Q&U
pfp;
Friesland Bank
Uw eigen bank
JAC. VRIEND
Jac. Vriend, die onlangs in 't
Kleine Krantsje schreef, woonde
zeker in de 5e Saskiadwars-
straat. Had hij ook niet een zus
ter Annie, die vriendin was met
Sjoeke van Dijk uit de melkwin-
kel? Sjoeke hebben we twee jaar
geleden nog ontmoet op de reü
nie van de Menno van Coe-
hoornschool.
Ik kan me de ouders van Jac.
Vriend nog goed voorstellen; hij
een lange man, zij een klein
vrouwtje. Ik kan me de brand bij
Hoeben ook nog herinneren.
Hier is nu een straat met flats,
die op het Vliet uitkomt.
Over 'joodsje de Vries' zal ik
niet veel vertellen, dat hebben
de jongens van Riemersma al ge
daan. Alleen vond ik het wel
eens zielig voor die vrouw, die,
wanneer haar dochter uit Am
sterdam overkwam, zo trots kon
vertellen, dat ze dan een fijne
pan met soep had gekookt. Maar
het is wel gebeurd, dat vader De
Vries aan tafel zo kwaad werd,
dat hij dan die hele pan soep
omkeerde.
Op het stuk land bij joodsje De
Vries voetbalden mijn broer Fré
en zijn vrienden uit de buurt in
Aristides; ook hebben we daar
veel buurtfeesten met spelletjes
gehad. Daar denk ik nog vaak
aan terug.
Leeuwarden
Mevr. A. Hoekstra-Oppenhuis
DOKTER DE JONG.
Ik heb echt gelachen om de ver
halen over Dokter De Jong. Hij
was ook de arts van mijn schoon
ouders. Dat verhaal van de wor
men in de mond schijnt wel echt
te zijn gebeurd. Of Dokter De
Jong dat gedaan heeft weet ik
niet, maar ik heb wel een soort
gelijk verhaal gehoord.
Er was iemand in de winter
maanden aan het vissen, toen
een ander vroeg of hij al wat had
gevangen. De "vrager kreeg een
murmelend antwoord, waarop
hij nog eens hetzelfde vroeg.
Waarop de visser een handvol
wormen uit zijn mond haalde en
ietwat ontstemd vroeg: „Mag ik
soms m'n wormen warm hou
den?"
St. Anna Parochie O. Lenk
DE KINDERBOND
Door dezen wil ik de verschillen
de inzenders en inzendsters har
telijk dank zeggen voor hun re-
akties op het artikel betreffende
de vrouwelijke goochelaar Dora
Schramada, die in 1925 voor de
Nederlandse Kinderbond, afde
ling Leeuwarden, optrad.
Voetballen op het land, bij
'joodsje De Vries'
Voor de meeste verenigingen
waarvoor de diverse artistes op
traden ben ik niet zo geïnteres
seerd; het gaat mij altijd om de
artist of artiste zelf, maar als
geboren en getogen Leeuwarder
ben ik altijd erg benieuwd naar
alles wat onze goede oude stad
betreft. Bijzonder leuk te lezen,
dat de heer Faber uit Haarlem
zich nog een dame herinnert, die
met een sprekende pop optrad.
Ja, dat was Dora Schramade en
ik heb dan ook veel foto's waar
op zij met deze pop staat afge
beeld. Misschien kan dat later
nog eens afgebeeld worden.
Nogmaals, hartelijk dank voor al
Uw reakties.
Leeuwarden
Ritsko van Vliet senior
Historisch Variété Archief
DE FAMILIE DE VRIES
In het stuk van de familie Rie
mersma over de joodse familie
De Vries in 't Kleine Krantsje
nummer 480 staat o.a. dat Ben
de Vries met vrouw en zoon in
de zomer van 1943 werd opge
haald. Dit is niet helemaal juist.
Ben moest zich nl. met vrouw en
kind melden in Vught.
Ik kende Ben al vanaf de militai
re dienst en vooroefeningen in
1927—1928 en, daar ik ook in de
Veestraat woonde, trof ik hem
daar weer. De vader van zijn
vrouw Jet woonde bij hem in.
Hij was gepensioneerd portier
van de 'Joodse Invalide' in Am
sterdam. Deze werd eerst opge
haald door twee Nederlandse
politieagenten. Bij zijn afscheid
vertelde hij dat hij naar There-
siënstadt ging, waar het volgens
hem nog wel mee kon vallen
Ben zelf was lange tijd vrij om
dat hij metalen opkocht voor de
Duitsers. Samen met ene Khan
uit Amsterdam reisde hij Neder
land af. Onderduiken wou hij
niet, want de Verwalter van de
zaak waar hij voor opkocht, een
kapitein Someren, had zijn joden
tot toen altijd vrij van deportatie
weten te houden.
Wanneer Ben en Khan in Leeu
warden kwamen, gingen ze bij
ons bellen naar Groningen, En
schede, Utrecht en Den Haag om
te horen hoe het daar was ge
weest.
De avond voor zijn vertrek naar
Vught heeft hij thuis afscheid ge
nomen van zijn kennissen. Daar
hoorde ik dat de persoon, die,
gezien hun nogal omvangrijke
bagage, mee zou reizen naar
Vught, zich had teruggetrokken.
Ik heb toen aangeboden zijn
plaats in te nemen. De volgende
morgen, nadat het zoontje
Maxie vol trots zijn nieuwe
schoenen aan mijn vrouw had
getoond, zijn we naar het station
gelopen. Op het perron van
Vught heb ik toen afscheid geno
men.
