OUDE HARMONIE
HAAST ONHERKENBAAR
TULLENERS HONDERD JAAR
PRIMA
ZWEEDSE KLOMPEN
CONCERT EN BAL.
KODDIG VOORVAL
Zaai „Koornbeurs."
Hermis«programr>ia
Uitstekend fgf JAZZBAND-ORKEST.
Ter afwisseling ORGEL DANSMUZIEK.
de uitmuntende humorist PAUL OSTRA.
KARIN ZOSKA, „die rossige SslaiaMSfi#
Bfcryifig m\ fietsen naast ie KeiÉeiifsis) tó tftói -nu k
Maten 36-47
Nu slechts
Ook
leverbaar
als schoenklompen. Maten 36 - 47
KI. Kerkstraat, Leeuwarden. Te!. 127557
Tqsisas lis karmis vanaf Oomtsrdag 2 Aug
Pt&BC, Slagwerk, Saxophone, Cello. Viool
Zaterdag 4 en Zendag 5 Augustus
Van overat sis gunstigst# bsonriiaslingen «a
Keai t-osteoses 2-#t Foto's1 Elïsctvati# *»r j
G#r#ihs«, rufnte tatiszaai
tterhMglög vsa Ltfïisuatö^&f^i^s
MEIJER
vervolg van pag. 3
de radio was in opkomst, de
televisie was er nog niet en de
steden waren zo veilig, dat men
dag en nacht rustig op straat kon
lopen. Niemand had haast en
iedereen had tijd, ook om naar
een ander te luisteren en te kij
ken.
Met Karin Zoska, die door het
zet duiveltje ook hier in de adver
tentie als Karin Koska wordt
aangeduid, zullen velen met mij
aan de gemoedelijke tijd van
weleer terug denken. Ik was op
24 maart 1928 nog maar vier
jaar; maar zelfs tot aan de sluiting
van Sipe Castelein zijn "Spoor-
zicht" in het jaar 1950 kon
men daar artisten zien optreden.
Jammer, dat in de advertentie
het orkest, dat er toen speelde,
niet genoemd wordt. Welke ou
dere lezer kan zich dat nog herin
neren?
Bert Klazema heeft er o.m. ook
dikwijls gespeeld. En is Melando
niet bij "Spoorzicht" begonnen?
Ook de orkesten van John
Kristel, "the scarlet Pimpernels",
o.l.v. Arnold Brinkmann, Tom
van der Stap met "zijn witte
raven" en andere populaire
orkesten, bestaande soms uit 6
tot 12 personen, hebben daar
gespeeld. Van de artiesten mo
gen wij J. H. Speenhoff en Josef
Schmidt noemen. Jan Riemers-
ma, alias "de Friesche fakir" (niet
te verwisselen met Kapitein Ne
ro, die zich ook "de Friesche
fakir" noemde!) heb ik daar in
1940 nog zien optreden, terwijl
Van Keulen-Kara el Hammed,
meestal iedere donderdagavond
(van 1936-1940) in de "Groene
Weide" optrad.
Ik geloof wel dat de jongeren
zich nu niet vervelen, zij hebben
hun eigen amusement. Wij leven
nu in het "tijdperk van Hepi
Hepi". Ik wil de jongeren alleen
maar even bewijzen, dat wij ons
ook nooit verveeld hebben en
dat een artist en artiste zich in die
tijd steeds weer moest bewijzen
in tegenstelling tot deze tijd,
waarin de "middelmaat" hoogtij
viert.
Leeuwarden
Ritsko J. van Vliet sr.
Historisch Variété Archief
vervolg van pag. 5
Dat werd dus een zaak van "Wie
van de drie?" en ook hier moest
het lot de gelukkige aanwijzen.
Dat werd mevrouw Palstra, Aert
van der Neerstraat 10 in Leeu
warden.
Tenslotte de opgave uit ons num
mer van 16 april die weer heel
wat gemakkelijker bleek te zijn,
al bereikten ons nu ook verschil
lende foute oplossingen. Zo
meenden verschillende abonnees
in de foto een woning te herken
nen aan de Sophialaan, naast het
Oranjehotel, het huis, waarin
vroeger de accountant De Vries
heeft gewoond en waarin nu het
Accountantskantoor van Van Al
sem zit.
Maar nee hoor, dat was het niet:
waar wij een fragment van af
drukten was een foto van de
vroegere Harmonie aan het Rui-
terskwartier.
"Op die foto zien we", aldus de
heer G. Werkhoven te Ommen"
boven de ramen van de sociëteit
en onder de vroegere koffieka
mer met de waranda - deze
situatie heb ik nog goed gekend.
