GESPREKKEN OP
HOLLANDERWIJK GEEFT
PRENTKAARTEN UIT"
LEEWADDERS,
WAAR IS DIT
TWEETALIG
Ons maten binne weer best op 'e
tekst. Der is een feesje weest fan
Sientje hur femielie. Mar soa ge-
sellig as suks is, soa dreeg en
ingewikkeld liekt ut werk fan de
gemeenteraad. De foorbeelden
wurre der bij leverd. En dan, wat
binne frustraasjes? Jim kenne ut
allemaal leze fia de woorden fan
Tabe Ruutsje, Sjouke Sukerslak,
Wiebe Poatsje, Lange Marten,
Minne Mager en Fokke Vutman.
Wiebe Poatsje: Ut sontsje doet
soa nou en dan nog knap sien
best, mar evenstegoed gaat ut al
wat kniepen. Fiets mar es een
klein endsje sonder hanskunen.
Dat merk je het wel. Hankoud
en een natte neus.
Tabe Ruutsje: En toch hewwe in
Oktober nog wel gauw es een
mooie riete had. Mar ja, de tied
skiet op. Ik kreeg fannemorren
nog een brief fan ons Bouke. Hij
had weer wat sukkeld, mar ut
knapte weer mooi op. Hij hèt ut
in 'e kop om met Oud en Nij dit
weer uut te kommen.
Fokke Vutman: Dat doet ie oek
al jaren, loof ik hè? Je suden
segge kenne: dat wurdt een tra-
diesje. Soa hewwe wij fleden
week een femieliedag had. Fan
Sientje hur kant dan. Son dikke
sestig meensen. O soa gesellig!
Minne Mager: Ja, daar hèt Fok
ke geliek an. Gesellig. Ik bin der
een uurke weest. Dat sat soa.
Een swager fan ons is een an-
trouwde nicht fan Sientje. Nou
nicht, een neef fanself. Swagers
binne nooit nichten. Wat seist
Fokke, ken dat wel?
Fokke: Ja, mar dat hoeve we
hier niet te bepraten. Dan hew
we weer net soa lang werk as de
mannen in de Tweede Kamer. Of
in de gemeenteraad. Ho, ho, su
Sientje nou roepe: daar sitte niet
alleen mannen wel?
Sjouke Sukerslak: Ja, die wie
ven mutte teugenwoordig oek
overal bij weze. Of ut er nou
soafeul beter fan wurdt betwie-
fel ik wel es. En in son gemeente
raad gaat soms heel wat om. Der
gebeurt wat in son stad!! Dat
suden wij, soa we hier stane, niet
opredde, docht ik soa.
Tabe: Dan mut je al wat mear
leerd hewwe, of in werk sitte,
dat jou wat ferstand fan de pol-
lentiek krije. En alles wat uutre-
kene kenne. Een ton is niks. Mil
joenen soms. Nim nou die
Algemene Friese, die.
Marten: Ho, ho, wat hèt die der
nou met te maken. Dat is toch
fan fersekeringen niet? Son groat
gebouw op 'e Nijstad. Nee, ut
gaat nou over de gemeenteraad
docht ik.
Minne: Ja, mar goed de krante
leze, lange. Die lui hewwe een
stuk of wat groate kantoren, oek
in Groaningen. Nou wille se alle
kantoren in een groat gebouw bij
mekaar sette. En dan in Liwwad-
den. En waar fiene jou plak foor
son groat gebouw?
Fokke: Op 'e Feemerk. Ja, op de
ouwe dan. Dat kost dan heel wat
parkeerplakken. Hewwe jou dat
er foor over. Om die Molleboa-
nen es lekker piek te setten, ja!
Mar ferder, een muljoen foor dit
en fier muljoen foor dat. Die
Algemene Friese sag froeger al
ferder, dat die wete nou oek nog
wel fan rekenen.
Wiebe: Ut hiet nou anders loof
ik hé? Een nuver woord. Hebron
of suksoawat. Froeger seiden wij
gewoan Burmaniahuus. Afgelo
pen. Ik hew er een oomsegger
werken. Die sien fader werkte
der der oek al. Die is in de derti
ger jaren nog es met een hele
ploeg overplaatst naar Den
Haag.
Sjouke: Ja, nou jou dat segge. En
dus dat hele sirkus op 'e fee-
merk. De ouwe dan. Hadden se
de skapemerk wel staan late
kennen. Waarom bouwe se niet
op ut plak fan de Frico. Daar leit
nou toch alles plat. Of mut daar
soms nog weer wat anders kom-
me?
Minne: En dat Burmaniahuus
loopt fan 'e Nijstad tot an de
Oldehove toe. As dat leeg komt,
mut er oek weer wat in. En dan
hew ik lezen, as dat er een bos
komme mut an 'e Noordkant fan
'e stad. Hadden we al een bos
van Iepé, krije we oek nog een
bos van te Loo. Klein grapke!
Tabe: Dat bedoel ik nou. We
noeme mar een paar saken, en
soek dat nou allemaal es uut en
seg dan: soa en soa komt ut. Dan
mutte jou gien saagmeel of
skuunsmeer in 'e hasses hewwe.
