ONVERGETELIJK IJSFEEST
IN EERSTE OORLOGSJAAR
'T KLEINE KRANT5JE
'T KLEINE KEANT5JE
OUDE NUMMERS UIT
VROEGER JAREN
TOENTJALLINGA HAAR BAAN NOG HAD
I
2,- per ex. afgehaald.
3,20 per giro besteld.
Pakjes met 30 ex. geen 60-,
maar slechts 10,- afgehaald; 17,50
per giro besteld.
giro: 98 1062.
AAN DE GROEP«NEDERLAND IN BANQE DAGEN».
VOOR LEEUWARDEN EN DE WIJDE WERELD ER OMHEEN
pagina 11
Velen met mij zullen nog wel
eens met weemoed terugden
ken aan de tijd dat de IJsclub
„Tjallinga" over een baan ten
oosten van het kerkhof beschik
te. Wat kon het daar gezellig zijn
als Koning Winter de waterspie
gel in een ijsvloer had omgeto
verd. Dan konden de baantjesrij
ders hun hart ophalen. Maar ook
velen die niet op de smalle ijzers
stonden wensten te genieten
van de sfeer, welke nog ver
hoogd werd door de klanken van
mechanische muziek. Wie zich
wat wilde opwarmen of zich
even aan het gewoel wilde ont
trekken, kon terecht in het knus
se gebouwtje waar warme cho
colademelk en koek gretig aftrek
vonden. Voor oud en jong was
de baan van „Tjallinga" dan ook
een trekpleister voor het beleven
van sportieve genoegens.
NIJVERE STAF
De nijvere staf van werkers van
de ijsclub heeft velerlei activitei
ten in het belang van de ijssport
op touw gezet. Eén daarvan was
een gecostumeerd ijsfeest op de
21e februari 1940 dat onuitwis
baar in mijn geheugen is gegrift.
Het was even eerder dat mijn
vriend H. Binsma mij kwam ani
meren aan deze gebeurtenis
met een groep deel te nemen.
Hij had gedacht die groep "ge
loof, hoop en liefde" te laten uit
beelden. We leefden immers in
dagen van intense spanning
door dreigend oorlogsgevaar!
Zijn idee had mijn instemming.
Maar om er meer effect van te
doen uitgaan moest er nog wel
iets worden toegevoegd. In aller
ijl schreef ik een toepasselijke
rijmtekst. De bedoeling was dat
deze tijdens de presentatie van
de groep kon worden gedecla
meerd via een versterkte luid
spreker. De groep was snel ge
formeerd. Ook op de geschikte
costuums voor de vijf dames
werd vlot de hand gelegd, terwijl
majoor Boolde, garnizoenscom
mandant van de in de kazerne
gelegerde militairen, bereid
werd gevonden de complete uit
rustingsstukken voor vier militai
ren, die symbolisch de weer
baarheid van ons vaderland
moesten voorstellen, in bruik
leen af te staan.
Alles scheen naar wens te verlo
pen tot.ik een dag van tevo
ren door de chef der politie in
Huizum werd opgebeld. Hij deel
de mij in opdracht van de toen
malige burgemeester jhr. Hora
Siccama mee dat voor deelne
ming van onze groep aan het
ijsfeest geen toestemming werd
verleend. Over de reden daar
van tastte hij in het duister. Ik
stond perplex en stak mijn ver
bazing niet onder stoelen of ban
ken. Iets verbieden zonder te
weten wat werd verboden, het
kon niet waar zijn. Daarom stel
de ik mij onmiddellijk in verbin
ding met de burgemeester, wat
er toe leidde dat ik op dezelfde
dag nog een onderhoud met
hem had in zijn huis „Tjallinga
Hiem". En.een korte uitleg en
inzage van de tekst der decla
matie bleken toen voldoende te
zijn om een enthousiast voor
stander voor deelneming van
onze groep tegenover mij te vin
den.
Hoe onvergetelijk werd daarna
ons optreden. Tijdens het decla
meren van de tekst door de heer
P. ledema kon je bij wijze van
spreken een speld horen vallen.
Het talrijke publiek scheen van
de ernst van de toestand door
drongen te zijn. Het duurde wel
even, maar toen barstte een
enorme bijval los. Helaas zou de
bede om vrede met voeten wor
den getreden.
Onze groep viel de eerste prijs
ten deel, waarvan het blad
„Fryske Groun" schreef: „een
fraai gevonden en treffend
beeld". Als blijvende herinnering
lieten wij de ter plaatse opgeno
men foto op kunstzinnige wijze
verfraaien. Bovendien namen
wij de vrijheid hiervan een exem
plaar aan Koningin Wilhelmina
aan te bieden. Van haar particu
liere secretaris ontvingen wij
daarna bericht dat de foto gaar
ne werd aanvaard en de gevoe
lens welke tot deze aanbieding
hadden geleid door H.M. op prijs
werden gesteld.
Deze historische foto is dan ook
een blijvende herinnering aan de
tijd dat IJsclub „Tjallinga" nog
een natuurijsbaan had, welke
het gezicht van dorp Huizum
mee bepaalde.
Leeuwarden
P. de Vries
De militairen op de foto zijn de heren A. Dam, E. Kromhout van der Meer, P. de Vries en M. Binsma, de
dames, voorstellende Geloof, Hoop en Liefde: B. Keestra, M. de Vries-Kruzynski en A. Kromhout van der
Meer-Hettema. De Nederlandse Maagd is mevrouw J. Binsma-Vennema en de Vredesengel mevrouw Y.
Dam-de Haan.
Aanschouwt de Nederlandsche
[Maagd
in deze bange oren I
is oog rein en onbevlekt,
Hóe lang zal dit nog deren?
laat ons immer blijven hopen!
Ook in uren van gevaar.
„Hoop doet leven", zegt het
[spreekwoord,
En dit is maar al te waar.
Liefde moet den mensch bezielen.
Liefde, ja tot iedereen I
Weg met haat, met nijd,
[met eerzucht,
Liefde kent geluk alleen.
BEDE OM VREDE, SYMBOLISCH VOORGESTELD EN UITGESPROKEN IN EEN DECLAMATIE,
TIJDENS HET IJSFEEST VAN IJSCLUB «TJALLINGA». TE HUIZUM, OP 21 FEBRUARI 1940.
Vredesengel spreid Uw vleug Um
Reddend over t menschdom uit I y;>
Breng ons vrede, duurzaam vrede.
Opdat ruste food; en kruit 111
v
Hst oiOrlogsmonstér dreigt alom
fin sfaM reeds uit zijn klauwen.
Maar Gode dank, waakt over U
Oranje van Nassau wen.
Blijft U zeiven, wai mag kómen?
Het geloof schenkt U de kracht
Om den goeden weg te volgen,
2elfs in 't duister van den nacht.
