C\>dj&unef
Friesland Bank
Uw eigen bank
definitieve slachtplaats te stich
ten.
Het huis met weiland en tuinderij
is toen door mijn grootouders
verkocht, onder beding dat ze er
tot hun dood zouden kunnen
blijven wonen. Dit was naar ik
meen omstreeks 1920. Mijn
grootvader is echter heel oud
geworden en heeft op 13 septem
ber 1942 zijn honderdste ver
jaardag gevierd. Mijn grootmoe
der en mijn moeder (hun enige
dochter) waren toen helaas al
overleden.
Die honderdste verjaardag is on
danks de oorlog toch nog een
heuglijke dag geworden. Van de
Duitsers mocht de vlag niet uit en
mocht het muziekkorps ook niet
een aubade brengen. Wel is hij
nog door de burgemeester jhr.
Hora Siccama gelukgewenst.
(Huizum was toen nog niet bij de
gemeente Leeuwarden ge
voegd).
Hoewel vele artikelen toen al
schaars waren, stond de kelder
vol lekkernijen, zoals oranjekoe
ken. Ook kreeg de oude baas, die
een hartstochtelijk pijproker
was, nog enige halfponden tabak,
wat in die dagen een grote bij
zonderheid was. Tot zijn dood in
december 1942 heeft hij steeds
een uitstekende gezondheid ge
noten.
Van de bouw van een slacht
plaats is nooit iets gekomen, en
reeds tijdens zijn leven is het
verkochte weiland met huizen
bebouwd, de tegenwoordige
Leeuwarderstraat.
Ook grootvaders huis, Hofstraat
2, is nog steeds aanwezig en
bewoond.
Leeuwarden T. T. Zijlstra
ROEL STEINVOORTE
Er is de laatste tijd het een en
ander in 't Kleine Krantsje ge
schreven over Roel Steinvoorte,
die een schoenenzaak zou heb
ben gehad op de hoek van de
Berlikumermarkt en de Oude
Oosterstraat. Maar ik heb nooit
anders geweten, dan dat hij daar
Men kent er de Friese
verhoudingen en is bereid
plaatselijke en provinciale
belangen te dienen.
Lezers klommen in de pen
De honderdjarige heer Thomas Weima temidden van zijn nakomelingen, allemaal Zijlstra's. Op de
achterste rij: Gerlof, de broers Tjitse, Thomas en Pieter en jaap, op de tweede rij, links van de oude baas
Tine, Dien Zijlstra-Wyrdeman en Mien Zijlstra-Dörge, en rechts: Tjallie Zijlstra-Terpstra, Willy en
Mathieu, op de voorgrond Wim en Tom.
BOMMEN OP PANWERK
Als luchtvaartspecialisten heb
ben wij met grote belangstelling
in 't Kleine Krantsje het artikel
gelezen over de "Bommen op het
Panwerk".
In de nacht, dat de bommen
vielen is het vliegveld aangeval
len door een Blenheim van het
18e Squadron der R.A.F. (Engel
se Luchtmacht). Drie machines
waren om 23.00 uur opgeste
gen. Twee konden Leeuwarden
niet vinden. Alleen Blenheim
V6510, met aan de stuurknuppel
Pilot Officer Robertson, slaagde
er in het doel te bereiken en te
bombarderen. Het is mogelijk
dat de Engelsen het vliegveld
hebben gemist, met de genoemde
noodlottige gevolgen. Het is
moeilijk om 40 jaar later vast te
stellen welk vliegtuig de bom
men heeft afgeworpen, maar wij
zetten door een sluitende verkla
ring te vinden.
Mochten er lezers van 't Kleine
Krantsje zijn, die ons kunnen en
willen helpen, dan kunnen ze
schrijven naar het volgende
adres: "Friesche Luchtvaart Do
cumentatie 1939-1945", Ulbe
van Houtenwei 34, 8915 JZ in
Leeuwarden.
Leeuwarden D. S. Drijver
HOLLANDERWIJK
Graag wil ik enkéle opmerkingen
maken naar aanleiding van de
artikelen van de heer Slaterus in
de Kleine Krantsjes nummer 410
en 411 over de Hollanderwij k.
De dubbele woning in de
Schrans, de dienstwoning van de
gemeentereiniging zou volgens
de heer Slaterus bewoond zijn
geweest door Bottinga (een oom
van mij) en een zekere Zadel
(mijn moeder).
Dat is niet juist; het was geen
dubbele woning. Bottinga woon
de er alleen. Mijn moeder woon
de er tegenover op een boven
huis, naast Meijer, de lederhan
del. Beneden was de steenhou
werij van De Vries.
