Friesland Bank
Uw eigen bank
Lezers klommen in de pen
Kleine herinnering aan de Leeuwarder Opera Vereniging van voor de
oorlog: Evert Miedevm (Faust), Simon Jongsma (Mephisto) en Jan
Kruis (Vaventijn).
LANG LEVE DE OPERA
In 't Kleine Krantsje nummer 407
staat een foto van de Leeuwarder
Opera Vereniging, die is ingezon
den door de heer Rinze van der
Heide te Leeuwarden. De heer
Van der Heide schreef daarbij,
dat de Vereniging in de oorlog is
gestart.
Dat is niet helemaal juist, want
voor de oorlog bestond de Leeu
warder Opera Vereniging ook al
en toen zijn er al verschillende
opera's uitgevoerd, o.a. Het
Gouden Kruis, tweemaal Faust
en ook de Opera Martha.
De opera Martha werd met eigen
solisten opgevoerd, zoals me
vrouw Norberhuis-Hoen, Anne
ke Panbakker, Gerrit Kijk in de
Vegte en Koop de Jong.
De opera Faust was altijd een
groot succes; zelf heb ik deze
opera zesmaal mee opgevoerd.
Inderdaad kostte zo'n uitvoering
altijd handenvol geld en het was
zeer moeilijk naderhand de fi
nanciën rond te krijgen.
Ik herinner me nog, dat we voor
het slotkoor uit Faust, het enge
lenkoor, zelf een laken meena
men van huis. We hielpen elkaar
dit laken om te draperen, de
kroontjes maakten we zelf van
papier.
't Was altijd een prettige samen
werking en ik denk er nog met
plezier aan terug.
leeuwarden
Mevr. C. v.d. Kolk-v.d. Akker.
SIMON VESTDIJK EN FRIES
LAND
In opdracht van De Bezige Bij
werken wij, Hans Visser en Anne
Wadman, aan de totstandkoming
van een levensbeschrijving van
de in Harlingen geboren schrijver
Simon Vestdijk. We willen graag
in contact komen met allen die
Vestdijk gekend hebben in zijn
Harlinger jeugdjaren, in zijn
Leeuwarder RHBS-tijd en/of zijn
latere leven, en ook met diege
nen die in het bezit zijn van
voorwerpen of documenten op
Vestdijk betrekking hebbend,
hoe onbelangrijk ze ook mogen
schijnen. We denken daarbij aan
brieven, handschriften (van b.v.
gedichten), foto's tekeningen,
knipsels. Ook het op schrift stel
len van anecdotes en herinnerin
gen wordt door ons op hoge prijs
gesteld. En tot een gesprek aan
huis bij mensen die Vestdijk of
zijn familie gekend hebben, zijn
we graag bereid.
In het bijzonder denken wij hier
bij aan oud-Leeuwarders die in
het bezit zijn van de schoolkran
ten van de Rijks-HBS in Leeu
warden uit de jaren 1915 tot en
met 1917, toen Vestdijk deze
school bezocht. De naam van die
krant was "Criticus", later
"Vliegende Vloo". Het spreekt
vanzelf dat alle materiaal na
raadpleging wordt geretour
neerd.
Hans Visser, Lijsterlaan 122,
3145 VM
Maassluis (tel. 01899-14729)
Anne Wadman, Esdoornlaan 2,
8603 CA,
Sneek (tel. 05150-13190).
ARME SKAPEN.
In nummer 409 las ik een stukje
van mevrouw A. Beima-Bakker,
die schreef over mevrouw Gor-
ter-Weustink, die naast haar
woont. Dat zou een (knappe)
dochter van Karei Weustink zijn,
een schoenmaker, die ik goed
heb gekend.
Maar dat is toch niet de dochter
van Karei Weustink, maar een
zuster? Wij hebben elf jaar naast
de familie Weustink in de Polder
straat gewoond; ik tot mijn ne
genentwintigste en mijn ouders
tot plusminus 1931. Toen die
naar de Bernardus Bumastraat
verhuisden hebben haar ouders
nog jaren in ons huis, een hoek
huis, gewoond.
