Jeu mj Friesland Bank Uw eigen bank BOEK OUD LEEUWARDEN Met genoegen heb ik het nieuwe boekwerkje 'Oud Leeuwarden - Om nooit te vergeten. gele zen. Mijn herinneringen aan Leeuwarden gaan van 1933 tot 1977. Ik heb veertig jaar als tandarts naast de 'Stoel' gestaan en honderden patiënten gehol pen en hun sores aangehoord. Mijn werk was voornamelijk binnenshuis, zodat het verken nen van de stad zelf er bij is gebleven. Werkmanslust, het Rode Dorp, de Weerklank, Hui- zum, daar kwam je dus nooit. Bij het zien van de foto's in het nieuwe boek gaat er soms wel een lichtje branden, zoals bij die op pagina 7 van de Langepijp. Van het huis achter de mensen op die pijp vond ik kortgeleden een aquarel, die ik eens bij San ders in de Sint Jacobsstraat heb gekocht. De pijp is gerenoveerd, maar het huis staat er zeker nog. In welk jaar de aquarel is geschil derd kan ik niet schatten en ook weet ik niet wie de schilder was. Bijgesloten aquarel schenk ik u voor uw archief. De foto op pagina 63 in het boek van Lollige Johannes met zijn kar bracht een oude herinnering bij mij boven. Toen ik nog geves tigd was op de Troelstraweg 4b hield hij eens met zijn kar voor onze deur stil, waarna hij de praktijk binnenkwam met de boodschap, dat hij een gebit wil de. Tegenwoordig noemt men dit een (gebits)prothese. Hij had gezien of gehoord, dat ik pas gevestigd was en hij wilde mij alvast klandizie bezorgen. De prothese werd vervaardigd en geplaatst tegen het toen gel dende tarief van veertig gulden. Enige tijd later kwam hij terug met zijn prothese in de zak en met het commentaar, dat hij er niet mee overweg kon. Hij had als motief dat hij er niet mee kon roepen. Tot zijn dood heeft hij altijd tandeloos zijn waren aan geprezen. Het onlangs zo fraai gerestau reerde pand op de hoek van de Wirdumerdijk en het Naauw. Dat was zo een herinnering aan mijn Oud Leeuwarden. Eindhoven R. Rodenburg De vader van mijn grootmoeder Sibrandie en haar tweede moe der woonden in de Peperstraat en van hun huis staat er ook een foto in het boek over Oud Leeu warden. De familie Hurkuik in het midden van de straat. Hij had een winkel met groente en fruit en natte en droge bokking. Mijn grootmoeder stond op de kermis tegenover Jamin op de hoek van het Naauw en de Wir dumerdijk met een prachtige pa lingdis. Ik vond het als kind heerlijk om bij haar in de kraam te zijn. Dan haalde ik voor haar een kopje koffie of thee bij Hur kuik. Zelf lustte grootmoeder geen vis, maar zij kreeg dan een wafel en ik een klein palinkje; meer zat er niet aan, want het was armoede en zij stond er niet voor de lol. Grootvader ventte met appels en peren en 's winters met turf en houtjes, terwijl grootmoeder ook nog wel uit bakeren ging. Ik was altijd bij grootmoeke; lie ver dan thuis, want wij hadden ook een groot gezin en moeder had drukte genoeg aan haar hoofd - grootmoeke had veel meer aandacht voor je. Ik weet nog, dat zij mij naar de kleuter school bracht Achter de Witte Hand - later ben ik op School 11 aan de Oostersingel geweest. Leeuwarden Mevr. A. Tromp- Henstra Heel hartelijk dank voor de - hierbij gereproduceerde - aquarel. Het toeval wil, dat het getekende pand op de hoek van de Wirdumerdijk en het Naauw nog maar kort ge leden prachtig is gerestau reerd. Red. 't KI. Kr. HOEKSTERKERKHOF Leuk dat verhaal in 't Kleine Krantsje nummer 489 over Sies Sinnema, die op de omslagfoto van het nieuwe boek 'Oud Leeu warden - Om nooit te verge ten. zijn beide grootmoeders had herkend. Ook ik heb op die foto wat herkend en wel het huis van de familie Sibrandie, waar ik goed vijfenzeventig jaar geleden bij mijn grootmoeder geboren ben. In het huis naast mijn grootmoe der woonden mijn tante Sietske en oom Gerrit; zij was een doch ter van die familie Sibrandie en de zoon Geert was bevriend met Sies Sinnema. Ik ging wel bood schappen doen voor buurvrouw Boukje Sinnema, wanneer haar eigen kinderen er niet waren. De Sinnema's hadden ook nog een Griet, een Rika en