DICKVANDERHEIJDE JR/REKLAME
KATHOLIEKE JEUGDBEWEGING "K.J.M."
HET OVERLIJDEN
INCIDENT.
'T KLEINE KRANTSJE
VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN
pagina 11
adviesbureau voor reklame en publiciteit j0Z6f isr36lsstr33t 10 l©6UWard6n 058—124984
Ziehier een foto van de meisjes van de Katholieke Jeugdbeweging
'K. J. M.'in de zomer van 1934 gemaakt.
We beginnen bovenaan links Mimi Bruinsma, leidster, Kitty Lam-
mers, Truus van der Harst, Claartje van der Zee, Hanny Barend-
sma, Marietje Spoelstra, Sippy Koopmans en meisje Gehasse.
Op de tweede rij. Marie Hijlkema, leidster, een onbekende, Vronie
- Zeinstra, Gerda Oosterbaan, Polly Veltman, Sientje van der Kolk,
Tiny van Balen, Jenny Postma, Marietta van der Meulen, Riki
Spoelstra, Willy Reinsma, Mia de Vries, Claartje Copini, een
onbekende, Corry Langedijk, Annie Metz en Sjoukje Koopmans,
leidster.
Op de derde rij Kena Kühn, Trijntje Bergsma, Jopie Bosma, Annie
de Wit, meisje Lucassen, JannyBakkeren Beppie We'sterman.
Tenslotte vooraan: Marietje Smit, Gonnie Walthaus, Corry Hijlke
ma, Annie Riemersma, meisje Sinnema, Angela Brenninkmeyer en
Annie Mulder.
HET IS BETER EEN PLEZIER-
KE, DAN EEN KAMMERAAD
PRIES TE GEVEN
EEN KAMMERAAD IS EEN GE-
SKENK, DAT JE JE SELS
GEVE
Driehonderd studenten wonen in
Parijs'een college bij van een
professor in de natuurkunde. Bij
het demonstreren van röntgen
stralen raakt de hoogleraar een
voedingsdraad aan van veertig
duizend volt. Hij overlijdt onmid
dellijk. (1956)
In 1868 ontsnappen zes zware
misdadigers uit de strafgevan
genis in Leeuwarden. De vol
gende dag worden ze alweer
gevat en op de trekschuit gezet
voor de terugreis naar de cel.
Onder de rook van Leeuwarden
springt een van de uitbrekers, de
dertigjarige Zwitser Heinrich
Schultz, plotseling overboord.
Gehinderd door zijn handboeien
lukt het hem niet de vaste wal te
bereiken - de geschrokken be
wakers zien hem in de diepte
wegzinken. Wanneer de trek
schuit daarna de stad binnen
vaart is de publieke belangstel
ling zo groot, dat het kleine
veerpontje over de stadsgracht
bij de gevangenis meer dan der
tig passagiers krijgt te verwer
ken. Het blijken er te veel te zijn:
het pontje kapseist en een jon
getje van veertien jaar verdrinkt.
In een papierfabriek in Denver in
de Amerikaanse staat Colorado
wordt een arbeider duizelig. Hij
valt op een lopende band, die
hem over drie verdiepingen naar
een papiermolen transporteert.
Drie dagen later vindt men de
verongelukte terug in een baal
papier van bijna zevenhonderd
kilo. (1965)
HET ENIGE WAT VREES
OVERWINNE KAN IS ACTIVI
TEIT
WIET GIEN FOUTEN MAAKT,
MAAKT GEWOANLIJK NIKS
EEN HOGE BANKREKENING
EN EEN HOGE DUNK VAN JE
SELS SALLE NIET LANG SA
MENGAAN
WAT HET LEVEN JE GEEFT
HANGT AF VAN WAT JOU HET
LEVEN GEVE
AT JE HET NIET DURVE OP TE
SKRIEVEN EN TE ONDERTE
KENEN, MUTTE JE HET OEK
NIETSEGGE
GOEIE KANSEN BINNE ER OP
ELK MEMENT VANNE DAG,
MAR DE BESTE BINNE ER
MORGENS VROEG ENAVENS
LAAT, AT ANDEREN SLAPE
WETTEN EN VOORSKRIFTEN
BINNE VAKER HET BEGIN
DAN HET EIND VAN MOEI
LIJKHEDEN
ELKE MINUUT VAN VANDAAG
IS MEER WEERD DAN DE
HELE DAG VAN GISTER
Er is onlangs een boek verschenen met de titel "Uit de dos
siers van commissaris Toorenaar"-de bekende Amsterdam
se politieman Gerard Jan Toorenaar, die intussen op een vrij
geruchtmakende manier de politiedienst heeft verlaten.
Het boek is op grond van interviews met de oud-commissaris
geschreven door de journalist Peter R. de Vries en wanneer
het niet zo dik zou zijn las je het in één adem uit.
Er wordt ook een herinnering opgehaald aan een vermakelijk
incident, waarbij een politiebeambte "uit het noorden van ons
land" betrokken is geweest. Hier moet, tientallen jaren gele
den, een moord zijn gepleegd, waarvan het slachtoffer ook
wel in Amsterdam was geweest.
De politie, die de moordzaak in onderzoek had, wilde blijkbaar
meer van die Amsterdamse contacten weten en stak dus ook
haar licht in de hoofdstad op. Daar reageerde men met het
advies: "Stuur zijn vingers maar even op.Er werd mee be
doeld, dat Amsterdam graag de vingerafdrukken wilde heb
ben, om die te kunnen vergelijken met het in Amsterdam
aanwezige materiaal.
De politieman aan deze kant van de lijn vatte de opmerking
evenwel volkomen letterlijk op en.hij knipte met een
schaar de vingers van het moordslachtoffer af en stuurde die
als postpakketje naar Amsterdam.
Daar hebben ze heel lang als een soort curiositeit in een potje
op sterk water gestaan en, wie weet, misschien staan ze er nu
nog.
Wie deze "politieman uit het noorden van het land" is geweest
weten we niet, want daarover laat Gerard Toorenaar zich niet
uit. Zou het toevallig iemand uit Leeuwarden zijn geweest?
Ook dat zullen we wel nooit te weten komen.