Dan schrijft de heer Slaterus over
een urinoir, maar dat was er niet
- er was alleen een toegangs
poort naar het terrein van de
Gemeentereiniging.
Over de Wirdumerdijk schrijft de
Het Blenheim vliegtuig, dat
Leeuwarden bombardeerde...
heer Slaterus, dat er naast het
pand van Peek en Clopppenburg
een galanteriezaak was van Ar-
zoni, ook een oom van mij
Tevens verkocht hij barometers,
voorzien van zijn naam. Vroeger
sprak men van weerglazen. Dit
pand was er inderdaad, maar dat
Arzoni ook een pand had aan de
overkant van de Wirdumerdijk is
niet juist.
Leeuwarden W. H. W. Zadel
HOLLANDERWIJK
In nummer 411 van 't Kleine
Krantsje schrijft de heer Slaterus
in zijn verhaal over de Hollan
derwij k ook over de toegang tot
de banen van de tennisclub De
Schrans.
Aangezien mijn grootvader Tho
mas Weima de banen onderhield
en ik als zijn jongste kleinzoon
reeds in 1910 en later met mijn
ouders geregeld er naar toe ging,
weet ik precies hoe de toegang
naar de banen en ook mijn groot
ouders huis was.
Die toegang was niet via de
doorreed van de boerderij van
Keestra, maar aan de andere
kant. Op het eind van de Raad
huisstraat was een groen dijkje,
afgesloten door een toegangs
hek. Als er getennist werd, zorg
de mijn grootvader dat dit hek
open kwam. Wanneer wij zon
dagsmiddags op bezoek kwa
men, gingen wij ook langs dit
paadje, hoewel hun huis ook via
de Smidsbuurt bereikbaar was.
Dat weggetje is later een straat
geworden, namelijk de Hof
straat. Ik heb vele kostelijke her
inneringen aan de tijd die ik af en
toe in de vacantie bij mijn groot
ouders doorbracht. Behalve de
tennisbanen zag je niets anders
dan weilanden.
Op het land, dat later de Gymna
siumstraat zou worden, stond zo
nu en dan een circus en met de
Paasdagen een stoomcarroussel.
Die was van Hubert Wolfs, maar
kan ook van de wed. Nizet ge
weest zijn. De gemeente, toen
nog Leeuwarderadeel, had be
lang bij het huis met land van
mijn grootouders, om daar een
S88
sigaren en sigaretten verkocht.
Hoe zit dat nou?
Leeuwarden R. van der Heide
Oorspronkelijk was De Gou
den Laars op de hoek van de
Oude Oosterstraat een schoe
nenzaak van de heer Roelof
Steinvoorte Senior. In later
jaren handelde zijn jongste
zoon Roel er in hetzelfde
pand inderdaad in rookarti-
pand in schoenen; in rookarti
kelen handelde hij in een
pand aan de Sint jacobs-
straat.
Jaren geleden hebben we
al eens in 't Kleine Krants
je het verhaal gehad, dat Roel
J+Miïwardèn Schrans m&t. Watertoren.
daar in de winkel stond te
praten meteen klant. Het was
mooi warm weer en de win
keldeur bleef openstaan. Tot
er, uitbundig spelend, een
draaiorgel aankwam. „Nou,"
bromde Roel, „deur mut mar
dicht, je kanne mekaar deur
dat kabaaiorgel gewoan niet
meer verstaan." Twee tellen
later zwiepte de deur weer
open. Iemand van 't orgel met
z'n mansbakje. „Orgel, me
neer!" „Orgel???" reageerde
Roel Steinvoorte in opperste
verbazing, „nooit een orgel
hoord!"
Red. 't KI. Kr.
TORENUURWERK
'k Ben geboren en getogen in
Leeuwarden doch tot enkele we
ken geleden wist ik niet dat er
zich in de Jacobijner kerk een
antiek torenuurwerk bevindt!
Dat kwam ik te weten door twee
jeugdige, flinke, bekwame be
schaafde heren bouwvakkers,
die hier in de Vlet te Grouw
verbeteringen aan de woningen
aanbrachten.
Vanmiddag ben ik eens de Jaco-
bijnerkerk binnengestapt want
dat uurwerk wilde ik graag eens
goed bekijken. Doch helaas, dat
gingniet verklaarde de koster.
Tenminste, ik zag hem voor kos
ter aan.
Maar is er in uw archieven iets
over dat uurwerk te vinden of
zouden de heren uurwerkmakers
van Leeuwarden er eens iets over
willen mededelen in uw zeer
gewaardeerd „Kleine Krantsje"?
Alvast hartelijk dank vanuit het
goede Grouw.
Grouw A. van Hespen
Het begin van de Schrans in vroegere tijd.
