DE CONCERTZAALBAND
GESPREKKEN OP DE
LEEWADDERS,
WAAR IS DIT
CORRESPONDENTIE
Fokke is werom uut Frankriek
en hij is soa bruun as. De
brugmannen sette diepsinnig uut
end, mar dan komt Groate Geert
weer es langs. Dizze bouwfakker
loopt in 'e siektewet, wik mar
segge, sak mar segge. En dan,
wat gaat ut soms ruig toe in
Liwwadden. Kon de pliesje froe-
ger meer, omdat jou de pliesjes
konden? Asjeblieft, soa denke en
prate Tabe Ruutsje, Wiebe
Poatsje, Sjouke Sukerslak, Min
ne Mager, Lange Marten, Fokke
Vutman en as gastspreker Groa
te Geert.
Fokke Vutman: Warm seumer-
weer, alle dagen in Frankriek.
Jim sien ut wel. Met de rewiene
nog soa wit as suup, en nou soa
bruun as een Molukker su ik hast
segge, mar ja we mutte niet dis-
kriemenére hé?
Lange Marten: Dat seist nou
wel, mar ut rolt je soamar uut 'e
mon. Soa smerig as een Turk hiet
ut dan, maar bij ons in 'e straat
woant een Turkse huushouwing,
mar wel soa skoan as de bran. En
soa kenne jou wel deurgaan. Mar
feitwaar: Fokke is foor goed
Bruunsma!
Tabe Ruutsje: De laaste weken
waren hier oek knap hor. Mar as
je die weerkaartsjes op 'e tee
vee sagen, dan waar ut die kus
ten uut folop seumer. En ut
skient hier met de earpels toch
nog wat met te fallen.
Minne Mager: Das oek soa wat.
Wij segge dan dat de boeren al
tied krimmenére. Een goeie boer
klaagt altied. Mar as jou dat om-
draaie wurdt ut: Een minne boer
klaagt nooit. Hé daar, koppie,
koppie. Daar mut jim es op deur-
denke!
Wiebe Poatsje: Ah, jonge, waar
om salie wij ons met dat soort sa-
ken de hasses breke. Trouwens,
we krije de kaans niet eens. Sien
es wie daar an komt. Groate
Geert, wik mar segge, sak mar
segge.
Groate Geert: Dag mannen fan
een goed leven. Ik docht, ik loop
es langs de bruggen. Ken ik de
maten weer es treffe. Ja sien, ik
loop in 'e siektewet. Ja, ik fiets
er oek wel es in, hahaha.
Sjouke Sukerslak: Dou siest er
anders niet al te siek uut. Of is ut
wat inwendig? De sénuwen of
hoge bloeddruk, of nou ja, noem
mar op. Jou wieze op je hoofd,
wat houdt dat in?
Geert: Hersenskudding had. Fan
een steiger donderd. Sat een
plank los. Niet al te hoog, mar ik
maakte een beste smak. Een
paar ribben kneusd, de ene poat
open en net as ik seg, een her
senskudding.
Minne: Kiek, daar sit altied één
goeie kant an. As jou geen herses
hewwe, kenne se oek niet skud-
de. Klein grapke. Mar 't is ferder
goed beteerd, wik mar, oh
nee.
Tabe: Foor 't selde geld hast wel
doad weze kannen. Of armen en
benen breke. Mar even goed
sal't niet nofluk foeld hewwe. En
dou must die oek nog wel in acht
nimme seker. Hoe lang bist nou
uut ut werk?
Geert: Laas kieke. Twee en een
halve week leden is ut gebeurd.
En de konterolerende hèt mie
pas weer twee weken geven. Hij
sei: proffitére jou mar fan 't
mooie weer. En dat was end sep
tember wik mar segge, sak mar
segge.
Wiebe: Affijn, ut kon minder.
Dit is wel weer over foor jou een
oud wief binne. En se wurre
soms honderd-en-fier jaar! Staan
Eert foto van de eens zo bekende Concertzaal Band van voor de oorlog. Van links
naar rechts: fan Gramsma, Hiddinga, Piet de Vries, Sjoerd Politiek, Anneke Lubach,
Piet Kreeft, H. Kramer, Jan Adema, Piet Molenaar en Bertus Bakker.
