't KLEINE KRANTSJE
TEADE
MARKANTE KOP
'T KLEINE KRANTSJE
Foto van de plaats
van uw jeugd!
Lemmer
VM'irdum
beschikt over:
Rijperkerk
Drachten
van vrijwel alle steden, plaatsen, dorpen en gehuchten in Friesland, ook duizenden foto's van alle plaatsen buiten Friesland.
Zoekt U naar een afbeelding van een bepaald punt?
Belt U dan maar eens: 058-120302 Vredeman de Vriesstraat 1 - 8921 BP Leeuwarden
Heidenschap
Dokkum
Heerenveen
Sneek
VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN
pagina 2
99793 oude foto's
allemaal honnen, se wille mie
biete en pakke."
En zoals al die ontelbare keren
daarvoor, gelukte het haar ook
nu weer z'n angst weg te nemen
en hem te kalmeren.
De oude vrouw bracht de trillen
de man naar z'n plaatsje en zei
dan tegen haar groot klein kind:
"Stil mar mien jonge, Moeke sal
eerst die akelige honnen wegja-
ge."
Ze liep dan naar de deur en
schold daar z'n denkbeeldige
honden eens goed uit. Hem stel
de ze gerust door te zeggen dat
geen hond het zou wagen ooit
terug te komen.
Ze streek een paar keer met
haar oude gerimpelde handen
over z'n hootd en ook deze keer
had z'n moeder de grote angst
weer weggenomen.
Hoe lang kon ze het doen?
Haar grote angst; hoe zou het la
ter komen?
Maar het duurde nooit lang of er
riep wel weer een dat Urdu-urdu
moest maken dat hij thuis kwam,
want de honden kwamen er
weer aan.
Kinderen kunnen zonder het te
beseffen wreed zijn; ze vonden
het altijd maar weer opwindend
wanneer hij verschrikt achterom
keek en angstig op de loop ging.
En dan herhaalde zich voor de
zoveelste keer het kleine drama
in het nauwe straatje van het
stadje.
Leeuwarden J. J. Bijl Sr.
Teade was z'n werkelijke naam,
maar bijna niemand in het kleine
stadje wist dat. Door oud en jong
werd hij Urdu-urdu genoemd.
Men wist niet beter. Er waren er
zelfs, die meenden dat het z'n
echte naam was!
Waar die naam vandaan kwam?
Wie zal't zeggen? Ook de men
sen van z'n eigen leeftijd konden
het je niet vertelen. Als kind
werd hij al zo genoemd.
Teade was even op school ge
weest, maar bleek zwak van
geest en kon nergens meeko
men.
Ook toen werd hij al geplaagd.
Hij was een goedmoedig mens
en op middelbare leeftijd groot
en zwaar.
Handen altijd op de rug, zo
zwierf hij dagelijks door het stad
je.
Vaak door de jeugd uitgeschol
den en geplaagd.
Dan riepen de jongens alleen
maar: "Urdu-urdu, pas op man,
er zit een grote hond achter je
aan."
Ze holden dan bij hem langs, om
hem de indruk te geven, dat ook
zij voor het achtervolgende dier
vluchtten.
Een panische angst maakte zich
dan van hem meester en zo
hard hij lopen kon vluchtte hij
hijgend en doodsbenauwd het
kleine straatje in, waar hij met
z'n oude moeder woonde.
Huilend viel hij bij haar binnen,
voortdurend roepend: "Moeke
Bij het vijf en twintigjarig bestaan van de Zangvereniging Tavenu in
1929 is deze foto gemaakt van het bestuur en de dirigent. Vooraan
de heren L. H. Becherer, voorzitter, R. Metzlar, dirigent vanaf de op
richting en H. Kars, secretaris, staand B. Wildevuur, vice secretaris,
P. van der Meuien, vice voorzitter en E. Oeioff, penningmeester.
Herkent u deze knappe jongeman met zijn markante, wils
krachtige kop? Jazeker, het is niemand minder dan de welbe
kende dominee Jan H. Zelle in z'n jonge jaren. Hij liet de foto
maken door de indertijd even bekende fotograaf Jacobus van
der Peiji, die in de Nieuwesteeg een atelier heeft gehad. De
datum, waarop het plaatje is gemaakt, is niet bekend.
