m i
ONZE FOTOPRIJSVRAAG
DRIE VLIEGEN IN EEN KLAP
GRAMMOFOON
PLATEN
GRAFSCHRIFT
f
GROTERE KEUS
VINDT U NERGENS!
mam
NIEUWESTAD 39
TELEFOON 126337
LEEUWARDEN
breien in de zwarte kousen. Ik
heb van "de moeder" nog wel
eens een paar opgelapte oude
zwarte hoge schoenen gekregen,
om beter te kunnen schaatsen.
Wanneer de meisjes zestien wer
den mochten ze het haar laten
groeien onder een kapje - tot
zolang werden er "jongenskop
jes" geknipt".
Tot zover het Nieuwe Stads
weeshuis. Prijswinnaar werd de
heer Th. J. Houtsma, Raaigras 89
te Leeuwarden.
UITERST MOEILIJK
Nu de uiterst moeilijke opgave
uit ons nummer 406 met welge
teld maar drie oplossingen; die
kwamen van mevrouw Palstra-
van der Werf te Leeuwarden, de
heer J. L. Schoffelmeer te Wesel
in West-Duitsland en de heer S.
Grijpstra te Leeuwarden.
Alleen zij herkenden in de foto
het pand aan het begin van de
Schrans met links de dames- en
herenkapperszaak van Talman
en rechts de schoenmakerij van
Meyer. Dat was dan de situatie,
zoals die vroeger was.
vervolg op pag. Tf
Hier ligt een dierbre moeder,
Naast vaders eenzaam graf;
Haar leven was ons dierbaar
Tot aan den laatsten dag
(Hoekje T. Reinsma,
Hichtum, 93 jaar)
Wij: hebben het geduld van onze abonnees, trouwe deelnemers
aan de traditionele prijsvraag "Leewadders, waar is dit?",
even op de proef moeten stellen, maar hier zijn we dan weer en
we vangen nu drie vliegen in één klap met het resultaat van de
prijsvragen, die in de nummers 05ÈI06 en fj07 hebben
gestaan. De aantallen inzendingen hebben de graad van
moeilijkheid weer bepaald en we kunnen nu concluderen, dat
de opgaaf uit onze krant van de tweede april ver en veruit het
moeilijkst is geweest: slechts drie abonnees wisten ons te
vertellen, waarde in dat nummer afgebeelde foto was gemaakt.
De beide andere opgaven hebben onze lezers voor heel wat
minder problemen geplaatst - naar aanleiding van het publice
ren van deze foto's belandden er weer stapels inzendingen op
onze redactietafel.
Laten we beginnen bij het begin:
de foto uit nummer 405. Dat was
een plaat van een gevelfragment
van het Nieuwe Stads Weeshuis
aan het Jacobijnerkerkhof, maar
dan van de achterkant, die aan
het Schoenmakersperk.
Het Nieuwe Stads Weeshuis, of
wel het "blauwe weeshuis", in de
volksmond zo genoemd naar de
blauwe kleding van de wezen -
dit in tegenstelling tot de rode
kleding van de wezen van het
"rode weeshuis", het Old Burger
Weeshuis, dat aan het Zaailand
stond.
"Deze foto" aldus mevrouw Ali
Talman-Rinsema te Leeuwarden,
"roept herinneringen bij mij op.
Ik ben hier drie jaar op de zoge
naamde Weeshuisschool geweest
als dochter van een van de oud
wezen. Meester Ferwerda was
hoofd van een tweemansschool.
Het echtpaar Oosterloo was toen
Vader en Moeder en na school
tijd ben ik vaak gebleven om dan
's avonds aan de broodtafel mee
te eten. Een heel fijne tijd. Toen
meester Ferwerda overleed werd
de school opgeheven en gingen
de kinderen naar de Openbare
School. Dat is omstreeks 1930
geweest".
De heer O. Jongedijk te Leeu
warden schrijft ons, dat er vroe
ger achter het gebouw een keu
ken was met de ingang in de
Groeneweg. "Wij noemden dat
het Soephuus; daar kon op gezet
te tijden door minderbedeelden
een emmertje "riessoep" worden
gehaald. Ik meen me te herinne
ren, dat zo'n emmertje een dub
beltje kostte. Ik ben daar wel
eens geweest met een oudere
broer of zuster en dat moet in de
jaren 1916 -1919 zijn geweest".
Mevrouw I. van Eek-Kerkhof te
Leeuwarden is een van de leze
ressen, die schrijft dat de door
gaande straat langs het weeshuis
nu A. S. Levisonstraat heet, zo
genoemd naar de vroegere Op-
perrabijn van Friesland en de
heer J. I. Kuhlmann te Berg en
Dal haalt herinneringen op aan
de kastanjebomen, die weleer op
het Schoenmakersperk hebben
gestaan: "De ene met witte, de
andere met rose bloemkaarsjes in
de lente. In mijn jeugd (maar dat
is al lang geleden), was dat de
enige plaats buiten de Prinsen
tuin maar binnen de stadsgrach
ten, waar je als kind kastanjes
kon rapen".
VRESELIJK
MSBjSsLj "In dat Stadsweeshuus" aldus
--- mevrouw J. Korpershoek-Boon-
stra te Vlaardingen, "had ik
f^gg/ggf/g/ggimÈÊÊtÊKtlÊÊIÊÊiitÊlll6iÊtÊÊÊIÊHÊÊttlKÊHtÊltÊIÊHKt^HÊKÊÊIÊÊtKHÊKttÊÊttÊÊKÊlÊÊtÊÊÊIÊtKÊtk vroeger een schoolvriendinnetje,
'Sc- Jettie heette ze. Ze mocht nooit
met me buiten spelen en dat vond
ik vreselijk voor haar - ik woon-
De oude dames- en herenkapperszaak van Talman aan de Schrans met het huis van Meyer er naast: ae er zeif schuin tepennver 7e
als zoekplaatje u,,ers, moe,lijk. l't attjd „aThS