Dit is de nieuwe opgave voor onze fotoprijsvraag "Leewadders waar
is dit?" Oplossingen, uitsluitend schriftelijk, binnen veertien dagen
naar de redactie van 't Kleine Krantsje, Vredeman de Vriesstraat 1,
8921 BP Leeuwarden. Uitslag over vier weken.
Onder de abonnees, die ons het juiste antwoord geven, verloten wij
een exemplaar van het boekje "Leeuwarden - ach ja, zo was
het..." met zestien zeer fraaie foto's van de stad uit een lang ver
vlogen tijd.
't es uut. Muskien altied wel hard
werkt, mar. gesond leefdü
Sjouke: En dat is beter as nooit
werke en met mekaar knokke en
huzen krake en an 'e drugs
weze. Jonge, jonge wat leve we
in een rare wereld langer. En
suks begint oek al in Liwwadden
deur te dringen.
Fokke: Dat hew ik docht toen ik
weer tuus was en wat in ouwe
kranten omsneupte. Wild West-
End en fechterij in de Arend
straat met punkers en pliesje.
Jonge, jonge, alle Sundagen
raak liekt ut wel. En oek een stel
Sienezen oppakt fanwege handel
in drugs loof ik. Klein Sjikago!
Tabe: En de pliesje krijt overal
de skuld fan. Der binne te min
püesjes en se komme te laat en
se doene ut gien één naar 't sin.
En skrieve teugen de burgemees
ter in 'e krante. En op 'e muren
kalke: Ter Loo mut fut!
Geert: En dan is die wiek weer
slecht en dan die buurt weer. Ut
is jammer in son feestjaar. We
merke der toch al niet soafeul
fan, mar nou dizze rotsooi der
nog bij. En wat ik oek soa erg
fien is die fechterij bij ut foetbal-
len. Waar of niet Marten?
Marten: Jou hoeve mij der niet
op an te sien. Ik fecht nooit
meer. Ik hew nog bokst met Sjak
Dempsi en Max Smeling en later
nooit meer. En bij 't foetballen
kom ik oek nooit meer, as je dat
bedoele. Temeensen selden. Nee
as jou een goeie treener futsture
en foor hem een Kistemaker in 't
plak nimme, mut ut wel op
brandhout uutdraaide. Das mien
klein grapke.
Sjouke: Ho, ho, Marten, niet soa
op 'e saak afgeve en generalies-
kére. Der binne guden die doene
ut nooit één of eikeneen naar 't
sin. Son treener, of een dokter,
of een pliesje, of de korperaal of
de sursjant in dienst. Waar of
niet? Wat hèt een pliesje nou
foor leven?
Wiebe: Froeger konden jou de
pliesjes. Noem mar op: Oast en
van de Galiën en pliesje Vis niet
te fergeten. En Dekker op 't Kal-
verdiekje. En Tolman op 't mo-
torsijspan.
Tabe: En Nappie en Knikkert-
op-dak. En ik hew Wiengaarden
kannen en Rooie Thomas op 'e
Poppeweg en Porte en Wielinga
en die foetballer fan Friesland, ja
just, Butenhuus.
Minne: en bij F.V.C. was een
püesje die Brals hiette. En ik hew
een Reitsma kannen en een San
ders. En hem, de kleine garden
officier, just Fielstra. En een van
Es, die song soa mooi in een
Katteliek kerkkoor.
Fokke: Bij ons tuus om 'e hoek
woande een fent, die wat han
delde en wat skarrelde. Soa ge
meen as guud fan een cent de el.
As dan lui, die em niet konnen
an mien moeke froegen of ie
fertrouwd was, sei se altied: Hij
is heel erg fertrouwd. tussen
twee püesjes!!!
Vlga.
Mevr. C. de V.-D. te L.: Het
door U opgevraagde adres is:
Gerard Schaepstraat 41. Het
adres van de dame, die van zich
zelf Groenewoud heet, kunnen
wij bij gebrek aan verder gege
vens helaas niet verschaffen.
"Flee meneer, niet uutstappe voor de bus stopt. At je je nek breke
bin ik de enige, die er last van het"
