OOK DIT IS AL VERANDERD
GOUDSCHAT VERBORGEN IN REGENTON
HET GAAT ALLEMAAL ZO MAAR
VOOR LEEUWARDEN EN DE
WIJDE WERELD ER OMHEEN
"minimi
EEN EN TWINTIGSTE JAARGANG
13-7-1985 NUMMER 485
'TKLEINE KRAHTSJE
Je staat er nauwelijks bij stil, maar het is frappant hoe snel een
bepaald deel van de stad radicaal kan veranderen. Deze foto is nog
niet eens zo heel lang geleden gemaakt en toch is er, behalve het
water, nauwelijks iets van wat we hier zien, bewaard. Nieuwe
ingezetenen, die hier nog niét zo lang wonen, kunnen er zelfs moeite
mee hebben het punt te ontdekken, waar de fotograaf heeft gestaan.
Welnu, hij stond aan het begin van de zuidzijde van de Willemskade
met de rug naar het Zuiderplein en hij vond het de moeite waard de
huizenrij tussen Zuiderstraat en Prins Hendrikstraat voor ons vast
te leggen. En vrijwel al die panden zijn tegen de grond gegaan om
plaats te maken voor de nieuwbouw van de Friesland Bank-
As sur an tiénen de Algemene Bank Nederland-Kingma's Bank. In de
gracht herinneringen aan de scheepvaart, die eens zo belangrijk
was; een beurtscheepje links en vaartuigen van de Stanfries rechts.
De rondvaartboot is de Princenhof, een voorloper van de huidige
rondvaartboot met dezelfde naam.
Van een van onze abonnees, de
heer A. van Krugten te Leeuwar
den, ontvingen wij ter inzage
een tot omstreeks 1200 terug
gaande stamboom van zijn fami
lie, die voor een deel al eeuwen
in Leeuwarden heeft gewoond.
Deze papieren doorsnuffelend
vonden wij enkele interessante
bijzonderheden betreffende een
Petrus van Krugten, die in 1769
was geboren in St. Odiliënburg.
Deze Petrus, die later in Heeren
veen woonde, trouwde met Ca-
tharina Grasman, een dochter
van Hendrik Grasman, de ex
ploitant van een slepersbedrijf in
de Amelan3sstraat.
In 1804 diende Hendrik Gras
man bij de Drost en Gerechte
van Leeuwarden een request in
om zijn post als stadssleper we
gens hoge ouderdom en zwakke
gezondheid te mogen overdoen
aan zijn schoonzoon Pieter van
Krugten te Heerenveen.
De oude baas had de toestem
ming amper in bezit of hij sloot
voorgoed de ogen, waarna het
jonge gezin Van Krugten zich in
Leeuwarden vestigde in het huis
van zijn schoonouders in de
Amelandsstraat.
Een aantal jaren daarna, bij het
vertrek van de Franse bezetters
uit ons land, moet Pieter van
Krugten op een merkwaardige
manier een financiële bovenslag
hebben gemaakt. Net toen hij
voor de Fransen een zending
goud moest vervoeren, trokken
de bezetters zich terug, waarna
Pieter de goudschat verstopte in
een regenton.
Toen Petrus in 1838 stierf, ging
het gerucht door de stad, dat hij
het voor die tijd ongehoorde be
drag van honderdduizend gul
den nagelaten had!
Het geld zou terechtgekomen
zijn bij zijn zoon Hendrik en bij
de kinderen van z'n overleden
dochter Johanna en in die veron
derstelling worden we gesterkt,
wanneer we weten, dat Hendrik
bij zijn dood in 1876 aan zijn
vier zoons een bedrag van totaal
vijf en veertig duizend gulden
naliet.
Deze Hendrik zat er voor die tijd
dus bijzonder goed bij; hij bezat
landerijen en huizen en hij hield
volgens familieoverlevering o.a.
schapen, tien melkkoeien en een
paard. Hij moet een zeer origi
neel karakter hebben gehad en
met zijn familietrots wist hij ter
dege, dat hij financieel onafhan
kelijk was.
De welstand was evenwel niet
bevorderlijk voor de arbeidslust
van Hendrik en zijn vier zoons
en de sleperij, die een van de
jongens overnam, ging dan ook
jammerlijk teniet.
Volslagen tevreden teerden de
heren evenwel op hun gemakke
lijk verkregen kapitaal.
Toen Hendrik stervende was
werd hem gevraagd of hij geeste
lijke bijstand van een Deken
wenste. Zijn antwoord moet zijn
familie hebben verbaasd. "Ik
heb genoeg aan een deken op
bed" zei hij.
Net als in vorige jaren
wijkt het verschijnings
programma van 't Kleine
Krantsje in deze vakantie-
tijd iets af van de normale
situatie. Het eerstvolgen
de nummer (486) ver
schijnt op 3 augustus,
nummer 487 komt op 24
augustus in de bus en
nummer 488 veertien da
gen later, op de 7e sep
tember.
