mij, ftaqe- Friesland Bank Uw eigen bank we (rozijn)-erwten en bruine bo nen voor consumptie kregen we ook van de fa. Andriessen op de Nieuwestad, welke zaak er ook allang niet meer is. Jaspers win kel, hoek Eewal, zoals op de foto, spreekt mij nog heel duidelijk aan; dank U! Verder heeft u op pag. 7 een artikel over "Bij de Put" van de heer Weda, met o.a. veel namen van vroegere bewoners. Daarbij ontbreekt dunkt mij, maar dat heeft mogelijk wel zijn -reden, een familie Baarda, waar, naar ik meen, een dochter Sippie was. Is het ook na te gaan, of deze familie in der tijd naar elders is verhuisd? Tenslotte kom ik op pag. 11 de naam van ene Haverschmidt te gen, die aan Achter de Hoven heeft gewoond, schrijft F.T. uit Bolsward. Als leerling van de voormalige Mulo-school 12, Achter de Ho ven, had ik rond 1920 een kost huis in de Joh. W. Frisostraat en spreekt de omgeving daar mij na ruim zestig jaar, zoals u begrijpt, nog erg aan! Ik vermoed, dat het woonhuis van genoemde Ha verschmidt ook het geboorte huis is van Francois, in zijn stu dententijd de dichter Piet Paal- tjens en later predikant te Foud- gum, Den Helder en Schiedam. Volgens mijn gegevens werd hij öp 14 febr. 1835 in Leeuwar den geboren, als de zesde uit een gezin van vier jongens en drie meisjes. Zijn vader was apothe ker, later ook wijnhandelaar, wat dus klopt met het door F. T. genoemde. Het zou wel dacht ik, interes sant zijn te vernemen, of deze woning er thans nog is en waar dan te vinden b.v. ergens tussen genoemde school en de over weg? Zuidhom D. S. Miedema DE ELECTRISCHE Onlangs stond er een foto in 't Kleine Krantsje van het Diaco- nessenhuis. Dit ziekenhuis heeft eens een loterij gehouden, waar bij wij een prijs wonnen. Omdat er bij stond dat het kinderspeel goed betrof, zeiden mijn ouders, dat we zelf de prijs mochten ophalen. Het bleek, dat de Directrice in eigen persoon de prijzen zou uitreiken in haar werkkamer in het Hoofdgebouw. Wij met knikkende knieën het plechtige vertrek binnen. Maar er wachtte ons een teleurstelling: de prijs bleek een grof getimmer de poppenkamer te zijn en dat voor een gezin met vier jongens! In de consternatie en door het gemanoeuvreer met het logge ding trapte een van ons per onge luk op de tenen van de directrice, waarop deze, waarschijnlijk toch al geïrriteerd door ons geringe enthousiasme over de prijs, uit riep: „Kijk uit jonge, ik heb ook tenen!" Toen we daarna nog wat ontdaan thuiskwamen, zei mijn jongste broertje op de vraag hoe het bezoek geweest was alleen: „Me vrouw de "electrische" had ook tenen Helvoirt Mr. H. S. Bekius VILLA "VAARTZICHT" Het had inderdaad niet veel ge scheeld of villa "Vaartzicht" was verdwenen. Voor uitbreidings plannen heeft het bestuur van de naastgelegen tuinbouwveiling wel belangstelling voor aankoop gehad, niet voor het gebouw, maar voor de grond. Was de villa destijds aan de veiling verkocht, dan zou Vaartzicht zijn gesloopt. De prijs was echter te hoog voor het veilingbestuur, zodat het ge bouw (gelukkig) gespaard is ge bleven. De eerste steen werd op 2 april 1874 gelegd door de eerste eige naar B. Hopperus-Buma, die op de Nieuwestad te Leeuwarden in ■het Burmaniahuis woonde. De villa werd oorspronkelijk dan ook als buitenverblijf gebruikt. Het Burmaniahuis en "Vaart zicht" zijn waarschijnlijk van de zelfde architect. De gebouwen lijken op elkaar! Glas-in-lood ramen komen mij onbekend voor. Op bijgaande schets van de destijds bekende tekenaar J. C. Greive, gemaakt op 24-8-1881 zijn dergelijke ra men ook niet te zien. Er liggen nogal wat boeiers voor de wal. Men kent er de Friese verhoudingen en is bereid plaatselijke en provinciale belangen te dienen. Rechts de "Dolphijn", later ei gendom van de immer doorver tellende Amsterdamse commis saris van politie