LEE W ADDERS,
WAAR IS DIT
Dit is de nieuwe opgave voor onze fotoprijsvraag "Leewadders waar
is dit?" Oplossingen, uitsluitend schriftelijk, binnen veertien dagen
naar de redactie van 't Kleine Krantsje, Vredeman de Vriesstraat 1,
8921 BP Leeuwarden. Uitslag over vier weken.
Onder de abonnees, die ons het juiste antwoord geven, verloten wij
een exemplaar van het boekje "Populaire Leewarders" door Fenno L.
Schoustra.
Ons brugmaten binne ontefreden
over de kienders fan Jan Boerke,
hun froegere metprater. Der bin
ne oek al wat fekaansjeplannen,
mar suks ken oek purroblemen
oplevere. Mar ja, dat is in de
groate en in de kleine pollentiek
oek soa. Suden der meer frouwen
in de pollentiek mutte? Se brenge
het weer mooi: Tabe Ruutsje,
Sjouke Sukerslak, Wiebe Poats-
je, Lange Marten, Minne Mager
en Fokke Vutman. (O ja, Hein is
op 't Ameland)
Tabe Ruutsje: Het staat mie niet
an. Se hadden altied wel een paar
adressen. En we hewwe nooit
spul had. Het leit em an die
kienders!
Lange Marien: Dat loof ik oek.
Jan was een goeie fent en sien
frouw had oek niks op ons teu
gen. Die kienders hewwe niet
eens an ons docht. Wat ken 't
skele, Tabe. Set het fan die af!
Wiebe Poatsje: Nou, kiek, we
hadden der wel hene kannen.
Dan had Tabe desnoads namens
ons een mooi woordsje spreke
kennen. Mar as jou niks wete,
ken jou oek niks. Hein hoorde
fan anderen, as dat
Fokke Vutman: As ik het goed
begrepen hew, was ie al lange
tieden siek. Ik hew em niet kan
nen, mar jim waren wakkere
wies met em. Dus Hein trof
meensen. Hé, waar is Hein?
Sjouke Sukerslak: Naar 't Ame
land. Ja, hij sei self: ik gaan naar
de Falklanden. Met femilie sit ie
in een huuske, foor een week,
loof ik. Hij had er niet feul nocht
an, want die kerel een eamel-
kont. Mar die frouwen binne nog
al groat met mekaar.
Minne Mager: Dan ken een week
lang dure. En Hein is oek niet
één, die em dan de bek houwt. As
't em niet an staat, dan seit ie dat!
Het is mar te hopen, dat het wat
knap weer blieft, want anders is
een week lang!
Tabe: Allafijn, Jan Boerke is
doad en begraven, en we salie
ons der mar bij del lêgge. Het was
een beste boerekerel. Hestou nog
plannen, Fokke?
Fokke: Hoe plannen, Tabe? O,
met fekaansje of soa. Daar hew ik
wat purroblemen met. Sientje,
dat is eh. jim wete wel, nou
Sientje hét één dochter, en die
gane feertien dagen naar Sauer-
land.
Sjouke: En die wille jimme met
hewwe, en Sientje wil wel, mar
ons Fokje hier wil niet. O, is 't
feul ingewikkelder. Fertel het
dan mar!
Fokke: Ik su mie wel skikke
wille, mar Sientje hét er self gien
nocht an, want se mag die fent
niet snuven hore. Die skoanseun
hé. Dus sij wil niet, mar wie krijt
de skuld? Dizze Fokke. En se
love Sientje oek niet eens, as die
anders seit.
Marien: Wij salie met ouwe ken
nissen in hurren woanskip bij
Eemewoude in 'e buurt. Ik bin
niet son waterman, mar ja, 't is
een goedkope fekaansje en dat
past mie wel fandaag an 'e dag.
Het broad oek weer best duur
der!
Tabe: Ik hew oek nooit feul met
water op had. Froeger as joriges
wel: swemme in 'e Griwwes of
soa, en later nog wel es wat siele
of roeie, mar toch niet echt fan
harten. Het blieft altied water.
Nat en koud.
Fokke: Dan must es naar Spanje
of Suud-Frankriek gaan. Daar is
de see oek nat fan self, mar niet
koud. Soms hast te lauw. Mar as
ik daar het water in loop, bin ik er
soa mar deur, wielst ik hier
Sjouke: Dan mustou mooi met
Sientje die kant uut gaan. O, sij
wil naar Oastienriek. Wacht es
even. Gaan dan eerst een dag of
wat met naar Sauerland, en fiets
dan ferder. Nou ja, met de auto
dan. Dan is eikeneen tefreden.