Hun gezin bestond uit vader
Weustink, een zeer knap vak-
man-schoenmaker, die ook
schoenen voor moeilij ke en pnge-
lukkige voeten maakte, moeder
Weustink, een allerliefste vrouw,
die zo enig kon orgelspelen, Ri
ka, die dan nu mevrouw Gorter
moet zijn, Karei, die trouwde
met de bewaarschoolonderwij
zeres Rommie Hoekstra, ook een
hele lieve juf en Truike, van mijn
leeftijd, iets jonger meen ik; ho
pelijk leeft ze nog. Wij hadden er
heel goede buren aan en het zou
me dierbaar zijn als een van hen
nog eens zou willen reageren.
Naast de familie Weustink woon
de in de Polderstraat de familie
Bloksma (Eelco, Trijntje en Tjitte
met hun ouders), tegenover ons
de familie Kiestra met dochter
Anneke, Stobbe, Nauta en politie
Postma met gezin.
Verder in de straat nog Johanna
Hensems en de familie Holt-
kamp, die later meen ik aan de
Achter de Hoven woonde. In de
tweede deel van de Polderstraat
aan onze kant, o.a. melkboer
Spaanstra met de zoons Rinze en
Auke welke laatste zo goed kon
leren en later, als ik me niet
vergis, leraar werd. Ook wij wa
ren samen op de Muloschool 4.
Dan was er nog een kruidenier
Van der Schoot op de hoek van
de Warmoezenierstraat met o.a.
een zoon Broer.
Wanneer Trui dit mocht lezen,
zal zij zich ook nog het tochtje
herinneren op een woensdag
middag met de trein met instap
halte Spoorstraat waar nu de
Casolithfabriek is, met buur
vrouw Weustink, mijn moedeF,
Trui en ik (of waren er nog meer
bij?) naar Tietjerk, waar we in
een van de huisjes aan de zijkant
tegenover het Bos van Ypey een
bezoek brachten aan een kennis
of familie van buur Weustink.
Toen we teruggingen misten we
de trein en moesten we lopen, 't
Was al donker voor we terug
waren en de vaders in ongerust
heid vonden, telefoneren was er
toen nog niet bij.
Toen hij hoorde wat er was ge
beurd zei vader Weustink, de
zeer wijze en goede man: "Ach,
die arme skapen
Leeuwarden
Mevr. S. Swart-van Veen
MISPELBLOM BEYER
In 't Kleine Krantsje nummer 409
schreef de heer Van der Weerdt,
dat in 1919 op de plaats van de
Amrobank een bank had gestaan
van Mispelblom Beyer. Deze
bank stond echter naast hotel
Amicitia.
Waar de Friese bank kwam (ge
bouwd in 1920) was de Openba
re Leeszaal; boven was de hulp
bank, waar de kleine man geld
kon lenen
Leeuwarden Een abonnee
FLEUR STELT
NOOIT TELEUR
De gevel, die afgebeeld is in 't
Kleine Krantsje nummer 406 be
hoort m.i. tot het vroegere pand
aan de Achter de Hoven, recht
tegenover de Hovenierstraat. Dit
pand is bewoond geweest door
de familie Fleur.
Deze Fleur had er een lederwa
renbedrijf, annex zeilmakerij en
hij maakte ook fietstassen. Zijn
slagzin was „Fleur stelt nooit
teleur".
Tegenover de zaak van Fleur was
destijds op de hoek van de Hove
nierstraat een oude kerk, die was
ingericht als garage, waarin het
garagebedrijf van Mebius was
gevestigd. Nu is er een Mormo-
nenkerk. De familie Mebius is
destijds naar ik meen geëmi
greerd naar Canada of Amerika
Leeuwarden O. Jongedijk
U zult intussen gelezen heb
ben, dat 't afgebeelde pand
niet dat was van Fleur aan de
Achter de Hoven, maar dat
van de kapper Talman aan de
Schrans. Wat de garage van
Mebius betreft: was daar in
derdaad eerst een kerk, toen
een garage en nu weer een
kerk?
Red. 't KI Kr.
RADIO-ONTVANGST.
