Salonorkest Sinnema
al bijna 65 jaar actief
OVERAL GEWAARDEERD
STADSNIEUWS
VAN VROEGER
Een bitterkoude maandagavond in 't laatst van december. Twaalf graden vorst, een gemene
snerpende wind. De halve stad lijkt uitgestorven. Geen mens op straat in de donkere hoek tussen
het Schapedijkje en de Valerius straat. Alleen de Perkschool aan de Haydnstraat getuigt van
activiteit - hier brandt volop licht. We stappen er binnen en komen een moment later oog in oog
met een repeterend orkest te staanEen twintig dames en heren, die zich verwoed vastbijten in de
Grasshoppers Dance van Ernest Bucalossi. Er voor, begrijpend en vriendelijk, maar vastbera
den de dirigent. Wat we hier horen en zien is het Salonorkest Sinnema, dat zich op komende
taken voorbereidt. T
de zonzijde van de Nieuwestad,
Het Salonorkest Sinnema. Nog
even en het bestaat alweer vijf en
zestig jaar. In die lange reeks van
jaren heeft het zich in en buiten
Leeuwarden op muzikaal terrein
bijzonder verdienstelijk gemaakt: er
zullen wel niet veel stadgenoten
zijn, die nog nimmer het genoegen
van een confrontatie ondervonden.
LUNCHROOM KIMP
Het was op de vijftiende december
1918, dat het orkest het levenslicht
zag. De oprichting vond plaats in de
bekende Lunchroom van Kimp aan
waar tot het oorlogsjaar '44 ook
werd gerepeteerd.
De twee en dertigjarige Leendert
Sinnema, later chef van de afdeling
Bevolking van de Gemeente Leeu
warden, was de oprichter en de eer
ste dirigent en het orkest presen
teerde zich onder de naam Kamer
Muziekvereniging.
In voorloorlogse jaren verleende de
Kamer Muziekvereniging o.a. mu
zikale medewerking aan het tradi
tionele Sinterklaasfeest voor de
Openbare scholen in de Harmonie.
Een besliste weigering toe te treden
tot de door de Duitse bezetters inge
stelde Kultuurkamer deed de ver
eniging in de oorlog verdwijnen in
de anonimiteit - alleen in het ge
heim kon er nog worden gespeeld.
De eerste keer, dat de leden van het
orkest elkaar na de bevrijding in '45
weer opzochten hoorden zij tot hun
ontsteltenis, dat dirigent Leendert
Sinnema de oorlog niet had over
leefd - als vervalser van persoons
bewijzen ten behoeve van de illega
liteit hadden de Duitsers hem naar
een concentratiekamp gesleept.
Om zijn nagedachtenis te eren ver
anderde het bestuur van de vereni
ging de naam Kamer Muziekver
eniging in Salonorkest Sinnema.
Opvolger als dirigent werd de heer
H. J. Fijlstra, inspecteur van politie
te Leeuwarden, die bijna een kwart
eeuw voor het orkest bleef staan: in
1969 stond hij zijn plaats af aan Joh.
Damsma, die vier jaar bleef.
Toen kwam de heer Roel de Jong,
zelf fagotist bij het Frysk Orkest -
hij zal in 1983 bij het Salonorkest
Sinnema z'n tienjarig jubileum
vieren.
Het is een populair klassiek pro
gramma, waarmee dirigent De Jong
z'n orkest laat optreden. Dat bete
kent dus bekende en onverwoest
bare werken als Wien bleibt Wien,
Eine Nacht in Venedig, The Sound
of Music, Der Vogelhandier, Unter
Donner und Blitz, Show Boat en
My Fair Lady, om er zo voor de
vuist weg maar een paar te noemen
Het orkest geeft - ook buiten Leeu
warden - ieder seizoen een aantal
koffieconcerten, het speelt nóg
steeds bij de Sinterklaasfeesten in
de Harmonie en het vindt ook een
dankbaar gehoor in tehuizen voor
bejaarden en in ziekenhuizen.
OPVALLEND
Opvallend is de samenstelling van
het orkest. Zo gaapt ereen leeftijds
verschil van liefst zestig jaar(!) tus
sen het jongste 16) en het oudste lid
(76) van het orkest.
Tot de oudste getrouwen hoort de
clarinettist Klaas Noorderwerf, die
al ruim veertig jaar deel van het or
kest uitmaakt. Ook voorzitter Aijen
Kamminga, violist, heeft met een
staat van dienst van dertig jaar al het
een en ander met het orkest meege
maakt.
Maar secretaris Jan van der Veen,
eveneens violist, spant de kroon: hij
speelt al langer dan een halve eeuw
in dit Salonorkest Sinnema, om pre
cies te zijn een en vijftig jaar.
Vele anderen staan nog aan het be
gin van hun muzikale loopbaan bij
het orkest - voor nieuw bloed zijn er
altijd graag plaatsen ingeruimd.
De opgravingen aan het Oldeboof-
ster kerkhof vorderen goed en er
komen dan ook steeds meer graf-
steenen aan de oppervlakte. Zoo is
hedenochtend tegenoverden ingang
van de Oldehove weer een enkele
steen blootgelegd, die bovenaan in
het midden een wapen draagt, dat
echter o.i. slechts na nauwkeurig
onderzoek door deskundigen zal
kunnen worden gedetermineerd.
Opmerkelijk is wel dat een drietal
van de opgegraven steenen West-
Oost liggen, en niet zooals gebrui
kelijk Oost-West.
Voorts is men op het oogenblik be
zig ten noorden van den toren met
het opruimen van een massa been
deren en hoofden, die daar klaar
blijkelijk bij vroegere opgravingen
op een hoop zijn gegooid.
Naar schatting zullen uit dit „mas
sagraf' een dertig wagens vol naar
de Oude begraafplaats kunnen wor
den overgebracht.
Ten slotte dient nog vermeld het ge
deeltelijk blootleggen van een graf
kelder in de nabijheid van de Schip-
persschool, welke echter naar men
ons verzekerde niet meer in oor-
spronkelijken staat verkeert, het
geen werd afgeleid uit den uit mod
der en steenbrokken bestaanden in
houd.
Een en ander trekt natuurlijk tal van
nieuwsgierigen, die echter door
speciale politiemaatregelen op vol
doenden afstand worden gehouden.
(1933)
„Dat lieg je", zei verdachte uiterst
categorisch.
Erg hard was de klap echter niet
aangekomen.
De eis luidde 10 boete subs. 10
dagen hechtenis.
Verdachte vond dit nogal veel in
verhouding tot de 9 steun, die
haar man ontvangt. De politierech
ter maakte er 3 subs. 3 dagen van.
Protesterend verliet verdachte de
zaal.
(1940)
Willy K., echtgenote van S. J. te
Leeuwarden, ontkende niet, op 9
januari haar buurgman J. Bosma
met een bezem op het hoofd te heb
ben geslagen. Tot deze daad van
agressie was zij gekomen, doordat
deze buurman enige kachelpijpen
terug verlengde, die hij de familie J.
in bruikleen had gegeven en die de
ze laatste bij een verhuizing mee
wilde nemen. „Ik dacht, anders zie
ik ze nooit terug", zei getuige Bos
ma, „en ik kon ze zelf wel gebrui
ken."
