DICKVANDERHEIJDE JR/REKLAME
Hè je d
„HET MOEIT
MIJ OMRAAK"
VOLLEDIG VERZORGDE VAKANTIEREIZEN
BOEKT U BIJ UW EIGEN RABOBANK
WAAR IS DE
'AVONTUURLIJKE
FRIES'
GEBLEVEN?
LEEWADDERS,
WAAR IS DIT
RUGBY IN LEEUWARDEN
TOEN JOY-RIDING
NOG NIET BESTOND
0
UIT DE DOOS SNIEPSNAREN
adviesbureau voor reklame en publiciteit joz©f isr3©lsstr33t 10 l©©UW3fd©n 058 124984
Wat is dit nou, een rugby wedstrijd met de Oldehove op de achtergrond-hoekan dat? Wel, dit is
een foto uit de Eerste Wereldoorlog, toen er ook in Leeuwarden Engelse militairen waren
geïnterneerd. Die heren wilden zich wel graag met wat sportbeoefening vermaken en vandaar,
dat ze op de Wilhelminabaan in actie kwamen. De belangstelling voor het onderlinge treffen
was buitengewoon groot: duizenden Leeuwarders grepen de gelegenheid aan om de Engelsen
in deze 'match met krachtige actie' aan het werk te zien. Maar het enthousiasme van het publiek
was toch niet zo groot, dat zij hun voetbalsport lieten verdringen door dat rugby - de Engelsen
waren nog niet naar hun eiland terug of er werd hier al niet meer aan hun kloeke sport gedacht.
DEUR HET NAUWE KEEL
GAT BINNE MEER FORTU-
NEN VERDWENEN, DAN
INNE EINDELOAZE ZEE
SKRIEF WELDADEN,
DEUR JOU BEWEZEN, IN
'T SAND, SKRIEF WELDA
DEN, AN JOU BEWEZEN,
IN 'T MARMER
Zekere stadgenoot met de in
Friesland wel vaker voorkomen
de achternaam De V. zat op z'n
zestigste verjaardag in het gezel
schap van vrouw, twee dochters,
twee schoonzoons en vier klein
kinderen net aan de koffie met
gebak, toen er werd gebeld.
Er stond een dame van een jaar of
veertig voor de deur, die de heer
De V., die zelf naar voren kwam,
opvallend hartelijk groette. Hoe
wel de heer De V. de dame niet
kende, werd zij binnen genood
en even later zat ze tussen het
hele gezelschap, ook aan de kof
fie.
Na een minuut of tien onschuldi
ge opmerkingen over en weer liet
de onbekende gaste plotseling
een bom ontploffen met de me
dedeling, dat de heer De V. niets
meer of minder dan haar vader
was: hij had haar, negenendertig
jaar geleden, bij haar moeder, nu
mevrouw D., ergens bij het Kal-
verdijkje verwekt!
Grote consternatie bij iedereen
met een hoogrood aanlopende
heer en een zeer geschokte me
vrouw De V. en wel heel erg
verbaasd kijkende kinderen.
Maar na de eerste en ergste
commotie werden er in een rusti
ger sfeer wat dingen op een rijtje
gezet en wat bleek toen? De
dame die er naar verlangde ein
delijk eens met haar echte vader
kennis te maken, had bij de
verkeerde familie De V. aange
beld zij had een honderd meter
verder moeten zijn in dezelfde
straat.
Hoe het daarop volgende bezoek
aan dit adres verliep, vertelt de
historie niet; wel echter, dat het
verdere verjaarsfeest van de heer
De V. zich kenmerkte door veel
plagerijtjes en heel veel ge
lach.
Een greep in onze grote Doos
met Sniepsnaren bracht een brief
naar boven van een moeder aan
een vriend; haar dochter staat op
het punt te gaan werken bij die
vriend en nu kondigt de moeder
haar komst met het meisje aan.
Wanneer en aan wie de brief is
verstuurd blijkt uit nipts, maar
dat doet ook minder fer zake -
wij weten ook niet welke vrouw
de brief schreef. Maar het moet
wel een echte Leewadderse zijn
geweest.
Enfin, leest u maar.
Geachte Vriend,
Mijn dochter is niet zoo goed ter
sprake zou ons meester wel zeg
gen en zij is wat schruitel in het
aankomen. Daarom kom ik zelf
maar mee om haar aan te presen
teren. Mijn man en ik hebben
daar ook al wat spul om gehad
maar ik wil er op 't laatst ook wel
eens uit en ik wil ook weten waar
zij te lande komt want och stak
ker, het beschrijft wat als je
dochter er uit gaat. Het moeit mij
omraak, dat zal ik U wel zeggen,
want dat draait hier op uit, dat de
hele brot op mij del komt, dat is
fansels.
Zij is het thuis altijd goed wend
weest, want wat dat aangaat
hoecht zij er niet uit en ik heb dan
ookgezeid, kind wat beweegt jou
in de goedigheid om d'r uit te
gaan, maar d'r is geen praten
tegen, dat ik zei op 't laatst, best,
dy't niet anders wil, dy't niet
anders zal. Dan moet zij het maar
eens ondervinden, wat het bete
kent de voeten onder andermans
tafel. Als het maar niet op krim-
menaasjes uitdraait.
