LEEWADDERS,
WAAR IS DIT
FOTOPRIJSVRAAG
REÜNIE VAN DE MENNO
VAN COEHOORNSCHOOL
llllllllllllillllllllllllllllllllllllllllllll
FROUKJE
KOOPS
Skoalen dicht, febrieken slute,
skipwerven naar de barrebiesjes.
Sukke saken ontlokke ons brug-
maten de brandende fraag: waar
bedare wij? Mar, gieneen, oek de
geleerde mannen niet, weet het,
oek al prate en skrieve bepaalde
meensen der drie keer in 'e week
over. Dan komt er een sekere
Wietske-met-gipsbeen langes, en
sij geeft raad an Fokke Vutman,
die oek dizze keer weer staat te
klasjenéren met Tabe Ruutsje,
Sjouke Sukerslak, Wiebe Poats-
je, Lange Marten en Minne Ma
ger.
Wiebe Poatsje: Seit mien frouw
inénen: Wiebe, seit se, Wiebe, se
wille ons ouwe skoal slute. Dat
ken toch niet. As die skoal der
niet weest waar, waren wij niet
trouwd. Wat hèt die Determan
foor kluchten?
Lange Marten: O ja, skoal fijf, of
In het begin van deze
maand hebben wij stad en
land afgebeld om een foto
in handen te krijgen van
de vriendin van Rob Röhr-
kohl, Froukje Helena
Koops. Helaas, het lukte
niet. Maar. wij hadden
ons alle moeite kannen
besparen, want, ongeloof
lijk toeval, zo'n foto stond
in ons eigen Kleine Krants
je, dat toen juist ver
scheen, het nummer na
melijk van de vijfde
maartOp pagina 5 publi
ceerden wij toen bij een
verhaaltje van onze abon
nee, de heer H. T. ten
Have te Leeuwarden, een
foto van een korfbalteam,
samengesteld uit perso
neelsleden van de Alge
mene Friesche. En op die
foto, hoe bestaat het,
stond Froukje Koops. In
het bijschrift werd gezegd:
"Froukje Koops, later me
vrouw Kalma" en dat
laatste nu was niet juist.
Het was niet mevrouw
Kalma-Koops, die deel
uitmaakte van dit korfbal
team, maar 'onze' Frouk
je Koops, de vriendin van
Rob Röhrkohl, wier foto
wij zo hardnekkig tracht
ten op te sporen
is 't ses, daar bij 't Vliet. Hoe hiet
ie nou seistou? Menno van Koe
hoorn? Hé, soa hiet die straat
daar naast oek. O. is dat de
bedoeling. Just.
Tabe Ruutsje: As ik Wiebe goed
begriep, newwe sien frouw en hij
daar op skoal al gedoente kregen.
Dat hoor je een enkele keer
meer. Op skoal al ferkering kre
gen, en nooit weer een ander
'had, en later trouwe.
WiebeJa, ik loof dat het in de
sesde klas begon. Meester de
Vries, of was het nou Braaksma?
Mar ik brocht hur morrus en
middus tuus. En toen we fan
skoal afgongen, is het nog altied
an bleven.
Minne Mager: As jou in de selde
stad woanen blieve, ken suks.
Mar wat die skoal anbelanget,
der gane der heel wat ferdwie-
nen. En oek hogere skoalen. En
een hoop meesters en juffen aan-
sen sonder werk. Ken dat soa
mar?
Sjouke Sukerslak: Dat hew ik
oek wel es docht. Waar bedare
wij? Hoefeul febrieken binne al
niet dicht, en hoefeul gane der
nog? En dan die skipwerven fan
de S.R.V. en al soa meer. Ik ken
der met mien ouwe hassus niet
bij. En de groate mannen kenne
der oek niet wat an doen seker.
Tabe: Wielst der, denkt dizze
Tabe dan, nog nooit soafeul
knappe en geleerde meensen in
de wereld weest hewwe, as fan-
daag de dag. Ast dat soms op 'e
tillefizie siest en hoorst. Mien
skoanseun seit dan: De geleerd-
hied loopt se de broek uutü
Wiebe: Mar het helpt allemaal
niks. En we skiene oek met me
kaar onder de skuld te sitten. We
komme miljarden te kort, lees ik
dan. Temeensen, wat ik er fan
begriep. Mar je hewwe lui, die
prate der over as gong het om een
bos wuttels of een pot sure her-
ing.
Marien: Der skient een groate
baas fan de soasjale saken
beweging hier flak bij op 't Vliet
te wezen, die overal een soat fan
weet. Die skrieft groate lellen in
de krant, en hij spreekt op ferga-
derings en forummen, en laassen
sag ik em op 'e tillefizie.
Minne: Jou salie die Piet de Boer
bedoele. Ja, just die met dat
Michiel de Ruyterhaar. Klein
grapke. Is der oek niet over
skreven, dat ie te min op sien
werk kwam? Of is 't Liuwe de
Boer? Nee, das een hardrieder.
Fokke Vutman: Morren mannen.
Wat is der met Liuwe de Boer? O,
de baas fan hier ehDat is een
Jan de Boer. Die skient wel wat
in sien mars te hewwen en foor
de arme meensen op te kommen.
Mar ja, ik trof krekt een oud-
kollega, die sei: Jan de Boer is
een ouwe
Tabe: Ho, ho, gien rare woorden
hier. Sêg, Fokke, seistou fleden
week niet, dat jim een brief fan
Bonne Séra ferwachten? O, dus
die is al komen. Nou je, hoe
draait het daar?
