LEEWADDERS,
WAAR IS DIT?
'T KLEINE KRANTSJE
HONDEKAR IN BILDTSESTRAAT
VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN
pagina 9
De brugmannen komme dit keer
niet eens an Liwwadder saken
toe. Oek nauweluks an de pol-
lentiek. Wel de groate foetballerij
en waar dat meensen toe bren-
ge kan. En Fokke sal met fe-
kaansje naar Oastenriek. Over
dat land is wel wat te melden en
dat doene se oek: Tabe Ruutsje,
Sjouke Sukerslak, Wiebe Poats-
je, Lange Marten, Minne Mager
en Fokke Vutman.
Minne Mager: Ut sal mij es be-
nije of Fokke nog komt. Se su-
den der een week of wat tussen
uut. Ik loof naar Wenen of die
kusten uut.
Sjouke Sukerslak: Dat is een
hele loop stel ik mie foor. Wij
salie twee weken naar een huus,
een oord noeme se dat, fan de
Bond. Dat hèt ut bestuur soa
regele kennen, omdat de frouw
nog wat ansterke mut.
Wiebe Poatsje: Dat binne mooie
dingen. Je hore de meensen an
ders faak seggen, as dat de bon
den niet feul meer doen kenne.
Ja, wat stake en soa, mar wie
wurdt daar wiezer fan Faak
alleen mar een soat ongemak!
Tabe: Ja, en die ses-en-dertig
urige werkweek hale se toch
niet. En dan krije jou toestannen
as fan't foorjaar. Melk achter de
Prinsentuun in't water, en ut
spoor mooi in 'e war. Oh, daar
was ons Bouke wel soa kwaad
over. Hij hèt em soa opwonnen,
dat ie suver weer opknapte.
Lange Marten: Hoe opwonnen
O, hij fon dat de reizigers niet de
dupo wurre mochten fan die
grapmakerij. En dat hèt em meer
holpen dan alle medicienen.
Nog één son staking, en hij had-
de achter die neger met die fak
kel andraafd foor eh.ik loof
de honger in Afrika niet.
Tabe: Dat hèt Bouke soa over
em. Over de pollentiek ken ie em
oek soa dik make. En toen die
ene fent ut toch weer redden
had, die ouwe Joeker seit Bouke
dan, hij sei oek al es Skeuker,
mar meast Joeker, dan tjirgt ie
em as een foetballer, die een
goal maakt hèt!
Minne: Ja, dat is weer alle dagen
raak hé? Spietug dat wij der niet
bij binne. Nou ja, ik seg wij,
maar ik bedoel Nederland fan-
self. Ik sien ons met ons ploegje
daar al omkrukken. Fan Tabio
naar Sjouko, en dan een skot
fan Martino. Goal! Klein grapke!
Wiebe: Dou hest overal de gek
met. Ik sien der self nooit naar.
Mar bij ons in de straat gane se
om beurten naar mekaar toe.
Wel een man of tien; oek een
paar frouwen. Se doene geld in
'e pot foor koffie en gefulde koe
ken en soa.
Marten: Ik weet fan een ploegje,
die wedde om de uutslaggen. Se
legge een rieksdaalder de man
in en an't end fan de week afre-
kene. De helft foor de winnaar,
de helft werom in de pot. En se
leve ferskeurend met. Make ru
zie met mekaar om butenspel en
wat hew je meer. Ja, hendsbal
en soa!
Sjouke: Soa hèt de één daar
aardigheid an, en de ander daar
an. Mien frouw is in ut sieken-
huus op 'e smaak fan kruus-
woordpuseles komen. Die sit
hele skoften te prakkedenken en
in te tullen. En mij nou en dan
frage: Weest ou oek een ander
woord foor dit of dat?
Wiebe: Een ander woord foor dit
of dat? Wat mag dat wel weze?
Dit of dat? O, ut is mar een
foorbeeld. Een beest fan ses let
ters. Wat seit Minne? Een revier
in Italië fan twee letters en ut ken
oek in 't nachtkasje.
Tabe: Haha, de Po roept Minne.
Och here, ja dat ken beide. Nou
mut je ophouwe. En kiek es an,
we hewwe ut over ut butenland,
en wie is daar? Fokke! Dus dou
bist nog niet abgefaren?
Fokke Vutman: Nee, morren. En
Sientje dee ut laaste guud in 'e
koffers, dat ik docht: nog mar
even bij de brug kieke. Is der
nog nijs te melden, mannen? Of
is ut krekt son saakje as met ut
Westeluk front.