Links op de foto is nog iets
zichtbaar van de grote zaal; in dit
gedeelte was het "rondeel" en
boven was de frontgalerij. Daar
wij vroeger aan het Zaailand
hebben gewoond, waar ik mijn
jeugdjaren doorbracht, ken ik uit
die tijd de Harmonie van binnen
en van buiten".
GEGOEDE LEEUWARDERS
"In die Sociëteit voor de gegoede
Leeuwarders", zo schreef ons de
heer S. Pasma te Drachten,
"werd natuurlijk veel gekaart en
ook stonden er drie biljarts. Ook
in de Herensociëteit aan de
Nieuwestad (bij de Langepiep)
stonden drie biljarts en boven
dien nog een groot Poulebiljart.
De meeste sociëteiten zijn intus
sen opgeheven".
De heer R. van der Heide te
Leeuwarden was bij het zien van
de foto vooral getroffen door de
drie mannen, die voorkwamen
Harmonie, Leeuwarden.
op de plaat. "Het waren zeker
schippers" zo veronderstelde hij,
"klompen aan en zwarte truien,
die waren er toen veel in Leeu
warden met al die beurtvaart-
diensten in Friesland. Toen was
er zeker ook al niet veel werk, zo
te zien aan hun houding. Of ze
poseerden zo voor de grote kast
van de fotograaf. Ik denk er nog
aan, dat wij zelf met onze ouders
op de foto kwamen op de Voor
streek en ik zie in mijn gedachten
die fotograaf nog staan. Telkens
moest hij aanwijzingen geven en
dan dook hij weer weg onder het
zwarte laken; wij begonnen ons
als jongens stierlijk te vervelen.
En dan duurde het nog langer
met het zetten van de platen voor
de kast".
En nu de derde prijswinnaar. Dat
werd de heer H. Edinga, Vale-
riusplein 162 te Alphen aan den
Rijn. Alle drie de gelukkigen
kregen een exemplaar van het
boekje Populaire Leeuwarders
met meer dan honderd foto's van
bekende stadgenoten van vroe
ger en nu.
in den nachttrein van Weenen naar
Berlijn had onlangs een koddig
voorval plaats. De passagiers in een
der coupé's werden gewekt door het
gegil vaneene dame, die verklaarde
dat er een moordenaar in den wagen
was. Men vroeg nadere inlichtin
gen, maar kreeg van haar geen an
der antwoord dan dat men haar met
naalden in het vleesch stak. Een der
heeren verklaarde, dat men ook hem
op verschillende plaatsen in de dij
had gestoken. De hoofdconducteur
gaf last den trein bij het eerste sta
tion te doen stilstaan en bragt de
dame en den heer in de wachtkamer.
Men stelde een onderzoek bij den
heer in en 't bleek dat zich op zijn dij
een zestal bloedzuigers had vastge
zet. De dame was van pijn en schrik
in or.magt gevallen en men moest
den geneesheer uit de plaats ontbie
den en haar onder zijn zorgen ach
terlaten Het schijnt dat een der pas
sagiers een niet goed gesloten flesch
met bloedzuigers onder de bank had
gezet en dat aan deze dieren de
schrik en verwarring te wijten was.
(1879)
Deze foto is in 1927 gemaakt, toen de bekende Goud- en Zilversmederij van Tul leners in het Naauw
precies honderd jaar bestond. De zaak. "in goud-, zilver- en diamantwerken" - was in 1827 gesticht dooi
de Meester Goud- en Zilversmid HC. Tulleners, die in de tientallen jaren daarna in heel Friesland een
uitstekende naam verwierf. Tulleners maakte vooral naam met z'n zilveren en gouden oorijzers, de
gewilde dracht van de dames in de goeie ouwe tijd. Na het overlijden van de vader, zette diens zoon, E. L.
Tulleners, de familietraditie voort. Toen in 1915 het laatste lid van de familie Tulleners stierf, werd de
heer Willem Fluitsma door de erven als vertegenwoordiger aangesteld - de heer Fluitsma werkte toen al
vijftien jaar voor het oude bedrijf. Hij bleef de zaak nog tot 1916 vertegenwoordigen; daarna begon hij
voor eigen rekening, waarbij hij de vertrouwde firmanaam handhaafde. Het bleef dus als vanouds
Tulleners, maar het was Fluitsma, die we dan ook op deze foto achter de toonbank zien. Op de achter
grond mevrouw Fluitsma en, in origineel Fries costuum. Trijntje de Vries, het winkelmeisje. Ter
gelegenheid van het honderdjarig bestaan van de zaak haalde de heer Fluitsma een spectaculaire
reclamestunt uit, waarover in het gemoedelijke Leeuwarden van die tijd heel wat te doen is geweest. In een
van de volgende nummers van 't Kleine Krantsje zullen wij aan die sensationele zaak anno 1927 aandacht
wijden.
