en Koffiehuis'met, lijkt ons zo toe, baas Sonne ga zelf, die er net de deur in gaat. In het midden rechts ontwaren we nog een klein horeca-etablissement - was dat misschien het veelbesproken "Lüzehotel" van Aaltsje van der Brug? Luisterrijke figuren als Jentsje Tit en Ouwe Tietsje plachten daar wel te overnachten. Maar dat is nou allemaal verleden tijd. Die figuren zijn er niet meer, de huizen zijn weg - er ligt nu een brede verkeersweg op deze plaats en de drukte van vandaag kwam in de plaats van de stilte van toen. zijn prestaties nadelig beïnvloedde, maar ook die handicap lijkt hij aan het overwinnen te zijn. Nu is hij al zover, dat hij hoofdza kelijk kader speelt - als librespeler krijgt hij al moeiteloos series van 100, 200, 300 uit de keu. Zoon Geert kwam natuurlijk door vader in de Friesche Club terecht, maar aan dat biljarten, nee, hij vond er eerst niet veel aan. Tot hij, dank zij de stimulans van leermeesters als Henk Annema en Lex Andriessen, de smaak te pakken kreeg. Toen duurde het maar even of hij werd herkend als een jong talent met een prima spelopvatting. Begin '77 leidde de supersnelle op mars al naar het Gewestelijk kam pioenschap 4e klas libre klein; een jaar later werd hij zelfs al tweede in het Nederlands kampioenschap tweede klas, in '80 was hij Fries nieuwestad 61a CCgffiSting leeuwa^den j hCCgll8aier

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1981 | | pagina 6