Piet, Sip en een meisje, van wie ik de naam niet meer weet. Naast hun huis was een grote tuin en daar bij woonde de familie Smit; hij had een kar met fruit en snoep. Daar weer naast, op het hoekje van het Hoeksterachterom, woonde de familie De Graaf, ook een groot gezin - dat was zo in die tijd. PAKE HERKEND Op de foto op de voorpagina van 't Kleine Krantsje nummer 489 van het oude Sint Jobsleen, staat, vaag op de achtergrond, een man met een kar. Dat was mijn pake, Sipke Fokkema, ge boren in 1862 en van beroep aardappelhandelaar. Een groot deel van zijn leven stond hij trouwens als schipper te boek. Pake voer met zijn schip naar de klei om aardappelen op te halen, die hij dan later vanuit zijn ligplaats aan de Voorstreek uitventte. Daartoe huurde hij meestal een kar van Van der Meij uit de Wijdesteeg. Mijn vader Wessel en de meesten van zijn broers en zusters zijn ook op het schip aan de Voorstreek geboren. Pake en beppe zijn later aan het Sint Jobsleen gaan wonen en dat moet op nummer 241 zijn ge weest, gezien een ondertrouw- kaartje van mijn ouders, dat ik een dezer dagen in handen kreeg. Op een vergroot fragment van de door U geplaatste foto, die ik eens heb laten maken, komt pake er duidelijk uit en het is prachtig te zien hoe mooi die handkar is uitgeschulpt op de opstaande randen. Het uithang bord boven het openstaande pakhuis is zelfs te lezen. Mijn vaders broer Douwe staat ook op de foto en nog een jonge re broer. Evenals Klaas Mollema en Hoite Dijkstra was mijn vader als aardappelhandelaar geen on bekende in de stad. Een tijdlang heeft hij een van de schuren van Morrema's touwslagerij als pak huis in gebruik gehad; ik denk dat de lijnbaan toen al verdwe nen was. De andere broers van vader zijn allemaal gaan studeren en Klaas Men kent er de Friese verhoudingen en is bereid plaatselijke en provinciale belangen te dienen. (professor Fries) en Douwe (Schiermonnikoog) waren voor Friesland geen onbekenden. Leeuwarden Gerrit Ruurd Fokkema AMELAND Het verhaal van de heer J. van der Linden over Ameland in 't Kleine Krantsje nummer 488 deed me terugdenken aan het jaar 1924, toen we met zes fami lies naar dat eiland gingen. Mijn oom Coenraad had zes legerten ten kunnen kopen. De mannen en grotere kinderen gingen 's morgens vroeg op de fiets naar Holwerd, met de nodi ge bagage. Er voeren die dag twee boten, zodat de moeders met de kleine kinderen met de tweede boot kwamen. De kisten en pakken stro waren al op de bestemde plaats gebracht. Er was een plaats uitgezocht achter het hoge duin bij het eind van de Pianoweg. Vader had een rode vlag gemaakt en daarop met wit te letters Ut en thüs geschilderd. CLAES BOCKES BALCK- STRAAT Als trouwe lezers van 't Kleine Krantsje valt het ons op dat er al vele malen aandacht door u is geschonken aan en foto's zijn geplaatst van de Menno van Coehoomschool. Het valt ons temeer op, daar op de meeste foto's het door ons bewoonde huis op de hoek Claes Bockes Balckstraat 1 en de Bote van Bolswertstraat zichtbaar is. Nu is onze vraag: Zou u ons over het bedoelde huis en de bijbeho rende straten wat meer informa tie kunnen geven? Ook zouden wij graag willen weten wanneer en in opdracht van wie ons huis en de aanpalende bebouwing werd gebouwd. En wie de eerste bewoners waren etc. Ik hoop spoedig (al of niet via 't Krantsje) iets van u te mogen vernemen. Leeuwarden Dhr. en mevr. J. Faber De Claes Bockes Balckstraat en aangrenzende straten zijn in de eerste jaren van deze eeuw ontstaan. De Claes Bockes Balckstraat werd al dus bij raadsbesluit van 13 januari 1904 benoemd. Balck, die leefde van 1683 tot 1748 was de bouwmees ter van o.a. het stadhuis. Voor vroegere bewoners van uw huis moeten wij u verwij zen naar het Gemeentear chief in de Grote Kerkstraat. Red. 't KI. Kr. Een mooi plaatje van het oude Sint Jobsleen en, sterk uitvergroot, de heer Fokkema met handkar voor zijn pakhuis.

Historisch Centrum Leeuwarden

’t Kleine Krantsje, 1964-1997 | 1985 | | pagina 4