Fokke: Ik loof dat Sjouke de
puzel knap oplost hét. Noeme se
dat niet een kompromie? Dou
must naar de Veiligheidsraad,
Sukerslak. Jou doene het die
Tetsjer anders niet gauw naar 't
sin. Dat is een heksebiele!
Wiebe: Hoe suden sukken tuus
weze? Nou ja, daar mut meneer
Tetteretet em oek mar met réd
de. Astou dien eh friendin
beprate kanst, soa as Sjouke dat
nou adferteert, dan maakst twee
goeie beurten. Bij hur en bij hur
dochter.
Minne: En Fokke hét geliek,
Sjouke in de On verenigde naat-
sies. Klein grapke. Die kerel die
der nou sit, hét son moeilijke rot
naam. Kweljaar of soa is het
laatste. Nee, dan froeger Oe
Thant, son kleine brune gniezer.
En Waldhuus. En dan nou: sikke-
retarus-generaal Sukerslak!
Tage: En muskien weet Sjouke
oek nog wat leuks foor ons eigen
pollentiek. Want we hewwe nou
wel nije meensen in de gemeen
teraden stemd, mar daar in Den
Haag doogt het nog lang niet, as
je 't mij frage.
Fokke: Mar se frage dij niks,
Tabe. Se hale gewoan, nou en
dan die Piet Steenkrob uut Bra
bant. Wat sit die man sien hoofd
los niet. Der sal wel heel wat in
die kop sitte, mar het skudt raar
deur mekaar.
Wiebe: Ik hew der niet feul fer-
stand fan, mar we mutte straks
nog es stemme? Na de seumer?
Foor de regearing? O, foor de
Tweede Kamer. Wie maakt er
nou toch son bende fan? Mien
kleindochter seit: de kerels!!
Sjouke: En dan meer wieven
seker. Ik weet het niet. Ik lees
dan wel es in 'e krante, dat die
frouwen in 'e gemeenteraad sitte
te haken en te breien. As se dan
an 't woord mutte, sêgge se se
ker: even wachte, ik mut even in
'e midden breie. Soa gong het
tuus dan, hé?
Marien: Even feul mannen as
frouwen, overal in. Mar neffens
mij, is het soa gelegen, het gaat er
om of as se ferstand fan de saken
hewwe. Beter een flink wief der
in, dan een suurtsje fan een kerel,
mar oek omgekeerd. Gelieke
monnikken, gelieke nonnen!
Minne: Hopen meensen wete
nergens fan. Gustet nog sêg ik
teugen een kennis fan mie: Wat
was dat wat met die Falklannen
niet? Hij seit: ik weet het soa niet.
Wuust daar heen met fekaansje?
Nou fraag ik je.
Tabe: Dat is altied al soa weest.
Der binne meensen, die leze gien
kranten, en hore gien nijs, en
siene niet naar 't sjoemaal. En as
se al kieke, bin se het een tel later
fergeten. Gouje Tinus.
Marien: Laat die rotsak skuive.
Ik sêg em nooit meer dag. Jaren
altied fooran bij Cambuur. Nou
spuit ie der op. Hij gong de laaste
tied met naar Heerenveen. Is 't
niet treurig? Son slappe kakker
lak.
Fokke: Sport en pollentiek is frij
geliek. Soa binne jou een hele
beste, en even later een dikke
minne. Nee, dat wurdt ons Minne
nooit. Een dikke minne. Een jon
ge fan mien suster sal nou oek in
'e raad. Hij had er niet feul nocht
an. Hij knutselt en doet een hoop.
Mar ja, se seurden em mar om 'e
kop, dat ten langen leste.
Minne: Ik denk inenen weer an
die frouwen in 'e raad. Aansen
dien oomsêgger der oek bij. Met
sien Blek en Dekker foor em. En
as ie dan an't woord mut, dan seit
ie: Even kalm an, Brandsma, hier
mien skroefkes, hier mien Engel
se sleutel, ja, nou ken 't weze
VIT GROOTMOEDERS ANSICHTENALBUM
Deze kaart van de Nieuwestad werd in 1906 verzonden aan "Mejuffrouw Wed. A. van der Wal, Verlengde Schrans" en deze
adressering bleek in die goeie ouwe tijd van toen voldoende te zijn om het poststuk op de juiste plaats te krijgen. Nu moeten tenminste
het huisnummer en de plaatsman en zo mogelijk ook het postcodenummer er nog bij, anders zal de post er geen raad mee weten .Aan de
beeldzijde van de kaart staat: "Vraag S. MA. Rijwielen N. M. Argelo Leeuwarden - Schrans" en dat zal dan ook wel de uitgever van
deze prentbriefkaart zijn geweest.
