GEMOTORISEERD VERKEER IN GEEN VELDEN OF WEGEN TE ZIEN T WAS EEN MOOIE DAG IN MEI BOLMAN JUWELIER ALLE RUST IN OPA'S TIJD VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN LEEUWARDEN UITHUIZIG THUIS EN THUIS UITHUIZIG ACHTTIENDE JAARGANG 15-5-1982 - NUMMER 409 'T KLEINE KRANT5JE Deze foto van de Sophialaan is al heel lang geleden gemaakt, toen het gemotoriseer de verkeer in Leeuwarden eigenlijk nog niets te betekenen had. Er is in geen velden of wegen een auto te zien en ook hetfietsverkeer laat het nog afweten - de wereld wordt nog slechts door voetgangers beheerd. Op de achtergrond, verzonken in diepe rust, het stationsgebouw, links het deftige woonhuis op de hoek van de Van Swietenstraat, dat in 1911 verbouwd zou worden tot Regnery's hotel De Kroon. Er werd toen nog een verdieping op dat pand gezet; op deze foto ontbreekt die nog. De niet zo duidelijke streep op het wegdek links moet een rail van de trambaan zijn - in die tijd reed er nog dagelijks een trammetje van Leeuwarden naar de dorpen inhetBildt. Die trambaan is al lang verleden tijd; ook is er weinig meer over van de dubbele rij bomen, die we nog op deze oude foto zien. Bouke de hoornblazer stapte met een slaperig gezicht uut zien legerstede. Onze vriend was gekleed in hemd en onderbroek en liep naar et raam. Hij trok et lancaster gerdien om hoog en keek naar buten. Onmiddellijk viel et zonlicht et kamerke binnen en skeen in zien gezicht, zodat zien slaperige oogjes begonnen te tranen. Hij gaapte. Hij rekte zich es goed uut. Hij ging zich wassen, elgeen be- 4IEUWESTAD 160 TEL. 058-223983 tekende dat ie wat water uut een emmer met een hoop geproest in zien gezicht wreef. Daarna kleede ie zich an, zette teewater op en sneed vervolgens een paar piezen vaneen brood af die met een lik margarine be smeerd wudden. Dit wudde vervolgens belegd met een paar plakken leverwust. Terwiel de tee op et teelichje ston te trekken begon ie alvast te eten. Toen ie et ontbijt ophad zette ie zien ouwe hoed op zien baardige hoofd waarin zien neus zo mooi uutkwam, trok zien jaske an en pakte zien hoorn die an een spieker inne muur hong en stapte vervolgens de deur uut in et warme zonlicht. Ik gaan niet ver van huus, zei ie tot zichzelf, ik blief inne buurt en liep de Ouwegleien op. Hij zette koers naar Werkmans- lust. Daarna zu ie wel vedder zien. Onderweg daar naar toe kwam ie bij de Willem Sprengerstraat de Kiepekoopman teugen die van plan was et vandaag wat vedder op te zoeken. De Kiepekoopman had Bouke wat te vragen. Waar waarstou gusteravend? Dat gaat dij toch gien donder an, zei Bouke. Dat was recht toe, recht an. Teugen dit argument had de Kie pekoopman geen weerwoord. Nee, dat is zo, zei ie. Wat kon et hem eigenlik oak siele, hij wist eigenlik wel waar Bouke zo nou en dan heen gong. Ieder dierke zien plezierke. De Kiepekoopman was trouwd en Bouke niet en een meens is nou een keer gien eapel, Zo is dat. Nou, dou hast er anders wel bij weze mutten. De Groene Kraag had een mooi verhaal over een zieke kerel die een auto had en met zien hele familie uut rieden ging. Komme ze bij een boerderij langs en daar ried die kerel een kiep dood die daar oppe weg liep. fa, zeit zien vrouw, Paul, jij moet even naar die boer toe gaan en zeggen dat jij die kip doodgere den hebt. Affijn, na nog wat vijven en zes sen gaat die mandie Paul hiet, met die dooie kiep naar die boer toe en zeit teugen die boer, ik heb een van uw kippen doodgereden. Die boer kiekt naar die kiep en zeit, dat is mien kiep niet. Oh, nee? zeit die man. Nee, zeit die boer, zukke platte kiepen hew ik niet. De Kiepekoopman skaterde et uut van 't lachen en Bouke gnies- de op zien bekende manier. vervolg op pag. II NIEUWESTAD 75 LEEUWARDEN

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1982 | | pagina 1