Het laatste bericht van hen was
een, op onverklaarbare wijze bij
ons gekomen, waarschijnlijk uit
de trein geworpen briefje, met
als inhoud: „Ben op weg naar
Westerbork, Maxie heeft long
ontsteking." Daarna hebben we
niets meer gehoord.
Oranjewoud K. A. Drexhage
Ook vader Jacob Franken kon
het verschrikkelijke lot niet
ontlopen. Hij is al op 19 no
vember 1942 in Auschwitz
vermoord.
Red. 't KL Kr.
TREKHONDEN
Met grote aandacht heb ik het
artikel van Tj. Sieswerda in 't
Kleine Krantsje nummer 480
over Trekhonden gelezen. Ik
ken Sieswerda niet en ik weet
niet, of de foto van de melkkar,
die bij het verhaal was afgedrukt
van hem afkomstig was. Zo ja,
dan vraag ik me af, hoe hij ervan
in het bezit gekomen is.
De melkkar was inderdaad van
de Coöperatieve Zuivelfabriek
aan de Emmakade, later de
L.M.I. Nu staat de Nieuwe
Weme op deze plaats. De melk
boer was wijlen Albert de Vries
en de jongen achter de kar ben ik
zelf. De foto is in 1931 genomen
aan de Emmakade en ik was
toen vijftien jaar.
Toen ik veertien was moest ik
van school en kon toen bij De
Vries komen. Ik ben driejaar bij
hem geweest. Toen ging hij met
pensioen en nam zijn schoon
zoon, een zekere Tromp, de kar
van hem over.
Ik ben toen bij de Lijempf geko
men in de Elisabethstraat; later
verhuisde dit bedrijf naar de Fa-
briekssteeg. Ook daarvoor heb
ik nog gereden, eveneens met
een hond onder de kar.
Mollema heb ik ook heel goed
gekend. Hij had een hond, die,
wanneer Mollema stil stond, er
wel eens met de kar vandoor
ging. Daarom liet hij er een rem
op maken.
Leeuwarden Sj. van der Schaaf
JUF BAKKER
In een vorig Kleine Krantsje
schreef Jac. Vriend uit Haarlem
over School 13. Daar ben ik in
1925 een jaar op geweest. Daar
na ben ik naar School 10 aan de
Keizersgracht gegaan. Van juf
Bakker kreeg ik handwerkles.
Zij is in later jaren getrouwd met
de leraar Postumus van de Ulo
en ze heeft aan de Troelstra weg
gewoond. De laatste jaren, toen
ze in Nijlanstate was, trof ik haar
nog wel eens op de weekmarkt
in de buurt en dan spraken we
nog wel eens even met elkaar.
Helaas is zij dit voorjaar overle
den. Het was een fijne hand-
werkjuf.
Leeuwarden
Mevr. A. Hoekstra-Oppenhuis
DE DRIE DUCATONS
Het artikel over De Drie Duca
tons in 't Kleine Krantsje num
mer 480 hebben wij met belang
stelling gelezen, temeer omdat
onze schoonzoon Gerlof Alves
op dit boerderijtje is geboren en
er met een onderbreking van en
kele jaren tot zijn trouwen, voor
twee jaar terug, heeft gewoond.
Nu woont zijn moeder, me
vrouw Alves-Sinnema er nog.
Ook de grootouders van Gerlof
hebben hier gewoond. De legen
de was ook bij hen bekend en de
steen, waarover werd geschre
ven, is er nog aanwezig.
Leeuwarden
Mevr. H. de Haan-Klijnstra
"DOMINEE" HULSTRA
In 't Kleine Krantsje nummer
481 heeft mevrouw J. G. Boer-
Lemmers uit Leidschendam een
Men kent er de Friese
verhoudingen en is bereid
plaatselijke en provinciale
belangen te dienen
stukje geschreven onder de titel
"Dominee Hulstra". Volgens mij
staan er enige onjuistheden in dit
artikeltje. De heer H. Hulstra
woonde destijds in de Gysbert
Japixcstraat maar hij was geen
dominee. Hij kon derhalve ook
geen ds. voor zijn naam voeren.
Dat hij prachtig kon vertellen
ben ik volkomen met mevrouw
Boer eens. Hij was godsdienstle
raar en gaf in die kwaliteit ook
les in de school, waar ik mijn
elementaire kennis heb opge
daan.
Ook ik heb in mijn kinderjaren
de Kinderkerk bezocht, maar die
was toen niet in de Galileërkerk
aan de Tweebaksmarkt, maar in
de Waalse kerk in de Grote
Kerkstraat.
Ondertussen ben ik de tachtig
gepasseerd en kan er dus wel
wat veranderd zijn. Dit lijkt mij
echter niet waarschijnlijk, omdat
de Galileërkerk voor een kinder-
djfnst te groot is.
Wat mevrouw Boer schreef over
het kerstfeest in deze kerk is
volkomen waar. Ook ik heb daar
verscheidene kerstfeesten mee
gemaakt.
Leeuwarden
ALLE FEITEN
Joh. de Jong
Met belangstelling neem ik
steeds kennis van "Alle feiten,
die u in 't Kleine Krantsje op een
rijtje" zet.
Als (amateur)brandweer-histori-
cus viel mijn oog direct op de af
beelding van de Stoombrand-
spuit. Ik meen hierin te
herkennen een spuit van het En
gelse fabrikaat "shand mason"
bouwjaar 1881, prijs destijds
(Vervolg op pag. 9)
Jongens, wat een vermaak: visjesvangen bij de Drie Ducatons.
