GESPREKKEN OP DE
LEEWADDERS,
WAAR IS DIT
f
gn
Se hewwe het even over de nije
kommussarus, mar dan komme
weer herinneringen an Twaan
(jim wete wel de Brabander
uut de mobelesaasjetied) sien
laatste besoek an Liwadden bo
ven. En laat die Twaan oek nog
weer een ouwe maat uut die tied
treffe. Het Vliet ferandert nog
steeds en op Kamsterburen wur-
de nije huzen bouwd, mar het
ouwe komt niet werom. Wie
komt wel an 'e deur? Lees, wat se
bij mekaar prate, Tabe Ruutsje,
Sjouke Sukerslak, Lange Marten,
Wiebe Poatsje, Minne Mager,
Hein fan 't Hobbelpeerd en Fok-
ke Vutman.
Minne Mager: Ik hew guster
Wiegel lopen sien. Op 'e Nijstad.
Met een frouw en paar kienders.
Seker de boel es even opsterfére.
Sjouke Sukerslak: Mien buur
man docht eerst dat ie kommus
sarus fan pelisie wurden was. Hij
sei: froeger hadden we Wesser,
en nou krije we Wiegel. Affijn ik
hew en mar uut 'e droom holpen.
Tabe Ruutsje: Se hewwe mij
ferteld dat son kommussarus de
baas is fan alle burgemeesters.
Die mutte alle weken op het
matsje komme, om die dromme-
darus te fertellen wat er omgaat
in hun gemeente.
Fokke Vutman: Dat klopt niet
helemaal, docht ik. Het hèt meer
met profinsiale statenbeweging
te maken. Alles wat se er soal in
ons profinsje gebeurt, of gebeure
mut. Kiek es an, daar is Hein al.
Was der niks te strunen, Hein?
Hein van 't Hobbelpeerd: Gien
nije dingen nee. Nou ja, ik bin
langs 't Vliet komen en dat kenne
jou hast niet terug. Oek al weer
nije bouwerij waar froeger Pie-
tersburen was, en de mesinefe-
briek Friesland. Die staat nou wel
erges anders, mar even goed
Lange Marten: Ik kom nog wel es
in dat Dienstencentrum en dan
tref ik nog wel es meensen, die
der al jaren in 'e buurt woane.
Laassen was der nog son ouwe
piekenier, die nog fan 'e brand
fan die oalieslagerij wist.
Wiebe Poatsje: Had Twaan uut
Brabant oek niet son mooi segje,
dat over een brand gong. We
saten erges, en toen kwam dèr
een hele skele kerel langs. Ja, son
pursoan ken 't oek niet helpe.
Tabe: Ja, hoe was dat oek al
weer? Ik loof dat ik het foor de
geest krije ken. Hij sei: Moetje es'
sien, die man daar. Die siet met
één oog in Klundert, of het in
Willemstad ook brandt.
Hein: Klundert? Hèt dat nog te
maken met Teunissen en Klun
dert? Was dat niet een moord-
saak, en saten se niet onskuldig
jaren in 'e bajes? Weet jim dat
niet meer?
Minne: Hij hèt het oek wel naar 't
sin had, docht ik. En wat kinne
sukken een bier op, niet? As ik
soafeul bier drinke su, moest ik er
nachts wel drie keer uut. Hij niet
Tabe?
Tabe: Niks fan murken. Och, hij
is 't wend, must mar rekene. Hij
hèt twee, drie nachten bij ons
slapen. En dat we nog son ouwe
soldaat troffen, dat was even
sterk. Weet jim wel, daar bij de
feemerk!
Marten: O ja, die Frijdus. Daar in
't kaffee. Son klein mantsje, die
daar even ferder sat met die
koopman, die bij elk kop koffie
een kujjakje nam, om de sliemen
weg te spoelen.
Hein: Ik hew der niet bij weest,
marasikjimgoedbegriep, hètjim
sursjant uut Brabant, die hier in
'e kezerne leid hèt, na soafeul
jaar een maat troffen, die hier
toen met 'e mobelaasje oek lag.
Fokke: Presies Hein, soa was dat.
Hij hiette fan eh, hoe was 't oek al
weer? Ja, Rinze. Hij sat mar te
koekeloeren, en hij was al twee
keer overend weest, en nee, ja,
jaEn toen
Wiebe: En toen brulde Twaan
inénen: Seg fader, ken ik jou, of
ken ik jou niet. As je niet son
ouwe kop had, zou ik Appel
stroop roepen. En ja hoor, het
was sien ouwe maat!!