Wij komen met de bus, die om
10 uur bij u aankomt. Met
het eten hoeft u niet te pielen,
want wij eten bij een zuster van
mij, dat wij gaan met een volgen
de bus verderop.
Ik heb haar in zoo'n tijd niet
gezien dat dat kan dan mooi.
Het begroot mij tot de tonen uit
om dat schoondere meisje, dat
het moet er wel wat op lijken bij
U, anders gaat het niet door.
Nu Vriend, U kan haar nog eens
in U om laten gaan en dan horen
wij het wel. Ik kan haarzelf ook
wel gebruiken, mijn man is op het
laatst bij de gemeente dat zij
heeft geen ferlet om er uit.
Afijn tot ziens.
De Rabobank biedt u: Hotelplan, Neckermann, Holland International. Arke, Oad Reizen, De Jong Intra-
tours. Vrij Uit, Sporthuis Centrum Recreatie, DFDS/Tor Line, B.V Trans, Big Ben Tours, F.T.S., Sunway.
In de dertiger jaren moet er ""een
avontuurlijke Fries' in het nieuws
zijn geweest, een zekere Pieter
Jaarsma, van wie wij graag het
verdere levenslot zouden willen
vernemen.
Pieter Jaarsma heeft kennelijk in
Rotterdam gewoond, want er
gens lazen wij, dat hij het daar
niet verder dan tot spoeljongen
had gebracht. Maar toen is hij
blijkbaar naar Amerika gegaan,
„waar hij wist door te dringen tot
in de hoogste kringen".
Terug in Nederland kreeg hij
enkele malen om niet al te duide
lijke redenen met de rechtbank te
doen en de eerste maal verscheen
hij voor de rechters „als een
elegante jongeman, gekleed in
smoking"
Daarna werd hij in de gevangenis
in Groningen ernstig ziek en toen
Pieter Jaarsma opnieuw voor de
rechters moest verschijnen „was
hij, een bleke, magere man, die
op een stoel door twee verple
gers de rechtzaal werd binnenge
dragen en die nog slechts een
schim was van wat eens de illus
tere avonturier is geweest".
Jaarsma werd nu beschuldigd
van het stelen van een kostbaar
schilderij, dat afkomstig was van
een inbraak in New York, bij een
schilder gepleegd. Het schilderij
was bij een broer van Jaarsma in
beslag genomen en de schilder
vermoedde, dat een zekere
Jaarsma de inbraak had ge
pleegd. Jaarsma zelf verklaarde
evenwel breedvoerig, dat het
schilderij hem in New York was
geschonken door een schilder,
voor wie hij detective-diensten
had verricht. De vroegere eige
naar van het schilderij had een
schriftelijke verklaring gezon
den.
Onze vraag is nu, wie meer af
weet van deze schilderachtige
figuur - wie heeft Pieter Jaarsma,
'de avontuurlijke Fries', gekend,
wie weet, wat er van hem gewor
den is?
In december 1932 heeft zich in
Leeuwarden een wel zeer op
zienbarend geval van diefstal
van een vrachtauto voorgedaan.
De wagen stond geparkeerd op
het Wilhelminaplein en de eige
naar stond er naast, rustig te
babbelen met een ploegje colle
ga's.
Zonder dat ook maar iemand het
merkte zag een negentienjarige
jongen kans in de. cabine te ko
men, waarna hij de wagen startte
en er ijlings mee vandoor ging
voor de verbaasde ogen van de
eigenaar.
Die bedacht zich geen moment,
sprong bij een paar vrienden in
de auto en achtervolgde de dief.
Waarna er een wilde jacht ont
stond, dwars door de binnenstad
en vervolgens door de buitenwij
ken in de buurt van de Emmaka-
de.
Pas bij de Poppeweg eindigde de
sensationele achtervolging, want
daar liep de vrachtauto vast. De
dief sprong er uit en nu werd het
een wilde jacht te voet, want ook
de achtervolgers verlieten schie
lijk hun auto.
Tenslotte kon de jongeman wor
den gevat en in handen worden
gesteld van de politie. En we
mogen aannemen, dat hij daarna
voor diefstal achter de groene
deuren is beland, want het begrip
joy-riding met als straf alleen
maar een waarschuwende vinger
omhoog, kende men in die dagen
nog niet.
Dit is de nieuwe opgave voor onze fotoprijsvraag "Leewadders waar
is dit?" Oplossingen, uitsluitend schriftelijk, binnen veertien dagen
naar de redactie van 't Kleine Krantsje, Vredeman de Vriesstraat 1,
8921 BP Leeuwarden. Uitslag over vier weken.
Onder de abonnees, die ons het juiste antwoord geven, verloten wij
een exemplaar van het boekje "Leeuwarden - ach ja, zo was
het..." met zestien zeer fraaie foto's van de stad uit een lang ver
vlogen tijd.