Fokke: Prima. Hij had eerst al es
skreven, dat se goed ankomen
waren. En nou had ie wat nijs
over die branden, met wat kran
teknipsels. As je dat siene. En
sommige branden skiene oek nog
anstoken te wezen.
Sjouke: De meensen stane langer
nerges meer foor. Je wurre fer-
moord om een paar luzige cen
ten. Frouwen fan alle leeftieden
binne niet meer feilig. Alle we
ken wurdt er wel een bank over-
fallen. Een bende!!!
Minne: En as de boeven es een
week overslaan, dan wil de plies-
je oek wel es. Swart geld opspore
bij Rapenburg. Nee, even anders,
Slavenburg. Eikeneen liegt en
bedriegt.
Fokke: Dat noemde mien ouwe
maat, die ik na jaren weer es trof,
oek nog. We noemden em des-
tieds Oege de Poeper. Wete jim-
me waarom.
Wiebe: Niet fut en dalijks. Had ie
een kwaal, dat ie faak esOf
liet ie se altied mar fliege? Suk-
ken hew je oek altied. Die blaze
een heel ABC achter mekaar af.
Fokke: Heel anders. We hadden
omstebeurt een soort spreekuur.
Foor meensen met fragen of
klachten of swarigheden. Daar
liep wel es een ferfelende rot
fent tussendeur. En as Oege son-
nen ankommen sag,dan riep ie
gauw: Helpe jou even, ik mut
poepe.
Marien: Kiek, daar komt Wiets-
ke ankrukken. Wat raar fan 'e
fiets knoffeld, en een been bro
ken. Woant achter ons, en se hèt
de saak nou in 't gips, en nou mut
se alle dagen een endsje lope.
Wietske Gips: Hé Marten, dou
fertelst gien rare dingen over mie
hé? Ik mut even uutpoeste. Foei,
foei. Dus dit is de beroemde
praatploeg. Ja, Tabe kan ik. Hét
froeger met mien suster Merietje
skarreld. Ons fader sei dan: Tabe
fan de ruutsjes en de tuutsjes.
Wiebe: Die kan ik oek nog fan
skoal ses. Son fleurige meid. Se
song altied fan Désie, Désie, geef
mij het jawoord nu.
Fokke: In Surename sêgge se,
denk ik, liever nee tegen Désie.
Mar wat anders. Nou Bonne fut
is, singe Sientje en ik suks foor
mekaar. Begriepe jim wel. De
ouwe kwesje. In welk huus en
trouwe of
Sjouke:- Daar sitte wij met,
Wietske. We südden hier een
brede kammeraadskappelijke
dissekissie houwe mutte over
Fokke en Sientje. Mar daar foele
wij niks foor. Dat mutte se seis
mar uutmake. Waar of niet?
Wietske: Feitwaar. Ik hew al een
stukkene fuut, ik breek mie hier
de kop niet met. Mar soa op 't
eerste gesicht sêg ik: Kies eerst
het huus. En beslis foor 't end fan
't jaar over wel of niet butter-
briefke. Sterkte Fokke. Ik draaf
weer ferder. Hoi!
Minne: Drave seit se. Wietske
Blanke-Skoen. En wat se seit
liekt wel het ei fan die fent die 't
Ammérika ondekt hèt. Nee, niet
Stuijvesant. Columbus. Naar
huus, Fokke. Dit kanne wij niet
foor die doen. En Oege oek niet.
Dou hest spreekuur. En niet sêg
ge: ik mut.
Vlga.
vervolg van pag. 3
ten je dan weer helpen om het
wiel te draaien en daar lag je dan
met je korf met bakkerswaren op
de brug. Tussen twee haakjes:
wat een bakkers en slagers waren
er toen nog op straat en allemaal
mooie witte jassen aan!"
De heer J. L. Schoffelmeeruit het
Duitse Wesel schreef ons, dat er
achter de muziektent een note-
boom stond en dat de jongens in
de herfst probeerden met stenen
die noten naar beneden te krij
gen.
Over de directeur van de gasfa
briek, net al even genoemd,
Oud leerlingen van de Menno
van Coehoornschool zullen,
waarschijnlijk in oktober, een
reünie gaan houden in verband
met het honderdjarig bestaan
van de school. Wie tot 1944 op
School 6 b heeft gezeten of tus-
schreef de heer Algra nog, dat
van hem verteld werd "dat het
een sunige Pieter was. Hij had
volgens zeggen veel geld en ook
boerderijen in de Haarlemmer
meer, maar hij durfde in de oor
logsjaren het lagere personeel
om een draadsje tabak te vragen;
zelf rookte hij surrogaat in de
piep".
Kom, we moeten nu afsluiten,
anders wordt ons verhaal te lang.
De prijswinnaar. Dat werd de
heer K. Nijp, Karei Doorman
straat 6 in Leeuwarden. Hij krijgt
het boekje "Leeuwarden, ach ja,
zo was het" thuisgestuurd.
sen 1944 en 1957 op School 10
kan zich voor deze reünie opge
ven bij de heer S. J. Feddema,
Cornelis Frederikstraat 27, tele
foon 121447 of bij mevrouw De
Vries, Delistraat 68, telefoon
150291.
Dit is de nieuwe opgave voor onze fotoprijsvraag "Leewadders waar
is dit?" Oplossingen, uitsluitend schriftelijk, binnen veertien dagen
naar de redactie van 't Kleine Krantsje, Vredeman de Vriesstraat 1,
8921 BP Leeuwarden. Uitslag over vier weken.
Onder de abonnees, die ons het juiste antwoord geven, verloten wij
een exemplaar van het boekje "Leeuwarden - ach ja, zo was
het..." met zestien zeer fraaie foto's van de stad uit een lang ver
vlogen tijd.