H. Voordewind. Merkwaardig is dat deze boeier na de Tweede Wereldoorlog nog een poos het schiphuis van "Vaartzicht" als thuishaven had. De commissaris was dan ook regelmatig in het "Aide Doarp" aanwezig. Leeuwarden S. Grijpstra Lezers klommen in de pen STADSTYPE Ik herinner me, dat er aan het eind van de dertiger jaren in Leeuwarden een man was met een soort draaiorgeltje, dat hij op het onderstel van een kinderwa gen had gezet. Als hij draaide kwamen er wat piepgeluiden uit. Dat gebeurde trouwens niet vaak, want meestal had hij de boel uitelkaar gehaald en lagen de onderdelen op het trottoir. Als we er dan langs kwamen, riep hij "Oh juffre, pas op mien skroefkes!" Nooit heb ik in 't Kleine Krantsje iets over deze man gelezen. Zijn naam weet ik niet - was hij ook geen stadsty- pe? Misschien herinnert iemand zich hem? Voorburg Mevr. A. Lucas-Keuning Wij zijn geneigd te veronder stellen, dat u met deze me neer met z'n draaiorgeltje "Ouwe Hatte" bedoelt. Hart de Vries, die met alle mogelij ke en onmogelijke muziekin strumenten op straat ver scheen. Maar over hem heb ben wij juist heel veel ge schreven in onze krant en zijn statieportret drukten we ook al verschillende malen af. Is er misschien nóg een figuur in het oude Leeuwarden ge weest met de stijl en het ni veau van de populaire Ouwe Hart? Red. 't KL Kr. ONTMOETING Lang lees ik 't Kleine Krantsje nog niet, maar veel lees ik het wel. In mijn woonplaats Voor burg ontmoette ik de heer Bijls- ma, evenals ik een rasechte Leeu- "Ouwe Hart" met z'n welluiden de harmonica warder; zijn vader was meterop- nemer. Gezien zijn naam vroeg ik.of hij soms een Fries was. Toen bleek, dat hij uit Leeuwarden kwam, vonden we het helemaal prach tig. Ik had dubbele exemplaren van "Och heden ja" en de heer Bijlsma had nog alle exemplaren van 't Kleine Krantsje. Ik mocht ze allemaal van hem lezen en heb me toen meteen zelf geabon neerd. Jammer, dat ik niet eerder wist, dat 't Kleine Krantsje be stond! Drieënveertig jaar geleden - mijn vader werkte bij de Algeme ne Friesche Levensverzekerings Mij zijn we naar Den Haag verhuisd. Veel weet ik nog van mijn geboortestad, maar toch lang niet alles meer. Ik was nog maar elf jaar toen we vertrokken. Van wat ik nog weet vind ik veel in 't Kleine Krantsje terug! Voorburg Mevr. S. Lucas-Keuning VAN PRAAT KOMT PRAAT Van "praat komt praat", in dit geval, van "schrijven komt schrijven". Uw nummer 415 is weer bezorgd en meteen gelezen zoals altijd, zeer benieuwd naar Ljouwert fan foarhinne! Ja hoor, al meteen op pag. 3: de winkel van Jasper, waar ik diverse keren kwam, dan voor dit, dan voor dat, o.a. om tuinza den, graszaad en ook ochtend- voer, ik meen, merk" de Friesche Kip" van Postma te Holwerd. Is het misschien bekend, tot hoelang Jasper daar was? Peulvruchten: groene en grau- KINDERAUBADE Wat een herrinneringen in 't Krantsje nummer 414 aan de Kinderaubade. Van School 14 uit, aan de Tjerk Hiddesstraat gelegen, zong ik mee na vele repetitieavonturen. 't Was voor de onderwijzer, de heer Westra, een hele kluif. Hij hep al tegen de zestig. Met enige angst in het hart deelde hij de zangbundeltjes uit. We ontvin gen ze over het algemeen met graagte. Maar het onderwijs vergde veel van leerkracht en leerlingen. Bovendien moest zo mogelijk goede raad aan ouders en leerlingen gegeven worden voor verdere toekomstmogelijk heden. Daarbij kwam dat de klas se nogal heterogeen was. Maar goed. We begonnen met onze al veranderende stem metjes. We waren het ook niet gewend want de zanguurtjes wa ren er al heel vaak bij ingescho ten. Toch gelukte het. Maar o schrik voor de heer Westra. Plots zong een groot deel van de klas: De mooie villa Vaartzicht: bijna verdwenen Vervolg op pag. 7

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1982 | | pagina 4