Minne: Appelstroop? O, omdat
ie Rinze hiette? Een oud merk fan
froeger. Nee, ik hew der wel an,
dat ik dat weet. Se hewwe seker
heel wat af ouwehoerd, Rinze en
Twaan. Wat is dat Twaan eigen
lijk?
Wiebe: Hij hèt het mij foor skre-
ven. Tee-oe-en-ee. Soms oek
wel met An der foor. Denk mar
an die brandstoffeman op 'e Hol-
landerdiek froeger. Nee, Pellen-
tier was weer een andere. En
Siebesma en Prins oek, as jou soa
wille.
Sjouke: En Suk en Kooi. En
froeger op 't Moalepad een van
der Noord. Die sat later op 't
Vliet. Net as Hummel. Mar waar
om prate we over branstofman-
nen, wielst ik de jas tuuslaten
hew, suk lekker weer.
Fokke: Dat kwam fan Twaan.
Daar suden we de feemerk met
over, en dan na de tied uutruste
en even proeve. Mar ja, het
wurde éérst mar even sitte en
even. En dat ken even lang
dure. Toen we eindelijk op 'e
merk kwamen, was 't meeste fee
al fertrokken.
Minne: Dus maar goed dat jim
kwamen, dat fulde weer wat op.
Klein grapke. En hadden die ou
we soldaten oek nog ouwe
koeien uut 'e ouwe sloat, nee
ouwe doas? Nee Fiel dat soa
teugen.
Marten: Dat fiel teugen. Eerst
wel, mar as Twaan wat drank op
hèt, ken je em hast niet ferstaan.
En Rinze ferfiel telkens in dat
boerefries. Dat wij mar omste
beurt frage: wat seistou?
Tabe: We hewwe Rinze met sien
allen in 'e bus hesen. En Twan sei
telkes teugen die sjuffeur: Zul je
goed op Appelstroop passé? En
toen de bus weg reed, had ie het
krap. Hij ston telkes sien neus te
snuten.
Fokke: Dat krije met die dingen
fan froeger. Ik loop laassen langs
Kamsterburen, en wat sien ik?
Nij e huzen. En dan komt je al dat
ouwe weer foor de geest. Jonge
ja, dat ouwe Kamsterburen!
Marten: Het is soa gelegen, jou
kenne sukke buurten wel reno,
eh. renoperere, of weet ik
feul, mar de ouwe garde fan seg
mar de Poelsmas, de Bottingas,
Viersen, Algra en al soa meer, die
Dit is de nieuwe opgave voor onze fotoprijsvraag Leewadders waar
is dit?" Oplossingen, uitsluitend schriftelijk, binnen veertien dagen
naar de redactie van 't Kleine Krantsje, Vredeman de Vriesstraat I,
8921 BP Leeuwarden. Uitslag over vier weken.
Onder de abonnees, die ons het juiste antwoord geven, verloten wij
een exemplaar van het boekje "Populaire Leewarders" door Fenno L.
Schoustra.
kenne jou niet weromtovere.
Wiebe: Ja, wat bin der een moei
lijke woorden teugenwoordig
niet? Oek as se het over de
pollentiek hewwe, dat wurdt het
je groen en geel foor de ogen.
Wat sei dien buurfrouw toen oek
al weer es, Sjouke?
Sjouke: Mien buurfrouw? O ja,
die had het over alleminiumloan.
Die hèt het faker briek. Laassen
dat hur melkboer alle an brengt.
Melk en broad en fruit, en weet ik
feul. En toen sei se, en we hewwe
der later oegrieslijk om lache
mutten: Het is een genot, son
N.C.R.V.-manü!
VIT GROOTMOEDERS ANSICHTENALBUM
'A
izw&fË "Ipfl
.Hf*
t** iW fo'
I
mm wê
••«JL.J rl
m ,.a
SBi
S k 'f.
Fokke: Ja, ik hew daar wel es
over lezen. Mar dit sal wel een
segje uut Brabant weze, daar
lêgge die plakken. Wij suden
sêgge kanne: Hij siet met één oog
in Lekkum, of het in, seg mar, in
Jellum-Boksum oek brandt. Mar
even los daar fan, ik fon dat een
heel aardige kerel, die Twan.
Oude Leeuwarders vergeten de Oude Veemarkt natuurlijk nooit. Het zal dan allemaal wel mooier en beter zijn nu het vee op de vrijdag
in de Frieslandhal is ondergebracht, de situatie op de oude markt, zoals die er tot het najaar van '63 is geweest, had een zekere
bekoring, die de nieuwe markt niet heeftOp deze kaart, omstreeks 1900 uitgegeven door Dijkstra's Boekhandel zien we een stukje van
die oude markt met op de achtergrond de hoofdingang en - aan de Langemarktstraat - de reeks veemarktcafé's.