Mar had Fokke ut niet over een
femieliefeesje? Hoe is dat be
teerd?
Fokke: Uit de kunst. Net as ik
seg, een dikke sestig meensen.
De ouwste seven-en-tachtig en
de jongste seventien. Nee, gien
achterkleinkienders. En goed fan
happie en sappe. En mooie stuk
ken opdisse. Ferhalen fan froe
ger over Ome Tjeerd en Tante
Rinske en weet ik feul.
Marten: Ut mooiste fan sukke
dingen is dat je mekaar weer es
treffe. En dan es een keer niet bij
een begrafenis of in Goutum. Ja,
dat wu ik Fokke nog frage, die
Bonne Sera uut Australië, was
die der oek?
Fokke: Nee, die sukkelt met sien
gesondheid. Hij had ut anders in
Dit is de nieuwe opgave voor onze fotoprijsvraag "Leewadders waar
is dit?" Oplossingen, uitsluitend schriftelijk, binnen veertien dagen
naar de redactie van 't Kleine Krantsje, Vredeman de Vriesstraat 1,
8921 BP Leeuwarden. Uitslag over vier weken.
Onder de abonnees, die ons het juiste antwoord geven, verloten wij
een exemplaar van het boekje "Leeuwarden - ach ja, zo was
het. met zestien zeer fraaie foto's van de stad uit een lang ver
vlogen tijd.
'e kop om naar de reünie toe, en
dan een skoftsje blieve en dan
dit met te maken. Mar ut is em
niet gund. Hij loopt min. Femau-
wing in de bloedfatten.
Minne: En bloedfatten hewwe
we allemaal, hoor ik wel es in de
reklame. Froeger hadden jou pe-
teroaliefatten en handfatten,
mar nou oek bloedfatten. Wat
seist, Marten?
Marien: Allemaal nuvere kluch
ten. Eergisteren hoorde ik fan
een jonkje, die sien groatfader
sjips fraagd had foor Sinterklaas.
Ut is de tied weer son bitsje nou.
En die opa docht: Niet duur diz-
ze keer. Wat kosse nou een paar
puden sjips? Mar ut gong om
dingen foor een kompjoeter loof
ik. Wie weet dat nou op ons
leeftied?
Wiebe: Laassen hadden we fe-
ziete, en ik sat er wat stiekem
bij. Wat piene kop en wat moed.
Fraagt een nichje, die loof ik in
de spiegologie deurleert: hèt
omke muskien frustaartsjes fan 't
één of 't ander?
Fokke: Frustraasjes sal Wiebe
bedoele. Suks lees je of hoor je
teugenwoordig wel gauw es.
Wat hest seid Wiebe: Sit suks
onder of boven de gordel? Wat
oek mooi is, om heel hard te
roepen: dat goie we in de groep!
Wiebe: Wist ik feul. Ik sei: lieve
kien, mien ene poat steekt mie
wel es. En ik bin wel es wat
kortademig, mar jouw fussiele-
waasje, nee. Muskien as kien,
net as de muzels of de bof, mar
ik hew mien moeke hier nooit
overhoord!!
Vlga.
De buurtvereniging Hollanderzvijk is op het aardige idee gekomen een serie van acht
prentbriefkaarten uit te geven met oude en nieuwe gezichten van de wijk - de sfeer
volle foto hierboven is een van die acht. De serie kost drie gulden vijf en zeventig en
de opbrengst is bestemd voor het nieuwe buurthuis. Wie deze bijzondere serie in zijn
bezit wil hebben zal zich wel moeten haasten, omdat de belangstelling ervoor, naar
wij mogen verwachten, groot zal zijn. De kaarten zijn verkrijgbaar bij de heer L. van
der Woude, Halbertsma 4 en dat is natuurlijk in het hartje van die Hollanderwijk.
Fan huus uut leerde ik twee talen
ut Kollumers en ut Fries,
der war gien eer an te behalen
soms raakte ik derdeur fan 'e wies.
As mem sei: "moast dy deljaen".
was 't heit die sei: "delgeeve"
As mem dan sei fan "dwaen"
kwam heit met "doen" opsteven.
Teugen "fanaavend" sei mem "joun"
en as Heit sei "morrenavend"
sei mem weer "moamtejoun"
dan Heit weer "goeienaaven"
en mem weer fan "goejoun".
Teugen eiers sei se "aien"
dat hek nooit anders leerd,
un "lei" dat wudde laaie"
en "hynder" wudde "peerd".
Mem sei dan weer "hjir bliuwe"
heit sprak dan van "hier blieve"
Mem sei yn 't Fries "oerdriuwe"
Heit sei dan "overdrieve"
Teugen "reedens" sei Heit "skaatsen"
Mem sei fan "keatsen" Heit fan "kaatsen"
en "hier" dat wudde "haar"
en "jier" dat wudde "jaar"
it war heit en mem, nooit fader-moeke
je mosten 't froeger self uutsoeke
mar moeilijkheden gaf ut nooit,
we het 't wel rooit.
Leeuwarden okt. '85
Piet de Boer.