Minne: Waar hest ut nou over,
Fokke? Ut Westeluk front? O,
dat is uut de Eerste Wereldoor
log. Dat boek hew ik nog wel
lezen. Nou ja, das oek al weer
twee oorloggen leden: Fan ut
Westeluk front gien nijs!!
Marten: Dus jimme salie mar
weer een groate loop make. We
nen hoorden we fan Minne. En
just, ferder wat de bergen in.
Niet op 'e fiets seker. Met de
auto. En omstebeurt sture.
Sjouke: Laassen had één ut met
mie over Oastenriek. Diepfries in
'e wien, en een ferkeerde man
met ferkiezings. Waldman loof
ik. En dan was der nog wat. Ut
was toen we hier gien spinazie
ete mochten en gien gras. Nou
ja, de koeien dan hé?
Minne: Daar skiene nog wel een
hoop Hiltermannen rond te lo
pen. En de Joaden mutte ut oek
nog wel es ontgelde. Mar ut sal
mie es benijde of Fokke oek nog
wat merkt fan die ongelukken
met die kernbeweging daar in
Rusland. Dat had met Sjouke
sien spinazie te maken, denk ik.
Fokke: Jou mutte dat soa sien.
As jou son tocht make, denke
jou over sukke saken na. Ut is
gien Ameland of Limburg. En
met lui, die ut liefst de han weer
omhoog doen wille, hew ik niks
te skaften. En de wien mut goed
en fertrouwd weze!
Wiebe: Wat songen se dan froe-
ger wel? De wijn moet oud zijn
en het meisje jong. Let op het
jaartal! Eerluk seid: ik su niet
wete, hoe wien smaakt. As ik
wat gebruuk, drie, fier keer in 't
jaar is 't een ouwe burrel. Een
skoane. Mar wien of kujjak?
Nee!
Tabe: Ik had een swager, hij is al
overleden, die sei, as se em op
fezietes froegen, of ie wien wu:
Meensen, as ik wien hewwe wii,
gaan ik wel op 'e hoeke fan de
straat staan. Ut wurdt nog wel es
noemd in 'e femilie.
Sjouke: Jimme hewwe geliek. Ik
onthou suks anders oek niet,
mar dat sei die pursoan. Oasten
riek hadden jou froeger: Wijn,
wijf en gesang. En nou, affijn wat
we nou krekt beriddeneerd hew
we.
Tabe: Mar nog altied gesang. En
mooie meziek. Fan Strauss en
die mannen. De kleine garde
officier oatus en toatus met de
Wellustige weduwe. Ja, dat bin
ne dan de grapkes fan mien
skoansoan. En dan de Ratteke-
datsiemars, en tot endsjebesluut
de Skuine, blauwe Donauü
Vlga.
'toeye
toen het postkantoor nog niet
gevestigd was aan de Twee-
baksmarkt zijn er plannen ge
weest om het te bouwen op de
plaats van de huidige Mercurius-
fontein. Dat was in het begin van
deze eeuw nog een lommerrijke
wandelplaats en zo geliefd bij de
Leeuwarders, dat zij massaal te
gen deze postkantoorplannen
protesteerden: er kwamen liefst
veertienhonderd schriftelijke be
zwaren op het gemeentehuis
binnen. Er moest toen naar een
andere plaats voor het nieuwe
postkantoor worden uitgezien en
zo kwam men dan terecht aan
de Tweebaksmarkt, waar een
aantal panden aan de oostzijde
voor de nieuwbouw moest wij
ken.
Dit is de nieuwe opgave voor onze fotoprijsvraag "Leewadders waar
is dit?" Oplossingen, uitsluitend schriftelijk, binnen veertien dagen
naar de redactie van 't Kleine Krantsje, Vredeman de Vriesstraat 1,
8921 BP Leeuwarden. Uitslag over vier weken.
Onder de abonnees, die ons het juiste antwoord geven, verloten wij
een exemplaar van het boekje "Leeuwarden - ach ja, zo was het.
met zestien zeer fraaie foto 's van de stad uit een lang vervlogen tijd.
In feite veranderde er niet zoveel in de Biidtsestraat sinds een halve eeuw geleden deze foto
werd gemaakt, maar toch.wat gaat er van deze plaat heel wat anders uit dan van een foto,
die op precies dezelfde plaats vandaag zou worden gemaakt! In de eerste plaats zou het ont
breken van al het geboomte opvallen, maar er is nog een zeer opvallend element: de
groenteboer kon het zich toen nog veroorloven om doodgemoedereerd met zijn hondekar
midden op de straat te gaan staan! Nou ja, gemotoriseerd verkeer was er toen nog niet of nau
welijks en de doodenkele automobilist ging er zonder mopperen toch wel met een grote zwaai
omheen. De gemoedelijke ouwe tijd!
