DICKVANDERHEIJDE JR/REKLAME
'T KLEINE KEANTSJE
Q/oen, we noa o^i de ie^oed^eeriKe^i ycUew
OOM
Jou /tel
VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN
pagina 11
adviesbureau voor rekiame en publiciteit W w jozef israëlsstraat 10 leeuwarden 058M24984
jozef israëlsstraat 10 leeuwarden 058M24984
Dit is een foto van de examenklas van de Rijkskweekschool aan
het Schavernek uit 1940. Zittend op de stoelen de leerkrachten Ds.
Bruins, Reidsma, Ferwerda, Bakker, de directeur, een handwerk-
juf, Meester en Burbach. Op de tweede rij naast de congierge: Jo
de Roos, Jeanette Hogeveen, Minke Peters, Lies Bos, twee
onbekenden, meisje Terpstra, nog een onbekende, Foekje Adema,
"juf" en de vrouw van de congierge. Dan op de derde rij: Herman
Westerhuis, Tonnis de Vries, een onbekende, Kitty?, Maartje?,
Trees Visser, Egbert Bommerson, Hein en Fietje Sixma. De foto
werd ons toegezonden door mevrouw J. H. Pannekoek-de Roos uit
Den Haag, die ons schreef, "niet te kunnen nalaten" een hartelijke
gelukwens te sturen naar aanleiding van het verschijnen van het
vijfhonderdste nummer van 't Kleine Krantsje, twee weken gele
den.
(Vervolg van pag. 4)
en Bonnie Dijkstra - waar zijn ze
allemaal gebleven?
Bij Schat ben ik vaak thuis ge
weest. Als het mooi weer was
zaten we te zingen en te spelen
in de mooie tuin met-bloemen.
Ook gingen we wel deurtje bel
len en dan hard weglopen - het
was in de oorlogstijd en toen
hadden we niet zoveel.
Vaak ben ik de Lange Negen bij
de schiphuizen langs geweest
en dan over het bruggetje naar
Schilkampen, waar ik zowat alle
mensen kende.
Het begon bij Drijver, de
scheepswerf en dan Oebele
Herder, onze kruidenier, die ook
met een schouw naar de boeren
ging. En Ouwe Noordhof met
zijn winkeltje, die we altijd Sin
terklaas noemden vanwege zijn
lange grijze baard. Mijn tante is
daar nog huishoudster geweest.
Als ik er kwam riep ik "Blief
mar!" dan hoefden ze niet naar
de winkel te komen.
Ook woonde er de familie Koop-
mans, waarvan een zoon in In-
die gesneuveld is. Wat hebben
we toen meegeleefd en gehuild,
want ook mijn broer Jan was in
Indie en nog zoveel anderen.
Dan de familie Van der Werf,
waar Klaas uit de Jachthaven
werkte en mijn vriendin Jellie
Kerkstra, de boerderij op Wij-
laarderburen, waar ook een
oude molen stond. Wat was het
daar altijd mooi en rustig, ja, wat
was het toch een mooie tijd!
Heerenveen
Mevr. E. de Ruiter-
Tabak
FOKKE DIJKSTRA
De heer Fokke*Dijkstra, die als
voorzitter voorkwam op de foto
van de jubilerende hengelaars in
't Kleine Krantsje nummer 498
en over wie uitvoerig geschre
ven werd in 't Kleine Krantsje
nummer 500 was ook een oom
van mij - hij was een broer van
mijn moeder.
Fokke Dijkstra was ook een
broer van de vroegere afslager
van de Leeuwarder groentevei
ling in de twintiger jaren, Lieuwe
Dijkstra, nog beter bekend als
wethouder voor de S.D.A.P. en
loco-burgemeester in de jaren
tussen 1920 en 1930. Hij was
ook de drooglegger op een vrij
dag van "de Leeuwarder vee
markt.
De andere onbekende, van wie
U zich afvroeg of dat misschien
een Van der Heide was, heette
inderdaad zo en hij was stuca-
door van beroep.
Ik lees 't Kleine Krantsje altijd
met veel belangstelling, want
wanneer je in 1903 geboren
bent en altijd Leeuwarder bent
gebleven komen er veel herin
neringen boven.
Deinum
D. Boersma
In het onderschrift bij de foto
van de jubilerende hengelaars
is ook nog een fout geslopen.
Een van de heren hebben wij
Van der Hoop genoemd, maar
dat was niet juist - het was
een meneer Van der Zwaag.
Red. 't KI. Kr.
NOG STEEDS VRIENDEN
In de oorlog heb ik vaak gesla
pen bij de familie Kerkstra op
hun boerderij op Wijlaarderbu-
ren. Als er 's nachts vliegtuigen
overkwamen vluchtten we naar
de stal. Wat waren we dan bang,
want dan gingen ze het vliegveld
bombarderen.
De Spoorwegstaking heeft ons
het huis uitgedreven naar familie
in Giekerk. Mijn vader en broer
in het donker langs de spoorweg
naar boer Veninga aan het Oud-
deel, waar het propvol onderdui
kers zat.
De volgende morgen ging ik met
een zak met kleren op de rug
ook naar Giekerk en door de
Duitse wachten heen, waar ik
gelukkig niet werd gepakt. Daar
in een hooiberg slapen met de
nodige muizen en ratten, 's
Nachts kwamen de Duitsers er
langs te wachtlopen.
De mannen bleven maanden
ondergedoken tot eindelijk de
bevrijding kwam. Op een oude
boerekar, met mijn vader aan
het mennen, langs de Canter-
landen terug naar huis, waar we
niet alleen woonden - de eva
cuees uit Tiel verwelkomden ons
met hun pasgeboren baby, in
ons huis aan de Poppeweg ge
boren. Dat was kleine Wilhelmi-
na.
Zij hebben nog tien maanden bij
ons ingewoond en zijn toen weer
naar Tiel teruggegaan. En nu
nog steeds zijn het onze vrien
den.
Heerenveen
Mevr. E. de Ruiter-
Tabak