In een vorig Klein Krantsje
schreef ik over een reisje met een
Stanfriesboot naar Holland, toen
ik zelf omstreeks acht jaar en
wijlen mijn broer dertien was. Na
die reis had hij het al maar over
varen, maar mijn vader wilde,
dat hij eerst het Mulodiploma
haalde.
Maar toen hij zestien was en het
diploma had ging hij in Rotter
dam bij Radio Holland leren voor
marconist. Met zeventien maak
te hij zijn eerste reis bij de rederij
Nievelt Goudriaan en toen hij
een keer met verlof thuis kwam,
gingen mijn vader en hij spoelen
winden om via een koptelefoon
radio te kunnen ontvangen - die
was toen, omstreeks 1920, net in
opkomst.
En o wonder, dat lukte! Wij
konden de Big Ben horen en mijn
vriendinnen en vriendjes moch
ten ook komen luisteren. En toen
een van mijn vriendinnen, me
vrouw Catlender-Brinkman, zus
ter van voetballer Hannes Brink
man, als verpleegster een jaar in
Engeland was en ze in Londen de
Big Ben hoorde dacht ze meteen
aan die gebeurtenis met de kop
telefoon in Leeuwarden.
Wij woonden toen nog in 't Patri
monium, aan de Polderstraat en
hadden een grote kamer met
daarnaast een klein kamertje,
waar mijn vader en mijn broer
experimenteerden. Later ver
huisden mijn ouders naar de Ber
nardus Bumastraat en weer later
naar Achter de Hoven, maar toen
was ik al lang en breed getrouwd
en kwamen we met ons oudste
kind vanuit Sneek, waar we drie
en een half jaar woonden, vaak
logeren.
In 1941 gingen we naar Heeren-
Men kent er de Friese
verhoudingen en is bereid
plaatselijke en provinciale
belangen te dienen.
veen, waar we nog drie kinderen
kregen en waar we ruim twaalf
jaar aan het Stationsplein hebben
gewoond. In 1953 kwamen we
weer naar Leeuwarden terug,
waar we een en twintig jaar naast
het hoofd van de Emanuel Mu-
randschool, de heer Schaafsma,
hebben gewoond. En nu alweer
acht jaar in 't Aldlan.
Leeuwarden
Mevr. W. Swart-v. Veen
't KLEINE GROTE KRANTSJE
Na twee en veertig jaar komt
daar onverwacht een voor mij
bestemde, maar aan 't Kleine
Krantsje verstuurde brief uit het
verre Australië - een fijne brief
van oude vrienden uit Leeuwar
den, waar wij als kwajongens met
vier vrienden allerlei streken uit
haalden en waar we samen lief en
leed hebben gedeeld.
Helaas, een van mijn vrienden
was al overleden, Peke Veltheer,
maar zijn vrouw las mijn stukjes
in 't Kleine Krantsje. Zij had mijn
adres niet, maar daar was 't
Kleine Krantsje goed voor en zo
ontving ik toch haar brief.
Eerlijk gezegd heb ik een nacht
wakker gelegen van dit schrij
ven. Wat een fijne herinneringen
na twee en veertig jaar! Veel
dank aan 't Kleine Krantsje. Zo
zie je maar weer, waarin 't Kleine
Krantsje groot kan zijn. Blijf nog
heel lang bestaan voor al Uw
goede vrinden!
Amsterdam Enne Rozema
Van de heer Weber uit Hoorn, ook een abonnee van 't Kleine
Krantsje, die in 1925 bij de machinefabriek van Landeweer
werkte, kreeg ik een foto toegestuurd van het personeel van
Landeweer uit die tijd. Op de achterste rij staat de draaier
Weber in het midden, de man in het wit links is Jan Schaaf stal,
modelmaker. Op de middelste rij van links naar rechts Volkert
Algra, smid, Marten Koetstra en Piet Planting (Dikke Pait),
ketelmakers, Hendrik Smid, kopergieter en Van der Werf,
scheepsbouwer. Op de voorste rij eerst een onbekende, dan
Arie Zomers (Dove Arie). Van der Wal, Greveling, scheeps
bouwers, Henny Ram en nog een onbekende.
Leeuwarden G. Brinck
